Перевод: с польского на русский

с русского на польский

brzęknąć

  • 1 brzęknąć

    %1 сов. звякнуть, брякнуть

    noga \brzęknąćie нога пухнет

    + nabrzmiewać, puchnąć

    * * *
    I сов.
    звя́кнуть, бря́кнуть
    Syn:
    II несов.
    пу́хнуть, опуха́ть

    noga brzęknie — нога́ пу́хнет

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > brzęknąć

  • 2 brzdąknąć

    сов. забренчать
    +

    brząknąć, brzęknąć

    * * *
    сов.
    забренча́ть
    Syn:
    brząknąć, brzęknąć

    Słownik polsko-rosyjski > brzdąknąć

  • 3 puchnąć

    глаг.
    • вспухать
    • вспухнуть
    • набухать
    • опухать
    • опухнуть
    • припухать
    • пухнуть
    • распухать
    * * *
    puchn|ąć
    несов. 1. пухнуть;
    2. разг. выдыхаться, терять силы (о бегунах etc.); ● uszy \puchnąćą уши вянут
    +

    1. brzęknąć, obrzmiewać

    * * *
    несов.
    1) пу́хнуть
    2) разг. выдыха́ться, теря́ть си́лы (о бегунах и т. п.)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > puchnąć

  • 4 trzos

    сущ.
    • мошна
    * * *
    уст. мошна ž, кошель;

    brzęknąć (zabrzęczeć) \trzosem уст. тряхнуть мошной

    * * *
    м уст.
    мошна́ ż, коше́ль

    brzęknąć (zabrzęczeć) trzosem — уст. тряхну́ть мошно́й

    Słownik polsko-rosyjski > trzos

  • 5 szczęknąć

    глаг.
    • лязгнуть
    * * *
    сои. однокр, пролаять, залаять, тявкнуть
    * * *
    сов.
    ля́згнуть; забряца́ть; щёлкнуть; сту́кнуть; ср. szczekać
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > szczęknąć

См. также в других словарях:

  • brzęknąć — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}brząkać. {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}brzęknąć II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, brzęknąćnę, brzęknąćnie, brzęknąćnij, brzękł, brzękła, brzękli {{/stl 8}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • brzęknąć — Vc, brzęknąćnę, brzęknąćniesz, brzękł, brzękła, brzękli 1. dk → brząkać 2. ndk «o ciele: nabrzmiewać, puchnąć» Nogi komuś brzękną. Twarz brzęknie od płaczu …   Słownik języka polskiego

  • brząkać — a. brzękać ndk I, brząkaćam, brząkaćasz, brząkaćają, brząkaćaj, brząkaćał, brząkaćany brząknąć a. brzęknąć dk Va, brząkaćnę, brząkaćniesz, brząkaćnij, brząkaćnął, brząkaćnęła, brząkaćnęli, brząkaćnięty, brząkaćnąwszy 1. «wytwarzać przerywany… …   Słownik języka polskiego

  • brzęknięcie — n I rzecz. od brzęknąć …   Słownik języka polskiego

  • puchnąć — ndk Vc, puchnąćnę, puchnąćniesz, puchnąćnij, puchł a. puchnąćnął, puchnąćchła, puchnąćchli 1. «stawać się obrzękniętym, nabrzmiewać; brzęknąć, obrzmiewać» Puchnąć od ukąszenia komarów. Oczy, powieki puchną od płaczu, z płaczu. Puchnący palec. ◊… …   Słownik języka polskiego

  • brząkać — {{/stl 13}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}brzękać {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, brząkaćam, brząkaća, brząkaćają, brząkaćany {{/stl 8}}{{stl 22}}– brząknąć {{/stl 22}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 22}}brzęknąć {{/stl 22}}{{stl 8}}dk IVa, brząkaćnę,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»