-
1 collido
col-līdo ( conl-), līsi, līsum, 3, v. a. [laedo], to clash, strike, dash, beat, or press together, etc. (rare; mostly post-Aug.; most freq. in Quint.).I.Prop.:II.umor ita mollis est, ut facile premi collidique possit,
Cic. N. D. 3, 12, 31; Lucr. 1, 532:collidere manus,
to clap, Quint. 2, 12, 10:dentes colliduntur,
chatter, Sen. Ep. 11, 2:anulus ut fiat, primo colliditur aurum,
Ov. A. A. 3, 221:mare inter se navigia collidit,
Curt. 4, 3, 17; 9, 9, 16:amnis uterque colliditur,
id. 8, 9, 8:silvam sibi,
Manil. 1, 855:argentum factum, si fractum vel collisum est, etc.,
bruised, Dig. 34, 2, 28; cf. ib. 50, 16, 14; freq. in part. perf., battered, beaten, bruised:argentea vasa collisa,
Cic. Phil. 2, 29, 73:corpus,
Cels. 5, 26, 23:nasus,
Sen. Ira, 3, 22, 4: os, Gai Inst. 3, 223; and absol.:collisa,
bruised limbs, Plin. 29, 2, 9, § 33; cf. Gai Inst. 3, 217. —Trop., to bring into collision or into hostile contact, to set at variance; in pass., to become hostile, to be at variance, contend (not ante-Aug.):ambitiosa pios collidit gloria fratres,
Stat. Th. 6, 435; Sil. 11, 45: Graecia barbariae lento collisa duello, * Hor. Ep. 1, 2, 7:collisa inter se duo rei publicae capita,
Vell. 2, 52, 3:si binae (consonantes) collidantur,
come in contact, Quint. 9, 4, 37:colliduntur aut pares (leges) inter se aut secum ipsae,
conflict with one another, id. 7, 7, 2 sq.; so id. 7, 2, 11; 5, 7, 32; cf. id. 7, 10, 17. -
2 conlido
col-līdo ( conl-), līsi, līsum, 3, v. a. [laedo], to clash, strike, dash, beat, or press together, etc. (rare; mostly post-Aug.; most freq. in Quint.).I.Prop.:II.umor ita mollis est, ut facile premi collidique possit,
Cic. N. D. 3, 12, 31; Lucr. 1, 532:collidere manus,
to clap, Quint. 2, 12, 10:dentes colliduntur,
chatter, Sen. Ep. 11, 2:anulus ut fiat, primo colliditur aurum,
Ov. A. A. 3, 221:mare inter se navigia collidit,
Curt. 4, 3, 17; 9, 9, 16:amnis uterque colliditur,
id. 8, 9, 8:silvam sibi,
Manil. 1, 855:argentum factum, si fractum vel collisum est, etc.,
bruised, Dig. 34, 2, 28; cf. ib. 50, 16, 14; freq. in part. perf., battered, beaten, bruised:argentea vasa collisa,
Cic. Phil. 2, 29, 73:corpus,
Cels. 5, 26, 23:nasus,
Sen. Ira, 3, 22, 4: os, Gai Inst. 3, 223; and absol.:collisa,
bruised limbs, Plin. 29, 2, 9, § 33; cf. Gai Inst. 3, 217. —Trop., to bring into collision or into hostile contact, to set at variance; in pass., to become hostile, to be at variance, contend (not ante-Aug.):ambitiosa pios collidit gloria fratres,
Stat. Th. 6, 435; Sil. 11, 45: Graecia barbariae lento collisa duello, * Hor. Ep. 1, 2, 7:collisa inter se duo rei publicae capita,
Vell. 2, 52, 3:si binae (consonantes) collidantur,
come in contact, Quint. 9, 4, 37:colliduntur aut pares (leges) inter se aut secum ipsae,
conflict with one another, id. 7, 7, 2 sq.; so id. 7, 2, 11; 5, 7, 32; cf. id. 7, 10, 17. -
3 līvidus
līvidus adj. with sup. [LIV-], of a leaden color, bluish, blue: vada, V.: racemi, H.: lividissima vorago, Ct.— Black and blue, livid, bruised: armis Bracchia, H.: Ora livida facta, O.— Making livid, deadly: Livida materno fervent adipata veneno, Iu.—Fig., envious, invidious, spiteful, malicious: malevoli et lividi: nos lividus odit, H.: obliviones, i. e. destructive of praise, H.* * *livida, lividum ADJlivid, slate-colored; discolored by bruises; envious, spiteful -
4 quassus
quassus adj. [P. of quatio], broken, weak: vox, Cu.* * *quassa, quassum ADJshaking, battered, bruised -
5 sub-tūsus (-tūnsus)
sub-tūsus (-tūnsus) P. [tundo], somewhat bruised: subtusa genas, Tb. -
6 adtritus
Iadtrita -um, adtritior -or -us, adtritissimus -a -um ADJworn, worn down by use; smoothed; hardened, brazen; thin (style), attenuated; rubbed (off/away), wasted; bruised; shameless, impudent, brazenIIaction/process of rubbing/grinding; friction; chafing, abrasion, bruising -
7 attritus
Iattrita -um, attritior -or -us, attritissimus -a -um ADJworn, worn down by use; smoothed; hardened, brazen; thin (style), attenuated; rubbed (off/away), wasted; bruised; shameless, impudent, brazenIIaction/process of rubbing/grinding; friction; chafing, abrasion, bruising -
8 adamantis
ădămantis, ĭdis, f., a certain magic herb, which cannot be bruised or crushed [a-damaô], Plin. 24, 17, 102, § 162; App. Herb. 4. -
9 adtero
at-tĕro ( adt-, Dietsch), trīvi, trītum, 3, v. a. ( perf. inf. atteruisse, Tib. 1, 4, 48; cf. Vell. Long. p. 2234 P.), to rub one thing against another; hence, in gen., to rub away, wear out or diminish by rubbing, to waste, wear away, weaken, impair, exhaust.I.Lit. (most freq. after the Aug. per.; in Cic. only once as P. a.; v. infra): insons Cerberus leniter atterens caudam, rubbing against or upon (sc. Herculi), * Hor. C. 2, 19, 30:II.asinus spinetis se scabendi causā atterens,
Plin. 10, 74, 95, § 204: aures, * Plaut. Pers. 4, 9, 11 (cf. antestor):bucula surgentes atterat herbas,
tramples upon, Verg. G. 4, 12:opere insuetas atteruisse manus,
Tib. 1, 4, 48; so Prop. 5, 3, 24, and Plin. 2, 63, 63, § 158; so,dentes usu atteruntur,
id. 7, 16, 15, § 70:attrivit sedentis pedem,
Vulg. Num. 22, 25:vestem,
Dig. 23, 3, 10; Col. 11, 2, 16;Cels. praef.: vestimenta,
Vulg. Deut. 29, 5; ib. Isa. 51, 6.— Poet., of sand worn by the water flowing over it:attritas versabat rivus harenas,
Ov. M. 2, 456.—Trop., to destroy, waste, weaken, impair:A.postquam utrimque legiones item classes saepe fusae fugataeque et alteri alteros aliquantum adtriverant,
Sall. J. 79, 4:magna pars (exercitūs) temeritate ducum adtrita est,
id. ib. 85, 46:Italiae opes bello,
id. ib. 5, 4; so Tac. H. 1, 10; 1, 89; 2, 56; Curt. 4, 6 fin.; cf. Sil. 2, 392 Drak.:nec publicanus atterit (Germanos),
exhausts, drains, Tac. G. 29:famam atque pudorem,
Sall. C. 16, 2:et vincere inglorium et atteri sordidum arbitrabatur,
and to suffer injury in his dignity, Tac. Agr. 9 Rupert.:eo tempore, quo praecipue alenda ingenia atque indulgentiā quādam enutrienda sunt, asperiorum tractatu rerum atteruntur,
are enfeebled, Quint. 8, prooem. 4:filii ejus atterentur egestate,
Vulg. Job, 20, 10:Nec res atteritur longo sufflamine litis,
Juv. 16, 50.— Hence, attrītus, a, um, P. a., rubbed off, worn off or away, wasted.Lit.1.In gen.: ut rictum ejus (simulacri) ac mentum paulo sit attritius, * Cic. Verr. 2, 4, 43:2.ansa,
Verg. E. 6, 17:vomer,
worn bright, id. G. 1, 46; cf. Juv. 8, 16 Rupert.:caelaturae,
Plin. 33, 12, 55, § 157; Petr. 109, 9.—In medicine, attritae partes or subst. attrita, ōrum, n. (sc. membra), bruised, excoriated parts of the body:B.medetur et attritis partibus sive oleo etc.,
Plin. 24, 7, 28, § 43:attritis medetur cinis muris silvatici etc.,
id. 30, 8, 22, § 70.—Trop.: attrita frons, a shameless, impudent face (lit. a smooth face, to which shame no longer clings; cf. perfrico), Juv. 13, 242 Rupert.; so,domus Israël attritā fronte,
Vulg. Ezech. 3, 7.— Sup. and adv. not used. -
10 attero
at-tĕro ( adt-, Dietsch), trīvi, trītum, 3, v. a. ( perf. inf. atteruisse, Tib. 1, 4, 48; cf. Vell. Long. p. 2234 P.), to rub one thing against another; hence, in gen., to rub away, wear out or diminish by rubbing, to waste, wear away, weaken, impair, exhaust.I.Lit. (most freq. after the Aug. per.; in Cic. only once as P. a.; v. infra): insons Cerberus leniter atterens caudam, rubbing against or upon (sc. Herculi), * Hor. C. 2, 19, 30:II.asinus spinetis se scabendi causā atterens,
Plin. 10, 74, 95, § 204: aures, * Plaut. Pers. 4, 9, 11 (cf. antestor):bucula surgentes atterat herbas,
tramples upon, Verg. G. 4, 12:opere insuetas atteruisse manus,
Tib. 1, 4, 48; so Prop. 5, 3, 24, and Plin. 2, 63, 63, § 158; so,dentes usu atteruntur,
id. 7, 16, 15, § 70:attrivit sedentis pedem,
Vulg. Num. 22, 25:vestem,
Dig. 23, 3, 10; Col. 11, 2, 16;Cels. praef.: vestimenta,
Vulg. Deut. 29, 5; ib. Isa. 51, 6.— Poet., of sand worn by the water flowing over it:attritas versabat rivus harenas,
Ov. M. 2, 456.—Trop., to destroy, waste, weaken, impair:A.postquam utrimque legiones item classes saepe fusae fugataeque et alteri alteros aliquantum adtriverant,
Sall. J. 79, 4:magna pars (exercitūs) temeritate ducum adtrita est,
id. ib. 85, 46:Italiae opes bello,
id. ib. 5, 4; so Tac. H. 1, 10; 1, 89; 2, 56; Curt. 4, 6 fin.; cf. Sil. 2, 392 Drak.:nec publicanus atterit (Germanos),
exhausts, drains, Tac. G. 29:famam atque pudorem,
Sall. C. 16, 2:et vincere inglorium et atteri sordidum arbitrabatur,
and to suffer injury in his dignity, Tac. Agr. 9 Rupert.:eo tempore, quo praecipue alenda ingenia atque indulgentiā quādam enutrienda sunt, asperiorum tractatu rerum atteruntur,
are enfeebled, Quint. 8, prooem. 4:filii ejus atterentur egestate,
Vulg. Job, 20, 10:Nec res atteritur longo sufflamine litis,
Juv. 16, 50.— Hence, attrītus, a, um, P. a., rubbed off, worn off or away, wasted.Lit.1.In gen.: ut rictum ejus (simulacri) ac mentum paulo sit attritius, * Cic. Verr. 2, 4, 43:2.ansa,
Verg. E. 6, 17:vomer,
worn bright, id. G. 1, 46; cf. Juv. 8, 16 Rupert.:caelaturae,
Plin. 33, 12, 55, § 157; Petr. 109, 9.—In medicine, attritae partes or subst. attrita, ōrum, n. (sc. membra), bruised, excoriated parts of the body:B.medetur et attritis partibus sive oleo etc.,
Plin. 24, 7, 28, § 43:attritis medetur cinis muris silvatici etc.,
id. 30, 8, 22, § 70.—Trop.: attrita frons, a shameless, impudent face (lit. a smooth face, to which shame no longer clings; cf. perfrico), Juv. 13, 242 Rupert.; so,domus Israël attritā fronte,
Vulg. Ezech. 3, 7.— Sup. and adv. not used. -
11 incussa
incŭtĭo, cussi, cussum, ĕre, v. a. [inquatio], to strike upon or against (syn.: impingo, illido, infligo; class.; in Cic. only in the trop. signif.).I.Lit.:B.scipionem in caput alicujus,
Liv. 5, 41, 9: pedem terrae, to strike or dash against, Quint. 2, 12, 10:pollicem limini cubiculi,
Plin. 7, 53, 54, § 181:tignum capiti,
Juv. 3, 246:incutiebantur puppibus prorae,
Curt. 9, 9:incussi articuli,
i. e. injured by a blow, Plin. 30, 9, 23, § 78.—Hence, subst.: incussa, ōrum, n. plur., bruised or injured parts, Plin. 29, 2, 9, § 33; 22, 14, 16, § 37.—Transf., to throw, cast, hurl:II.tormentis faces et hastas,
Tac. A. 13, 39:tela saxaque,
id. H. 3, 31:imber grandinem incutiens,
Curt. 8, 4, 5:colaphum,
to give a box on the ear, Juv. 9, 5. —Trop.A. (α).With dat.: multis magnum metum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:(β).terrorem alicui,
Cic. Univ. 10 fin.:religionem animo,
Liv. 22, 42, 9:alicui foedum nuntium,
bring bad news, id. 2, 8, 7:animis subitam formidinem,
Curt. 4, 13, 13:ingentem animo sollicitudinem,
id. 3, 6, 5:desiderium urbis,
Hor. Ep. 1, 14, 22:ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum,
should occasion trouble, id. S. 2, 1, 80. —Without dat.:B.timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus,
Cic. de Or. 2, 51, 209. — -
12 incutio
incŭtĭo, cussi, cussum, ĕre, v. a. [inquatio], to strike upon or against (syn.: impingo, illido, infligo; class.; in Cic. only in the trop. signif.).I.Lit.:B.scipionem in caput alicujus,
Liv. 5, 41, 9: pedem terrae, to strike or dash against, Quint. 2, 12, 10:pollicem limini cubiculi,
Plin. 7, 53, 54, § 181:tignum capiti,
Juv. 3, 246:incutiebantur puppibus prorae,
Curt. 9, 9:incussi articuli,
i. e. injured by a blow, Plin. 30, 9, 23, § 78.—Hence, subst.: incussa, ōrum, n. plur., bruised or injured parts, Plin. 29, 2, 9, § 33; 22, 14, 16, § 37.—Transf., to throw, cast, hurl:II.tormentis faces et hastas,
Tac. A. 13, 39:tela saxaque,
id. H. 3, 31:imber grandinem incutiens,
Curt. 8, 4, 5:colaphum,
to give a box on the ear, Juv. 9, 5. —Trop.A. (α).With dat.: multis magnum metum, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 2:(β).terrorem alicui,
Cic. Univ. 10 fin.:religionem animo,
Liv. 22, 42, 9:alicui foedum nuntium,
bring bad news, id. 2, 8, 7:animis subitam formidinem,
Curt. 4, 13, 13:ingentem animo sollicitudinem,
id. 3, 6, 5:desiderium urbis,
Hor. Ep. 1, 14, 22:ne forte negoti Incutiat tibi quid sanctarum inscitia legum,
should occasion trouble, id. S. 2, 1, 80. —Without dat.:B.timor incutitur aut ex ipsorum periculis aut ex communibus,
Cic. de Or. 2, 51, 209. — -
13 intero
in-tĕro, trīvi, trītum ( second pers. perf. intrīsti; see below), 3, v. a., to rub into, to rub, bruise, or crumble in ( poet. and postAug.).I.Lit.:II.infundito in catinum: eo interito,
Cato, R. R. 156, 6:aliquid potioni,
Plin. 28, 19, 80, § 261.—Trop. Prov.: tute hoc intrīsti: tibi omne est exedendum, you have made this dish, and must eat it up, i. e. you have begun the affair, and must carry it through, Ter. Phorm. 2, 2, 4:A.tibi quod intrīsti exedendum est, sic vetus verbum jubet,
Aus. Edyll. 6, p. 167.—Hence, intrītus, a, um, P. a.Adj.1. 2.Crumbled into, broken into:B.panis triticeus intritus in aquam,
Varr. R. R. 3, 9, 21:panis in lacte,
id. ib. 2, 9, 10. —Subst.1. 2. -
14 intritum
