Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

coitus

  • 1 coitus

    coitus n coït m ; coitus interruptus coït interrompu.

    Big English-French dictionary > coitus

  • 2 coitus

    coitus ['kɔɪtəs]
    coït m
    ►► coitus interruptus coït m interrompu

    Un panorama unique de l'anglais et du français > coitus

  • 3 coïtus

    coït 〈m.〉

    Deens-Russisch woordenboek > coïtus

  • 4 coitus

    [st1]1 [-] cŏĭtus, a, um: part. passé de coeo. [st1]2 [-] cŏĭtŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de se joindre, de se réunir, réunion, rapprochement. - [abcl]b - union charnelle, accouplement. - [abcl]c - greffe, ente. - [abcl]d - fécondation des plantes.[/b]    - coitus venae, Cels.: cicatrice de la veine.    - coitus inutilis materiae, Cels.: amas d'une matière nuisible.    - coitus syllabarum, Quint. 9, 4, 59: contraction de syllabes.    - luna in coitu solis, Plin.: la lune en conjonction avec le soleil, la nouvelle lune.
    * * *
    [st1]1 [-] cŏĭtus, a, um: part. passé de coeo. [st1]2 [-] cŏĭtŭs, ūs, m.: - [abcl][b]a - action de se joindre, de se réunir, réunion, rapprochement. - [abcl]b - union charnelle, accouplement. - [abcl]c - greffe, ente. - [abcl]d - fécondation des plantes.[/b]    - coitus venae, Cels.: cicatrice de la veine.    - coitus inutilis materiae, Cels.: amas d'une matière nuisible.    - coitus syllabarum, Quint. 9, 4, 59: contraction de syllabes.    - luna in coitu solis, Plin.: la lune en conjonction avec le soleil, la nouvelle lune.
    * * *
        Coitus, huius coitus, pen. corr. Substantiuum. Plin. Compaignie charnelle avec une femme.
    \
        Coitus humoris. Cels. Assemblee d'humeur.

    Dictionarium latinogallicum > coitus

  • 5 Coitus interruptus

    Coitus interruptus
    Cb8b49fd9o/b8b49fd9itus interrụ ptus ['ko:it62c8d4f5ʊ/62c8d4f5s ɪnt3f3a8ceeɐ/3f3a8cee'r62c8d4f5ʊ/62c8d4f5pt62c8d4f5ʊ/62c8d4f5s] <- -, - ->
    coït Maskulin interrompu

