Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

celeber

  • 1 celeber

    celeber, bris, bre, u. (selten) celebris, e (s. unten a. E.), Abl. ī, Adi. m. Compar. u. Superl. (κέλλω), zahlreich, I) v. Orten, Versammlungen usw.: A) eig.: a) = viel od. zahlreich besucht, belebt (Ggstz. desertus, derelictus, secretus), locus, Cic.: regio, Cornif. rhet.: portus, Cic.: oraculum, Cic.: celebre et frequens (volkreicher) emporium, Liv.: celeberrimus virorum mulierumque conventus, Cic.: nunc sicca prius celeberrima fontibus (quellreichste) Ide, Ov. – b) = volkreich, bevölkert, belebt, urbes, oppidum, Tac.: celeberrimi colles, Frontin. – B) übtr.: 1) durch zahlreiche Versammlung, Aufzüge, Deputationen usw. gefeiert, verherrlicht, feierlich, funus fit regium, magis amore civium et caritate, quam curā suorum celebre, Liv.: celeberrima populi Romani gratulatio, Cic.: cum diem festum de fastis sustulissent celeberrimum et sanctissimum, Cic.: ex multis diebus, quos in vita celeberrimos et laetissimos viderit, Cic. – 2) viel besprochen, viel gehört, gefeiert (in Prosa seit Liv., s. Kühner Cic. Tusc. 5, 9), a) v. Lebl.: celebre est apud nos imperium tuum, Plaut.: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum occisum, Liv.: magis celebre nomen, der öfter gehörte Name, Liv.: celebre ad posteros nomen, Liv.: Maenii celebre nomen laudibus fuit, wurde oft mit Lob genannt, Liv.: duo celeberrimi nominis duces, des gefeierten Namens = sehr gefeierte, Liv. – b) von Pers., gefeiert = berühmt, clarissimarum urbium excidio celeberrimi viri, Liv.: per omnium annalium monumenta celebres nominibus, gefeierten Namens, Liv.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tibull.: c. tribunus plebis opibus, gratiā, amicitiis, Vell.: Remmius Palaemon grammaticā arte celeber, Plin.: magicae artis magis professione quam scientiā celeber, Curt.: m. 2. Sup., Diardines minus celeber auditu est, Curt. 8, 9 (30), 8: m. Infin., Catane generasse pios quondam celeberrima fratres, Sil. 14, 197: absol., Diana, Hor.: duces, Vell.: Sibylla Erythraea inter ceteras celebrior ac nobilior habetur, Lact. – neutr. celebre adv., Greg. Tur. hist. Franc. 1, 7. – II) = creber, oft vorkommend, häufig vorhanden, lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 2. – od. oft wiederholt, oft gebraucht, celebri gradu, Acc. tr. 24: vox celeberrima, Ov. ex Pont. 1, 9, 25: verba celeberrima, Ov. art. am. 2, 705. – / celebris als masc. bei Cornif. rhet. 2, 7. Mela 1, 13, 1 (1. § 70). Tac. ann. 2, 88 u. ö. (s. Ernesti u. Nipperd. z. St.). Gell. 17, 21, 10. Apul. met. 2, 12. – Abl. des Femin. nach der 1. Dekl., in acie celebra, *Pacuv. tr. 168.

