Перевод: с латинского на немецкий

с немецкого на латинский

bellus

  • 1 bellus

    bellus, a, um (zsgz. aus benulus, dem Demin. von benus i.e. bonus), I) hübsch, allerliebst, niedlich, sein, angenehm, köstlich, A) im allg., nimis bella es atque amabilis, Plaut.: bellae puellae, Plaut.: b. hospes, Plaut.: bellus homo, ein Stutzer, Mart.: homines, Cic.: epistula, Cic.: litterae (Brief), Cic.: fama, Hor.: vinum bellissimum, Col.: locus bellissimus, Cic.: bellissima occasio, Petr.: subsidium bellissimum senectuti otium, Cic. – bellum est m. folg. Infin., bellum est enim sua vitia nosse, Cic.: bellum est aliquo exire, Cic.: est bellum aliquem libenter odisse, Cic. – B) insbes., dem Befinden nach munter, bellissimum vidi, Plaut.: fac bellus revertare, Cic. – II) übtr., von innerer Güte = bonus, gut, in quo Graeci belliores, quam Romani nostri, Varr. sat. Men. 541.

    lateinisch-deutsches > bellus

  • 2 bellus

    bellus, a, um (zsgz. aus benulus, dem Demin. von benus i.e. bonus), I) hübsch, allerliebst, niedlich, sein, angenehm, köstlich, A) im allg., nimis bella es atque amabilis, Plaut.: bellae puellae, Plaut.: b. hospes, Plaut.: bellus homo, ein Stutzer, Mart.: homines, Cic.: epistula, Cic.: litterae (Brief), Cic.: fama, Hor.: vinum bellissimum, Col.: locus bellissimus, Cic.: bellissima occasio, Petr.: subsidium bellissimum senectuti otium, Cic. – bellum est m. folg. Infin., bellum est enim sua vitia nosse, Cic.: bellum est aliquo exire, Cic.: est bellum aliquem libenter odisse, Cic. – B) insbes., dem Befinden nach munter, bellissimum vidi, Plaut.: fac bellus revertare, Cic. – II) übtr., von innerer Güte = bonus, gut, in quo Graeci belliores, quam Romani nostri, Varr. sat. Men. 541.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bellus

  • 3 bellaria

    bellāria, ōrum, n. (bellus) = τραγήματα (Gell. 13, 11, 7. Prisc. part. XII vers. Aen. § 159 K. Gloss. II, 29, 1 u. ö.), der Nachtisch, das Dessert (wie Nüsse, Obst, Zuckerwerk, süße Weine u. dgl., franz. dragée), Plaut. truc. 480. Varr sat. Men. 341. Suet. Ner. 25, 2. Fronto de fer. Als. 3. p. 224, 19 N. Act. fratr. Arv. (a. 218) im Corp. inscr. Lat. 6, 2104 A 14. Donat ad Ter. adelph. 4, 2, 51.

    lateinisch-deutsches > bellaria

  • 4 bellatulus

    bellātulus od. viell. richtiger belliātulus, a, um (Demin. v. bellus), scherzh. st. bellulus, gar schön, gar nett, Plaut. Casin. 854. Vgl. Studemund im Hermes 1, 300 ff.

    lateinisch-deutsches > bellatulus

  • 5 belle

    bellē, Adv. m. Superl. (bellus), hübsch, allerliebst, niedlich, fein, angennehm, köstlich, I) im allg.: belle scribere, Cic.: belle dicere Cic.: belle negare, auf eine höfliche, feine Weise, Cic.: satis belle attendere alqm, Cic.: belle adhuc, insoweit geht es bis jetzt ganz gut, Cic.: belle cantare, saltare, Mart.: bellissime navigare, Cic.: alqd ferre fronte et vultu bellissime, ganz heiter Cic.: cum hoc fieri bellissime posset, ganz gut abgemacht werden konnte, Cic.: alqm belle tractare od. tangere, nett, Plaut.: i sane bella belle (hübsch), Plaut.: sequere istum bella belle (hübsch), Plaut. – bei Partic. u. Adi., praediola belle aedificata, Cic.: aqua non longe a villa belle sane fluens, Cic.: sumus ambo belle curiosi (hübsch neugierig), Cic.: belle corpulentus est, Hieron. – als Antwort: dices: Tu ergo haec quomodo fers? Belle mehercule et in eo me valde amo, Cic. – II, insbes.: A) als Beifallsruf = köstlich! euge tuum et belle, Pers. 1, 49; vgl. Cic. de or. 3, 101 quare bene et praeclare quamvis nobis saepe dicatur; belle et festive nimis saepe nolo. – B) vom Befinden: belle se habere u. bl. belle habere od. esse, sich wohl befinden, wohlauf sein, cum se Cicero meus belle habebit, Cic.: accepi ab Aegypta, Atticam plane belle se habere, Cic.: cum ego me non belle haberem, Cic. – Tullia nostra recte valet, Terentia minus belle habuit, sed certam scio iam convalluisse eam, Dolab. in Cic. ep. – de Attica pergratum mihi fecisti quod curasti, ut antea scirem recte esse, quam non belle fuisse, (unwohl gewesen sei), Cic. – C) als mediz. t. t.: belle facere, wohltun, gute Wirkung tun, Cato u. Scrib.

    lateinisch-deutsches > belle

  • 6 belliatus

    belliātus, a, um (bellus), gar hübsch, Plaud. rud. 463. Vgl. Studemund im Hermes 1, 302.

    lateinisch-deutsches > belliatus

  • 7 bellitudo

    bellitūdo, inis, f. (bellus), die Nettigkeit, Verr. (e poët. vet.) b. Paul. ex Fest. 35, 11.

    lateinisch-deutsches > bellitudo

  • 8 bellulus

    bellulus, a, um (Demin. v. bellus), gar hübsch, gar allerliebst, gar niedlich, papilla, Plaut. Cas. 848: puella, Plaut. mil. 989.

    lateinisch-deutsches > bellulus

  • 9 pullulus [1]

    1. pullulus, ī, m. (Demin. v. 1. pullus), I) das junge Tier, das Hühnchen, Täubchen usw., bellus pullulus, als Schmeichelwort, Apul. met. 8, 26. – II) übtr., der junge Zweig, Schößling, Plin. 17, 65.

    lateinisch-deutsches > pullulus [1]

  • 10 bellaria

    bellāria, ōrum, n. (bellus) = τραγήματα (Gell. 13, 11, 7. Prisc. part. XII vers. Aen. § 159 K. Gloss. II, 29, 1 u. ö.), der Nachtisch, das Dessert (wie Nüsse, Obst, Zuckerwerk, süße Weine u. dgl., franz. dragée), Plaut. truc. 480. Varr sat. Men. 341. Suet. Ner. 25, 2. Fronto de fer. Als. 3. p. 224, 19 N. Act. fratr. Arv. (a. 218) im Corp. inscr. Lat. 6, 2104 A 14. Donat ad Ter. adelph. 4, 2, 51.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bellaria

  • 11 bellatulus

    bellātulus od. viell. richtiger belliātulus, a, um (Demin. v. bellus), scherzh. st. bellulus, gar schön, gar nett, Plaut. Casin. 854. Vgl. Studemund im Hermes 1, 300 ff.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bellatulus

  • 12 belle

    bellē, Adv. m. Superl. (bellus), hübsch, allerliebst, niedlich, fein, angennehm, köstlich, I) im allg.: belle scribere, Cic.: belle dicere Cic.: belle negare, auf eine höfliche, feine Weise, Cic.: satis belle attendere alqm, Cic.: belle adhuc, insoweit geht es bis jetzt ganz gut, Cic.: belle cantare, saltare, Mart.: bellissime navigare, Cic.: alqd ferre fronte et vultu bellissime, ganz heiter Cic.: cum hoc fieri bellissime posset, ganz gut abgemacht werden konnte, Cic.: alqm belle tractare od. tangere, nett, Plaut.: i sane bella belle (hübsch), Plaut.: sequere istum bella belle (hübsch), Plaut. – bei Partic. u. Adi., praediola belle aedificata, Cic.: aqua non longe a villa belle sane fluens, Cic.: sumus ambo belle curiosi (hübsch neugierig), Cic.: belle corpulentus est, Hieron. – als Antwort: dices: Tu ergo haec quomodo fers? Belle mehercule et in eo me valde amo, Cic. – II, insbes.: A) als Beifallsruf = köstlich! euge tuum et belle, Pers. 1, 49; vgl. Cic. de or. 3, 101 quare bene et praeclare quamvis nobis saepe dicatur; belle et festive nimis saepe nolo. – B) vom Befinden: belle se habere u. bl. belle habere od. esse, sich wohl befinden, wohlauf sein, cum se Cicero meus belle habebit, Cic.: accepi ab Aegypta, Atticam plane belle se habere, Cic.: cum ego me non belle haberem, Cic. – Tullia nostra recte valet, Terentia minus belle habuit, sed certam scio iam convallui-
    ————
    sse eam, Dolab. in Cic. ep. – de Attica pergratum mihi fecisti quod curasti, ut antea scirem recte esse, quam non belle fuisse, (unwohl gewesen sei), Cic. – C) als mediz. t. t.: belle facere, wohltun, gute Wirkung tun, Cato u. Scrib.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > belle

  • 13 belliatus

    belliātus, a, um (bellus), gar hübsch, Plaud. rud. 463. Vgl. Studemund im Hermes 1, 302.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > belliatus

  • 14 bellitudo

    bellitūdo, inis, f. (bellus), die Nettigkeit, Verr. (e poët. vet.) b. Paul. ex Fest. 35, 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bellitudo

  • 15 bellulus

    bellulus, a, um (Demin. v. bellus), gar hübsch, gar allerliebst, gar niedlich, papilla, Plaut. Cas. 848: puella, Plaut. mil. 989.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > bellulus

  • 16 pullulus

    1. pullulus, ī, m. (Demin. v. 1. pullus), I) das junge Tier, das Hühnchen, Täubchen usw., bellus pullulus, als Schmeichelwort, Apul. met. 8, 26. – II) übtr., der junge Zweig, Schößling, Plin. 17, 65.
    ————————
    2. pullulus, a, um (Demin. v. 3. pullus), schwärzlich, grauschwarz, terra, Colum. 2, 2, 19.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pullulus

См. также в других словарях:

  • Bellús — Saltar a navegación, búsqueda Bellús Escudo …   Wikipedia Español

  • Bellus — Bellús Bellús Données générales Pays …   Wikipédia en Français

  • Bellús — Drapeau Blason …   Wikipédia en Français

  • Bellus — Nom surtout présent dans les Pyrénées Orientales et l Aude. C est un dérivé de l adjectif bell (= beau), documenté sous la forme Bellucius en 955, et qui semble avoir été utilisé comme nom de baptême. A noter aussi que Bellus est le nom d une… …   Noms de famille

  • BELLUS — Gentii Regis orator, memoratus Livio l. 44. c. 31. Pulsi enim et fugâ conglobati, quum ducenti amplius in ipsis faucibus portae cecidissent, tantum intulerunt terrorem, ut Oratores extemplo ad Praetorem mitteret Gentius Teuticum et Bellum,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Bellús — Infobox City Spain official name=Bellús native name=Bellús native language=Valencian spanish name=Bellús community=Valencian Community community link=Valencia (autonomous community) province=Valencia province link=Valencia (province) comarca=Vall …   Wikipedia

  • Bellus, SS. — SS. Bellus et Soc. MM. (23. Jan.) Die hhl. Bellus, Florus, Saturninus, Minutius, Castulus und Basilla erlitten zu Rom auf der Via salaria den Martertod …   Vollständiges Heiligen-Lexikon

  • Bellus — Original name in latin Bells Name in other language Bellus, Bells State code ES Continent/City Europe/Madrid longitude 38.9458 latitude 0.48697 altitude 135 Population 383 Date 2012 03 04 …   Cities with a population over 1000 database

  • Bellus-Rose Pension Gyeongju — (Кёнджу,Южная Корея) Категория отеля: 2 звездочный отель Адрес: 515 15 …   Каталог отелей

  • BELLUS Jocus — locus memoratus Petro Mauritio, Abbati Cluniacensi in ep. quadam, in dioecesi Matisconensi, in Aeduis, Eidem l. de Mirac. c. 27. caput olim pagi Belloiocensis, Ararim inter et Ligerim: unde Domini Belloiocenses, qui ex Sabaudiae Comitibus orti… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • BELLUS Locus — incolis Belleve, Gallis Beaulieu, locus est Galliae, veteri Monsteriô illustris, in Arvernis, ad Duranium fluv. Hadr. Vales. in voce Duranius …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»