    Deutsch-Französisch Wörterbuch > Coitus interruptus

  • 6 coïtus interruptus

    Deens-Russisch woordenboek > coïtus interruptus

  • 7 прерванный коитус

    coitus incompletus, coitus interruptus

    Русско-французский медицинский словарь > прерванный коитус

  • 8 пролонгированный коитус

    Русско-французский медицинский словарь > пролонгированный коитус

  • 9 materia

    mātĕrĭa, ae, (mātĕrĭēs, ēi), f.    - gén. sing. arch. materiai. [st1]1 [-] matière, ce dont une chose est composée; substance alimentaire, nourriture.    - materia rerum, Cic.: la matière, le principe des choses.    - sua de materie grandescere, Lucr.: se développer par ses éléments propres.    - materia imbecillissima, Cels.: nourriture très peu substantielle.    - ne coitus inutilis materiae fiat, Cels. 3: afin de prévenir l'amas d'une matière nuisible (= l'amas de pus). [st1]2 [-] matériaux, bois de construction, bois (en général), branche, souche, tronc.    - materia caesa, Caes.: bois coupé.    - ex levi materia: de bois léger. [st1]3 [-] matière, objet, thème, sujet.    - materia ad jocandum, Cic.: matière à plaisanterie.    - materia sermonum, Cic.: sujet d'entretiens.    - materies crescit mihi, Cic. Att. 2, 12, 3: mon sujet s'étend (sous ma plume). [st1]4 [-] occasion, cause, sujet, prétexte.    - materiam excitandi belli quaerebat, Liv. 1, 22: il cherchait l'occasion de rallumer la guerre.    - angebatur ferox Tullia nihil materiae in viro neque ad cupiditatem neque ad audaciam esse, Liv. 1, 46: la fière Tullia souffrait à l'idée que, chez son mari, il n'y avait rien pour stimuler l'ambition et l'audace. [st1]5 [-] caractère, ressource de l'esprit, manière d'être, humeur.    - non sum materia digna perire tua, Ov. H. 4, 86: je ne mérite pas de mourir victime de ta dureté.
    * * *
    mātĕrĭa, ae, (mātĕrĭēs, ēi), f.    - gén. sing. arch. materiai. [st1]1 [-] matière, ce dont une chose est composée; substance alimentaire, nourriture.    - materia rerum, Cic.: la matière, le principe des choses.    - sua de materie grandescere, Lucr.: se développer par ses éléments propres.    - materia imbecillissima, Cels.: nourriture très peu substantielle.    - ne coitus inutilis materiae fiat, Cels. 3: afin de prévenir l'amas d'une matière nuisible (= l'amas de pus). [st1]2 [-] matériaux, bois de construction, bois (en général), branche, souche, tronc.    - materia caesa, Caes.: bois coupé.    - ex levi materia: de bois léger. [st1]3 [-] matière, objet, thème, sujet.    - materia ad jocandum, Cic.: matière à plaisanterie.    - materia sermonum, Cic.: sujet d'entretiens.    - materies crescit mihi, Cic. Att. 2, 12, 3: mon sujet s'étend (sous ma plume). [st1]4 [-] occasion, cause, sujet, prétexte.    - materiam excitandi belli quaerebat, Liv. 1, 22: il cherchait l'occasion de rallumer la guerre.    - angebatur ferox Tullia nihil materiae in viro neque ad cupiditatem neque ad audaciam esse, Liv. 1, 46: la fière Tullia souffrait à l'idée que, chez son mari, il n'y avait rien pour stimuler l'ambition et l'audace. [st1]5 [-] caractère, ressource de l'esprit, manière d'être, humeur.    - non sum materia digna perire tua, Ov. H. 4, 86: je ne mérite pas de mourir victime de ta dureté.
    * * *
        Materia, materiae: vel Materies, materiei, foe. gen. Quint. Toute sorte de matiere de quoy on fait quelque chose, Estoffe.
    \
        Materiae etiam appellatione, ligna omnia comprehenduntur. Liu. Du marrein, ou marrien, Bois à bastir, ou faire quelque ouvrage.
    \
        Materies. Colum. Le bois qui est soubz l'escorce.
    \
        Mortales materiae. Tacit. Perissables, Subjectes à corruption, Qui ne dureront pas tousjours.
    \
        Praebuit iuueni materiem adipiscendi fauoris. Tacit. Occasion, Matiere.
    \
        Materia benefaciendi. Plin. iunior. Occasion, Matiere.
    \
        Materia. Colum. Les tendrons qui naissent és vignes chascun an, Le jeune bois de la vigne.

