Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

commentus

  • 1 commentus

    commentus, a, um part. passé de comminiscor. [st2]1 [-] qui a inventé, qui a imaginé. [st2]2 [-] sens passif: inventé, imaginé, faux, imaginaire.
    * * *
    commentus, a, um part. passé de comminiscor. [st2]1 [-] qui a inventé, qui a imaginé. [st2]2 [-] sens passif: inventé, imaginé, faux, imaginaire.
    * * *
        Commentus, Participium actiuae significationis: vt Monogrammos deos et nihil agentes commentus est Epicurus. Cic. A inventé.
    \
        Commentus, Participium passiuae significationis: vt Sacra commenta. Ouid. Feinds, Simulez.

    Dictionarium latinogallicum > commentus

  • 2 commentus

        commentus adj.    [P. of comminiscor], devised, invented, feigned, fictitious: funera, O.: crimen, L.
    * * *
    commenta, commentum ADJ
    feigned, pretended, fabricated, devised, fictitious, invented

    Latin-English dictionary > commentus

  • 3 commentus

    commentus, a, um, Part., from comminiscor.

    Lewis & Short latin dictionary > commentus

  • 4 commentus

    a, um part. pf. к comminiscor

    Латинско-русский словарь > commentus

  • 5 Adversus incendia excubias nocturnas vigilesque commentus est

    Against the dangers of fires, he (Augustus) conceived of the idea of night guards and watchmen

    Latin Quotes (Latin to English) > Adversus incendia excubias nocturnas vigilesque commentus est

  • 6 comminiscor

    , commentus sum, comminisci 3a
      измышлять

    Dictionary Latin-Russian new > comminiscor

  • 7 comminiscor

    com-mĭniscor ( con-m-), mentus, 3, v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.
    I.
    (Class., of something untrue;

    esp. freq. in Plaut.) Reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito,

    Plaut. Mil. 2, 2, 71:

    fabricare quidvis, quidvis comminiscere,

    id. As. 1, 1, 89:

    mendacium,

    id. Ps. 2, 3, 23:

    dolum docte,

    id. ib. 4, 7, 64:

    maledicta,

    id. Bacch. 4, 9, 58:

    quid agam? aut quid comminiscar,

    Ter. Heaut. 4, 2, 7:

    nec me hoc commentum putes,

    Cic. Att. 6, 1, 8: tantum scelus, * Quint. 5, 13, 30.—With relative - clause:

    neque quo pacto celem probrum queo comminisci,

    Plaut. Aul. 1, 1, 30; 1, 1, 37:

    fac Amphitruonem ab aedibus Ut abigas quovis pacto commentus sies,

    id. Am. 3, 3, 24 (cf. infra, P. a.).—
    B.
    Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real:

    Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,

    Cic. N. D. 2, 23, 59; so,

    occurrentia nescio quae,

    id. Fin. 4, 16, 43:

    quaedam,

    id. Fat. 3, 5.—
    II.
    In gen., to devise, invent, contrive:

    nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci oppidani conabantur,

    Liv. 37, 5, 5:

    id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant,

    id. 29, 37, 4:

    novas litteras,

    Suet. Claud. 41:

    novum balinearum usum,

    id. Calig. 37; Flor. 2, 6, 27:

    Phoenices, litteras et litterarum operas, aliasque etiam artes, maria navibus adire, classe confligere, etc.,

    Mel. 1, 12, 1:

    excubias nocturnas vigilesque,

    Suet. Aug. 30; id. Ner. 34; id. Vesp. 23.
    1.
    P. a.: commentus, a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious:

    dat gemitus fictos commentaque funera narrat,

    Ov. M. 6, 565:

    sacra,

    id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319:

    crimen,

    Liv. 26, 27, 8:

    fraus,

    Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,
    2.
    Subst.: commentum, i, n.
    A.
    (Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood:

    ipsis commentum placet,

    Ter. And. 1, 3, 20:

    opinionum commenta delet dies,

    Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before:

    opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,

    Liv. 1, 19, 5:

    mixta rumorum,

    Ov. M. 12, 54:

    animi,

    id. ib. 13, 38.—
    B.
    Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.—
    C.
    Nefanda, a project, plan, Just. 21, 4, 3:

    callidum,

    Dig. 27, 9, 9. —
    D.
    A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—
    E.
    A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = enthumêma, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > comminiscor

  • 8 conminiscor

    com-mĭniscor ( con-m-), mentus, 3, v. a. dep. [miniscor, whence also reminiscor, stem men, whence mens, memini; cf. Varr. L. L. 6, § 44] (lit. to ponder carefully, to reflect upon; hence, as a result of reflection; cf. 1. commentor, II.), to devise something by careful thought, to contrive, invent, feign.
    I.
    (Class., of something untrue;

    esp. freq. in Plaut.) Reperi, comminiscere, cedo calidum consilium cito,

    Plaut. Mil. 2, 2, 71:

    fabricare quidvis, quidvis comminiscere,

    id. As. 1, 1, 89:

    mendacium,

    id. Ps. 2, 3, 23:

    dolum docte,

    id. ib. 4, 7, 64:

    maledicta,

    id. Bacch. 4, 9, 58:

    quid agam? aut quid comminiscar,

    Ter. Heaut. 4, 2, 7:

    nec me hoc commentum putes,

    Cic. Att. 6, 1, 8: tantum scelus, * Quint. 5, 13, 30.—With relative - clause:

    neque quo pacto celem probrum queo comminisci,

    Plaut. Aul. 1, 1, 30; 1, 1, 37:

    fac Amphitruonem ab aedibus Ut abigas quovis pacto commentus sies,

    id. Am. 3, 3, 24 (cf. infra, P. a.).—
    B.
    Of philosophic fiction (cf. commenticius), as antith. to actual, real:

    Epicurus monogrammos deos et nihil agentes commentus est,

    Cic. N. D. 2, 23, 59; so,

    occurrentia nescio quae,

    id. Fin. 4, 16, 43:

    quaedam,

    id. Fat. 3, 5.—
    II.
    In gen., to devise, invent, contrive:

    nihil adversus tale machinationis genus parare aut comminisci oppidani conabantur,

    Liv. 37, 5, 5:

    id vectigal commentum alterum ex censoribus satis credebant,

    id. 29, 37, 4:

    novas litteras,

    Suet. Claud. 41:

    novum balinearum usum,

    id. Calig. 37; Flor. 2, 6, 27:

    Phoenices, litteras et litterarum operas, aliasque etiam artes, maria navibus adire, classe confligere, etc.,

    Mel. 1, 12, 1:

    excubias nocturnas vigilesque,

    Suet. Aug. 30; id. Ner. 34; id. Vesp. 23.
    1.
    P. a.: commentus, a, um, in pass. signif., devised, invented, feigned, contrived, fictitious:

    dat gemitus fictos commentaque funera narrat,

    Ov. M. 6, 565:

    sacra,

    id. ib. 3, 558; 4, 37; id. A. A. 1, 319:

    crimen,

    Liv. 26, 27, 8:

    fraus,

    Paul. Sent. 5, 4, 8.—Hence,
    2.
    Subst.: commentum, i, n.
    A.
    (Class.) An invention, fabrication, fiction, falsehood:

    ipsis commentum placet,

    Ter. And. 1, 3, 20:

    opinionum commenta delet dies,

    Cic. N. D. 2, 2, 5 (cf. just before:

    opiniones fictas atque vanas): non sine aliquo commento miraculi,

    Liv. 1, 19, 5:

    mixta rumorum,

    Ov. M. 12, 54:

    animi,

    id. ib. 13, 38.—
    B.
    Since the Aug. per., sometimes, a contrivance, Liv. 29, 37, 6; Suet. Vesp. 18; Just. 22, 4, 3 al.—
    C.
    Nefanda, a project, plan, Just. 21, 4, 3:

    callidum,

    Dig. 27, 9, 9. —
    D.
    A stratagem, in war, Flor. 1, 11, 2.—
    E.
    A rhetorical figure, equiv. to commentatio, = enthumêma, Vitellius ap. Quint. 9, 2, 107; cf. id. ib. 5, 10, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > conminiscor

  • 9 ludibrium

    lūdĭbrĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] moquerie, dérision.    - habere aliquem ludibrio: avoir qqn pour jouet, se moquer de qqn.    - ludibrio esse alicui: servir de risée à qqn, être le jouet de qqn.    - ludibrio esse urbis gloriam piratico myoparoni! Cic. Verr. 5: la gloire de Rome serait de servir de risée à une barque de pirate!    - legati per ludibrium auditi dimissique sunt, ab quaerente per jocum Hieronymo quae fortuna eis pugnae ad Cannas fuisset, Liv. 24, 6: Hiéronyme, moqueur, écouta les ambassadeurs et les renvoya en leur demandant ironiquement ce qui leur était arrivé à la bataille de Cannes.    - corporum ludibria, Curt. 10, 1, 3: outrages faits aux personnes.    - per ludibrium, Liv. 24: d'une façon ridicule.    - hoc quoque ludibrium casus ediderit fortuna ut... Liv. 30: ç'aura été encore un hasard ironique amené par la fortune que...    - ludibrium oculorum ad frustrandum hostem commentus, Liv. 24, 44: ayant imaginé une ruse qui fait illusion pour tromper l'ennemi.    - in ludibria vertere, Tac.: tourner en dérision. [st1]2 [-] objet de moquerie, jouet, risée.    - is, ludibrium verius, quam comes, Liv. 1, 56, 9: lui, plutôt un jouet qu'un compagnon.    - ludibria fortunae, Cic. Par. 9: jouets de la fortune.
    * * *
    lūdĭbrĭum, ĭi, n. [st1]1 [-] moquerie, dérision.    - habere aliquem ludibrio: avoir qqn pour jouet, se moquer de qqn.    - ludibrio esse alicui: servir de risée à qqn, être le jouet de qqn.    - ludibrio esse urbis gloriam piratico myoparoni! Cic. Verr. 5: la gloire de Rome serait de servir de risée à une barque de pirate!    - legati per ludibrium auditi dimissique sunt, ab quaerente per jocum Hieronymo quae fortuna eis pugnae ad Cannas fuisset, Liv. 24, 6: Hiéronyme, moqueur, écouta les ambassadeurs et les renvoya en leur demandant ironiquement ce qui leur était arrivé à la bataille de Cannes.    - corporum ludibria, Curt. 10, 1, 3: outrages faits aux personnes.    - per ludibrium, Liv. 24: d'une façon ridicule.    - hoc quoque ludibrium casus ediderit fortuna ut... Liv. 30: ç'aura été encore un hasard ironique amené par la fortune que...    - ludibrium oculorum ad frustrandum hostem commentus, Liv. 24, 44: ayant imaginé une ruse qui fait illusion pour tromper l'ennemi.    - in ludibria vertere, Tac.: tourner en dérision. [st1]2 [-] objet de moquerie, jouet, risée.    - is, ludibrium verius, quam comes, Liv. 1, 56, 9: lui, plutôt un jouet qu'un compagnon.    - ludibria fortunae, Cic. Par. 9: jouets de la fortune.
    * * *
        Ludibrium, ludibrii. Virgil. Chose vaine, et de laquelle on ne se fait que mocquer, Mocquerie.
    \
        Haberi ludibrio. Terent. Estre mocqué.
    \
        Ludibrio esse alicui. Cic. Estre mocqué d'aucun.
    \
        Ludibria religionum sunt haec. Liu. C'est se mocquer de Dieu. B.

    Dictionarium latinogallicum > ludibrium

  • 10 commenticius

    commentīcius, a, um [ commentus ]
    1) придуманный, изобретённый, новый (nomina, verba C)
    2) воображаемый, идеальный ( civitas Platonis C)
    3) вымышленный, выдуманный, ложный (ficta et commenticia fabula C; crimen C)

    Латинско-русский словарь > commenticius

  • 11 comminiscor

    com-minīscor, mentus sum, scī depon. (одного корня с memini; ср. reminiscor)
    nomen quaero, quid siet. — Age, comminiscere ergo Pl — я стараюсь восстановить в памяти (это) имя. — Ну так вспомни же
    2) выдумывать, измышлять (mendacium Pl; litteras novas Su)
    commentus — вымышленный, фиктивный, ложный ( funera O)

    Латинско-русский словарь > comminiscor

  • 12 Aut Caesar, aut nihil

    Или Цезарь, или ничто (ср. русск. Или пан или пропал)
    Девиз Чезаре Борджиа, итальянского кардинала и военного авантюриста, изображенного в сочинении Николо Макиавелли "Государь".
    Источником для этого девиза послужили слова, приписываемые римскому императору Калигуле (12 - 41 гг.), известному своей расточительностью. Светоний рассказывает в "Жизнеописании двенадцати Цезарей" (Калигула, XXXVII): Nepotatus sumptibus omnium prodigorum ingenia superavit, commentus novum balnearum usum, portentosissima genera ciborum atque cenarum, ut calidis frigidisque unguentis lavaretur, pretiosissima margarita aceto liquefacta sorberet, convivis ex auro panes et opsonia apponeret: "aut frugi hominem esse oportere, dictitans, aut Caesarem". "Своей расточительностью он превзошел все придуманное когда-либо знаменитыми мотами, выдумав неслыханные омовения, диковинные яства и пиршества - купался в горячих и холодных душистых маслах, выпивал растворенные в уксусе драгоценные жемчужины, на пирах подавал гостям хлеб и кушанье на золотой посуде, приговаривая, что "жить надо либо во всем себе отказывая, либо по-Цезарски".
    ...Бонапарт, весьма вероятно, пришел к верному заключению, что теперь наступил момент пустить в ход свой главный козырь. Aut Caesar, aut nihil! Шутовская слава второй империи быстро исчезает, и требуется кровь, чтобы скрепить это чудовищное жульничество. (К. Маркс, Перспективы войны в Европе.)
    Итак, сердечно радуюсь, что ты поэзии предпочел науки точные: они остепенят тебя. Быть же просто стихотворцем, каких дюжины, - ты сам не захочешь. Здесь особенно справедливо: aut Caesar, aut nihil. (В. К. Кюхельбекер - И. Г. Глинке.)
    Ночь была нехороша. Больной много бредил - Доктор приехал поутру, покачал головой и прописал новые лекарства. - Еще далеко до кризиса, - сказал он, надевая шляпу. - А после кризиса? - спросил Берсенев. - После кризиса? Исход бывает двоякий: aut Caesar, aut nihil. (И. С. Тургенев, Накануне.)
    Каждый раз, как он берет в руки смычок, он сам внутренно принужден убедиться, что он ничто, нуль, а не артист. Теперь же, когда смычок лежит в стороне, у него есть хотя отдаленная надежда, что это неправда. Он мечтатель; он думает, что вдруг, каким-то чудом, за один раз станет знаменитейшим человеком в мире. Его девиз: aut Caesar, aut nihil, как будто Цезарем можно сделаться так, вдруг, в один миг. (Ф. М. Достоевский, Неточка Незванова.)
    Смешная, глупая выходка с моей стороны? Но я сказал: aut Caesar, aut nihil. Что мне за дело, что это глупо, смешно, наивно? (В. В. Вересаев, Воспоминания.)
    Послушай, Христиан, только твой друг осмелился поднять свои взоры к наивысшему (узнаешь его в этом?). Правда, похоже, что здесь он найдет и свою погибель. Но ты себе и представить не можешь, Христиан, как великолепна, как обаятельна погибель. "Aut Caesar, aut nihil" всегда было моим девизом. (Генрих Гейне - Христиану Зете, 27.X 1816.)
    Артист и поэт! Вот, друг мой, что воодушевляет меня. Но ведь уже давно решено, что я не буду заурядным человеком: aut Caesar, aut nihil. (Шандор Петефи - Лайошу Себерени, 2.XI 1842.)
    Между тем как Луи-Филипп продолжал таким образом с успехом играть роль "pauvre honteux" - стыдливого нищего, - министерство не решалось предложить Собранию увеличить содержание Бонапарта, а Собрание не казалось склонным разрешить эту надбавку, и Луи Бонапарт, как всегда, стоял перед дилеммой: aut Caesar, aut Clichy. [ Клиши - долговая тюрьма в Париже. - авт. ] (К. Маркс Классовая борьба во Франции с 1848 по 1850.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Aut Caesar, aut nihil

  • 13 audeo

    audeo, ausus sum, ēre (zsgz. aus avideo v. avidus), I) im mildern Sinne, Lust haben, belieben, mögen, es über sich gewinnen, es übers Herz bringen (s. Brix Plaut. trin. 244. Lorenz Plaut. mil. 231. Ladewig Verg. Aen. 8, 364), a) m. Infin.: non audes mihi subvenire? Plaut.: nihilne adiuvare me audes? Plaut.: auden participare me quod commentus es? Plaut.: aude, hospes, contemnere opes, Verg.: sapere aude, Hor.: nec longius audet abire, Ov. – b) absol. in der parenthet. Formel si audes, wenn du Lust hast, wenn du es über dich gewinnen kannst, wenn du so gut sein willst, da mihi hoc, si audes, Plaut. trin. 244. Vgl. Cic. or. 154 u. sodes. – II) im stärkern Sinne, es übers Herz bringen = etw. ( zu tun) wagen, sich unterstehen, sich herausnehmen, sich unterfangen, sich erkühnen, so dreist sein, zu usw., a) m. Infin.: segregare abs te ausus es, Pacuv. fr.: tun audes etiam servos spernere? Plaut.: puellam sum ausus aggredi, Titin. fr.: sibi cum viro forti ac strenuo negotium esse, qui cum cogitasset, facere auderet, et prius cogitare, quam conari consuesset, Nep.: vide quaeso, ut, qui de meo facto non dubitem dicere, de Ligarii non audeam confiteri, Cic.: ad quemvis numerum ephippiatorum equitum quamvis pauci adire audent, wagen sich heran an usw., Caes.: ut vix quidquam satis certum affirmare ausus sim, Liv.: audeo dicere, ich wage es zu sagen, d.i. zu behaupten, Plaut., Cic. u.a. (s. Klotz Cic. Lael. 1. p. 85): im Passiv unpers. m. Infin. Pass., si animadverterent auderi adversus se tam exiguis copiis dimicari, Nep. Milt. 4, 5 N. u. H. – b) m. Acc.: tantum facinus, Ter. (vgl. locuti magis quam ausi tantum facinus, Liv.): extrema, Verg.: proelium, aciem (Schlacht), Tac.: multa dolo, pleraque per vim, Liv.: privatis ut opibus ita consiliis (aus eigenen Mitteln und im eigenen Interesse) magna ausus magnificeque conata exsecutus, Vell.: m. Dat. od. in u. Akk. (gegen) od. adversus m. Akk., vim cultoribus et oppidanis ac plerumque in mercatores et navicularios, Tac. ann. 12, 55: si quid in morbo petulantius ausi sunt adversus medentem, sich etwas herausnehmen, Sen. de const. sap. 13, 2. – m. in u. Abl. (bei), ausurum se in tribunis, quod princeps familiae suae ausus in regibus esset, Liv. 3, 17, 8: plus in eo dilectu Valens audebat, Tac. hist. 2, 93. – m. pro u. Abl., pro vita maiora audere probavi, Verg. Aen. 12, 814: audendum aliquid pro patria etiam cum periculo ratus, Iustin. 5, 9, 6. – im Passiv, audeantur infanda, si non perniciem nobis cum scelere ferunt, Liv.: omnia et conanda et audenda Magnetibus esse, Liv.: agenda res est audendaque, Liv.: non ab Scipionibus aliis veteribus Romanorum ducum quicquam ausum patratumque fortius quam tunc a Caesare, Vell.: ausis ad Caesarem codicillis, Tac. ann. 3, 67. – c) bei vorhergeh. Negation mit quin u. Konjunkt., ut non audeam profecto percontanti quin promam omnia, daß ich nicht umhin kann, so kühn zu sein, Plaut. asin. 25 sq. – d) absol. (vgl. Nipperd. Tac. ann. 4, 59): hos vero novos magistros nihil intellegebam posse docere, quam audere (dreist sein, dreist auftreten), Cic.: in eiusmodi consiliis periculosius esse deprehendi, quam audere, Tac.: quod (daß sie) sperant, quod audent, omne Caesari acceptum referre possunt, Cic.: si casus daretur, ausurum, Tac.: audendum atque agendum ait in tanto malo esse, Liv.: Romani audendo et fallendo magni facti, Sall. fr.: audendo atque agendo res Romana crevit, Liv.: Caelius audendo potentior, Tac.: duo itinera audendi, Tac.: ausos libertas sequetur, Tac. – m. Praepos., adversus Neronem ausus, Tac. hist. 2, 71: audere in proelia, sich mutig in den Kampf einlassen, Verg. Aen. 2, 347: istas in usque manus, Stat. Theb. 1, 439: in artes, Gratt. cyn. 498: qui auctor audendi pro patria fuit, Oros. 2, 17, 9. – m. Advv., neque ausurum contra Seianum, S. werde sich nicht heranwagen, Tac. ann. 4, 59 extr.: unde rursus ausi, aus dem von neuem sich heranwagend, Tac. hist. 2, 25: longius ausuri, sich weiter vorwagen, Tac. hist. 5, 11. – / Altes Perf. ausi, Cato orat. 63 ( bei Prisc. 9, 47): dah. in Prosa (selbst Cic. Brut. 18) u. häufig bei Dichtern Coni. syncop. ausim, ausis usw., s. Neue-Wagener Formenl.3 Bd. 2. S. 510 u. 511. Fritzsche Hor. sat. 1, 10, 48. – Ungew. Coni. Perf. auserim = ausim, Ambros. ep. 53, 1 extr. – Partiz. ausus passiv, Vell. 2, 80, 3. Tac. ann. 3, 67. Amm. 26, 10, 10 u. bei Dichtern.

    lateinisch-deutsches > audeo

  • 14 commentarius

    commentārius, ī, m. (sc. liber, was b. Gell. 13, 19 extr. auch dabeisteht) u. commentārium, ī, n. (sc. volumen) (commentus v. comminiscor), I) Notizen, Entwurf, Abriß, Skizze, Heft, Denkwürdigkeiten, Memoiren, Nachrichten, Papiere, Tagebuch, Denkbuch (meist im Plur.), Cic. u.a.: commentarius rerum urbanarum, Stadtchronik, Sulpic. in Cic. ep.: et divisio et commentarii (Flurbuch), Gromat. vet.: in commentarium (sein Heft) referre, Cic.: ex commentario (Heft) sapere, Sen. – commentarii (belli Gallici), die über die Ereignisse im (gallischen) Kriege von Cäsar geführten Tagebücher; vgl. (über ihren stilist. Wert) Cic. Brut. 262. – im Sing. v. einzelnen Buche eines Abrisses usw., superiore commentario (d.i. im 7. Buche), Hirt. b. G. 8, 30, 1: ebenso superiore od. primo commentario (d.i. im 1. Buche), Gaius inst. 2, 23 u. 145. – II) insbes.: A) als gerichtl. t. t. = das Protokoll, Cic. Verr. 5, 54. Tac. ann. 6, 47. – B) das Journal eines Rechnungsbeamten, a commentariis vehiculorum, Corp. inscr. Lat. 6, 8542. – C) bei den Gramm.: 1) gesammelte Beispiele, Auszüge, Exzerpte aus dem Gelesenen zur Nachweisung u. Erinnerung, Quint. 1, 8, 19. – od. vom Schüler bei od. nach dem Vortrage des Lehrers (Rhetors) niedergeschriebene Notizen, Diktate, Quint. 3, 6, 59. – 2) Kommentar, Gell.: commentaria in Vergilium componere, Gell.

    lateinisch-deutsches > commentarius

  • 15 commenticius

    commentīcius, a, um (commentus, a, um), erdacht, ersonnen, erfunden, a) im Ggstz. zum Vorhandenen, nomina nova et c., Cic.: c. spectacula (Ggstz. usitata), Suet.: fraudes, Gell. – u. im Gegensatz zum Realen, erdichtet, eingebildet, ideal, civitas Platonis, Cic.: di c. et ficti, Cic.: ficta et c. fabula, Cic. – b) im Ggstz. zum Wahren, erdichtet, erlogen (Ggstz. verus), res, Cic.: crimen, Cic.

    lateinisch-deutsches > commenticius

  • 16 commentum

    commentum, ī, n. (commentus, v. comminiscor), etwas Ausgesonnenes, a) im Ggstz. zum Vorhandenen, die Erfindung, der Einfall, miraculi, Liv.: opinionum commenta (Hirngespinste), Cic.: commenta mortalium, Liv.: iis commentum placet, Ter.: huius consilii non minus admirabile silentium quam commentum fuit, Iustin.: praemium pro commento (Einfall) non mediocre obtulit, Suet. – dah. α) der Anschlag, die List, novum et insigne c., Flor. 1, 11, 2: callidum c., Ulp. dig. 27, 9, 9: commenta nefanda, Iustin. 21, 4, 3. – β) eine rhet. Figur (auch commentatio gen.) = ενθύμημα (s. enthȳmēma), der Einfall, Visell. b. Quint. 9, 2, 107. – b) im Ggstz. zum Wahren, die Erdichtung, Lüge, milia rumorum commenta, Ov. met. 12, 54: commenta retexit, ibid. 13, 38.

    lateinisch-deutsches > commentum

  • 17 comminiscor

    com-minīscor, mentus sum, minīscī (vgl. memini, mens, μένος), I) sich etwas ins Gedächtnis zurückrufen, sich auf etw. (darauf) besinnen, Plaut. most. 662 u. 668. – II) aussinnen, ersinnen, a) noch nicht Vorhandenes = erfinden, monogrammos deos, Cic.: vectigal, Liv. u. Suet.: litteras novas, Suet. – b) Unwahres = erdichten, vorgeben, absol., verb. confingere et c., Cornif. rhet: ingeniosior ad comminiscendum, Cornif. rhet. – m. Acc. mendacium, Plaut.: tantum scelus, Quint.: crimen ex re fortuita, Liv.: m. folg. indir. Fragesatz, Plaut. aul. 69 u. 76. – Partiz. commentus, a, um, passiv = ersonnen, erdichtet, erlogen, amicus, App. Caec. fr.: fraus, ICt.: gemitus ficti commenta que funera, Ov. – / Aktive Nbf. comminīsco, ere, Apul. met. 4, 11.

    lateinisch-deutsches > comminiscor

  • 18 insulse

    īnsulsē, Adv. (insulsus), abgeschmackt, fade, ungereimt, albern, loqui, Cic.: non insulse interpretari, nicht ohne Witz, Cic.: multa gerere crudeliter et insulse, Eutr.: locus non minus insulse quam absurde commentus, Apul. – Compar., nihil potest dici insulsius, Gell. 16, 12, 6. – Superl., postea hoc etiam addidit insulsissime, Gell. 12, 2, 6.

    lateinisch-deutsches > insulse

  • 19 comminiscor

    comminiscor, minisci, mentus sum - tr. - [st2]1 [-] méditer, réfléchir. [st2]2 [-] imaginer, trouver, inventer.    - mendacium comminisci: forger un mensonge.
    * * *
    comminiscor, minisci, mentus sum - tr. - [st2]1 [-] méditer, réfléchir. [st2]2 [-] imaginer, trouver, inventer.    - mendacium comminisci: forger un mensonge.
    * * *
        Comminiscor, comminisceris, pen. corr. commentus sum, comminisci, dictum a con, et mente, quum finguntur in mente quae non sunt. Varro. Controuver quelque chose en son esprit, Feindre quelque chose.
    \
        Comminisci. Liu. Songer et trouver, Inventer, Excogiter.
    \
        Comminisci aliquid de sua sententia. Plaut. Trouver, ou inventer de sa fantasie.

    Dictionarium latinogallicum > comminiscor

  • 20 impertio

        Impertio, impertis, impertiui, impertitum, impertire, actiuum: vel Impertior, deponens. Departir, Bailler, Impartir.
    \
        Calorem impertire. Cic. Donner chaleur.
    \
        Diem festum alicui impertire. Cic. Octroyer.
    \
        Dolorem suum alicui impertire. Cicero. Luy communiquer et dire sa tristesse, Se descouvrir à luy de son ennuy, Luy dire sa desconvenue.
    \
        Prudentiam suam ad salutem alicuius impertire. Cicero. Employer.
    \
        Salutem impertire. Cic. Saluer, Donner salut.
    \
        Impertit tibi multam salutem. Cic. Il te salue haultement, Il se recommande fort à toy.
    \
        Studium philosophiae impertire. Cic. S'addonner en partie à l'estude de philosophie.
    \
        Tempus alicui rei impertire. Cic. Employer une partie de son temps à quelque chose.
    \
        Aliquem honoribus impertire. Plaut. Honorer.
    \
        Sed cesso heram hoc malo impertire propere? Terentius. Mais que tarde je de faire scavoir ce mal ci à ma dame?
    \
        Aliquem osculo impertire. Sueton. Baiser.
    \
        Aliquem salute impertire. Terentius, - plurima salute Parmenonem Summum suum impertit Gnato. Gnato salue Parmeno.
    \
        At me imperti quod commentus es. Plautus. Communique moy, Dy moy ce que tu as controuvé.
    \
        Alteri de re aliqua impertire. Cic. Saepe idoneis hominibus, indigentibus, de re familiari impertiendum est. Il convient departir de noz biens à ceulx qui le valent et sont necessiteux, ou en necessité.

