-
1 chien hargneux a toujours l'oreille déchirée
prov.у задорной собаки всегда ухо разодрано; на задорном буяне век шкура в изъянеDictionnaire français-russe des idiomes > chien hargneux a toujours l'oreille déchirée
-
2 chien hargneux a toujours l'oreille déchirée
сущ.Французско-русский универсальный словарь > chien hargneux a toujours l'oreille déchirée
-
3 oreille
foreilles d'âne — см. bonnet d'âne
-
4 chien
-
5 chien
m (f - chienne)1) собака, пёс, сука••chien de... разг. — прескверный, собачийun chien de temps, un temps de chien — прескверная погодаavoir [éprouver] un mal de chien — испытывать большие затруднения, не знать покояmourir comme un chien — умереть как собака; умереть в одиночестве; умереть без покаянияtuer comme un chien — убить как собаку, безжалостноchien du bord разг. — старпомchien du commissaire разг. уст. — секретарь полицейского комиссараrompre les chiens — прервать неприятный разговор; перевести разговор на другую темуêtre chien avec qn — по-собачьи относиться к кому-либоse regarder en [comme des] chiens de faïence — злобно уставиться друг на другаgarder à qn un chien de sa chienne — затаить злобу против кого-либоvivre [être, s'accorder, s'entendre] comme chien et chat — жить как кошка с собакойfaire le chien couchant — низко льстить; рассыпаться мелким бесомfaire le jeune chien, être bête comme un jeune chien — быть взбалмошнымêtre comme un chien à l'attache — сидеть на привязиrecevoir qn comme un chien dans un jeu de quilles разг. — встретить кого-либо в штыкиune chienne n'y aurait pas reconnu ses petits разг. — сам чёрт ногу сломитtout chien est lion dans sa maison посл. — всяк кулик в своём болоте великquand on veut noyer [tuer] son chien on dit qu'il a la rage [on l'accuse de la rage] посл. — быть собаке битой - найдётся и палкаchien qui aboie ne mord pas, tous les chiens qui aboient ne mordent pas посл. — не бойся собаки брехливой, бойся молчаливойil ne faut pas se moquer des chiens qu'on ne soit hors du village погов. — не говори гоп пока не перескочишьmerci [bonjour] mon chien разг. — так кому же спасибо [здравствуйте]? (напоминание о том, что следует называть по имени того, к кому обращаешься)4) пикантность, шарм; изюминкаavoir du chien — быть с изюминкой, с огоньком5) pl чёлка6) курок, собачка; тех. стопор••plié [couché] en chien de fusil — свернувшись калачиком -
6 chien,
ne m., f. (lat. canis) 1. куче, пес, Canis; chien, d'arrêt ловджийско куче; chien, de berger овчарско куче; chien, courant хрътка, гонче; chien, bâtard куче помияр, мастия; siffler un chien, подсвирвам на куче (за да дойде); chien, de manchon много малко домашно кученце; 2. спусък (на огнестрелно оръжие); 3. прен. скъперник; 4. при игра на таро - карти, които се отделят по време на раздаването; 5. лош, немилостив; il est trop chien, той е прекалено лош. Ќ chien, de mer наименование на някои малки акули; chien, hargneux a toujours l'oreille déchirée който нож вади, от нож умира; chien, qui aboie ne mord pas куче, което лае, не хапе; entre le chien, et le loup при залез слънце; être reçu comme un chien, dans un jeu de quille приет съм много лошо; il fait un temps de chien, времето е отвратително; кучешко време; ils s'accordent comme chien, et chat спогаждат се като куче и котка; jeter, donner sa langue aux chien,s отказвам се да отгатна или да разбера нещо; ne pas valoir les quatre fers d'un chien, нищо не струвам; n'être pas bon а jeter aux chien,s не съм добър за нещо; rompre les chien,s спирам кучетата; прекъсвам разговор; se regarder en chien,s de faïence гледаме се като кучета (много се мразим); vivre comme chien, et chat живеем като куче и котка (много лошо); garder а qqn. un chien, de sa chien,ne изпитвам ненавист към някого и подготвям отмъщение; les chien,s aboient, la caravane passe кучетата си лаят, керванът си върви; avoir un mal de chien, много ме боли; métier de chien, много труден занаят; coup de chien, кратка буря; caractère de chien, отвратителен характер; nom d'un chien,! по дяволите; chien,ne de vie кучешки живот; avoir du chien, модерна жена, която има чар, шик; les chien,s écrasés разг. рубрика за незначителни произшествия във вестник. -
7 chien
(m) собака♦ autant vaut être mordu par le chien que par la chienne хрен редьки не слаще♦ avoir du chien быть с изюминкой (о женщине)♦ avoir un caractère de chien иметь неуживчивый характер♦ bête comme un jeune chien взбалмошный1) не учи учёного2) хорошая порода не может не проявиться♦ ce n'est pas fait pour les chiens (шутл.) это сделано для вашего пользования; этим не стоит пренебрегать♦ chien de garde цепной пёс (о человеке)♦ chien de la maison нахлебник, приживала♦ chienne de vie собачья жизнь♦ chien du jardinier собака на сене♦ chien galeux злой как собака (о человеке)♦ chien hargneux a toujours l'oreille déchirée задиристые люди часто попадают в переделки♦ chien vivant vaut mieux que lion mort лучше быть живой собакой, чем дохлым львом♦ comme un chien dans un jeu de quilles невпопад, некстати♦ coup de chien непредвиденное осложнение, подвох♦ deux chiens à un os ne s'accordent два медведя в одной берлоге не уживутся♦ entre chien et loup в сумерки♦ [lang name="French"]entrez, nos chiens sont liés (шутл.) входите, не бойтесь♦ être chien avec qn быть жадным, отвратительно себя вести по отношению к кому-л.♦ être coiffé à la chien быть причёсанным кое-как♦ faire le chien couchant низко льстить; пресмыкаться♦ faire les chiens écrasés вести в газете отдел происшествий♦ fréquenter le chien et le chat (шутл.-ирон.) ладить со всеми♦ garder à qn un chien de sa chienne затаить обиду, злобу на кого-л.♦ [lang name="French"]il a été mordu d'un chien, il veut l'être d'une chienne один раз ему уже досталось, но он опять на рожон лезет♦ il viendra un temps où le chien [ le renard] aura besoin de sa queue (шутл.) всё ещё может пригодиться на чёрный день♦ le chien ne rêve que d'os (шутл.) врождённые недостатки неисправимы♦ le chien qui aboie ne mord pas не бойся собаки брехливой, бойся молчаливой♦ le premier chien coiffé [ venu] (ирон.) первый встречный-поперечный♦ [lang name="French"]les chiens aboient, la caravane passe собака лает, ветер носит♦ leurs chiens ne chassent pas ensemble (ирон.) они недолюбливают друг друга♦ merci [ bonjour], mon chien так кому же «спасибо» [ «здравствуйте»]? (на поминание ребёнку, что следует называть по имени того, кого благодаришь или с кем здороваешься)1) быть прижимистым2) быть в стеснённых обстоятельствах♦ nom d'un chien! (ругат.) чёрт возьми!♦ n'être bon qu'à jeter aux chiens (презр.) годиться только на выброс♦ plié en chien de fusil свернувшись калачиком♦ recevoir qn comme un chien dans un jeu de quilles встретить кого-л. в штыки♦ ressembler à un chien coiffé быть похожим на чучело гороховое♦ rompre les chiens прервать некстати затеянный разговор; сменить скользкую тему♦ se regarder en chiens de faïence злобно уставиться друг на друга♦ tout chien est lion dans sa maison; ▼ le coq est roi sur son fumier всяк кулик на своём болоте велик♦ tout est Napoléon pour son chien для собаки нет никого важнее хозяина♦ une chienne n'y aurait pas reconnu ses petits здесь сам чёрт ногу сломит♦ [lang name="French"]vivre / mourir comme un chien жить / умереть как собака♦ aboiements de la critique шквал злобной критики♦ être d'humeur de boub-dogue быть в отвратительном настроении; как с цепи сорваться♦ roquet (m) шавка; холуй♦ limier (m) ищейка (собака)♦ fin limier опытный сыщик -
8 hargneux
-
9 зъл
прил 1. méchant, e, mauvais, e; зъл човек homme méchant; 2. hargneux, euse; зъл характер caractère hargneux; 3. malicieux euse, malin, maligne; със зъл умисъл avec une intention malicieuse а зли духове esprits malins (mauvais esprits); за зла чест par malheur; на зла круша зъл прът а méchant chien, court lien, chien hargneux a toujours l'oreille déchirée. -