    Dictionarium latinogallicum > materia

  • 10 прерванный коитус

    adj
    med. coitus incompletus, coitus interruptus

    Dictionnaire russe-français universel > прерванный коитус

  • 11 luna

    [st1]1 [-] lūna, ae, f.: - [abcl][b]a - lune. - [abcl]b - Ov. Plin. mois. - [abcl]c - Prop. Stat. nuit. - [abcl]d - Sid. gorge, gosier. - [abcl]e - Juv. (luna = lunula) lunule (petit croissant d'or qui ornait la chaussure des sénateurs).[/b]    - defectio lunae: éclipse de lune.    - extrema luna: la lune à son dernier quartier.    - lunae dies, Inscr.: le jour de la lune, lundi. [st1]2 [-] Lūna, ae, f.: Luna (ville d'Etrurie).
    * * *
    [st1]1 [-] lūna, ae, f.: - [abcl][b]a - lune. - [abcl]b - Ov. Plin. mois. - [abcl]c - Prop. Stat. nuit. - [abcl]d - Sid. gorge, gosier. - [abcl]e - Juv. (luna = lunula) lunule (petit croissant d'or qui ornait la chaussure des sénateurs).[/b]    - defectio lunae: éclipse de lune.    - extrema luna: la lune à son dernier quartier.    - lunae dies, Inscr.: le jour de la lune, lundi. [st1]2 [-] Lūna, ae, f.: Luna (ville d'Etrurie).
    * * *
        Luna, lunae. Cic. La lune.
    \
        Coitus lunae. Plin. La conjonction de la lune.
    \
        Labores lunae. Virgil. Eclipse de lune.
    \
        Intermenstrua luna. Plin. La conjonction de la lune avec le soleil, quand on ne veoit point de lune.
    \
        Pernox luna. Plin. Qui luist toute la nuict.
    \
        Semiformis. Columel. A demi pleine.
    \
        Tacitae per amica silentia lunae. Virg. Quand la lune ne luit point.
    \
        Decrescens luna. Varro. Le decours de la lune.
    \
        Luna implet orbem. Ouid. Quand elle est pleine.
    \
        Luna quater latuit, toto quater orbe recreuit. Ouid. Il y a quatre mois.
    \
        Lucet luce aliena luna. Cic. Luit de la lumiere qu'elle recoit d'ailleurs, c'est à scavoir du soleil.
    \
        Silens luna. Plin. La conjonction de la lune, Quand la lune ne luit point.

    Dictionarium latinogallicum > luna

  • 12 коитус

    2) лат. coitus

    Русско-французский медицинский словарь > коитус

  • 13 половое сношение

    2) лат. coitus

    Русско-французский медицинский словарь > половое сношение

  • 14 половой акт

    2) лат. coitus

    Русско-французский медицинский словарь > половой акт

  • 15 коитус

    n
    1) gener. coït
    2) lat. coitus

    Dictionnaire russe-français universel > коитус

  • 16 половое сношение

    adj
    1) med. coït
    2) lat. coitus

    Dictionnaire russe-français universel > половое сношение

  • 17 половой акт

    1. interj.
    1) med. acte sexuel
    2) physiol. acte charnel
    2. adj
    1) gener. acte vénérien, coït, l'acte sexuel, baise
    2) fr. baisage
    3) obs. acte de la génération, la danse du loup (16 âåû)
    4) lat. coitus

    Dictionnaire russe-français universel > половой акт

  • 18 пролонгированный коитус

    Dictionnaire russe-français universel > пролонгированный коитус

См. также в других словарях:

  • COITUS — (латинск.), совокулление, соитие, половое сношение, половой акт. Наблюдения над процессом С. у млекопитающих обнаруживают у отдельных видов их значительные различия в напряжении полового члена, способе введения его во влагалище, положении при С,… …   Большая медицинская энциклопедия

  • coitus — copulation, 1713, scientific Latin, from L. coitus a meeting together; sexual union, pp. of coire, from com together (see CO (Cf. co )) + ire come, go, from PIE root *ei to go. In Middle English as coite (early 15c.). Used in English in general… …   Etymology dictionary

  • Coĭtus — (lat.), 1) Zusammenkunft, Vereinigung; 2) Art der Begattung …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Coïtus — (lat.), Beischlaf; C. anticipatus, Beischlaf vor der Ehe; C. damnatus, illicitus, Blutschande …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Coitus — Coĭtus (lat.), Beischlaf …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Coïtus — Coïtus, Zusammenkunft; Begattung …   Herders Conversations-Lexikon

  • Coitus — Coitus→Koitus …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Coitus — vgl. Koitus …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • coitus — ► NOUN technical ▪ sexual intercourse. DERIVATIVES coital adjective. ORIGIN Latin, from coire go together …   English terms dictionary

  • coitus — [kō′it əs; ] also [ kō ēt′əs] n. [L: see COITION] sexual intercourse coital adj …   English World dictionary

  • Coitus — Co|i|tus [ ko:itus] der; , [...tu:s] <aus gleichbed. lat. coitus, vgl. ↑Koitus> in fachspr. Fügungen: Coitus a Tergo: Form des ↑Koitus, bei der die Frau dem Mann den Rücken zuwendet; Geschlechtsverkehr »von hinten«; Coitus condomatus:… …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»