-
1 colluctor
col-luctor, ātus sum, ārī (con u. luctor), mit jmd. ringen, kämpfen, absol., Iustin. 13, 8, 8. Apul. met. 2, 32: m. Dat., his praedonibus, Prud. ham. 521: m. cum u. Abl., v. Ringen beim Beischlaf, cum viro, Sen. contr. 1, 2, 6: übtr., cum vagus et incertus spiritus colluctatus est, Sen.: cum corpusculo suo, Sen.: cum calamitate, Sen.: cum agro od. solo, Col. u. Plin.: duabus legibus inter se colluctantibus, einander widersprechend, Augustin. – v. kranken Tieren, sich winden, sich krümmen, Pelagon. veterin. 13. p. 59 (= 213 Ihm).
-
2 colluctor
col-luctor, ātus sum, ārī (con u. luctor), mit jmd. ringen, kämpfen, absol., Iustin. 13, 8, 8. Apul. met. 2, 32: m. Dat., his praedonibus, Prud. ham. 521: m. cum u. Abl., v. Ringen beim Beischlaf, cum viro, Sen. contr. 1, 2, 6: übtr., cum vagus et incertus spiritus colluctatus est, Sen.: cum corpusculo suo, Sen.: cum calamitate, Sen.: cum agro od. solo, Col. u. Plin.: duabus legibus inter se colluctantibus, einander widersprechend, Augustin. – v. kranken Tieren, sich winden, sich krümmen, Pelagon. veterin. 13. p. 59 (= 213 Ihm).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > colluctor
-
3 colluctor
col-luctor ( conl-), āri, v. n., to struggle, contend, wrestle with (post-Aug. and rare); constr. with cum aliquo, alicui, or absol.:praedonibus,
Prud. Ham. 523.— Absol., Just. 13, 8, 8; App. M. 2, p. 129.— Trop.:cum agro,
Col. 1, 3, 9; cf.:cum solo,
Plin. 27, 2, 2, § 5:cum petulantiā morbi,
Gell. 12, 5, 9. -
4 conluctor
col-luctor ( conl-), āri, v. n., to struggle, contend, wrestle with (post-Aug. and rare); constr. with cum aliquo, alicui, or absol.:praedonibus,
Prud. Ham. 523.— Absol., Just. 13, 8, 8; App. M. 2, p. 129.— Trop.:cum agro,
Col. 1, 3, 9; cf.:cum solo,
Plin. 27, 2, 2, § 5:cum petulantiā morbi,
Gell. 12, 5, 9. -
5 colluctor
cōl-luctor, ātus sum, ārī depon.бороться (cum aliquo и cum aliquā re Sen etc.) -
6 obluctor
ob-lūctor, ātus sum, āri depon.сопротивляться, бороться, противодействовать (alicui Sil и alicui rei Col, QC); упираться ( genibus arenae V) -
7 obluctor
ob-luctor, ātus, 1, v. dep., to strive or struggle against, to contend with, oppose a person or thing ( poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.A. B.With dat. of thing:C.genibusque adversae obluctor harenae,
struggle against, Verg. A. 3, 38:fruticibus,
Col. 8, 14, 8:flumini,
Curt. 4, 8, 8. —Absol.:II.obluctantia saxa Submovit nitens,
Stat. S. 3, 1, 20.—Trop.:ut erat animi semper obluctantis difficultatibus,
Curt. 6, 6, 27:oblivioni,
id. 7, 1, 9:morti,
Luc. 3, 662.
См. также в других словарях:
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia