-
1 ciążyć
(-ę, -ysz); viciążyć komuś — ( być ciężarem) to weigh sb down; ( być uciążliwym) to be a burden for sb
* * *ipf.1. (= wywierać ciężar, t. przen.) weigh, lie heavy ( na czymś on l. upon sth); ciążyć komuś (= stanowić przykry ciężar) weigh (heavily) on sb; ciąży mi głowa od senności I'm heavy with sleep; ciążyć komuś na żołądku ( o posiłku) lie heavy on sb's stomach; ciążyć na czyimś sumieniu lie heavy on sb's conscience; ciążą na nim poważne zarzuty serious accusations have been laid against him; ciąży na tobie obowiązek sprawdzenia danych it is incumbent on l. upon you to verify the data; ciąży nad nim wyrok śmierci he's under sentence of death; nad naszym rodem ciąży klątwa a curse hangs over our house.2. (= skłaniać się) ciążyć ku czemuś gravitate toward sth; incline to l. toward sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciążyć
-
2 ciążyć
-
3 ciążyć
ciążyć [ʨ̑ɔw̃ʒɨʨ̑]vi1) ( być ciężarem)coś komuś ciąży etw fällt jdm zur Last, etw lastet auf jdmna kimś ciąży dług/obowiązek die Schuld/Pflicht lastet auf jdmna kimś ciąży odpowiedzialność [za coś] die Verantwortung [für etw] lastet auf jdmcoś komuś ciąży etw ist jdm lästig [ lub überdrüssig] -
4 ciążyć
глаг.• весить• взвесить• взвешивать• обдумывать• развешивать• тяготеть• тяготить* * *ciąż|yćнесов. 1. быть (становиться) тяжёлым, тяжелеть;plecak \ciążyćy рюкзак давит своей тяжестью; wspomnienia \ciążyćą перен. воспоминания тяготят;
2. перен. обременять, отягощать;\ciążyćу na nim obowiązek... на нём лежит обязанность...; 3. (ku czemuś) тяготеть; ● \ciążyćу na sercu (na duszy) камнем лежит на сердце (на душе)+1. ciężyć
* * *несов.1) быть (станови́ться) тяжёлым, тяжеле́тьplecak ciąży — рюкза́к да́вит свое́й тя́жестью
wspomnienia ciążą — перен. воспомина́ния тяготя́т
2) перен. обременя́ть, отягоща́тьciąży na nim obowiązek… — на нём лежи́т обя́занность…
3) ( ku czemuś) тяготе́ть•- ciąży na duszySyn: -
5 ciążyć
• gravitate -
6 ciążyć
1. graviter2. peser -
7 ciążyć
обтяжувати -
8 ciążyć
pesar -
9 gravitate
ciążyć -
10 drücken
drücken ['drʏkən]I. vt2) ( pressen)jdn an sich ( akk) \drücken przytulić kogoś do siebiejdm einen Kuss auf die Stirn \drücken ucałować kogoś w czoło3) ( schieben)etw nach vorne \drücken posunąć coś do przoduden Hut in die Stirn \drücken nasunąć kapelusz na czoło6) (be\drücken) Sorgen, Schulden: przygniatać7) (fam: Rauschgift spritzen)II. viim Magen \drücken Essen: ciążyć na żołądku2) ( pressen)auf einen Knopf \drücken nacisnąć guzik[bitte] \drücken! [proszę] nacisnąć!3) ( bedrückend sein) Verantwortung: ciążyćIII. vr1) ( sich quetschen)sich an die Wand \drücken przywrzeć do ściany; ( schutzsuchend)sich in eine Ecke \drücken wcisnąć się w kąt2) (fam: sich entziehen)sich \drücken wykręcić się ( pot)sich vor einem Problem \drücken uciekać od problemu -
11 тяготеть
-
12 grawitować
глаг.• тяготеть* * *несов. 1. физ. тяготеть;2. ku czemu, do czego перен. тяготеть, склоняться к чему+2. ciążyć, skłaniać się
* * *несов.1) физ. тяготе́ть2) ku czemu, do czego перен. тяготе́ть, склоня́ться к чемуSyn:ciążyć, skłaniać się 2) -
13 lasten
vi1) ( liegen)auf jdm \lasten Verantwortung: ciążyć na kimś; Sorgen: ciążyć komuś\lastende Stille przenikliwa cisza f ( przen)2) (finanziell be\lasten)auf dem Grundstück lastet eine Hypothek grunt jest obciążony hipoteką -
14 gnieść
gnieść (ugnieść perf) ciasto — to knead dough
* * *ipf.2. przen. (= ciążyć) (np. o chorobie, starości) weigh down.3. przen. (= dręczyć) oppress.4. (= miąć) crumple.5. (= uwierać) pinch.ipf.1. (= tłoczyć się) be crowded, be squeezed together; gnieść się jak śledzie w beczce be squezzed together like sardines.2. (= być miętym) crease.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gnieść
-
15 kłaść
(na stole, na stół) to put, to lay; (go garnka, torebki) to put; ( fundamenty) to laykłaść (wielki) nacisk na coś — to lay lub place (great) emphasis on sth
* * *ipf.1. (= umieszczać w pozycji leżącej) lay, place; (= odkładać) put down; kłaść karty na stół show one's cards; kłaść kogoś spać l. do łóżka put sb to bed.2. (= wkładać, wtykać) put, stuff ( do czegoś in sth).3. przen. kłaść coś na karb czegoś attribute sth to sth; put sth down to sth; kłaść krzyżyk na kimś czymś l. (pot.) lachę na kogoś/coś give up on sb/sth, write sb/sth off; kłaść coś komuś łopatą do głowy pot. cram sth into sb's head.4. (= zakładać na siebie) put ( sth) on; don.5. bud. (= układać) lay; kłaść kafelki/zaprawę/cegły lay tiles/mortar/bricks; kłaść tynk na ścianę plaster a wall.6. (= przechylać, przyginać) bend down; (= przewracać) knock down; kłaść kogoś/coś pokotem mow sb/sth down.7. pot. (= zaprzepaszczać, niweczyć) ruin.ipf.2. kłaść się (do łóżka) (= iść spać) go to bed; kłaść się wcześnie/późno go to bed early/late; kłaść się z kurami keep early hours.3. (= rozpościerać się) spread, lie, hang (na czymś l. nad czymś over sth); kłaść się cieniem na czymś cast a shadow on l. over sth.4. (= ciążyć) weigh (na kimś/czymś on l. upon sb/sth); kłaść się ciężarem na czyimś sercu weigh upon sb's heart; weigh down sb's heart.5. (= przewracać się) fall down.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kłaść
-
16 весить
-
17 взвесить
глаг.• ciążyć• odważyć• rozważać• ważyć• wyważyć• zważyć* * *obrachować перен., odważyć, rozważyć, (всё, многое; поочерёдно) poważyć, wyważyć, zważyć -
18 взвешивать
глаг.• ciążyć• debatować• dyskutować• namyślać• odważyć• omawiać• przemyśliwać• rozmyślać• rozważać• ważyć• zastanawiać• zważać• zważyć* * *obrachowywać перен., odważać, rozważać, ważyć, wyważać -
19 обдумывать
глаг.• balansować• ciążyć• debatować• deliberować• dumać• dyskutować• koncypować• kontemplować• medytować• myśleć• namyślać• obmyślać• odważyć• oglądać• omawiać• pomyśleć• przemyśliwać• rozmyślać• rozpamiętywać• rozpatrywać• rozpatrzyć• rozumować• rozważać• rozważyć• równoważyć• spekulować• sądzić• uważać• ważyć• zamierzać• zamyślać• zastanawiać• zważyć* * *obmyślać, obrachowywać, rozważać -
20 обременять
См. также в других словарях:
ciążyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, ciążyćżę, ciążyćży {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być odczuwanym jako męczący ciężar; przygniatać, męczyć kogoś swoim ciężarem; zamykać się, opadać pod własnym ciężarem : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ciążyć — ndk VIb, ciążyćżę, ciążyćżysz, ciąż, ciążyćył «przygniatać, przytłaczać swym ciężarem; być ciężkim, odczuwanym jako ciężki; chylić się, opadać pod wpływem własnego ciężaru» Plecak komuś ciąży. Ciążyły mu grube buty. Warkocze jej ciążą. Głowa… … Słownik języka polskiego
ciążyć — Coś ciąży komuś kamieniem (na sercu, na duszy), jak kamień zob. kamień 4. Coś ciąży komuś na sumieniu zob. sumienie 2. Coś ciąży komuś ołowiem zob. ołów 1. Oczy, powieki komuś ciążą zob. oko 40 … Słownik frazeologiczny
Ą — (minuscule: ą) is a letter in the Polish, Kashubian, Lithuanian, Creek, Navajo, Western Apache, Chiricahua, Mescalero, Gwich in, Tutchone, and Elfdalian alphabets. It is formed from the letter a and an ogonek and usually denotes a nasal a sound.… … Wikipedia
sumienie — 1. Brać, wziąć kogoś, coś na swoje sumienie «brać, wziąć, przyjmować, przyjąć za kogoś, za coś odpowiedzialność moralną»: Ale tak kapitan, jak i pierwszy mechanik, którzy dostatecznie przejrzeli przestępczą grę swego armatora, nie chcieli wziąć… … Słownik frazeologiczny
ciążenie — n I rzecz. od ciążyć ∆ fiz. Ciążenie powszechne → grawitacja ∆ Prawo ciążenia Newtona «zasada dotycząca przyciągania się cząstek materii we Wszechświecie; prawo grawitacji» … Słownik języka polskiego
ciężyć — ndk VIb, ciężyćżę, ciężyćżysz, cięż, ciężyćżył → ciążyć … Słownik języka polskiego
gnieść — ndk XI, gniotę, gnieciesz, gnieć, gniótł, gniotła, gnietli, gnieciony 1. «przyciskać kogoś, coś mocno; miażdżyć, zgniatać, ugniatać» Gnieść kartofle tłuczkiem. Gnieść maliny, porzeczki, winogrona w prasie. ∆ Gnieść ciasto «wyrabiać, miesić… … Słownik języka polskiego
grawitować — ndk IV, grawitowaćtuję, grawitowaćtujesz, grawitowaćtuj, grawitowaćował fiz. «podlegać prawu ciążenia powszechnego, ciążyć ku pewnemu punktowi wskutek siły przyciągania» przen. «skłaniać się ku czemuś» Poeta grawitujący ku klasycyzmowi. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
ugniatać — ndk I, ugniataćam, ugniataćasz, ugniataćają, ugniataćaj, ugniataćał, ugniataćany 1. forma ndk czas. ugnieść (p.) 2. «o czymś ciężkim, zbyt małym, za ciasnym: ciążyć, wywierać ucisk, sprawiać ból; uwierać, uciskać, cisnąć, dolegać; gnieść» Karabin … Słownik języka polskiego
być — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIIa, jestem, jest, są, będę, będzie, bądź {{/stl 8}}{{stl 7}}I {{/stl 7}}{{stl 8}}w funkcji samodzielnej {{/stl 8}}{{stl 7}}: {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istnieć, żyć, występować … Langenscheidt Polski wyjaśnień