-
1 bocca
-
2 bòcca
f 1) уста; 2) отвор, дуло (на оръдие); Ќ essere di bòcca buona не съм придирчив на ядене; mettere in bòcca подсказвам; rimanere a bòcca aperta оставам с отворена уста от почуда; acqua in bòcca! никому ни дума. -
3 respiraziòne
f дишане: respiraziòne artificiale изкуствено дишане; respiraziòne bocca a bocca дишане уста в уста. -
4 acidità
f мед. киселини (в стомаха). аcido agg кисел. аcqua f вода: acidità potabile питейна вода; acidità piovana дъждовна вода; Ќ acidità in bocca! трай си! никому ни дума! acidità di Colonia одеколон; l'acidità passata non macina piщ миналото не се връща. -
5 apèrto
agg отворен, разтворен: vocale aperta отворена гласна; ferita aperta отворена рана; sono apèrto a tutte le iniziative отворен съм за всякакви инициативи; Ќ rimanere a bocca aperta оставам с отворена уста; parlare a cuore apèrto говоря откровено. аpice m връх (и прен.): essere all'apèrto della carriera на върха на кариерата съм. -
6 asciùtto
agg 1) сух, изсъхнал: tempo asciùtto сухо време; 2) слаб, мършав; 3) прен. сух, хладен; 4) прен. скучен: il relatore ha fatto un discorso asciùtto докладчикът изнесе скучна реч; Ќ rimanere a bocca asciutta оставам на сухо. -
7 chiùdere
v 1) затварям: chiùdere la porta (la finestra) затварям вратата (прозореца); chiùdere a chiave заключвам; 2) приключвам, завършвам: chiùdere la discussione приключвам дискусията; Ќ chiùdere un occhio прен. затварям очи; chiùdere la bocca a qualcuno затварям устата на някого. -
8 lùpo
m вълк: fame da lupi вълчи глад; Ќ in bocca al lùpo! успех!; lùpo di mare морски вълк; tempo da lupi кучешко време. -
9 pulìre
1. v чистя, почиствам: devo pulìre tutta la casa трябва да почистя цялата къща; 2. v rifl pulìresi чистя се: pulisciti la bocca! избърши си устата!; pulìresi il naso секна се. -
10 sciacquàre
1. v плакна, изплаквам: sciacquàre il bucato изплаквам прането; 2. v rifl sciacquàresi изплаквам се: sciacquàresi la bocca изплаквам си устата. -
11 sfuggìre
v 1) избягвам, изплъзвам се, измъквам се: sfuggìre un pericolo избягвам опасност; sfuggìre alla legge изплъзвам се от закона; 2) спасявам се, отървавам се; 3) изплъзвам се, убягвам: mi sfugge la parola esatta изплъзва ми се точната дума; sfuggìre di mano изплъзва се от ръката ми; alle donne non sfugge nulla на жените нищо не им убягва; Ќ sfuggìre di bocca изпускам се да кажа нещо.
См. также в других словарях:
bocca — / bok:a/ s.f. [lat. bucca guancia, gota , poi bocca ]. 1. a. (anat.) [cavità nella parte inferiore del volto umano e nel muso di molti animali] ▶◀ cavità orale. ‖ fauci. ● Espressioni (con uso fig.): far venire l acquolina in bocca (a qualcuno)… … Enciclopedia Italiana
Bocca — ist der Name folgender Personen: Giorgio Bocca (* 1920), italienischer Schriftsteller und Journalist Julio Bocca (* 1967), argentinischer Balletttänzer Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit demse … Deutsch Wikipedia
bocca — (izg. bȍka) ž DEFINICIJA usta SINTAGMA bocca chiusa (izg. bocca kjúza) glazb. pjevanje zatvorenih usta; »pjevanje na m«, »mumljanje« ETIMOLOGIJA tal … Hrvatski jezični portal
Bocca — Boc ca, n. [It., mouth.] The round hole in the furnace of a glass manufactory through which the fused glass is taken out. Craig. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Bocca — (ital., Mehrzahl Bocche), Mund, Mündung; Flußmündung; auch Meerbusen (z. B. Bocche di Cattaro); Engpaß; Ausbruchspunkt von vulkanischen Dämpfen und Lavamassen, s. Vulkane; a b. chiusa (»mit geschlossenem Mund«), in der Musik soviel wie… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Bocca — (ital. und portug.; Plural ital. Bocche), Mund, Mündung, auch Meerbusen, Engpaß … Kleines Konversations-Lexikon
Bocca — Bocca, Boca, ital., der Mund, der Eingang in eine Höhle, einen Meerbusen, Hafen, der Hafen selbst … Herders Conversations-Lexikon
Bocca — Bocca, Julio … Enciclopedia Universal
bocca — bóc·ca s.f. FO 1a. cavità che nell uomo e negli animali costituisce la prima parte dell apparato digerente, nei vertebrati collegata anche con l apparato respiratorio, nell uomo posta nella parte inferiore del viso, e anche organo della fonazione … Dizionario italiano
bocca — s. f. 1. cavità orale 2. labbra, fauci, becco, rostro, riso (poet.) 3. (di vaso, tubo, ecc.) apertura, imboccatura, orlo, sbocco, presa □ (di un condotto) luce 4. (di fiume) foce … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
bocca — {{hw}}{{bocca}}{{/hw}}s. f. 1 Cavità nella parte inferiore del capo, limitata dalle labbra, che è sede del senso del gusto e, nell uomo, della parola | Restare a bocca aperta, per stupore, sbalordimento e sim. | Avere, sentirsi il cuore in –b,… … Enciclopedia di italiano
