Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

calamitas

  • 1 calamitas

    călămĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] perte des récoltes à cause de la grêle, maladie des tiges de blé. [st2]2 [-] fléau, calamité, malheur, perte, désastre, défaite, revers, ruine.    - calamitas fructuum, Cic.: mauvaise récolte.    - calamitatem insignem inferre alicui, Caes.: porter un coup mortel à qqn.    - calamitatem capere, Cic.: essuyer un malheur.
    * * *
    călămĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] perte des récoltes à cause de la grêle, maladie des tiges de blé. [st2]2 [-] fléau, calamité, malheur, perte, désastre, défaite, revers, ruine.    - calamitas fructuum, Cic.: mauvaise récolte.    - calamitatem insignem inferre alicui, Caes.: porter un coup mortel à qqn.    - calamitatem capere, Cic.: essuyer un malheur.
    * * *
        Calamitas, pen. cor. calamitatis, pen. prod. Terent. Gresle derompant le tuyau du blé.
    \
        Calamitas. Caesar. Calamité, et misere, Chetiveté.
    \
        Calamitas in amore. Terent. Trouble ou perturbation.
    \
        Accipere calamitatem. Caesar. Recevoir ou souffrir dommage, Estre endommagé.
    \
        Afferre calamitatem. Cic. Apporter grand dommage, Endommager.
    \
        Afficere calamitate. Cic. Donner grand malheur, ou malencontre, Faire miserable.
    \
        Afflixit hunc calamitas. Cic. L'a rué jus, L'a mis au bas.
    \
        Capere calamitatem. Cic. Souffrir ou encourir dommage.
    \
        Importare calamitatem conseruatoribus suis. Cic. Porter dommage.
    \
        Incidit amori nostro calamitas. Terent. Il est advenu quelque trouble ou encombrier en, etc.
    \
        Inferre calamitatem ciuitati. Caesar. Estre cause de la destruction d'une ville.
    \
        Leuare calamitatem innocentum. Cic. Mettre hors et delivrer les innocens de calamité.

    Dictionarium latinogallicum > calamitas

  • 2 calamitas

    calamitās, ātis, f., Schaden, Unheil, I) eig., als t. t. der Landw. = Hagelschlag, Brand (Mehltau), Mißwuchs, Viehsterben (vgl. für Hagel u. Brand Donat. Ter. eun. 1, 1, 34. Serv. Verg. georg. 1, 151), postquam calamitas plures annos arvas calvitur, Pacuv. fr.: nisi quicquid erat calamitas profecto attigerat numquam, Plaut.: si aratio omnis tempestatis calamitate semper vacat, Cic.: in calamitate fructuum, Cic.: pecus morbosum et vitiosum magnā gregem afficit calamitate, Varr.: bildl., sed eccum egreditur, nostri fundi calamitas (Mehltau, Brand), Ter. eun. 79 (vgl. Serv. Verg. georg. 1, 151). – II) übtr., A) Schaden, Verlust, Unheil, Unglück, Verderben, Sturz, Verfall, quamquam videbam perniciem meam cum magna calamitate rei publicae esse coniunctam, Cic.: fac cogites, in quanta calamitate sis, Sall.: maiori calamitati esse, desto mehr V. bringen, Nep.: plures trahere in eandem calamitatem, Cic.: calamitatem tolerare, Cic., ferre, Nep., perferre, Caes., perpeti, Gell.: calamitate prohibere alqm, Cic.: lamentari tanti imperii calamitatem (Sturz), Cic.: cum Romanum imperium non dubiā iam calamitate nutaret, sichtbar dem Verfalle zueilte, Eutr. – Plur., calamitates rei publicae, Cic. – B) insbes., Kriegsunglück, Unfall, euphemist. für Niederlage, cal. atrocissima, Vell.: Cannensis illa calamitas, Cic.: nullā calamitate victus, Hirt. b. G.: calamitatem accipere, Cic. u. Nep.: calamitatem alci inferre, Caes.: calamitates belli diutius ferre non posse, Nep.: interim accidit illa calamitas apud Leuctra Lacedaemoniis, Nep.: magna clades atque calamitas rem publicam oppressisset, Sall.: adversus vires hostium, non adversus calamitates contendere, gegen die Unglücksfälle der F., Iustin. 11, 12, 13. – calamitas appellativ, Prud. cum Symm. 1, 70. Servius zu Verg. buc. 8, 30. – / Genet. plur. auch calamitatium, zB. Sen. contr. 1, 1, 11. Plin. 7, 87 u. 8, 55. Iustin. 16, 4, 5, Flor. 1, 18, 3.

    lateinisch-deutsches > calamitas

  • 3 calamitas

    calamitās, ātis, f., Schaden, Unheil, I) eig., als t. t. der Landw. = Hagelschlag, Brand (Mehltau), Mißwuchs, Viehsterben (vgl. für Hagel u. Brand Donat. Ter. eun. 1, 1, 34. Serv. Verg. georg. 1, 151), postquam calamitas plures annos arvas calvitur, Pacuv. fr.: nisi quicquid erat calamitas profecto attigerat numquam, Plaut.: si aratio omnis tempestatis calamitate semper vacat, Cic.: in calamitate fructuum, Cic.: pecus morbosum et vitiosum magnā gregem afficit calamitate, Varr.: bildl., sed eccum egreditur, nostri fundi calamitas (Mehltau, Brand), Ter. eun. 79 (vgl. Serv. Verg. georg. 1, 151). – II) übtr., A) Schaden, Verlust, Unheil, Unglück, Verderben, Sturz, Verfall, quamquam videbam perniciem meam cum magna calamitate rei publicae esse coniunctam, Cic.: fac cogites, in quanta calamitate sis, Sall.: maiori calamitati esse, desto mehr V. bringen, Nep.: plures trahere in eandem calamitatem, Cic.: calamitatem tolerare, Cic., ferre, Nep., perferre, Caes., perpeti, Gell.: calamitate prohibere alqm, Cic.: lamentari tanti imperii calamitatem (Sturz), Cic.: cum Romanum imperium non dubiā iam calamitate nutaret, sichtbar dem Verfalle zueilte, Eutr. – Plur., calamitates rei publicae, Cic. – B) insbes., Kriegsunglück, Unfall, euphemist. für Niederlage, cal. atrocissima, Vell.: Cannensis illa calamitas, Cic.: nullā calamitate victus,
    ————
    Hirt. b. G.: calamitatem accipere, Cic. u. Nep.: calamitatem alci inferre, Caes.: calamitates belli diutius ferre non posse, Nep.: interim accidit illa calamitas apud Leuctra Lacedaemoniis, Nep.: magna clades atque calamitas rem publicam oppressisset, Sall.: adversus vires hostium, non adversus calamitates contendere, gegen die Unglücksfälle der F., Iustin. 11, 12, 13. – calamitas appellativ, Prud. cum Symm. 1, 70. Servius zu Verg. buc. 8, 30. – Genet. plur. auch calamitatium, zB. Sen. contr. 1, 1, 11. Plin. 7, 87 u. 8, 55. Iustin. 16, 4, 5, Flor. 1, 18, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > calamitas

  • 4 calamitas

    călămĭtas, ātis, f. [cf. in columis].
    I.
    Lit., loss, injury, damage, mischief, harm: sed ecca ipsa egreditur, nostri fundi calamitas (Ter. Eun. 1, 1, 34). Proprie calamitatem rustici grandinem dicunt, Don.; cf. the same on Ter Heaut. 2, 4, 15: robigo genus est vitii, quo culmi pereunt, quod a rusticanis calamitas dicitur, Serv ad Verg. G. 1, 151: postquam calamitas plures annos arvas calvitur, Pac. ap. Non. p. 192, 30; Plaut. Cas. 5, 2, 34; id. Capt. 4, 3, 4:

    non ut legatus populi Romani, sed ut quaedam calamitas pervadere videretur,

    Cic. Verr. 2, 1, 17, § 44 (cf. calamitosus, I A.):

    in calamitate fructuum,

    in the failure, id. ib. 2, 3, 98, §

    227: gregem afficere magnā calamitate,

    Varr. R. R. 2, 1, 27.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., loss, misfortune, mishap, injury, calamity, disaster, ruin, adversity (freq. in class. prose and in iambic verse;

    excluded from hexameters by the measure): quanta,

    Plaut. Poen. 4, 2, 101:

    ita eam oppressit calamitas,

    Ter. Hec. prol. 22 (30):

    nova,

    Cic. Agr. 2, 3, 8:

    videbam, perniciem meam cum magnā calamitate rei publicae esse conjunctam,

    id. Cat. 1, 5, 11:

    aliis cau-sam calamitatis attribuere,

    id. Verr. 2, 5, 41, § 106:

    calamitatem capere,

    id. Div. 1, 16:

    in calamitate esse,

    distress, Sall. C. 44, 5:

    calamitates perferre,

    Caes. B. G. 3, 19:

    tolerare,

    Cic. Att. 3, 14, 2:

    ferre,

    Nep. Timol. 4, 1; cf.:

    calamitates ferre,

    id. Ham. 1, 3:

    calamitate prohibere aliquem,

    Cic. Imp. Pomp. 7, 18:

    ignominiam et calamitatem in domum referre,

    id. Off. 1, 39, 138; Phaedr. 1, 3 fin.; cf. id. 3, prol. 40:

    calamitates publicae,

    Suet. Calig. 31; Col. 1, 3, 7.—
    B.
    In the histt. esp., the misfortunes of war, disaster, defeat: magnam inde calamitatem pulsos accepisse; quibus proeliis calamitatibusque fractos, etc., Caes. B. G. 1, 31:

    magna clades atque calamitas rempublicam oppressisset,

    Sall. C. 39, 4:

    accipere,

    Nep. Con. 1, 3:

    accidit illa calamitas apud Leuctra,

    id. Ages. 6, 1:

    calamitates belli ferre,

    id. Hann. 1, 3:

    calamitatem inferre alicui,

    Caes. B. G. 1, 12.—Hence opp. to victoria, Suet. Caes. 60.—
    III.
    Transf.:

    hostium adversus calamitates contendere,

    against the prostrate enemy, Just. 11, 12, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > calamitas

  • 5 calamitās

        calamitās ātis, f    [SCAL-], loss, injury, damage, mischief, harm, misfortune, calamity, disaster: ipsa nostri fundi calamitas, bane, T.: ut quaedam calamitas pervadere: in calamitate fructuum, failure: ita eam oppressit calamitas, T.: rei p.: privata: in calamitate esse, distress, S.: calamitates perferre, Cs. — Poet.: nec repulsam tua sentiret calamitas, you in your misfortune, Ph.—Esp., the misfortunes of war, disaster, overthrow, defeat: magnam calamitatem accepisse, Cs.: Cannensi calamitate aeceptā: magna clades atque calamitas, S.: illa apud Leuctra, N.: insignis, Cs.
    * * *
    loss, damage, harm; misfortune/disaster; military defeat; blight, crop failure

    Latin-English dictionary > calamitās

  • 6 calamitas

    calamitas calamitas, atis f беда, бедствие

    Латинско-русский словарь > calamitas

  • 7 calamitas

    calamitas calamitas, atis f несчастье

    Латинско-русский словарь > calamitas

  • 8 calamitas

    calamitas calamitas, atis f поражение, урон

    Латинско-русский словарь > calamitas

  • 9 calamitas

    calamitās, ātis f.
    1) бедствие, несчастье, тж. ущерб, урон
    calamitatem tolerare C (perferre Cs; accipere C) — испытать несчастье, потерпеть ущерб
    c. fructuum Cнеурожай
    alicui calamitatem inferre Cs — нанести кому-л. поражение

    Латинско-русский словарь > calamitas

  • 10 calamitas

    несчастие (l. 5 § 2 D. 1, 5. 1. 2 § 8 D. 2, 11. 1. 36 pr. D. 40, 5);

    calamitosus, a) вредный, tempestas cal. (1. 15 § 2 D. 19, 2): b) несчастный (1. 19 § i D. 1, 18).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > calamitas

  • 11 calamitas

    interj. (joc.): Strewth! — Crumbs! —Crikey! (This jocular corruption of calamité is as twee as its English equivalents.)

    Dictionary of Modern Colloquial French > calamitas

  • 12 calamitas

    calamity, misfortune, disaster.

    Latin-English dictionary of medieval > calamitas

  • 13 Calamitas virtūtis occasio

    Бедствие - пробный камень доблести.
    Сенека, "О провидении", IV, 6.

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Calamitas virtūtis occasio

  • 14 calamitas, atis f

      1) беда, бедствие, несчастье;
      2) поражение;
      3) ущерб, убыток, урон

    Dictionary Latin-Russian new > calamitas, atis f

  • 15 Бедствие - пробный камень доблести

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Бедствие - пробный камень доблести

  • 16 Несчастье

    - calamitas; infotunium; res adversae; fortuna adversa; acerbitas temporis; tempestas (magna tempestas alicui impendet); aerumna (incidere in aerumnam); miseria; fatum; clades; malum; incommodum;

    • испытать несчастье - calamitatem tolerare, perferre, accipere;

    • семейные несчастья - domestica vulnera;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Несчастье

  • 17 Урон

    - calamitas; damnum; detrimentum; vulnus;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Урон

  • 18 Hagelschaden

    Hagelschaden, calamitas. Hagelschlag, vis creberrimae grandinis (starker Hagelregen). – calamitas (Hagelschaden).

    deutsch-lateinisches > Hagelschaden

  • 19 Kriegsübung

    Kriegsübung, belli meditatio (z.B. assidua). – Ist es = Exerzitium, Manöver, s. d. – Kriegsunfall, Kriegsunglück, res belli adversae. – belli calamitas, im Zshg. gew. bl. calamitas (im Kriege erlittener Verlust im allg., dann bei den Histor. insbes. euphemist. = erlittene Niederlage).

    deutsch-lateinisches > Kriegsübung

  • 20 transilio

    transĭlĭo (transsĭlĭo), īre, silii (ivi) [trans + salio] - tr. et intr. - sauter d'un lieu dans un autre, sauter par-dessus, franchir, traverser, dépasser.    - quid est quod contagium quoque mei timeant, quasi transilire calamitas possit, Sen. Ep. 2, 13, 6: quelle raison y a-t-il pour qu'ils craignent aussi la contagion de ma présence, comme si le malheur pouvait se transmettre?
    * * *
    transĭlĭo (transsĭlĭo), īre, silii (ivi) [trans + salio] - tr. et intr. - sauter d'un lieu dans un autre, sauter par-dessus, franchir, traverser, dépasser.    - quid est quod contagium quoque mei timeant, quasi transilire calamitas possit, Sen. Ep. 2, 13, 6: quelle raison y a-t-il pour qu'ils craignent aussi la contagion de ma présence, comme si le malheur pouvait se transmettre?
    * * *
        Transilio, transilis, pen. cor. transiliui, pen. prod. vel transilui, transultum, transilire, ex Trans et salio. Liu. Saulter par dessus, Saulter oultre.
    \
        Munera Liberi transilire. Horat. Boire trop.
    \
        Transilire aliquid. Plin. iunior. Passer oultre sans en dire mot.
    \
        Transilire aliquid. Cic. Passer oultre quelque chose, La laisser et n'en tenir compte.

    Dictionarium latinogallicum > transilio

См. также в других словарях:

  • Calamitas virtutis occasio. — См. Когда нет раба, и сам по дрова …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Nulla calamitas sola. — См. Беда одна не приходит …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Sua cuique calamitas tanquam ars assignatur. — См. Беды человека научают мудрости …   Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)

  • Ignorantia judicis est calamitas innocentis — The ignorance of a judge is the misfortune of an innocent person …   Ballentine's law dictionary

  • calamita — {{hw}}{{calamita}}{{/hw}}s. f. 1 Magnete. 2 (fig.) Persona o cosa che possiede una forte attrattiva …   Enciclopedia di italiano

  • calamità — {{hw}}{{calamità}}{{/hw}}s. f. Sventura o disgrazia che, di solito, colpisce molte persone: la guerra è una –c; SIN. Catastrofe, disastro, sciagura …   Enciclopedia di italiano

  • Unglück — 1. Allein vnglück vnd armut ist vor den Neidhard gut. – Gruter, III, 4; Lehmann, II, 33, 21; Simrock, 7478. 2. Alles Vnglück fahet sich in Gottes namen an (in nomine Domini). – Gruter, III, 4; Henisch, 1697, 30; Petri, II, 8; Blum, 2; Eiselein,… …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • Kalamität — missliche Lage * * * Ka|la|mi|tät [kalami tɛ:t], die; , en: unangenehme Situation, die durch bestimmte Verhältnisse, Vorgänge, Entwicklungen entstanden ist: einen Weg aus der Kalamität suchen; das waren die täglichen Kalamitäten, mit denen sie… …   Universal-Lexikon

  • calamitate — CALAMITÁTE, calamităţi, s.f. Nenorocire mare, dezastru care loveşte o colectivitate. ♢ Flagel. – Din fr. calamité, lat. calamitas, atis. Trimis de viorelgrosu, 30.05.2007. Sursa: DEX 98  CALAMITÁTE s. v. dezastru. Trimis de siveco, 13.09.2007.… …   Dicționar Român

  • Liste lateinischer Phrasen/C — Lateinische Phrasen   A B C D E F G H I L M N O P Q R S T U V Inhaltsverzeichnis 1 …   Deutsch Wikipedia

  • calamidad — (Del lat. calamitas, plaga.) ► sustantivo femenino 1 Infortunio o suceso desgraciado que causa pérdidas o sufrimientos a muchas personas: ■ durante la huida sufrieron continuas calamidades. SINÓNIMO catástrofe desastre 2 coloquial Persona muy… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»