    Dictionarium latinogallicum > impertio

См. также в других словарях:

  • men-3 —     men 3     English meaning: to think, mind; spiritual activity     Deutsche Übersetzung: “denken, geistig erregt sein”     Note: extended menǝ : mnü and mnē , menēi : menī     Material: O.Ind. mányatē “denkt”, Av. mainyeite ds., ap.… …   Proto-Indo-European etymological dictionary

  • Comment — Com ment (?; 277), v. i. [imp. & p. p. {Commented}; p. pr. & vb. n. {Commenting}.] [F. commenter, L. commentari to meditate upon, explain, v. intens. of comminisci, commentus, to reflect upon, invent; com + the root of meminisse to remember, mens …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Commented — Comment Com ment (?; 277), v. i. [imp. & p. p. {Commented}; p. pr. & vb. n. {Commenting}.] [F. commenter, L. commentari to meditate upon, explain, v. intens. of comminisci, commentus, to reflect upon, invent; com + the root of meminisse to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Commenting — Comment Com ment (?; 277), v. i. [imp. & p. p. {Commented}; p. pr. & vb. n. {Commenting}.] [F. commenter, L. commentari to meditate upon, explain, v. intens. of comminisci, commentus, to reflect upon, invent; com + the root of meminisse to… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • comment — I. noun Etymology: Middle English, from Late Latin commentum, from Latin, invention, from neuter of commentus, past participle of comminisci to invent, from com + minisci (akin to ment , mens mind) more at mind Date: 14th century 1. commentary 2 …   New Collegiate Dictionary

  • Claudian letters — The Claudian letters were developed by, and named after, the Roman Emperor Claudius (reigned 41–54). He introduced three new letters: a reversed C (antisigma) to replace BS and PS, much like X stood in for CS and GS. The appearance of this letter …   Wikipedia

  • Ludovico Pontano — Pour les articles homonymes, voir Pontanus. Ludovico Pontano, dit Ludovico Romano (né en 1409 à Spolète, dans l actuelle province de Pérouse, en Ombrie, mort en 1439 à Bâle) est un jurisconsulte italien du XVe siècle, auteur de plusieurs… …   Wikipédia en Français

  • Pontano Ludovico — Ludovico Pontano Pour les articles homonymes, voir Pontanus. Ludovico Pontano (né en 1409 à Spolète, dans l actuelle province de Pérouse, en Ombrie, mort en 1439 à Bâle) est un jurisconsulte italien du XVe siècle, auteur de plusieurs traités …   Wikipédia en Français

  • Letras claudias — Las tres letras claudias llevan el nombre de su creador, el emperador romano Claudio (que reinó entre 41–54). Estas letras se introdujeron en el alfabeto latino y se usaron brevemente en inscripciones públicas durante el reinado de Claudio pero… …   Wikipedia Español

  • comment — commentable, adj. commenter, n. /kom ent/, n. 1. a remark, observation, or criticism: a comment about the weather. 2. gossip; talk: His frequent absences gave rise to comment. 3. a criticism or interpretation, often by implication or suggestion:… …   Universalium

  • Kommentar (Literaturwissenschaft) — Ein literaturwissenschaftlicher Kommentar (auch philologischer Kommentar, oder, in eindeutigem Zusammenhang, kurz Kommentar) ist die Sammlung von Anmerkungen zu einem literarischen Text, welche das Verständnis des Textes erleichtern… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»