in-tĕro, trīvi, trītum ( second pers. perf. intrīsti; see below), 3, v. a., to rub into, to rub, bruise, or crumble in ( poet. and postAug.).I.Lit.:II.infundito in catinum: eo interito,
Cato, R. R. 156, 6:aliquid potioni,
Plin. 28, 19, 80, § 261.—Trop. Prov.: tute hoc intrīsti: tibi omne est exedendum, you have made this dish, and must eat it up, i. e. you have begun the affair, and must carry it through, Ter. Phorm. 2, 2, 4:A.tibi quod intrīsti exedendum est, sic vetus verbum jubet,
Aus. Edyll. 6, p. 167.—Hence, intrītus, a, um, P. a.Adj.1. 2.Crumbled into, broken into:B.panis triticeus intritus in aquam,
Varr. R. R. 3, 9, 21:panis in lacte,
id. ib. 2, 9, 10. —Subst.1. 2. -
15 mulco
mulco (‡ mulcto, Inscr. Grut. 155, 1), āvi, ātum, 1 (mulcassitis, for mulcaveritis, Plaut. Mil. 2, 2, 8), v. a. [Sanscr. root marc, take hold of; of. Gr. marptô, perh. morphê], to beat, cudgel; to maltreat, handle roughly, injure (class.; syn.: verbero, tundo, pulso).I.Lit.:II.ipsum dominum atque omnem famibam Mulcavit usque ad mortem,
Ter. Ad 1, 2, 9; Petr. S. 134:aliquem,
to illtreat, Plaut. Most. 4, 2, 23:male mulcati clavis ac fustibus repelluntur,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:mulcato corpore,
with bodies bruised, Tac. A. 1, 70:prostratos verberibus,
id. ib. 32.—Of inanimate things:naves,
to injure, damage, Liv. 28, 30, 12.—Trop.:scriptores illos male mulcatos, exisse cum Galbā,
Cic. Brut. 22, 88 (but in Plaut. Stich. 3, 1, 8, mulcaverim is undoubtedly corrupt, v. Ritschl ad h. l.). -
16 mulcto
mulco (‡ mulcto, Inscr. Grut. 155, 1), āvi, ātum, 1 (mulcassitis, for mulcaveritis, Plaut. Mil. 2, 2, 8), v. a. [Sanscr. root marc, take hold of; of. Gr. marptô, perh. morphê], to beat, cudgel; to maltreat, handle roughly, injure (class.; syn.: verbero, tundo, pulso).I.Lit.:II.ipsum dominum atque omnem famibam Mulcavit usque ad mortem,
Ter. Ad 1, 2, 9; Petr. S. 134:aliquem,
to illtreat, Plaut. Most. 4, 2, 23:male mulcati clavis ac fustibus repelluntur,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 94:mulcato corpore,
with bodies bruised, Tac. A. 1, 70:prostratos verberibus,
id. ib. 32.—Of inanimate things:naves,
to injure, damage, Liv. 28, 30, 12.—Trop.:scriptores illos male mulcatos, exisse cum Galbā,
Cic. Brut. 22, 88 (but in Plaut. Stich. 3, 1, 8, mulcaverim is undoubtedly corrupt, v. Ritschl ad h. l.). -
17 quasso
I. A.Lit.: ecus saepe jubam quassat, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 506 Vahl.):2.caput,
Plaut. Merc. 3, 4, 15; Verg. A. 7, 292; Val. Fl. 1, 526:Etruscam pinum,
Verg. A. 9, 521:hastam,
id. ib. 12, 94; Ov. A. A. 1, 696:monumenta,
Plin. Ep. 8, 17, 5:lampade, of the Furies,
Sil. 2, 611; cf.lampada,
Verg. A. 6, 587.— Pass., in mid. force, tremble:quassantur membra metu,
Sen. Phoen. 530.—In partic.a.To shatter, shiver, to break or dash to pieces, to batter, make leaky:b. B.quassatis vasis,
Lucr. 3, 434:quassata ventis classis,
Verg. A. 1, 551:quassata domus,
Ov. Tr. 2, 83; cf.:hordeum sub molā,
App. M. p. 194, 35:harundinem,
Petr. S. 134. —Trop., to shake, shatter, impair, weaken:C.quassatā re publicā,
Cic. Sest. 34, 73; id. Marc. 8, 24:quassatum corpus,
shattered, enfeebled, Suet. Aug. 31:ingenia vitia quassant,
Sil. 11, 428:tempora quassatus, of a drunkard,
fuddled, beclouded, disordered, id. 7, 202; cf.:quassus, B. s. v. quatio: IVVENTAM FLETV,
to disfigure, impair, Inscr. Grut. 607, 4:harundo quassata,
a bruised reed, Vulg. Matt. 12, 20.—Esp., of countries, communities, etc., to disturb, unsettle, throw into confusion:II.quassata Placentia bello,
Sil. 8, 593:bellis urbs,
id. 7, 252.—Neutr., to shake itself, to shake ( poet.):cassanti capite incedit,
Plaut. As. 2, 3, 23 (Ussing, quassanti):quassanti capite,
App. M. 4, p. 156, 7; 3, p. 140, 28:siliquā quassante,
rattling, Verg. G. 1, 74.— Plur.:capitibus quassantibus,
Plaut. Bacch. 2, 3, 71. -
18 subtusus
sub-tūsus, a, um, Part. [tundo], somewhat bruised:flet teneras subtusa genas,
Tib. 1, 10, 55: angulus, an obtuse angle, Boëth. Geom. 1, p. 1180.
См. также в других словарях:
bruised — ruised adj. suffering from emotional injury; as, a bruised ego. Syn: hurt, wounded. [WordNet 1.5] 2. injured without breaking the skin; as, a cut forehead and bruised cheek. Syn: contused, contusioned. [WordNet 1.5] … The Collaborative International Dictionary of English
bruised — index blemished, defective, marred Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
bruised — [bruzd] mod. alcohol intoxicated. □ I am bruised. My head hurts, and my gut feels yucky. □ How can anybody get so bruised on so little booze? … Dictionary of American slang and colloquial expressions
Bruised — Bruise Bruise (br[udd]z), v. t. [imp. & p. p. {Bruised}; p. pr. & vb. n. {Bruising}.] [OE. brusen, brisen, brosen, bresen, AS. br?san or fr. OF. bruiser, bruisier, bruser, to break, shiver, perh. from OHG. brochis[=o]n. Cf. {Break}, v. t.] 1. To… … The Collaborative International Dictionary of English
bruised — adj. Bruised is used with these nouns: ↑apple, ↑arm, ↑cheek, ↑ego, ↑hip, ↑knuckle, ↑rib … Collocations dictionary
bruised — adjective 1 bruised ribs/knee/elbow etc a part of your body with a bruise on it 2 upset or emotionally harmed by an experience … Longman dictionary of contemporary English
bruised — un·bruised; … English syllables
Bruised but Not Beaten — Infobox Album | Name = Bruised but Not Beaten Type = Album Artist = The Fisticuffs Released = March 17, 2006 Recorded = Winter 2006 Genre = Irish Punk, Irish Folk Length = 33:00 Label = Independent Producer = Patrick Spreadbury Last album = The… … Wikipedia
Bruised Orange — Infobox Album | Name = Bruised Orange Type = Album Artist = John Prine Released = 1978 Recorded = January March 1978 Producer = Steve Goodman Genre = Folk, Alt country, Americana Label = Atlantic Records Reviews = Chronology = John Prine Last… … Wikipedia
bruised contused contusioned — injured injured adj. 1. having received an injury; usually used of physical or mental injury to persons. Opposite of {uninjured}. [Narrower terms: {abraded, scraped, skinned ; {battle scarred, scarred}; {bit, bitten, stung ; {black and blue,… … The Collaborative International Dictionary of English
bruised hurt wounded — injured injured adj. 1. having received an injury; usually used of physical or mental injury to persons. Opposite of {uninjured}. [Narrower terms: {abraded, scraped, skinned ; {battle scarred, scarred}; {bit, bitten, stung ; {black and blue,… … The Collaborative International Dictionary of English