-
1 cardo
cardo -
2 cardo
Del verbo cardar: ( conjugate cardar) \ \
cardo es: \ \1ª persona singular (yo) presente indicativo
cardó es: \ \3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativoMultiple Entries: cardar cardo
cardar ( conjugate cardar) verbo transitivo cardarse verbo pronominal ( refl) to backcomb
cardo sustantivo masculino (Bot) thistle
cardo sustantivo masculino
1 Bot (comestible) cardoon (con espinas) thistle
cardo borriquero, cotton thistle
2 familiar (persona fea) very ugly person (persona con mal carácter) ser un cardo (borriquero), to be a prickly person ' cardo' also found in these entries: English: thistle -
3 cardo
card -
4 card
cardo -
5 escarmenó
cardó -
6 kardabera
cardo -
7 triaga
cardo lechero, cardo santo -
8 igbélegun
Cardo santo. -
9 huitzquilitl
-
10 eguzkilore
cardo de gran tamaño, utilizado para adornar las puertas de las casas rurales,/ girasol -
11 gardabera
cardo blando, meacamas, diente de león -
12 txori-kardu
cardo santo -
13 txoribelar
cardo enano -
14 thistle
-
15 Distel
-
16 cotton thistle
s.cardo borriquero, cardo yesquero, acantio, cardo borriqueño. -
17 field eryngo
s.cardo corredor, cardo estelado corredor, cardo estelado. -
18 milk thistle
s.cardo lechero, arzolla, cardo de leche, cardo de María. -
19 Scotch thistle
s.cardo borriquero, cardo yesquero, cardo borriqueño. -
20 валуй
См. также в других словарях:
cardo — (Del lat. cardus). 1. m. Planta anual, de la familia de las Compuestas, que alcanza un metro de altura, de hojas grandes y espinosas como las de la alcachofa, flores azules en cabezuela, y pencas que se comen crudas o cocidas, después de aporcada … Diccionario de la lengua española
Cardo — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Cardo (desambiguación). Dos abejas sobre una flor de cardo (Cirsium arvense) Abrojo o cardo es el nombre vulgar que reciben distintas especies de … Wikipedia Español
cardo — sustantivo masculino 1. Grupo de plantas de diferentes familias que se caracterizan por tener hojas grandes y espinosas. cardo bendito / santo. cardo borriquero. cardo estrellado. 2. Uso/registro: coloquial, coloquial. Pragmática: intensificador … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
cardo — planta de la familia de las sinantáreas del género Carduus, una de cuya especies el Cardo mariano se ha empleado como sudorífico y amargo. dibujo de herbario [véase http://www.iqb.es/diccio/c/ca3.htm#cardo] monografía [véase… … Diccionario médico
CARDO — cuneus proprie, qui in foramine vertitur. Hi in liminibus ferrei erant aut aerei. Cornelius Gallus in Ceiri, sonitum nam fecerat illi Marmoreo aeratus stridens in limine cardo. Papinius Statius, Theb. l. 11. v. 49. Stabat in Argolicae ferrat… … Hofmann J. Lexicon universale
Cardo — Car do (k[aum]r d[ o]), n.; pl. {Cardines}.) [L., a hinge.] (Zo[ o]l.) (a) The basal joint of the maxilla in insects. (b) The hinge of a bivalve shell. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Cardo — (lat.), 1) Thürangel; 2) (röm. Ant.), ein in einen anderen gezapfter Balken; 3) Himmelspol, Himmelsachse; 4) eine durch einen Ort, z.B. Acker, Weinberg, von S. nach N. gezogene Linie als Weg, Grenzzeichen; die diese kreuzende, von O. nach W.… … Pierer's Universal-Lexikon
Cardo — (lat.), Türangel, Angelpunkt, um den sich etwas dreht; daher auch soviel wie Hauptsache … Meyers Großes Konversations-Lexikon
cardo — ● cardo nom masculin (mot latin) Voie nord sud servant à établir le quadrillage d un camp romain … Encyclopédie Universelle
cardo — s.m. [lat. scient. carduus, lat. tardo cardus ]. 1. (bot.) [pianta diffusa nei paesi mediterranei come ortaggio] ▶◀ Ⓖ (region.) gobbo. 2. (tosc.) [involucro delle castagne] ▶◀ riccio. 3. (tecn., tess.) [strumento per cardare] ▶◀ scardasso … Enciclopedia Italiana
cardo — s. m. 1. [Botânica] Planta espinhosa asterácea. 2. [Brasil] Espécie de cato. • adj. 3. Crespo; áspero. • Confrontar: sardo … Dicionário da Língua Portuguesa