    lateinisch-deutsches > celeber

  • 2 celeber

    celeber, bris, bre, u. (selten) celebris, e (s. unten a. E.), Abl. ī, Adi. m. Compar. u. Superl. (κέλλω), zahlreich, I) v. Orten, Versammlungen usw.: A) eig.: a) = viel od. zahlreich besucht, belebt (Ggstz. desertus, derelictus, secretus), locus, Cic.: regio, Cornif. rhet.: portus, Cic.: oraculum, Cic.: celebre et frequens (volkreicher) emporium, Liv.: celeberrimus virorum mulierumque conventus, Cic.: nunc sicca prius celeberrima fontibus (quellreichste) Ide, Ov. – b) = volkreich, bevölkert, belebt, urbes, oppidum, Tac.: celeberrimi colles, Frontin. – B) übtr.: 1) durch zahlreiche Versammlung, Aufzüge, Deputationen usw. gefeiert, verherrlicht, feierlich, funus fit regium, magis amore civium et caritate, quam curā suorum celebre, Liv.: celeberrima populi Romani gratulatio, Cic.: cum diem festum de fastis sustulissent celeberrimum et sanctissimum, Cic.: ex multis diebus, quos in vita celeberrimos et laetissimos viderit, Cic. – 2) viel besprochen, viel gehört, gefeiert (in Prosa seit Liv., s. Kühner Cic. Tusc. 5, 9), a) v. Lebl.: celebre est apud nos imperium tuum, Plaut.: res totā Siciliā celeberrima atque notissima, Cic.: celebre per Italiam responsum, Liv.: famam inter barbaros celebrem esse (es gehe überall unter den B. die Sage) Philippum occisum, Liv.: magis celebre nomen, der öfter gehörte Name, Liv.: celebre ad posteros nomen, Liv.: Maenii
    ————
    celebre nomen laudibus fuit, wurde oft mit Lob genannt, Liv.: duo celeberrimi nominis duces, des gefeierten Namens = sehr gefeierte, Liv. – b) von Pers., gefeiert = berühmt, clarissimarum urbium excidio celeberrimi viri, Liv.: per omnium annalium monumenta celebres nominibus, gefeierten Namens, Liv.: gentis Aquitanae celeber Messala triumphis, Tibull.: c. tribunus plebis opibus, gratiā, amicitiis, Vell.: Remmius Palaemon grammaticā arte celeber, Plin.: magicae artis magis professione quam scientiā celeber, Curt.: m. 2. Sup., Diardines minus celeber auditu est, Curt. 8, 9 (30), 8: m. Infin., Catane generasse pios quondam celeberrima fratres, Sil. 14, 197: absol., Diana, Hor.: duces, Vell.: Sibylla Erythraea inter ceteras celebrior ac nobilior habetur, Lact. – neutr. celebre adv., Greg. Tur. hist. Franc. 1, 7. – II) = creber, oft vorkommend, häufig vorhanden, lapis celeber trans maria et quondam in Campania, Plin. 34, 2. – od. oft wiederholt, oft gebraucht, celebri gradu, Acc. tr. 24: vox celeberrima, Ov. ex Pont. 1, 9, 25: verba celeberrima, Ov. art. am. 2, 705. – celebris als masc. bei Cornif. rhet. 2, 7. Mela 1, 13, 1 (1. § 70). Tac. ann. 2, 88 u. ö. (s. Ernesti u. Nipperd. z. St.). Gell. 17, 21, 10. Apul. met. 2, 12. – Abl. des Femin. nach der 1. Dekl., in acie celebra, *Pacuv. tr. 168.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > celeber

  • 3 celeber

    cĕlĕber, ēbris, ēbre, adj. ( masc. celebris, Auct. Her. 2, 4, 7; Tac. A. 2, 88 fin.; 13, 47; 14, 19; Curt. 5, 1, 18; Gell. 17, 21, 10; comp. very rare, but sup. freq.) [perh. Sanscr. çru-, audire; Gr. kleos; v. Corss. Beitr. p. 368], that which contains a multitude, numerous; hence,
    I.
    Where there is a multitude, or where a multitude comes together; of places, much frequented or resorted to, populous, abounding in, rich in (syn.: plenus, frequens; opp. desertus): celeber poluandros, Gloss. Vet.:

    in locis illa fortuita: culti an inculti, celebres an deserti, etc.,

    Cic. Part. Or. 10, 36; id. Sest. 67, 140; id. Verr. 2, 2, 65, § 159; id. Mil. 24, 66; Auct. Her. 2, 4, 7:

    loco celebri an secreto,

    Quint. 11, 1, 47:

    in foro celeberrimo, tantā frequentiā,

    most frequented, Cic. Verr. 2, 3, 58, § 133;

    but: celeberrimo fori,

    at the time when the Forum was most frequented, Tac. A. 4, 67 fin.:

    via,

    Cato, R. R. 1, 3:

    portus celeberrimus atque plenissimus navium,

    Cic. Imp. Pomp. 12, 33:

    celeberrimo virorum mulierumque conventu,

    id. Verr. 2, 4, 48, § 107; id. Phil. 14, 6, 16; cf. id. Pis. 15, 34:

    celebri urbe et copiosā,

    id. Arch. 3, 4:

    celeberrimo loco (urbis) elatus,

    Nep. Dion, 10, 3; cf. Plin. Ep. 2, 7, 7; 8, 6, 14:

    pars oppidi,

    Suet. Aug. 1:

    oraculum,

    Cic. Div. 1, 19, 37:

    convivium,

    Tac. A. 14, 48; id. H. 1, 81:

    celeberrima fontibus Ide,

    Ov. M. 2, 218:

    celeberrimus ilice lucus,

    id. Am. 3, 5, 3.—
    II.
    Meton.
    A.
    That is celebrated, honored by a great assembly, procession, train, etc.; renowned, distinguished, celebrated, famous (syn.: clarus, notus, nobilis; in prose and poetry, partic. since the Aug. per.).
    (α).
    With abl.:

    gentis Aquitanae celeber Messala triumphis,

    Tib. 2, 1, 33:

    dies omni caerimoniarum genere,

    Liv. 25, 12, 15; cf.

    ludi,

    Suet. Aug. 44:

    Tiresias famā,

    Ov. M. 3, 339:

    Daedalus ingenio artis,

    id. ib. 8, 159:

    vir arte grammaticā,

    Plin. 24, 17, 102, § 167:

    quisque ingenio,

    Tac. Agr. 1:

    tribunus plebis opibus, gratiā, etc.,

    Vell. 2, 18, 2:

    pons Mulvius nocturnis illecebris,

    Tac. A. 13, 47.—
    (β).
    Absol.:

    dies celeberrimi laetissimique,

    most solemn, festive, Cic. Lael. 3, 12:

    res totā Siciliā celeberrima atque notissima,

    id. Verr. 2, 3, 25, § 61: celebre per Hispaniam responsum, Liv. 21, 19, 8: fama inter barbaros id. 27, 33, 1:

    nomen ad posteros,

    id. 1, 3, 8:

    viri,

    id. 26, 27, 16:

    duces,

    Vell. 2, 17, 2:

    Arminius,

    Tac. A. 2, 88:

    Diana,

    Hor. C. 2, 12, 20:

    dea,

    Ov. M. 1, 747; cf. id. ib. 5, 412:

    templa,

    Quint. 1, 4, 16: Aper et Secundus, celeberrima tum ingema fori nostri. Tac. Or. 2. —
    (γ).
    With in:

    celeberrimus fuit in hoc genere Sosus,

    Plin. 36, 25, 60, § 184.—
    B.
    Often repeated, numerous, frequent (very rare): celebri gradu, with double quick step, Att. ap. Non. p. 89, 25 (Trag. Rel. v. 25 Rib.):

    verba celeberrima,

    often repeated, Ov. A. A. 2, 705:

    vox,

    id. P. 1, 9, 25:

    lapis celeber trans maria et quondam in Campania,

    Plin. 34, 1, 2, § 2:

    nomina in annalibus,

    Gell. 7 (6), 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > celeber

  • 4 celeber

    celeber celeber, bris, bre известный

    Латинско-русский словарь > celeber

  • 5 celeber

    celeber celeber, bris, bre знаменитый

    Латинско-русский словарь > celeber

  • 6 celeber

    celeber celeber, bris, bre оживлённый, часто посещаемый

    Латинско-русский словарь > celeber

  • 7 celeber

    [sel'e:ber]
    adj.
    знаменитый
    celebra gäster--знаменитые гости, высокие гости
    ————————
    adj.
    знаменитый, известный, прославленный

    Svensk-ryskt lexikon > celeber

  • 8 celeber

        celeber (masc. celebris, Her., Ta., Cu.), bris, bre, adj. with sup.    [1 CEL-], frequented, much visited, thronged, crowded, populous, abounding: forum: in celeberrimo urbis loco: nemo audierat tam celebri loco: celeberrimo virorum conventu: gratulatio, i. e. of a great multitude: mergis undae, O.: celeberrima fontibus Ide, O.—Honored, renowned, distinguished, celebrated, famous: dies omni caerimoniarum genere, L.: Daedalus ingenio artis, O.: quisque ingenio, Ta.: dies celeberrimi, most solemn: res totā Siciliā celeberrima: nomen ad posteros, L.: Diana, H.—Numerous, frequent: verba celeberrima, often repeated, O.
    * * *
    celebris -e, celebrior -or -us, celeberrimus -a -um ADJ
    famous, celebrated, renowned; honored, distinguished; famed; notorious; oft repeated, frequent; busy, crowded, much used/frequented, populous; festive

    Latin-English dictionary > celeber

  • 9 celeber

    Svensk-dansk ordbog > celeber

  • 10 celeber

    Svensk-dansk ordbog > celeber

  • 11 celeber

    celeber [se'leːbər] berühmt

    Svensk-tysk ordbok > celeber

  • 12 celeber

    celeber [se'leːˀbəʀ] fam berühmt, vornehm

    Dansk-tysk Ordbog > celeber

  • 13 celeber

    bris, bre (редко celebris, bre)
    1) часто и много посещаемый, оживлённый, многолюдный (locus, portus C etc.; forum T); весьма населённый (urbs C etc.)
    nunc sicca, prius celeberrima fontibus Ide O — (гора) Ида, ныне высохшая, а прежде изобиловавшая источниками
    3) часто встречающийся ( lapis PM): весьма распространённый ( fama L); общеупотребительный (vox, verba O)
    celebrior fama Apсм. obtineo 8.
    4) массовый, торжественный, пышно справляемый (dies festus C; triumphus, funus L)
    5) популярный, известный, знаменитый, славный (nomen, vir L)

    Латинско-русский словарь > celeber

  • 14 celeber

    adj
    знаменитый, прославленный, известный

    Норвежско-русский словарь > celeber

  • 15 celeber

    adj fashionable;
    ( berømt) celebrated,
    ( stærkere) famous;
    ( ironisk brugt) notorious.

    Danish-English dictionary > celeber

  • 16 celeber

    adj. celebrated, renowned

    Norsk-engelsk ordbok > celeber

  • 17 celeber

    ,bris, bre
    знаменитый, часто посещаемый

    Латинский для медиков > celeber

  • 18 celeber

    1) многолюдный: celebris civitas (1. 7 pr. D. 1, 16). 2) известный, славный (1. 2 C. 6, 34).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > celeber

  • 19 celeber

    bris, bre третье склонение знаменитый, часто посещаемый

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > celeber

  • 20 celeber

    ,bris, bre
    знаменитый, часто посещаемый

    Latin-Russian dictionary > celeber

См. также в других словарях:

  • celeber — index famous, populous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • celeber — • känd, bekant, berömd, namnkunnig, omtalad • celeber, berömd, ryktbar, framstående, välkänd, namnkunnig …   Svensk synonymlexikon

  • celeber — ce|le|ber adj., t, celebre (berømt; fornem); celebre personer; en celeber begivenhed …   Dansk ordbog

  • Celeber — Navnkundig, fejret, fornem …   Danske encyklopædi

  • namnkunnig — • celeber, berömd, ryktbar, framstående, välkänd, namnkunnig • känd, bekant, berömd, namnkunnig, omtalad …   Svensk synonymlexikon

  • välkänd — • celeber, berömd, ryktbar, framstående, välkänd, namnkunnig …   Svensk synonymlexikon

  • célèbre — [ selɛbr ] adj. • 1532; lat. celeber 1 ♦ Vx Solennel, éclatant. « Le célèbre mépris qu elle fait de l amour » (Molière). 2 ♦ (1636) Mod. Très connu. ⇒ fameux, glorieux, historique, illustre, immortel, légendaire, notoire, renommé, réputé.… …   Encyclopédie Universelle

  • célebre — (Del lat. celeber, renombrado por el uso.) ► adjetivo Que es muy famoso: ■ el célebre bandido. SINÓNIMO afamado eximio ilustre insigne famoso popular ANTÓNIMO …   Enciclopedia Universal

  • zelebrieren — feiern; auf den Putz hauen (umgangssprachlich); feierlich begehen; begehen; auf die Pauke hauen (umgangssprachlich); die Korken knallen lassen (umgangssprachlich); steil gehen ( …   Universal-Lexikon

  • Zelebrität — Ze|le|bri|tät auch: Ze|leb|ri|tät 〈f. 20; unz.; geh.〉 1. Feierlichkeit 2. 〈selten〉 Berühmtheit [<lat. celebritas „Belebtheit eines Ortes, Zulauf, Öffentlichkeit; Berühmtheit“] * * * Ze|le|b|ri|tät, die; , en [lat. celebritas, zu: celeber, ↑… …   Universal-Lexikon

  • celebru — CELÉBRU, Ă, celebri, e, adj. Renumit, vestit, ilustru. – Din fr. célebre, lat. celebris. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  Celebru ≠ necunoscut Trimis de siveco, 03.08.2004. Sursa: Antonime  CELÉBRU adj. faimos, ilustru, mare,… …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»