-
1 cloître
cloître [klwaatr]〈m.〉1 klooster-, kruisgang2 klooster3 afgesloten deel, vertrekken van een klooster, clausuurm -
2 clôture
clôture [klootuur]〈v.〉1 omheining ⇒ hekwerk, schutting3 (af)sluiting ⇒ beëindiging, opheffing♦voorbeelden:f1) omheining, afrastering3) sluiting, beëindiging -
3 fack
1) clausuur2) schifting3) afscheiding -
4 Klausur
См. также в других словарях:
Klausur — Sf abgeschlossenes, zurückgezogenes Leben; Prüfungsarbeit erw. fach. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus spl. clausūra Einschließung , zu l. clausūra Verschluß, Türschloß, Fort , einer Ableitung von l. claudere (clausum) schließen, sperren .… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache