-
1 ciągać
ipf.pot.1. (= wlec) haul, drag, pull.2. (= prowadzić powoli) drag; ciągać kogoś po sklepach drag sb from store to store; ciągać dzieci ze sobą drag one's kids around with o.s.; ciągać kogoś po sądach drag sb through the courts.3. ciągać za coś (= szarpać) pull (at) sth, yank (on) sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciągać
-
2 ciągać
ciągać [ʨ̑ɔŋgaʨ̑]vt (pot: zmuszać do chodzenia)\ciągać kogoś po sklepach jdn in die Geschäfte schleppen ( fam)\ciągać kogoś po sądach jdn andauernd vor Gericht zerren -
3 ciągać
ciągać się po sądach prozessieren -
4 ciągać
глаг.• перетащить• таскать• тянуть* * *несов. таскать; тянуть, волочить+wlec, włóczyć
* * *несов.таска́ть; тяну́ть, волочи́тьSyn: -
5 ciągać
deireanach -
6 ciągać
arrastra -
7 ciągać się
-
8 ciągać\ się
несов. таскаться;● \ciągać\ się się po sądach судиться, вести тяжбу, тягаться
+ włóczyć się -
9 ciągać się się po sądach
суди́ться, вести́ тя́жбу, тяга́ться -
10 drzewo ciągać
дерево тянутьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > drzewo ciągać
-
11 таскаться
ciągać się, szastać się, szwendać się -
12 ciąga|ć
impf pot. Ⅰ vt 1. (włóczyć) to drag, to pull- ciągać coś po podłodze to drag a. pull sth along the floor2. (zabierać ze sobą) to drag [sb] around- ciągała męża po sklepach she dragged her husband round the shops- wszędzie ciągała ze sobą dzieci she dragged her children along with her everywhere3. (szarpać) to pull- ciągać kogoś za włosy/brodę/wąsy to pull sb’s hair/beard/moustache- ciągać kogoś za uszy to pull sb by the ears- ciągać kota za ogon to pull a cat by the tailⅡ ciągać się 1. (włóczyć się) to traipse (po czymś round sth)- ciągać się po mieście to traipse around town- ciągać się po knajpach to go from one bar to another2. (szarpać jeden drugiego) to pull one another- ciągać się za włosy to pull each other’s hair- psy ciągały się za uszy the dogs were grabbing each other by the ears3. (być wleczonym) [welon, pasek] to trail■ ciągać kogoś po sądach to drag sb through the courts- ledwo ciągać nogi a. nogami to shamble (along)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciąga|ć
-
13 таскать
глаг.• ciągać* * *ciągać, tachać, włóczyć, wynosić -
14 тянуть
глаг.• ciągać• czerpać• dobyć• holować• nabrać• naczerpać• nakreślić• narysować• natoczyć• odrywać• pociągać• przeciągać• przedłużać• przyciągać• rozciągać• rysować• szarpać• wciągać• wyciągać• włóczyć• zaciągać• zwlekać* * *ciągnąć, ciągać, korcić, pociągać, ściągać разг., zaciągać -
15 włóczyć
глаг.• бродить• бродяжничать• буксировать• волочить• перетаскивать• перетягивать• протаскивать• странствовать• тянуть• утянуть* * *włócz|yć\włóczyćony несов. 1. волочить;2. таскать+1. wlec 2. ciągać
* * *włóczony несов.1) волочи́ть2) таска́тьSyn: -
16 włóczyć
(-ę, -ysz); vtto drag, to haul* * *ipf.1. (= wlec) trail, drag, haul; włóczyć nogami drag one's feet.2. pot. (= ciągać ze sobą) lug about, drag; włóczyć kogoś po sklepach drag sb round the shops; włóczyć kogoś po sądach drag sb through the courts.3. roln. drag ( a field).ipf.1. (= chodzić bez celu) roam, rove, ramble; włóczyć się po nocy roam through the night; włóczyć się po knajpach pub-crawl; włóczyć się po sądach (= procesować się) drag sb through the courts.2. (o dymie, mgle) drift, float.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > włóczyć
-
17 волочить
глаг.• ociągać• powłóczyć• przeciągać• włóczyć• zaciągać* * *ciągać, przeciągać, wlec, włóczyć -
18 sąd
сущ.• взгляд• двор• мнение• мысль• отзыв• приговор• суд• суждение• трибунал* * *сад (фруктовый)ogród сад* * *♂, Р. \sadu (фруктовый) сад;wiśniowy \sad вишнёвый сад
* * *м, P sądu1) судsąd koleżeński — това́рищеский суд
sąd polowy — вое́нно-полево́й суд
zaskarżyć kogoś do sądu — пода́ть в суд на кого́-л.
włóczyć się po sądach — суди́ться, тяга́ться
właściwość sądu — компете́нция суда́
2) сужде́ние n, мне́ние n, судwydać sąd — вы́сказать своё мне́ние
Syn: -
19 stretch
[strɛtʃ] 1. n(of ocean, forest) obszar m; ( of water) akwen m; (of road, river, beach) odcinek m; ( of time) okres m2. vi 3. vtto stretch to/as far as — ciągnąć się do +gen /aż po +acc
it stretches as far as the eye can see — ciągnie się tak daleko, jak okiem sięgnąć
at a stretch — jednym ciągiem, bez przerwy
Phrasal Verbs:* * *[stre ] 1. verb1) (to make or become longer or wider especially by pulling or by being pulled: She stretched the piece of elastic to its fullest extent; His scarf was so long that it could stretch right across the room; This material stretches; The dog yawned and stretched (itself); He stretched (his arm/hand) up as far as he could, but still could not reach the shelf; Ask someone to pass you the jam instead of stretching across the table for it.) wy-, prze-, roz- itp. -ciągać (się)2) ((of land etc) to extend: The plain stretched ahead of them for miles.) rozciągać się2. noun1) (an act of stretching or state of being stretched: He got out of bed and had a good stretch.) wyciągnięcie się, przeciągnięcie2) (a continuous extent, of eg a type of country, or of time: a pretty stretch of country; a stretch of bad road; a stretch of twenty years.) przestrzeń, odcinek•- stretchy
- at a stretch
- be at full stretch
- stretch one's legs
- stretch out -
20 перетащить
глаг.• bronować• ciągać• dłużyć• powłóczyć• przeciągać• przeciągnąć
- 1
- 2
См. также в других словарях:
ciągać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ciągaćam, ciągaća, ciągaćają, ciągaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wlec co pewien czas, wielokrotnie, w różnych kierunkach coś ciężkiego, bezwładnego, stawiającego opór;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciągać — ndk I, ciągaćam, ciągaćasz, ciągaćają, ciągaćaj, ciągaćał, ciągaćany 1. pot. «przesuwać co pewien czas coś ciężkiego, z trudem, z wysiłkiem, przezwyciężając opór w różnych kierunkach, tam i z powrotem; włóczyć» Ciągać worki zboża. Konie ciągały… … Słownik języka polskiego
ciągać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 1.) jeden drugiego; włóczyć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ciągali się po śniegu. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągać (w zn. 3.)… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciągać się po sądach — {{/stl 13}}{{stl 7}} wielokrotnie wzajemnie wytaczać sobie procesy z powodu jakiegoś sporu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Latami ciągali się po sądach o spadek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włóczyć — ndk VIb, włóczyćczę, włóczyćczysz, włócz, włóczyćczył, włóczyćczony 1. «ciągnąć, ciągać coś po płaszczyźnie; wlec» Koń włóczył uprząż po ziemi. ◊ Ledwie włóczyć nogami «będąc bardzo zmęczonym, z trudem chodzić, z trudem poruszać nogami» ◊ Włóczyć … Słownik języka polskiego
sąd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sądzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} instytucja ustanowiona prawem do rozstrzygania spraw spornych, orzekania o czyjeś winie lub niewinności i wymierzania kary; organ… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciąganie — ↨ ciąganie się n I rzecz. od ciągać (się) … Słownik języka polskiego
sąd — m IV, D. u, Ms. sądzie; lm M. y 1. «państwowy organ wymiaru sprawiedliwości; zespół sędziów» Sąd apelacyjny, kasacyjny, rewizyjny. Sąd cywilny, karny. Sąd wojewódzki. Sąd dla nieletnich. Prezes sądu. Skład sądu. Wyrok są … Słownik języka polskiego
urząd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. urzędu, Mc. urzędzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} organ władzy mający określone kompetencje; także grupa ludzi pracująca w takiej instytucji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urzędy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
włóczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, włóczyćczę, włóczyćczy, włóczyćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ciągnąć coś po płaskiej powierzchni; wlec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Włóczyć ogon po ziemi. Włóczyć sukienkę po… … Langenscheidt Polski wyjaśnień