-
1 cōn-flīgō
cōn-flīgō flīxī, flīctus, ere, to come into collision, dash together: illae (naves) inter se incitatae conflixerunt, Cs.—To be in conflict, contend, fight, combat: armis: angusto mari, N.: manu cum hoste: cum Antonio, S.: cum rege secundo proelio, L.: adversus classem, N.: adversi venti Confligunt, V. — Fig., to be engaged, be at war: causae inter se confligunt: mens sana cum amentiā.—To dispute, contend: leviore actione: universā ratione cum vestrā confligendum puto.—With acc, to set in strong contrast: cum scripto factum. -
2 confligo
cōn-flīgo, flīxī, flīctum, ere2) бороться, сражаться (cum hoste, contra или adversus aliquem C etc.)4) сталкивать, сближать, соединять ( semina Lcr)5) сравнивать, сличать ( aliquid cum re aliquā C) -
3 confligo
cōn-flīgo, flīxī, flīctum, ere, I) tr. zusammenschlagen, -bringen, bereinigen, semina, Lucr. 4, 1208 (1216). – übtr., um des Gegensatzes willen zusammenhalten, Cic. de inv. 2, 126. – II) intr. als Gegner, feindl. zusammenstoßen, a) mit borherrschendem Begriffe des Zusammenstoßes, illae (naves) adeo graviter inter se incitatae conflixerunt, ut vehementissime utraque ex concursu laborarent, Caes. b. c. 2, 6, 5. – b) mit vorherrschendem Begriff des Kampfes, zusammenstoßen, zusammen-, aneinander geraten, sich schlagen, in Kampf geraten, conflixit et superatus est, Val. Max.: fretus numero copiarum suarum confligere cupiebat, Nep.: statuerunt dimicare et confligere fortiter, Vulg. – c. armis, Cic.: classe, Nep.: acie cum alqo, Liv.: cum apro Erymanthio, Cic.: cum hoste, Cic.: contra od. adversus alqm, Brut. in Cic. ep. u. Nep.: contra alqm multis proeliis, Vopisc. – von lebl. Subjj., venti confligunt, Verg.: confligunt hiemes aestatibus acres, Lucr. – übtr., v. Streit vor Gericht, leviore actione, Cic. Caecin. 8: ordine solito persuasor dissuasorve confligunt, Mart. Cap. 5. § 467: oft v. Streit, Widerstreit der Dinge, leges diversae confligunt, Quint.: copia cum egestate, bona ratio cum perdita confligit, Cic.: causae confligunt inter se, Cic. -unpers., universā illorum ratione cum tota vestra confligendum puto, Cic.
-
4 confligo
cōn-flīgo, flīxī, flīctum, ere, I) tr. zusammenschlagen, -bringen, bereinigen, semina, Lucr. 4, 1208 (1216). – übtr., um des Gegensatzes willen zusammenhalten, Cic. de inv. 2, 126. – II) intr. als Gegner, feindl. zusammenstoßen, a) mit borherrschendem Begriffe des Zusammenstoßes, illae (naves) adeo graviter inter se incitatae conflixerunt, ut vehementissime utraque ex concursu laborarent, Caes. b. c. 2, 6, 5. – b) mit vorherrschendem Begriff des Kampfes, zusammenstoßen, zusammen-, aneinander geraten, sich schlagen, in Kampf geraten, conflixit et superatus est, Val. Max.: fretus numero copiarum suarum confligere cupiebat, Nep.: statuerunt dimicare et confligere fortiter, Vulg. – c. armis, Cic.: classe, Nep.: acie cum alqo, Liv.: cum apro Erymanthio, Cic.: cum hoste, Cic.: contra od. adversus alqm, Brut. in Cic. ep. u. Nep.: contra alqm multis proeliis, Vopisc. – von lebl. Subjj., venti confligunt, Verg.: confligunt hiemes aestatibus acres, Lucr. – übtr., v. Streit vor Gericht, leviore actione, Cic. Caecin. 8: ordine solito persuasor dissuasorve confligunt, Mart. Cap. 5. § 467: oft v. Streit, Widerstreit der Dinge, leges diversae confligunt, Quint.: copia cum egestate, bona ratio cum perdita confligit, Cic.: causae confligunt inter se, Cic. -unpers., universā illorum ratione cum tota vestra confligendum puto, Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > confligo
-
5 confligo
con-flīgo, xi, ctum, 3, v. a. and n.I.Act. (rare), to strike one thing against or on another, to strike, bring, or join together, to unite.A.Prop.:B.semina,
Lucr. 4, 1216 (but in id. 2, 98, the read. is confulta; v. confultus).—Trop., to oppose in comparison, to contrast:II.factum adversarii cum scripto,
Cic. Inv. 2, 43, 126.—Neutr., to be in conflict, to contend, fight, combat.A.Prop. (freq. and class. in prose and poetry); constr. with cum, contra, adversus, inter se, or absol.(α).With cum:(β).manu cum hoste confligere,
Cic. Off. 1, 23, 81; id. Imp. Pomp. 10, 28; id. Tusc. 4, 22, 50; id. Dom. 25, 66; Sall. C. 57 fin.; Liv. 4, 17, 8:cum Hannibale acie,
id. 30, 19, 11; Suet. Vesp. 4.—Contra: contra sceleratissimam conspirationem hostium, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, a, 5.—(γ). (δ).Absol.:2.ad confligendum venientibus undique Poenis,
Lucr. 3, 833:armis,
Cic. Pis. 9, 20; id. Caecin. 16, 46:angusto mari,
Nep. Them. 4, 5:duas aquilas in conspectu omnium conflixisse,
Suet. Vesp. 5.—Transf., of inanim. subjects:B.confligunt hiemes aestatibus,
Lucr. 6, 373:adversi venti Confligunt,
Verg. A. 2, 417.—Trop.:causae, quae inter se confligunt,
Cic. Cat. 2, 11, 25:illae (naves) adeo graviter inter se incitatae conflixerunt, ut vehementissime utraque ex concursu laboraret,
Caes. B. C. 2, 6; cf. Quint. 3, 6, 12; 7, 7, 4. —Of a contest in words:leviore actione confligere,
Cic. Caecin. 3, 8; so impers., Quint. 5, 7, 3; Cic. Fin. 4, 2, 3.
См. также в других словарях:
List of Latin words with English derivatives — This is a list of Latin words with derivatives in English (and other modern languages). Ancient orthography did not distinguish between i and j or between u and v. Many modern works distinguish u from v but not i from j. In this article both… … Wikipedia