Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

cănōrē

  • 1 canore

    cănōrē, adv., v. canorus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > canore

  • 2 canore

    melodiously; harmoniously; tunefully

    Latin-English dictionary > canore

  • 3 canorum

    cănōrus, a, um, adj. [canor], of or pertaining to melody, melodious, harmonious, euphonious; neutr. or act. (of sound, men, animals, instruments, etc.; class. in prose and poetry).
    I.
    Neutr.:

    profluens quiddam habuit Carbo et canorum,

    flowing language and a melodious voice, Cic. de Or. 3, 7, 28; Tac. A. 4, 61:

    voce suavi et canoră,

    Cic. Brut. 66, 234:

    vox Sirenum,

    Ov. A. A. 3, 311; Petr. 59, 3.—As a fault in delivery, singing, sing-song, droning:

    sine contentione vox, nec languens, nec canora,

    Cic. Off. 1, 37, 133; cf.

    cano, I. A. 2: canoro quodam modo proclamare,

    Quint. 11, 3, 170; Juv. 7, 18:

    hinnitus edere canoros,

    Suet. Ner. 46:

    versus,

    Hor. Ep. 2, 2, 76: nugae, mere jingling (Voss), id. A. P. 322: plausus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 175.—As subst.: cănō-rum, i, n., melody, charm, in speaking:

    omnino canorum illud in voce splendescit,

    Cic. Sen. 9, 28.—
    II.
    Act.
    A.
    Of men:

    canorus orator et volubilis et satis acer,

    Cic. Brut. 27, 105:

    turba,

    Ov. F. 6, 671:

    ut Gaditana canoro Incipiant prurire choro,

    in song and dance, Juv. 11, 162 Web.:

    Triton,

    Ov. M. 2, 8:

    Aeolides, i. e. Misenus,

    id. ib. 14, 102.—
    B.
    Of animals:

    cum hoc animal (gallus) sit canorum suă sponte,

    Cic. Div. 2, 26, 57:

    aves,

    Verg. G. 2, 328:

    ales, i. e. cygnus,

    Hor. C. 2, 20, 15:

    olor,

    Prop. 2 (3), 34, 84:

    Peneus canorus avium concentu,

    Plin. 4, 8, 15, § 31:

    cicadae,

    id. 11, 26, 32, § 92.—
    C.
    Of instruments:

    fides,

    Verg. A. 6, 120; Hor. C. 1, 12, 11:

    aes, i. e. tubae,

    Verg. A. 9, 503; Ov. M. 3, 704:

    chelys,

    Sen. Troad. 325:

    fila lyrae,

    Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 14.— Hence, * adv.: cănōrē, harmoniously:

    musice mundus et canore movetur,

    App. Doctr. Plat. 1; cf. cano, I. B.

    Lewis & Short latin dictionary > canorum

  • 4 canorus

    cănōrus, a, um, adj. [canor], of or pertaining to melody, melodious, harmonious, euphonious; neutr. or act. (of sound, men, animals, instruments, etc.; class. in prose and poetry).
    I.
    Neutr.:

    profluens quiddam habuit Carbo et canorum,

    flowing language and a melodious voice, Cic. de Or. 3, 7, 28; Tac. A. 4, 61:

    voce suavi et canoră,

    Cic. Brut. 66, 234:

    vox Sirenum,

    Ov. A. A. 3, 311; Petr. 59, 3.—As a fault in delivery, singing, sing-song, droning:

    sine contentione vox, nec languens, nec canora,

    Cic. Off. 1, 37, 133; cf.

    cano, I. A. 2: canoro quodam modo proclamare,

    Quint. 11, 3, 170; Juv. 7, 18:

    hinnitus edere canoros,

    Suet. Ner. 46:

    versus,

    Hor. Ep. 2, 2, 76: nugae, mere jingling (Voss), id. A. P. 322: plausus, Claud. Cons. Prob. et Olyb. 175.—As subst.: cănō-rum, i, n., melody, charm, in speaking:

    omnino canorum illud in voce splendescit,

    Cic. Sen. 9, 28.—
    II.
    Act.
    A.
    Of men:

    canorus orator et volubilis et satis acer,

    Cic. Brut. 27, 105:

    turba,

    Ov. F. 6, 671:

    ut Gaditana canoro Incipiant prurire choro,

    in song and dance, Juv. 11, 162 Web.:

    Triton,

    Ov. M. 2, 8:

    Aeolides, i. e. Misenus,

    id. ib. 14, 102.—
    B.
    Of animals:

    cum hoc animal (gallus) sit canorum suă sponte,

    Cic. Div. 2, 26, 57:

    aves,

    Verg. G. 2, 328:

    ales, i. e. cygnus,

    Hor. C. 2, 20, 15:

    olor,

    Prop. 2 (3), 34, 84:

    Peneus canorus avium concentu,

    Plin. 4, 8, 15, § 31:

    cicadae,

    id. 11, 26, 32, § 92.—
    C.
    Of instruments:

    fides,

    Verg. A. 6, 120; Hor. C. 1, 12, 11:

    aes, i. e. tubae,

    Verg. A. 9, 503; Ov. M. 3, 704:

    chelys,

    Sen. Troad. 325:

    fila lyrae,

    Claud. Rapt. Pros. 2, praef. 14.— Hence, * adv.: cănōrē, harmoniously:

    musice mundus et canore movetur,

    App. Doctr. Plat. 1; cf. cano, I. B.

    Lewis & Short latin dictionary > canorus

  • 5 canor

    cănor, ōris, m. [cano], tune, sound, song, melody ( poet. or in post-Aug. prose; rare).
    I.
    Lit.
    A.
    Of living beings, Quint. 1, 10, 22:

    cygni,

    Lucr. 4, 182; 4, 911: res est blanda canor;

    discant cantare puellae,

    Ov. A. A. 3, 315:

    mulcendas natus ad aures,

    id. M. 5, 561.—
    B.
    Of instruments, the tone:

    Martius aeris rauci canor,

    martial clang, Verg. G. 4, 71:

    lyrae,

    Ov. H. 16, 180.—
    II.
    Trop.:

    bella truci memorata canore,

    in heroic poetry, Petr. 5, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > canor

  • 6 obcento

    occento ( obc-), āvi, ātum, 1, v. a. [obcanto], to sing at or before, i. e.,
    I.
    To serenade a person:

    senem,

    Plaut. Stich. 4, 1, 66.— Absol.:

    quid, si adeam ad fores atque occentem?

    Plaut. Curc. 1, 2, 57:

    hymenaeum,

    id. Cas. 4, 3, 9 (dub.; al. offundam).—
    II.
    In a bad sense, to sing a satirical song or pasquinade against any one (class.): occentassint antiqui dicebant, quod nunc convicium fecerint dicimus: quod id clare, et cum quodam canore fit, ut procul exaudiri possit, Paul. ex Fest. p. 181 Müll.: si quis occentavisset, sive carmen condidisset, quod infamiam faceret flagitiumve alteri, XII. Tab. ap. Cic. Rep. 4, 10, 12 (Fragm. ap. Aug. Civ. Dei, 2, 9); cf. Rein's Criminalrecht, p. 357 sq.—With acc. of the place: ostium, to sing a lampoon or pasquinade before one's door, Plaut. Pers. 4, 4, 20; id. Merc. 2, 3, 73.—
    B.
    Transf., of birds of ill omen:

    bubo occentans funebria,

    singing dismal songs, Amm. 30, 5, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > obcento

  • 7 occento

    occento ( obc-), āvi, ātum, 1, v. a. [obcanto], to sing at or before, i. e.,
    I.
    To serenade a person:

    senem,

    Plaut. Stich. 4, 1, 66.— Absol.:

    quid, si adeam ad fores atque occentem?

    Plaut. Curc. 1, 2, 57:

    hymenaeum,

    id. Cas. 4, 3, 9 (dub.; al. offundam).—
    II.
    In a bad sense, to sing a satirical song or pasquinade against any one (class.): occentassint antiqui dicebant, quod nunc convicium fecerint dicimus: quod id clare, et cum quodam canore fit, ut procul exaudiri possit, Paul. ex Fest. p. 181 Müll.: si quis occentavisset, sive carmen condidisset, quod infamiam faceret flagitiumve alteri, XII. Tab. ap. Cic. Rep. 4, 10, 12 (Fragm. ap. Aug. Civ. Dei, 2, 9); cf. Rein's Criminalrecht, p. 357 sq.—With acc. of the place: ostium, to sing a lampoon or pasquinade before one's door, Plaut. Pers. 4, 4, 20; id. Merc. 2, 3, 73.—
    B.
    Transf., of birds of ill omen:

    bubo occentans funebria,

    singing dismal songs, Amm. 30, 5, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > occento

См. также в других словарях:

  • Hungary at the 1960 Summer Olympics — Infobox Olympics Hungary games=1960 Summer competitors=180 sports=18 flagbearer=János Simon gold=6 silver=8 bronze=7 total=21 rank=7Hungary competed at the 1960 Summer Olympics in Rome, Italy.Medalists Gold* Rudolf Kárpáti mdash; Fencing, Men s… …   Wikipedia

  • Deacons — • The name means only minister or servant, and is employed in this sense both in the Septuagint (though only in the book of Esther, and in the New Testament Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Deacons      …   Catholic encyclopedia

  • CITHARA — Amphionis inventum Plinio, l. 7. c. 56. Citharam Amphion (invenit) ut alii, Orpheus, ut alii, Linus. Septem chordis primum cecimt Terpander, octavam Simonides additit, nonam Timotheus, Citharâ sine voce cecinit Thamyras primus: cum cantu Amphion …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HEDERA — an ab haerendo, mirae enim tenacitatis est, an quod edita petat, an quod exedat parietes, dicta? celebre olim Bacchi coronamentum fuit. Plin. l. 16. c. 34. Dicitur Alexandrum ob raritatem ita coronato exercitu, victorem ex India rediisse, exemplo …   Hofmann J. Lexicon universale

  • canarino — ca·na·rì·no s.m., s.m.inv., agg.inv. 1. s.m. AD uccellino di colore giallo chiaro nelle specie selvatiche o giallo intenso in quelle domestiche, allevato per la bellezza e le doti canore; mangiare come un canarino: pochissimo | TS ornit.com.… …   Dizionario italiano

  • musico — mù·si·co agg., s.m. LE 1a. agg., musicale: fra il suon d argute trombe e di canore | pifare, e d ogni musica armonia (Ariosto) 1b. agg., di uccello, dotato di un canto dolce e melodioso: musico augel che tra chiomato bosco | or vieni il… …   Dizionario italiano

  • televoto — te·le·vó·to s.m. CO voto, spec. in merito a concorsi, gare canore, ecc., che il pubblico televisivo può esprimere telefonando direttamente alle trasmissioni che sta seguendo {{line}} {{/line}} DATA: sec. XX. ETIMO: comp. di 2tele e 1voto …   Dizionario italiano

  • volubile — vo·lù·bi·le agg. 1. BU lett., che gira, girevole 2a. LE che si muove, si sposta continuamente: svolger il corso | presso Cariddi a la volubil onda (Tasso) 2b. LE fig., di parola, discorso e sim., fluente, scorrevole: così correan volubili e… …   Dizionario italiano

  • canoro — pl.m. canori sing.f. canora pl.f. canore …   Dizionario dei sinonimi e contrari

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»