10 déchirer
v -
11 на задорном буяне век шкура в изъяне
prepos.Dictionnaire russe-français universel > на задорном буяне век шкура в изъяне
-
12 задиристые люди часто попадают в переделки
Современная Фразеология. Русско-французский словарь > задиристые люди часто попадают в переделки
См. также в других словарях:
chien — chien, chienne [ ʃjɛ̃, ʃjɛn ] n. • chen 1080; lat. canis I ♦ 1 ♦ Mammifère (carnivores; canidés) issu du loup, dont l homme a domestiqué et sélectionné par hybridation de nombreuses races. ⇒ cyn(o) . Un chien, une chienne. ⇒ toutou; fam. 1. cabot … Encyclopédie Universelle
oreille — [ ɔrɛj ] n. f. • 1080; lat. auricula I ♦ 1 ♦ L un des deux organes constituant l appareil auditif. ⇒fam. esgourde, portugaise. L oreille droite, gauche. Qui concerne l oreille. ⇒ auriculaire. Anat. L oreille externe (⇒ pavillon, conque) , l… … Encyclopédie Universelle
hargneux — hargneux, euse [ arɲø, øz ] adj. • 1160; de hargne 1 ♦ Qui est plein de hargne. ⇒ acariâtre, coléreux, grincheux, teigneux. Il était « sournoisement mauvais, hargneux, taquin » (Goncourt). Une femme hargneuse. ⇒ mégère, teigne. Caractère hargneux … Encyclopédie Universelle
hargneux — hargneux, euse (har gneû, gneû z ) adj. 1° Qui est d humeur chagrine et disposé à tourmenter, à inquiéter les autres. • Il arrive, il reprend, hargneux en ses façons, RÉGNIER Sat. V. • Qu une femme hargneuse est un mauvais voisin !, CORN.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
chien — chien, chienne (chiin, chièn ) s. m. (le mâle), s. f. (la femelle) 1° Quadrupède domestique, le plus attaché à l homme, gardant sa maison et ses troupeaux, et l aidant à la chasse. Chien de garde. Chien de berger. Chien de Malte. Chien de Terre … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
CHIEN — CHIENNE. s. Quadrupède, le plus familier et le plus intelligent des animaux domestiques. Gros chien. Petit chien. Chien à grandes oreilles. Cette chienne est chaude, est en chaleur, est pleine. Chien hargneux. Chien enragé. Chien fou. Chien de… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
OREILLE — s. f. Organe de l ouïe, placé de chaque côté de la tête. Oreille droite. Oreille gauche. Les deux oreilles. Le tympan, le trou de l oreille. Se boucher les oreilles. Se mettre du coton dans les oreilles. Avoir mal aux oreilles. Les maux d oreille … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
CHIEN, CHIENNE — n. Quadrupède domestique digitigrade, de l’ordre des Carnassiers. Chien de berger. Chien de Terre Neuve. Le museau, la gueule, les pattes d’un chien. Les aboiements d’un chien. Chien de basse cour. Chien de garde. Tenir un chien à l’attache, en… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
HARGNEUX — EUSE adj. (H s aspire.) Qui est d humeur chagrine, querelleuse et insociable. Un homme hargneux. Une femme hargneuse. Il a le caractère, l esprit hargneux, l humeur hargneuse. HARGNEUX, se dit aussi Des animaux, comme des chevaux qui mordent ou… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
OREILLE — n. f. Organe de l’ouïe, placé de chaque côté de la tête. Oreille droite. Oreille gauche. Le tympan de l’oreille. Se boucher les oreilles. Avoir un bourdonnement, un tintement d’oreille. Les oreilles me cornent. En termes d’Anatomie, Oreille… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
HARGNEUX, EUSE — adj. Qui est d’humeur chagrine, querelleuse et insociable. Un homme hargneux. Une femme hargneuse. Par extension, Il a le caractère, l’esprit hargneux, l’humeur hargneuse. Il se dit aussi des Animaux qui mordent comme le chien, qui mordent et qui … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)