-
1 cupienter
cŭpĭenter, adv., v. cupio, P. a. fin. -
2 cupienter
eagerly, avidly; earnestly (L+S) -
3 cupio
cŭpĭo, īvi or ĭi, ītum, 3 ( imperf. subj. cŭpīret, Lucr. 1, 72; quoted ap. Non. p. 506 fin., and ap. Prisc. p. 879 P.), v. a. [Sanscr kup, to be in active motion, to be angry; cf. recupero], to long for a thing, to desire, wish (designating a natural, involuntary inclination, or an unbridled or passionate desire, while volo indicates an energetic will, and opto a deliberate wish or choice, Cic. Mil. 12, 32; Sen. Ep. 116, 2; cf. Klotz in Jahn's Neues Jahrb. 1834, II. p. 119 sq.; freq. in every per. and species of composition); constr. with acc., inf., acc. and inf., acc. and part., ut, ne, the gen., or absol.I.In gen.A.Lit., of persons.(α).With acc.:(β).quid istuc tam cupide cupis?
Plaut. Cas. 2, 3, 49:nec bonum illud esse, quod cupias ardenter,
Cic. Tusc. 4, 17, 39:nuptias,
Ter. Heaut. 5, 1, 12:cupere eadem, eadem odisse,
Sall. J. 31, 14:domum alius, alius agros,
id. C. 11. 4:novas res,
id. J. 70, 1:quanto plura parasti, Tanto plura cupis,
Hor. Ep. 2, 2, 148:(magistratus, imperia, etc.) minime mihi hac tempestate cupienda videntur,
Sall. J. 3, 1; cf. Ov. Tr. 4, 4, 66 et saep.—In part. perf.: corde cupitus, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 41:cupitus atque exspectatus,
Plaut. Poen. 5, 4, 104:Mars videt hanc visamque cupit potiturque cupitā,
Ov. F. 3, 21:cupitus aetatis flos,
Lucr. 3, 770;5, 847: cujus rei semper cupitae,
Liv. 26, 7, 3; Tac. A. 4, 3 et saep.:tandem huic cupitum contigit,
Plaut. Poen. 5, 4, 116; so in neutr., Liv. 3, 37, 7; Tac. A. 6, 32; 14, 2 al.—With inf. (so most freq.):(γ).emori cupio,
Ter. Heant. 5, 2, 18:vitam mutare,
Lucr. 5, 170; 1, 71:te celare de phaleris,
Cic. Verr. 2, 4, 12, § 29:audire cupio,
id. Caecin. 12, 33:diem consumere,
id. Att. 4, 2, 4:operam navare,
Caes. B. G. 2, 25 fin.:proelium facere,
Sall. J. 57, 4 et saep.:cum nostri quid sine imperatore efficere possent perspici cuperent,
Caes. B. G. 3, 21.—With acc. and inf.:* (δ).te tuā frui virtute cupimus,
Cic. Brut. 97, 331; id. Fam. 1, 2, 2: cupio me esse clementem;cupio in tantis rei publicae periculis me non dissolutum videri,
id. Cat. 1, 2, 4; cf.Haase ad Reisig, Lect. p. 790: (Pausanias) se tecum affinitate conjungi cupit,
Nep. Paus. 2, 3.—With acc. and part.: Cu. Quis nominat me? Ph. Qui te conventum cupit. Cu. Hau me magis cupis, quam te ego cupio, Plaut. Curc. 2, 3, 25.—(ε).With ut:(ζ).cupio ut impetret,
Plaut. Capt. 1, 1, 34:quin etiam necesse erit cupere et optare, ut peccet, etc.,
Cic. Lael. 16, 59:responsum est mihi cupere quidem universos ut a me rationes coloniae legerentur,
Plin. Ep. 10, 47 (56), 1. —With ne:(η).cupio, ne... habeant,
Plin. Ep. 5, 17, 6; cf. Ov. H. 6, 6.—With subj. alone:(θ).cupio te quoque sub idem tempus Campania tua remittat,
Plin. Ep. 5, 14 (15), 9.—Absol.:(κ).ubi nolis, cupiunt ultro,
Ter. Eun. 4, 7, 43:qui cupit aut metuit,
Hor. Ep. 1, 2, 51;so with metuo,
id. ib. 1, 6, 12; 1, 16, 65; cf. Cic. de Or. 2, 44, 185; 1, 1, 2:cohortatus suos, omnibus cupientibus ad hostium castra contendit,
Caes. B. G. 3, 24; cf. id. ib. 3, 19 et saep.—With gen.:B.pol quamquam domi cupio, opperiar,
Plaut. Trin. 4, 1, 23 Brix ad loc.; cf. P. a. a infra. —With gen. pers.:quae (puellae) cupiunt tui,
Plaut. Mil. 4, 1, 17; cf.:jam dudum vestri cupiunt Lucrina tacita,
Symm. Ep. 1, 8 init. —Transf., of things:II.asperiora vina rigari utique cupiunt,
Plin. 17, 26, 41, § 250.—Pregn., to be well disposed, be favorable or inclined to one, to favor, to wish well, to be interested for, etc.:(α).favere et cupere Helvetiis propter eam affinitatem,
Caes. B. G. 1, 18; cf.:quid ego Fundanio non cupio?
Cic. Q. Fr. 1, 2, 3, § 10:ipsi Glycerio,
Ter. And. 5, 4, 2: cui maxime, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 4:cujus causā omnia cum cupio, tum mehercule etiam debeo,
Cic. Fam. 13, 75, 1; cf.:causam mihi tradidit, quem suā causā cupere ac debere intellegebat,
id. Rosc. Am. 51, 149:vehementer ejus causā,
id. Fam. 13, 64, 1:qui istius causā cupiunt omnia, qui ab eo benignissime tractati sunt, etc.,
id. Verr. 2, 2, 73, § 180; cf. id. Div. in Caecil. 6, 21 Halm ad loc.—Hence the phrase cupio omnia quaevis, your wishes are mine; cf. the Engl., I am entirely at your service, Hor. S. 1, 9, 5.—Hence, cŭpĭens, entis, P. a., desiring, desirous, longing, eager for something (mostly ante- class. and post-Aug.; most freq. in Plaut. and Tac.).With gen.:(β).corporis,
Plaut. Mil. 4, 2, 7:nuptiarum,
id. ib. 4, 4, 29:tui (tua amica),
id. ib. 4, 2, 58:liberorum,
Tac. A. 16, 6:novarum rerum,
id. ib. 15, 46:bonarum artium,
id. ib. 6, 46:voluptatum,
id. ib. 14, 14:erogandae pecuniae,
id. ib. 1, 75.— Comp., Aur. Vict. Caes. 24.— Sup.: cupientissimus legis, Sall. Fragm. ap. Diom. p. 291 P.—Absol.:ut quibusque bellum invitis aut cupientibus erat,
Tac. A. 1, 59.— Sup.:Marius cupientissimā plebe consul factus,
Sall. J. 84, 1.— Adv.: cŭpĭenter, desirously, earnestly, eagerly, = cupide (only ante-class.): cupienter cupere, Enn. ap. Non. p. 91, 8 (Trag. Rel. v. 337 Vahl.):discerpere membra,
Att. ib. p. 91, 6 (Trag. Rel. v. 543 Rib.):petere,
Plaut. Ps. 2, 3, 17. -
4 stultus
stultus, a, um, adj. [root star-; v. stolidus], foolish, simple, silly, fatuous, etc. (cf.: insulsus, ineptus, insipiens, brutus).I.Lit.:II.stulti, stolidi, fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2; cf. Ter. Heaut. 5, 1, 4:inepte stultus es,
Plaut. Most. 2, 2, 64:mulier stulta atque inscita,
id. Men. 2, 3, 85:ex stultis insanos facere,
Ter. Eun. 2, 2, 23: deum qui non summum putet, stultum (existumat), Caecil. ap. Cic. Tusc. 4, 32, 68:ego vero te non stultum ut saepe, non improbum, ut semper, sed dementem et insanum, rebus vincam necessariis,
Cic. Par. 4, 1, 27:o stultos Camillos, Curios, Fabricios!
id. Pis. 24, 58:auditor,
id. Font. 6, 13: stultus est, qui cupida cupiens cupienter cupit, Enn. ap. Non. 91, 8:sicut ego feci stultus! contrivi diem,
Plaut. Cas. 3, 3, 4:ut vel non stultus quasi stulte cum sale dicat aliquid,
Cic. de Or. 2, 68, 274:quos ait Caecilius comicos, stultos senes, hos significat credulos, obliviosos, dissolutos,
id. Sen. 11, 36; cf. id. Lael. 26, 100:nisi sis stultior stultissimo,
Plaut. Am. 3, 2, 26:stultior stulto fuisti,
id. Curc. 4, 3, 19.—As subst.: stultus, i, m., a fool:stulto intellegens quid interest!
Ter. Eun. 2, 2, 1; id. Ad. 4, 7, 6:stultorum plena sunt omnia,
Cic. Fam. 9, 22, 4:lux stultorum festa,
Ov. F. 2, 513; cf.:stultorum feriae appellabantur Quirinalia, quod eo die sacrificabant hi, qui solenni die aut non potuerunt rem divinam facere aut ignoraverunt,
Fest. p. 316 Müll.—Transf., of things concrete and abstract:nulla est tam stulta civitas, etc.,
Cic. Rep. 3, 18, 28:stultā ac barbarā arrogantiā elati,
Caes. B. C. 3, 59:cogitationes,
Hirt. B. G. 8, 10, 4:laetitia,
Sall. C. 51, 31:levitas,
Phaedr. 5, 7, 3: gloria, id. 3, 17, 12:dies,
i. e. foolishly spent, Tib. 1, 4, 34; cf.vita,
Sen. Ep. 15, 10:ignes,
Ov. M. 9, 746:consilium stultissimum,
Liv. 45, 23, 11:opes,
Mart. 2, 16, 4:labor,
id. 2, 86, 10:quod cavere possis, stultum admittere est,
Ter. Eun. 4, 6, 23:quid autem stultius quam, etc.,
Cic. Lael. 15, 55; cf. id. Rab. Post. 8, 22 (v. in the foll.).—Hence, adv.: stultē, foolishly, sillily:stulte facere,
Plaut. Most. 1, 3, 30:dupliciter stulte dicunt,
Varr. L. L. 9, § 45 M¨ll.— Comp.:quid stultius, quam, etc.,
Cic. Rab. Post. 8, 22:stultius atque intemperantius,
Liv. 30, 13, 14.— Sup.:haec et dicuntur et creduntur stultissime,
Cic. N. D. 2, 28, 70.
См. также в других словарях:
desir — Desir, Desyderatio, Votum. Desir ou souhait, Desyderium. Le desir et convoitement, Appetitio, Cupido. Desir qu on a de se venger, Iracundia. Un desir sans mesure qu on a de quelque chose laquelle nature ne nous a pas baillée, Affectatio. De desir … Thresor de la langue françoyse
Mensch — 1. A verzagte Möntsch isch im Himmel nid sichar. (Bern.) – Zyro, 108. 2. Ach, Mensch, betracht , wie Gott verlacht all deinen Pracht, der in einer Nacht wird zu nichts gemacht. – Gerlach, 9. 3. Ain verkerter mensch richtet hader an vnd ain… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon