-
1 святотатствовать
-
2 богохульствовать
-
3 кощунствовать
глаг.• bluźnić
См. также в других словарях:
bluźnić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, bluźnićnię, bluźnićni, bluźnićnij {{/stl 8}}{{stl 7}} wypowiadać się przeciwko jakimś uznawanym przez społeczność świętościom, wartościom szczególnie cenionym i poważanym, zwłaszcza religijnym : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bluźnić — ndk VIa, bluźnićnię, bluźnićnisz, bluźnićnij, bluźnićnił «uwłaczać temu, co jest przez kogoś uważane za godne szacunku, co jest ogólnie poważane, cenione, zwłaszcza urągać temu, co jest przez religię uważane za święte» Bluźnić przeciwko… … Słownik języka polskiego
Славянские языки — С. языки составляют одну из семей ариоевропейской (индоевропейской, индогерманской) отрасли языков (см. Языки индоевропейские). Названия славянин, славянские языки не только нельзя считать родственным этимологически слову человек, но даже нельзя… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
bluźnienie — n I rzecz. od bluźnić … Słownik języka polskiego
bliuznyti — ×bliùznyti, ija, ijo (l. bluźnić) intr., tr. Jnš, Mrj; MŽ523 negražiai kalbėti, blevyzgoti: Nebliùznyk čia prie vaikų! Klvr … Dictionary of the Lithuanian Language