-
1 bezpodstawny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > bezpodstawny
-
2 bezpodstawny
bezpodstawny grundlos, haltlos -
3 bezpodstawny
bezpodstawny [bɛspɔtstavnɨ] adjgrundlos, haltlos -
4 bezpodstawny
прил.• бездоказательный• бесполезный• беспочвенный• напрасный• необоснованный• неосновательный• тщетный* * *bezpodstawn|yнеобоснованный;\bezpodstawnyе oskarżenie необоснованное обвинение
+ nieuzasadniony, bezzasadny* * *необосно́ванныйbezpodstawne oskarżenie — необосно́ванное обвине́ние
Syn: -
5 bezpodstawny
futile -
6 bezpodstawny
adjgrundlos, haltlos -
7 bezpodstawny
díomhaoin -
8 bezpodstawny
[безподставни]adj -
9 bezpodstawny
1. необгрунтований, безпідставний;2. бездовідний, бездоказовий -
10 bezpodstawny
bikär; çaman; peýwagtna; ýalta -
11 bezpodstawny
improcedente -
12 bezpodstawny
بيخود ; بيكار ; بيهوده ; تنبلواژه نامه لهستانی فارسی (Dictionary Farsi-Polish) > bezpodstawny
-
13 bezpodstawny lęk
необоснованный страхOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezpodstawny lęk
-
14 bezpodstawny optymizm
необоснованный оптимизмOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezpodstawny optymizm
-
15 nichtig
bezpodstawny -
16 необоснованный
прил.• bezpodstawny• bezzasadny* * *gołosłowny, bezpodstawny, nieuzasadniony -
17 bezzasadny
прил.• необоснованный* * *bezzasadn|yнеобоснованный, ни на чём не основанный;\bezzasadnye oskarżenie необоснованное обвинение
+ nieuzasadniony, bezpodstawny* * *необосно́ванный, ни на чём не осно́ванныйbezzasadne oskarżenie — необосно́ванное обвине́ние
Syn: -
18 niesłuszny
прил.• незаконный• неподобающий• несправедливый* * *неправильный; несправедливый* * *непра́вильный; несправедли́выйSyn: -
19 nieuzasadniony
nieuzasadnion|yнеобоснованный;\nieuzasadnionyе pretensje необоснованные притязания
+ bezpodstawny* * *необосно́ванныйnieuzasadnione pretensje — необосно́ванные притяза́ния
Syn: -
20 zarzut
сущ.• возражение• выговор• жалоба• недуг• обида• попрек• попрёк• призыв• укор• упрек• упрёк* * *♂, Р. \zarzutu упрёк; обвинение ň;bezpodstawny \zarzut необоснованное обвинение; ciężki \zarzut тяжёлое обвинение;
robić komuś \zarzutу обвинять кого-л.;bez \zarzutu а) безупречно, безукоризненно;
б) (о kimś) безупречный, безукоризненный* * *м, P zarzutuупрёк; обвине́ние nbezpodstawny zarzut — необосно́ванное обвине́ние
ciężki zarzut — тяжёлое обвине́ние
robić komuś zarzuty — обвиня́ть кого́-л.
bez zarzutu — 1) безупре́чно, безукори́зненно; 2) ( o kimś) безупре́чный, безукори́зненный
См. также в других словарях:
bezpodstawny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} taki, za którym nie stoi żadna racja; niemający uzasadnienia, podstaw; niesłuszny, bezprawny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezpodstawne posądzenie. Bezpodstawne żale. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bezpodstawny — «nie mający podstawy; nieuzasadniony, niesłuszny» Bezpodstawne pretensje, roszczenia, zarzuty. ∆ praw. Bezpodstawne wzbogacenie «uzyskanie korzyści majątkowej cudzym kosztem, bez podstawy prawnej, np. przez przelew kwoty na niewłaściwy rachunek… … Słownik języka polskiego
bezpodstawnie — przysłów. od bezpodstawny Pozbawić kogoś bezpodstawnie majątku … Słownik języka polskiego
bezpodstawność — ż V, DCMs. bezpodstawnośćści, blm rzecz. od bezpodstawny Bezpodstawność oskarżenia … Słownik języka polskiego
bezzasadny — «nie mający podstawy; nieuzasadniony, bezpodstawny» Bezzasadne pretensje, żądania. Bezzasadne nadzieje. Bezzasadny niepokój … Słownik języka polskiego
cielęcy — «odnoszący się do cielęcia; zrobiony z (części) cielęcia, z cielęciny» Mięso cielęce. Sznycel, kotlet, móżdżek cielęcy. Pieczeń cielęca. Pantofle z cielęcej skóry. przen. «taki, jak u cielęcia; naiwny, niezbyt mądry» Cielęce spojrzenie. Cielęcy… … Słownik języka polskiego
niesłuszny — «nie mający uzasadnienia; bezpodstawny, nie usprawiedliwiony» Niesłuszny sąd. Niesłuszna decyzja, opinia, sprawa. Niesłuszne podejrzenia. Niesłuszne postępowanie. Niesłuszne wnioski. ∆ praw. Niesłuszne wzbogacenie «uzyskanie korzyści majątkowej… … Słownik języka polskiego
nieuzasadniony — «nie mający uzasadnienia, podstaw; bezpodstawny, niesłuszny» Nieuzasadnione pretensje, roszczenia, zarzuty. Nieuzasadnione hipotezy … Słownik języka polskiego
niezasłużony — «taki, który się nie należy; bezpodstawny» Niezasłużona kara. Niezasłużony awans … Słownik języka polskiego
zarzut — m IV, D. u, Ms. zarzutucie; lm M. y «słowa zawierające ujemną ocenę czegoś, zastrzeżenie, pretensję do kogoś o coś» Bezpodstawny, nieuzasadniony zarzut. Poważny, słuszny zarzut. Zarzut tchórzostwa, oszustwa, zdrady. Narażać się na zarzut. Uwolnić … Słownik języka polskiego
bezpodstawnie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. bezpodstawny: Bezpodstawnie kogoś podejrzewać. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień