Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

circulus

  • 1 circulus

    circulus, ī, m. (Demin. v. circus), die beschriebene Kreislinie, der umgebende Kreis, Ring, I) übh. circulus aut orbis, qui κύκλος Graece dicitur, Cic.: coronae modici circuli, von mäßigem Umkreis, Liv.: c. aurei coloris, Plin.: virgā alqm amplo circulo includere, Iustin.: priusquam hoc circulo excedas, Liv.: egredi finito arenae circulo, Vell.: densa circumstantium corona latissimum iudicium multiplici circulo ambibat, Plin. ep. – am Himmel, circa solem visum coloris varii circulum, Sen. nat. qu. 1, 2, 1.: circulus ad speciem caelestis arcus orbem solis ambiit, Suet. Aug. 95: cernuntur circa solis orbem... versicolores circuli, Plin. 2, 98. – dah. a) als astron. t. t. (wie orbis), α) der Kreis, caelum dividitur in circulos quinque, qui per mundi cardines eunt; est septentrionalis, est aequinoctialis, est brumalis, est contrarius septentrionali, Sen.: caelum ab aequinoctiali circulo ad solstitialem et hinc ad septentrionalem divisum, Varr. LL.: meridianus circulus, qui horizonta rectis lineis secat, Sen.: horizon sive finiens circulus, Sen.: zodiacus circulus, Hyg.: lacteus circulus, die Milchstraße (bei Cic. lacteus orbis), Plin. u. Hyg.: paralleli circuli, Hyg. – β) der Kreis, den ein Gestirn durchläuft, die Kreisbahn, quot Luna circlos annuo in cursu institit, Acc. tr. 100: stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili, Cic. de rep. 6, 15. – b) als geogr. t. t., der Parallelkreis,Plin. 6, 212. – II) insbes., a) ein kreisförmiger Körper, der Reif, Ring, Ringel, circuli catenarum. Auson. edyll. 12 (Technop.) praef. 1. p. 132 Schenkl: circuli suspensi, Curt. 6, 5 (16), 16: c. corneus, Suet. Aug. 80: eboreus, Petr. 32, 4: laxi tenui de vimine circli, Verg. georg. 3, 166: flexilis obtorti circulus auri, poet. umschr. = torques aureus, Verg. Aen. 5, 595: molli subnectit (crines) circulus auro, Verg. Aen. 10, 338: circuli ex auro, quibus brachia artantur, Tertul. de cult. fem. 1, 2. – bes. der Reif eines Fasses, circulus ingens, de cupa grandi excussus, Petr. 60, 3: vasa circulis cingunt, Plin. 14, 132. – u. der Reif eines Äquilibristen, circulos ardentes transilire, Petr. 53, 11. – u. der Ringel als Backwerk, Varr. LL. 5, 106: dulcia et circuli, Maec. Falc. bei Vopisc. Tac. 6, 5. – b) der Ring einer Mauer, die Ringmauer, circulus muri exterior, Liv. 36, 9, 12. – c) als mediz. t. t., der Ring, aspera arteria constat ex circulis quibusdam, Cels. 4, 1. p. 120, 21 D.: cutis nudatur circa pubem velut circulus, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 15 D.: c. glandis, der Eichelrand, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 20 D.: dass. a pube usque circulum, ibid. p. 305, 28 D. – d) die Scheibe des Mondes, lunae, Mart. Cap. 8. § 858. Leo ep. 133, 2 extr. – e) eine runde Schüssel, Mart. 14, 138, 2. – f) in einen Kreis zum Gespräch, zur Geselligkeit zusammengetretene Menschen, die Gruppe, der enge, gesellige Kreis, - Zirkel, -Verein, der Privatkreis, sermones inter se serentium circuli, Liv.: ut in circulis (vor dem Straßenpublikum) mos est, Petr.: circulos aliquos et sessiunculas consectari, Cic.: per fora et circulos loqui, Tac.: de circulo se subducere, Cic.: more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant, Cic.: primo in circulis conviviisque celebrata sermonibus res est, Liv. – / Synkop. circlus, Acc. tr. 100. Verg. georg. 3, 166.

    lateinisch-deutsches > circulus

  • 2 circulus

    circulus, ī, m. (Demin. v. circus), die beschriebene Kreislinie, der umgebende Kreis, Ring, I) übh. circulus aut orbis, qui κύκλος Graece dicitur, Cic.: coronae modici circuli, von mäßigem Umkreis, Liv.: c. aurei coloris, Plin.: virgā alqm amplo circulo includere, Iustin.: priusquam hoc circulo excedas, Liv.: egredi finito arenae circulo, Vell.: densa circumstantium corona latissimum iudicium multiplici circulo ambibat, Plin. ep. – am Himmel, circa solem visum coloris varii circulum, Sen. nat. qu. 1, 2, 1.: circulus ad speciem caelestis arcus orbem solis ambiit, Suet. Aug. 95: cernuntur circa solis orbem... versicolores circuli, Plin. 2, 98. – dah. a) als astron. t. t. (wie orbis), α) der Kreis, caelum dividitur in circulos quinque, qui per mundi cardines eunt; est septentrionalis, est aequinoctialis, est brumalis, est contrarius septentrionali, Sen.: caelum ab aequinoctiali circulo ad solstitialem et hinc ad septentrionalem divisum, Varr. LL.: meridianus circulus, qui horizonta rectis lineis secat, Sen.: horizon sive finiens circulus, Sen.: zodiacus circulus, Hyg.: lacteus circulus, die Milchstraße (bei Cic. lacteus orbis), Plin. u. Hyg.: paralleli circuli, Hyg. – β) der Kreis, den ein Gestirn durchläuft, die Kreisbahn, quot Luna circlos annuo in cursu institit, Acc. tr. 100: stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili, Cic. de rep. 6, 15. – b) als geogr.
    ————
    t. t., der Parallelkreis,Plin. 6, 212. – II) insbes., a) ein kreisförmiger Körper, der Reif, Ring, Ringel, circuli catenarum. Auson. edyll. 12 (Technop.) praef. 1. p. 132 Schenkl: circuli suspensi, Curt. 6, 5 (16), 16: c. corneus, Suet. Aug. 80: eboreus, Petr. 32, 4: laxi tenui de vimine circli, Verg. georg. 3, 166: flexilis obtorti circulus auri, poet. umschr. = torques aureus, Verg. Aen. 5, 595: molli subnectit (crines) circulus auro, Verg. Aen. 10, 338: circuli ex auro, quibus brachia artantur, Tertul. de cult. fem. 1, 2. – bes. der Reif eines Fasses, circulus ingens, de cupa grandi excussus, Petr. 60, 3: vasa circulis cingunt, Plin. 14, 132. – u. der Reif eines Äquilibristen, circulos ardentes transilire, Petr. 53, 11. – u. der Ringel als Backwerk, Varr. LL. 5, 106: dulcia et circuli, Maec. Falc. bei Vopisc. Tac. 6, 5. – b) der Ring einer Mauer, die Ringmauer, circulus muri exterior, Liv. 36, 9, 12. – c) als mediz. t. t., der Ring, aspera arteria constat ex circulis quibusdam, Cels. 4, 1. p. 120, 21 D.: cutis nudatur circa pubem velut circulus, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 15 D.: c. glandis, der Eichelrand, Cels. 7, 25, 1. p. 305, 20 D.: dass. a pube usque circulum, ibid. p. 305, 28 D. – d) die Scheibe des Mondes, lunae, Mart. Cap. 8. § 858. Leo ep. 133, 2 extr. – e) eine runde Schüssel, Mart. 14, 138, 2. – f) in einen Kreis zum Gespräch, zur Geselligkeit zusammengetretene Menschen, die Gruppe, der enge, gesellige Kreis, -
    ————
    Zirkel, -Verein, der Privatkreis, sermones inter se serentium circuli, Liv.: ut in circulis (vor dem Straßenpublikum) mos est, Petr.: circulos aliquos et sessiunculas consectari, Cic.: per fora et circulos loqui, Tac.: de circulo se subducere, Cic.: more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant, Cic.: primo in circulis conviviisque celebrata sermonibus res est, Liv. – Synkop. circlus, Acc. tr. 100. Verg. georg. 3, 166.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > circulus

  • 3 circulus

    circŭlus, i, m. [st2]1 [-] cercle, ligne circulaire, rond; orbite. [st2]2 [-] cercle de baril. [st2]3 [-] bracelet, chaîne, anneau, collier. [st2]4 [-] cercle, assemblée, réunion.
    * * *
    circŭlus, i, m. [st2]1 [-] cercle, ligne circulaire, rond; orbite. [st2]2 [-] cercle de baril. [st2]3 [-] bracelet, chaîne, anneau, collier. [st2]4 [-] cercle, assemblée, réunion.
    * * *
        Curculus, pen. corr. Diminutiuum. Cic. Cercle.
    \
        Circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili stellae. Cic. Font leur tour, ou leur cours.
    \
        Circulus, per translationem. Cic. Compaignie et assemblee qui se faict és lieux publiques pour caqueter et deviser.
    \
        Pullatus circulus. Quintil. Assemblee de gens ignorans et de basse condition.
    \
        De circulo se subducere. Cic. S'en aller de l'assemblee.

    Dictionarium latinogallicum > circulus

  • 4 circulus

    circŭlus, i, m. (contr. circlus, like vinclum = vinculum, Verg. G. 3, 166) [kindred with kirkos, kuklos, circinus], a circular figure, a circle: circulus aut orbis, qui kuklos Graece dicitur, Cic. N. D. 2, 18, 47:

    muri exterior,

    Liv. 36, 9, 12:

    circulus ad speciem caelestis arcūs orbem solis ambiit,

    Suet. Aug. 95.—
    B.
    Esp.
    1.
    In astronomy, a circular course, orbit:

    stellae circulos suos orbesque conficiunt celeritate mirabili,

    Cic. Rep. 6, 15, 15:

    aequinoctialis, solstitialis, septentrionalis,

    Varr. L. L. 9, § 24; Ov. M. 2, 516:

    lacteus,

    the Milky Way, Plin. 2, 25, 23, § 91; 18, 29, 69, § 230:

    signifer,

    Vitr. 6, 1, 1; 9, 8, 8.—
    2.
    In geog., a zone or belt of the eartb's surface:

    plura sunt segmenta mundi, quae nostri circulos appellavere, Graeci parallelos,

    Plin. 6, 34, 39, § 212 sqq.—
    C.
    Trop., of time:

    mensis artiore praecingitur circulo,

    Sen. Ep. 12, 6. —
    II.
    Meton.
    A.
    Any circular body; a ring, necklace, hoop, chain, Verg. A. 5, 559; 10, 138; id. G. 3, 166; Plin. 14, 21, 27, § 132; Suet. Aug 80.—
    B.
    A circle or company for social intercourse (very freq.):

    in conviviis rodunt, in circulis vellicant,

    Cic. Balb. 26, 57;

    so with convivia also,

    Liv. 32, 20, 3; 34, 61, 5; 44, 22, 8; Domit. Mars. ap. Quint. 6, 3, 105; Tac. A. 3, 54; Nep. Epam. 3, 3; Mart. 2, 86, 11; 10, 62, 5:

    cir culos aliquos et sessiunculas consectarl,

    Cic. Fin. 5, 20, 56 per fora et circulos locuti sunt, Tac Agr 43; cf Quint. 12, 10, 74:

    quemcumque patrem familias arripuissetis ex aliquo circulo,

    Cic. de Or. 1, 34, 159; 1, 38, 174:

    de circulo se subducere,

    to withdraw from the assembly, id. Q. Fr. 3, 4, 1; Quint. 2, 12 10; cf.:

    densa circumstantium corona latissimum judicium multiplici circulo ambibat,

    Plin. Ep 6, 33, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > circulus

  • 5 circulus

    circulus circulus, i m окружность

    Латинско-русский словарь > circulus

  • 6 circulus

        circulus ī ( acc plur. circlos, V.), m dim.    [circus], a circular figure, circle: qui ku/klos Graece dicitur: muri exterior, L.—Esp., in astronomy, a circular course, orbit: stellae circulos suos conficiunt: ubi circulus axem ambit, i. e. at the pole, O. —A circle, ring, necklace, hoop, chain: Flexilis obtorti auri, V.: crinīs subnectit auro, V. — A circle, company, social gathering: in circulis vellicant: in circulum, N.: circulos consectari: per circulos locuti sunt, Ta.: sermones serentium, L.
    * * *
    circle; orbit, zone; ring, hoop; belt, collar; company; cycle; circumference

    Latin-English dictionary > circulus

  • 7 circulus

    fil.:

    \circulus vitiosus — порочный круг

    Magyar-orosz szótár > circulus

  • 8 circulus

    s.
    circulus.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > circulus

  • 9 circulus

    ī m. [demin. к circus ] (стяж. circlus)
    1) окружность, круг (c. aut orbis C); параллельный круг (segmenta mundi, quae nostri circulos appellavēre, Graeci paralleles PM)
    lacteus c. PM (тж. lacteus orbis C) — Млечный Путь
    2) пояс, зона (caelum dividitur in circulos quinque Sen)
    3) круговой путь, орбита ( stellae circulos suos conficiunt C)
    4) кружок, собрание ( in conviviis et circulis L)
    5) обод, обруч (c. de cupā excussus Pt)
    6) кольцо, звено ( circuli catenarum Aus); ожерелье (obtorti c. auri V)
    9) кольцеобразное печенье, баранка ( dulcia et circuli Vop)

    Латинско-русский словарь > circulus

  • 10 circulus

    Латинский язык: круг

    Универсальный англо-русский словарь > circulus

  • 11 circulus

    мед.сущ. круг; кольцо

    Англо-русский медицинский словарь > circulus

  • 12 circulus

    n. מעגל קונצנטרי על קשקש של דג (מציין את גיל הדג)
    * * *
    (גדה ליג תא ןייצמ) גד לש שקשק לע ירטנצנוק לגעמ

    English-Hebrew dictionary > circulus

  • 13 circulus

    , i m
    круг

    Латинский для медиков > circulus

  • 14 circulus

    -i s m 2
    cercle

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > circulus

  • 15 circulus

    n. 물고기 비늘의 나이테

    English-Korean dictionary > circulus

  • 16 circulus

    1) круг (Gai. I, 46). 2) гуртик (1. 1 C. Th. 9, 22). 3) собрание (1. 11 C. Th. 16, 5).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > circulus

  • 17 circulus

    n. concentrische cirkel op schubben van vis (dat de ouderdom van de vis aangeeft)

    English-Dutch dictionary > circulus

  • 18 circulus

    n. koncentrisk cirkel på fiskfjäll (som vittnar om fiskens ålder)

    English-Swedish dictionary > circulus

  • 19 circulus

    • kierto

    English-Finnish dictionary > circulus

  • 20 circulus

    Fachwörterbuch Medizin Englisch-Deutsch > circulus

См. также в других словарях:

  • CIRCULUS — V1TIGSUS (лат.), буквально порочный круг. Под С. v. в медицине и патологии подразумевают гл. обр. такие явления, когда возникающие от той или иной причины пат. последствия становятся сами причиной новых осложнений или усугубляют течение… …   Большая медицинская энциклопедия

  • Circŭlus — (lat.), s. Kreis, Ring. C. logĭcus, s. Zirkel im Beweis; C. Willisii, s. u. Gehirnarterie; Circuli venosi medullae spinalis, so v. w. Venenringe des Rückenmarkes …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Circŭlus — (lat.), Kreis; c. aequinoctialis, Äquator; c. horarius, Stundenkreis; c. meridionalis, Mittagskreis; c. parallelus, Parallel , Breitenkreis; c. polaris, Polarkreis (c. arcticus, nördlicher, c. antarcticus, südlicher); c. tropicus, Wendekreis; c.… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Circulus — Circŭlus (lat.), Kreis. C. vitiōsus (fehlerhafter Kreis), Trugschluß, wenn man sich durch Aufnahme des zu Beweisenden in den Beweisgrund im Kreise dreht …   Kleines Konversations-Lexikon

  • circulus — index circuit, cycle Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Circulus — This article is about the folk band. For the zoological behaviour, see Circulus (zoology). For the Chick Corea album, see Circulus (album). Circulus Origin London, England Genres Psychedelic folk Progressive rock Years active …   Wikipedia

  • Circulus — Cịrculus [aus lat. circulus, Gen.: circuli= Kreis, Ring] m; , ...li: Kreis, Ring, Gefäßkranz (Anat.). Cịrculus arterio̱|sus ce̱re|bri: Gefäßkranz an der Hirnbasis. Cịrculus arterio̱|sus i̱ridis ma̱jor bzw. mi̱nor [↑Iris]: großer bzw. kleiner… …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • circulus — n.; pl. circuli [L. circulus, ring] 1. Any ring like arrangement, i.e., the branching of small blood vessels. 2. (ARTHROPODA: Insecta) In scale insects, a glandular structure that discharges its contents internally …   Dictionary of invertebrate zoology

  • Circulus — Cir|cu|lus [ tsirku...] der; , ...li <aus lat. circulus »Kreis(linie)«> [kleiner] Kreis, Ring (Med.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • Circulus (gastropod) — Circulus Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Mollusca Class: Gastropoda …   Wikipedia

  • Circulus arteriosus Willisi — Circulus arteriosus cerebri Der Circulus arteriosus (cerebri) (lateinisch Arterienring (des Hirns)) ist ein arterieller Gefäßring bei Säugetieren und zählt zu den extrazerebralen Anastomosen des Gehirns. Beim Menschen wird er durch drei Gefäße… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»