Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

beini

  • 1 beini

    [b̥εi:nɪ]
    m beina
    гостеприимство, радушие; угощение

    veita e-m beina — радушно встретить кого-л.

    Íslensk-Russian dictionary > beini

  • 2 beini

    m.
    1) help, benifit;
    2) esp. hospitable entertainment, hospitality (vinna, veita e-m beina); ganga um beina, to wait upon the guests.
    * * *
    m. help, but exclusively used of hospitable entertainment, kind treatment, hospitality; vinna, veita, e-m beina, Eb. 268; þykir yðr eigi sá b. beztr, at yðr sé borð sett ok gefinu náttverðr ok síðan fari þér at sofa, Eg. 548; ofgörr er beininn, too much trouble taken, too much attendance, Lv. 38 (Ed. badly ‘beinan’); höfðu þar blíðan beina, Fms. ii. 248, iv. 336; mikit er nú um beina þinn, what hospitable treatment! Ísl. ii. 155, Bjarn. 53–55, Fas. i. 79: ganga um beina, to wait upon the guests, in old times (as at present in Icel.) an honourable task; in great banquets the lady or daughter of the house, assisted by servants, did this office; Þórhildr (the daughter) gékk um beina, ok báru þær Bergþóra (the mother) mat á borð, Nj. 50, cp. Lv. l. c., Fms. xi. 52; Hít (the hospitable giantess) gékk um b., Bárð. 174; Þiðrandi (the son of the house) gékk um beina, Fms. ii. 194;—but it is added, ‘because he was humble and meek,’ for it was not regarded as fit work for a man; cp. þá er konur gengu um b. um dagverð, Sturl. i. 132.
    COMPDS: beinabót, beinamaðr, beinaspell, beinaþurfi.

    Íslensk-ensk orðabók > beini

  • 3 at-beini

    a, m. assistance, support, Fms. vi. 66; vera í a. með e-m, to assist one, Fas. i. 265.

    Íslensk-ensk orðabók > at-beini

  • 4 farar-beini

    a, m. furthering one’s journey, Eg. 482 (v. l.), Grág. i. 298: metaph., Fms. i. 226.

    Íslensk-ensk orðabók > farar-beini

  • 5 far-beini

    a, m. furthering one’s journey, Eg. 482, v. l.; better forbeini.

    Íslensk-ensk orðabók > far-beini

  • 6 for-beini

    a, m. furtherance, Eg. 162, 163, 568, Hkr. i. 189, Bs. ii. 80.

    Íslensk-ensk orðabók > for-beini

  • 7 liðs-beini

    a, m. the giving help, Lv. 105.

    Íslensk-ensk orðabók > liðs-beini

  • 8 réttil-beini

    a, m. ‘straight-leg,’ a nickname, Hkr. i.

    Íslensk-ensk orðabók > réttil-beini

  • 9 til-beini

    a, m. furtherance, help, Eg. 139, Glúm. 326, Fms. vi. 368, x. 60, v. l.

    Íslensk-ensk orðabók > til-beini

  • 10 inn aî beini

    Íslensk-ensk orðabók > inn aî beini

  • 11 BEIN

    * * *
    n.
    1) bone; láta með beini ganga, to deal blows to the very bone, give no quarter; hafa bein í hendi, to be well off;
    2) leg, = fótleggr;
    3) pl. mortal remains; bera bein or beinin, to be buried (hér mun ek bein bera á Íslandi).
    * * *
    n. a word common to the Teut. idioms and peculiar to them; [the Goth. word is not on record, as Luke xxiv. 39 and John xix. 36 are lost in Ulf.; A. S. bân; Engl. bone; Germ. bein; Swed.-Dan. ben (been). Sansk., Gr., Lat., and the Slav. languages agree in a totally different root; Sansk. asthi; Gr. οστέον; Lat. os; the Slav. branch all with an initial c, cp. the Lat. costa. Vide Grimm (s. v.), who suggests a relation to Gr. βαίνω; but the native Icel. words beinn, rectus, and beina, promovere, are more likely roots; the original sense might thus be crus, Gr. σκέλος, but Lat. os the secondary one]:— a bone.
    I. spec. the leg from the knee to the foot; freq. in Swed. and Dan., but very rare and nearly obsolete in Icel., where leggr is the common word; hosa strengd at beini, Eg. 602, Fms. x. 331; kálfar á beinum fram, N. G. L. i. 339.
    II. gener. = Lat. os, a bone, but originally the bones with marrow (Germ. knochen), as may be inferred from the passages, þá er mergund ef b. er í sundr til mergjar, þat er mergr er í, Grág. ii. 11, i. 442, Fms. vii. 118, Vápn. 21, Fas. i. 66, Vígl. 20; stór bein í andliti, with a strongly-marked, high-boned face, Band. 7, whence stórbeinóttr, q. v.; viðbeina, a collar-bone; höfuðbein, pl. head-bones, the scull around the temples and the forehead; er gamlir grísir skyldu halda mér at höfuðbeinum, Grett. (in a verse); strjúka höfuðbeinin; málbein, os loquendi, a small bone in the head; hence the phrase, láta málbeinið ganga, of one talking incessantly and foolishly: metaph. in phrases, láta ganga með beini, to deal blows to the very marrow, deal severely, Ld. 230; hafa bein í hendi (the Danes say, have been i næsen), to have a boned hand, i. e. strength and power, Hrafn. 10, Al. 29.
    2. pl. relics, remains (ashes); the phrase, bera bein, to repose, rest, be buried; far þú út til Íslands, þar mun þér auðit verða beinin at bera, Grett. 148, Nj. 201; ok iðrast nú að aptr hvarf að bera b. blá við hrjóstr, Bjarni, 57:—of the relics of saints, Bs. 468, 469; hence beina-færsla, u, f. removal of bones (translatio); in the Catholic age, when churches were removed, the churchyard was dug up and the bones removed also, vide Eb. (in fine), Bjarn. 19, K. Þ. K. 40, Eg. (in fine).
    COMPDS: beinavatn, beinagrind, beináta, beinbrot, beinkröm, beinkveisa, beinsullr, beinverkir.

    Íslensk-ensk orðabók > BEIN

  • 12 albanian

    1. [ælʹbeınıən] n
    1. албанец; албанка

    the Albanians - собир. албанцы

    2. албанский язык
    2. [ælʹbeınıən] a

    НБАРС > albanian

  • 13 bein

    [b̥εi:n̬]
    n beins, bein

    bera beinin — скончаться, прекратить существование

    sitja flötum beinum — сидеть, вытянув ноги

    Íslensk-Russian dictionary > bein

  • 14 blaut-barn

    n. a baby, in the phrase, frá blautbarns beini = blautu barns beini, Barl. 41.

    Íslensk-ensk orðabók > blaut-barn

  • 15 BLAUTR

    a.
    1) soft (blautr sem silkiræma); blautr fiskr, fresh fish, opp. to ‘harðr fiskr’; frá blautu barns beini, from very babyhood;
    2) effeminate, timorous, weak (fár er gamall harðr, ef hann er í bernsku blautr);
    3) wet, soaked (þar vóru vellir blautir, því at regn höfðu verit).
    * * *
    adj. [A. S. bleât = miser; Germ. blozs = nudus; Scot. blait = nudus (Jamieson); Dan. blöd; Swed. blödig = soft; the Dan. and Swed. blott, blotted, = stripped, are borrowed from Germ.; Ivar Aasen distinguishes between blaú = shy, and blaut = wet, damp; blauðr and blautr are no doubt only variations of the same word].
    I. soft, Lat. mollis, in a good sense; this sense of the word remains only in a few compds, v. above, and in a few phrases, e. g. frá blautu barns beini, from babyhood, Fms. iii. 155, Magn. 522, Al. 71; b. fiskr, fresh ( soft) fish, Bs. i. 853, opp. to harðr ( dried) fiskr; in Swed., however, it means soaked fish: in poetry, b. sæing, a soft bed, Gísl. (in a verse): of stuffs, but only in less classical writers or translated romances; b. purpuri, Bret. 32; lerépt, Sks. 400 A; dúnn, Mart. 126; blautir vindar, soft breezes, Sks. 214 B: a single exception is, Edda 19, fjöturinn var sléttr ok b. sem silkiræma, soft and smooth as silk lace.
    2. = blauðr, faint, imbecile; blautir menn, Al. 34, Fas. i. 161: a paraphrasis of blauðr in Fm. 6.
    II. but commonly metaph. = soaked, wet, miry, [cp. Swed. blöt, and the phrase, lägga sit hufuud í blöt, to beat one’s brains: cp. also bleyta, mud; bloti, thaw; blotna, to melt]; þar vóru vellir blautir, því at regn höfðu verit, Eg. 528; keldur blautar, 266; þeir fengu ekki blautt um Valbjarnar-völlu, Bs. i. 509, etc.; cp. Scot. and North. E. soft road, soft weather, = wet, Scott’s Black Dwarf, ch. 3 note.

    Íslensk-ensk orðabók > BLAUTR

  • 16 GÓÐR

    (góð, gott), a.
    1) good, morally commendable (g. ok réttlátr konungr, góð kona);
    2) good, honest (drengr g.); g. vili, good, honest intention;
    3) kind, friendly; g. e-m, kind towards one; gott gengr þér til, thou meanest well; gott var í frændsemi þeira, they were on good terms; vilja e-m gott, to wish one well;
    4) good, fine, goodly; g. hestr, fine horse; gott veðr, fine weather; með góðu föruneyti, with goodly suite; góðr beini, good cheer, verða gott til e-s, to get plenty of; var þá gott til fjár ok mannvirðingar, there was ample wealth and fame to earn; g. af e-u or e-s, good, liberal with a thing; g. af tíðendum, good at news, communicative; g. af hestinum, willing to lend the horse; g. af fé, open-handed; g. matar, free with his food.
    * * *
    adj., neut. gott with a short vowel; but that the ancients, at least in early times, said gótt is clear from the analogy with óðr neut. ótt, fróðr neut. frótt, and from rhymes such as gótt, dróttni; [Ulf. usually renders καλός by gôþs, but ἀγαθός by þiuþigs; A. S. gôd; Engl. good; O. H. G. got; Germ. gut; Dutch goed; Swed.-Dan. god]:
    1. good, righteous; góða frá íllum, Eluc. 37; góðan mann ok réttlátan, Ver. 7; góðr ok réttlátr konungr, Fms. vii. 263; góðir ok ágætir, Alex. 65; góðr maðr, Sks. 456; góð kona, 457; er hón góð kona, er þú hefir svo lofat hana? Bs. i. 799; góð verk, Hom. 97; góðr vili, good-will: allit., Góðr Guð; biðja Góðan Guð; Guð minn Góðr! and the like: also as a term of endearment, my dear! Elskan mín góð! barnið gott, good child! M. N. minn góðr!
    2. good, honest; drengr góðr, passim; góðir vinir, good friends, Ísl. ii. 393; góðir menn, good men, Grág. i. 301; aðrir góðir menn, Fms. ix. 268; Guði ok góðum mönnum, Grág. ii. 168; góðr vili, good will, honest intention, Bs. i. 746: in addressing one, góðr maðr! Sks. 303, passim; góðir hálsar!
    3. kind; góð orð, good, kind words, Fms. vii. 40; vera í góðu skapi, to be in good spirits, Sturl. ii. 178: with dat. kind towards one, þá er þú vart honum íllr þá var hann þér góðr, 655 xiii. A. 4.
    4. good, gifted; gott skáld, a good poet, Nj. 38; góðr riddari, a good knight, Fms. vii. 56; góðr þrautar, enduring, Sks. 383:—good, favourable, göra góðan róm at e-u, to applaud; gott svar, and many like phrases.
    II. good, fine, goodly, rich; góð klæði, Fms. v. 273; góðar gjafir, vii. 40; góðr mjöðr, Gm. 13; góða hluti, good things, Nj. 258; góðr hestr, a fine horse, 90; hafr forkunnar góðan, Fms. x. 224; af góðu brauði, Sks. 321; gott veðr, fine weather, Fms. v. 260; góðan kost skipa, a goodly host of ships, vii. 40; með góðu föruneyti, with a goodly suite, x. 224; fá góða höfn, to make a good harbour, Ísl. ii. 398; mikil ey ok góð, a muckle island and a good, Eg. 25; í góðri virðingu, in good renown, Fms. vi. 141; góðr sómi, Ísl. ii. 393; góð borg, a fine town, Symb. 21; góðr beini, good cheer, Fms. i. 69; góðr fengr, a good (rich) haul, Ísl. ii. 138; gott ár, a good year, good season, Eg. 39; góðir penningar, good money, Fms. vii. 319; góðr kaupeyrir, good articles of trade, vi. 356:—wholesome, medic., hvat er manni gott (bezt)? Fas. ii. 33; úgott, unwholesome.
    2. the phrases, göra sik góðan, to make oneself good, to dissemble; heyr á endemi, þú görir þik góðan, Nj. 74.
    β. in the phrase, góðr af e-u, good, liberal with a thing; góðr af griðum, merciful, Al. 71; góðr af tíðindum, good at news, communicative, Grett. 98 A; at þú mundir góðr af hestinum, that thou wast willing to part with (lend) the horse, Nj. 90 (cp. af C. VII. 2); góðr af fé, open-handed, Band. 2: with gen., góðr matar, good in meat, a good host, Hm. 38.
    III. neut. as subst.; hvárki at íllu né góðu, neither for evil nor good, Sks. 356; eiga gott við e-n, to deal well with one, stand on good terms with, Stor. 21; færa til góðs eðr ílls, to turn to good or bad account, Grág. ii. 144; fátt góðs, little of good, Hom. 38; fara með góðu, to bring good, Ísl. ii. 136; enda mundi eigi gott í móti koma, Ld. 150; gott gengr þér til, thou meanest it well, dost it for good, Nj. 260; gott var í frændsemi þeirra, good was in their kinship, i. e. they were on good terms, Hrafn. 2; vilja e-m gott, to wish one well, Fms. ix. 282; vilja hverjum manni gott, i. 21: with the notion of plenty, bountifulness, in the phrase, verða gott til e-s, to get plenty of; var þá bæði gott til fjár ok mannvirðingar, there was ample wealth and fame to earn, Eg. 4; ok varð ekki gott til fjár, they got scant booty, 78; var þar gott til sterkra manna, there was plenty of able-bodied men, 187; ok er gott um at velja, plenty to choose from, Nj. 3: the phrase, verða gott við e-t, to be well pleased with a thing, Al. 109; verði þér að góðu, be it well with thee!
    IV. compds, ey-góðr, ever good; hjarta-góðr, kind-hearted; skap-góðr, geð-góðr, good-tempered; skyn-góðr, clever; svip-góðr, engaging, well-looking; sið-góðr, moral, virtuous; hug-góðr, bold, fearless; lið-góðr, a good helper, good hand; vinnu-góðr, a good workman; sér-góðr, odd, selfish: as a surname, Hinn Góði, the Good, esp. of kings, Fms. ☞ For compar. betri and superl. beztr, vide pp. 6l, 62.

    Íslensk-ensk orðabók > GÓÐR

  • 17 KASTA

    * * *
    (að), v.
    1) to cast, throw, with dat. (Egill kastaði þegar niðr horninu);
    kasta akkerum, to cast anchor;
    kasta verplum, teningum, to throw with dice;
    kasta orðum á e-n, to address one;
    refl., kastast orðum á, to exchange words;
    kasta kalls-yrðum at e-m, to throw taunts at one;
    kasta eign sinni á e-t, to seize upon, take possession of;
    kasta á sik sótt, to feign illness;
    2) to cast off (er H. heyrði þetta, kastaði hann skikkjunni);
    kasta trú, to cast off one’s faith;
    3) impers., e-u kastar, is thrown, flung;
    tóku þeir gneista þá, er kastat hafði ór Múspellsheimi, they took the sparks that had been cast out from M.;
    skipinu hafði kastat, had capsized;
    henni var kastat skinni at beini, the skin was, as it were, thrown over her bones (from leanness);
    4) with ‘um’;
    kasta um hesti, to turn, wheel, a horse right round;
    kasta um sínum hug, to alter one’s (own) disposition; absol. to turn round, wheel about.
    * * *
    að, [a Scandin. word; Dan.-Swed. kaste, not found in Saxon and Germ., so that Engl. cast must be of Dan. origin]:—to cast, throw, with dat. of the thing ( to throw with a thing), but also absol.; Egill kastaði þegar niðr horninu, E. flung the horn away, Eg. 215; smala-maðr kastar höfðinu niðr, Nj. 71; en er skjöldr Atla var únýttr, þá kastaði hann honum, Eg. 507; hann kastar aptr öllu ok vill ekki þiggja, Man.; kasta brynju, Hkv. 2. 42; kasta akkerum, to cast anchor, Eg. 128; k. farmi, to throw the cargo overboard, 656 C. 21, Sks. 231 B; kasta verplum, to cast with the dice, Grág. ii. 198; Suðrmenn tveir köstuðu um silfr ( gambled); Magn. 528; hana kastaði, ok kómu upp tvau sex, Ó. H. 90: to throw, toss, ef griðungr kastar manni, Grág. ii. 122; k. e-m inn, to cast into prison, Fms. ix. 245.
    II. with prepp.; kasta um hesti, to turn a horse at full gallop; ven þú hest þinn góðan um at kasta á hlaupanda skrefi, Sks. 374; Jóns-synir köstuðu um hestum sínum, Sturl. ii. 75: metaph., biskupi þótti hann hafa kastað sér um til mótstöðu-manna kirkjunnar, that he had turned round to the enemies of the church, Bs. i. 722; k. um hug sínum, to change one’s mind, Stj. 285: k. til e-s, to cast at one, pelt one, Grág. ii. 7: ef hvarrgi kastar fyrir annan, lay snares for another, Gþl. 426.
    III. to cast off; kasta trú, to cast off one’s faith, be a renegade, Nj. 166, 272; kasta Kristni, to apostatize, Fms. i. 108, vii. 151.
    IV. phrases, kasta orðum á e-n, to address one, Ölk. 37; k. kallz-yrðum at e-m, to throw taunts at one, Fms. vi. 194, Fb. i. 214 (at-kast); kasta reiði á e-n, Fms. vii. 228; k. á sik sótt, to feign illness, Nj. 14: k. fram kviðlingi, vísu, stöku, to extemporise, cast abroad, a ditty, Fms. ii. 207; kasta sinni eign á e-t, to seize upon: k. niðr, to cast down, Eg. 730: k. e-u til, to insinuate, Fb. ii. 148; k. móti e-m, to cast in one’s teeth, Stj. 173: kasta upp, to forward, bring forth, Nj. 88.
    V. impers., of being cast, thrown, flung, esp. by wind, waves, etc.; varð svá mikill eldsgangrinn, at logbröndunum kastaði upp í borgina, Fms. x. 29; er hann frétti at skipinu hafði kastað, capsized, Bs. i. 389; þær síur ok gneista, er kastað hafði ór Múspells-heimi, Edda 5; köldum draug kastar upp á búnka, Skald H. 4. 19; kastaði þú fram seglinu á akkeris-fleininn, Fms. ix. 387; menn dasask, skips-farmi kastar, Sks. 231; enda kasti hvölum eða viði yfir malar-kamb, Grág. ii. 354; þat fé er kastar á land, 388; þá kastar þegar vindi á eptir þeim, it blew up to a breeze, Bs. i. 461; nú kastar á vindi innan eptir firðinum, Fms. ii. 72; henni var kastað skinni at beini, the skin was as it were thrown over her bones, of leanness, Bárð. 176.
    VI. reflex. or recipr., kastask í móti, to cast against one another, Gþl. 426; kastask orðum á, to exchange words, Eg. 547, Þorst. St. 52.
    2. pass. to be thrown, Fms. ix. 245, x. 49.

    Íslensk-ensk orðabók > KASTA

  • 18 LERKA

    (að), v. to lace tight (hosur lerkaðar at beini); fig., lerkaðr, bruised, contused (l. af höggum).
    * * *
    að, [Scot. lerk], to lace tight; var höttrinn lerkaðr um hálsinn, Landn. 147; lerka ermar at öxl … drambhostir lerkaðar at beini, Fms. vi. 440: metaph. to chastise [cp. North. E. to lace], lerkandi sína sál, Mar.; hann lerkaði sinn líkam með föstum, Thom.:—part. lerkaðr, bruised, contused; blár ok lerkaðr af stórum höggum, Fas. iii. 357: in mod. usage feeling as if sore all over the body.

    Íslensk-ensk orðabók > LERKA

  • 19 LÆSA

    * * *
    (-ta, -tr), v.
    1) to lock, with dat.; læsti hón loptinu innan, she locked the room from the inside; kirkjur vóru allar læstar, all the churches were locked;
    2) to shut in, lock up (hón fylgdi henni í útibúr ok læsti þau þar);
    3) to set in metal (í hjalti sverðsins vóru læstir lyfsteinar).
    * * *
    t, [láss; Dan. laase], to lock, shut, with dat., læsti hón þegar loptinu innan, Nj. 7; var þeirri hurðu læst, Fms. iii. 67; þau vóru öll læst innan borgar, xi. 74; hurðin var bæði læst innan ok útan, Hom. 120; læsti síðan skríninu, Fms. vi. 402; kirkjur vóru allar læstar, viii. 229:—to shut one in, hón fylgði þeim í úti-búr ok læsti þau þar, Ísl. ii. 108; var hestr Grettis læstr í húsi sterkliga, Grett. 113: læsa bréf, to seal, Róm. 247, Bs. ii. 122:—to groove, í hjalti sverðsins vóru læstir lyfsteinar, Fas. iii. 244.
    2. of a beast of prey; læsa klóm, hrammi, to pierce or clasp with the claws; hón læsti klónum inn að beini: reflex., læsast or læsa sig, to pierce, penetrate; klærnar læstust inn að beini (of claws), mjúksár um limu logi mér læsir sig fast, Snót 128.

    Íslensk-ensk orðabók > LÆSA

  • 20 SKORA

    * * *
    (að), v.
    1) to chafe, rub, gall (jarnin skoruðu mjök at beini);
    2) to make a score or incision in (sumir ganga at með boløxar ok skora fœti á filunum); s. e-t sundr, to cut asunder;
    3) to challenge; s. e-m (or e-n) á hólm (til hólmgöngu, til hólms, til einvígis), to challenge to a duel;
    4) s. á e-n, to call upon, request strongly (þeir skoruðu á hann fast); s. á e-n til e-s, to call upon one for a thing (s. á. e-n til liðveizlu, fulltings); s. á e-n til hólmgöngu, to challenge one to fight;
    5) to urge insist upon (fast skorar þú þat); s. e-t mál við e-n, to broach a matter to one (konungr skorar þá þetta mál við hana sjálfa);
    6) s. e-t í, to stipulate (Þ. skoraði þat í, at);
    7) to score, count by tallies (hann lét þá s. liðit).
    * * *
    að, (but skorðu, Gs. 14), [Engl. to score], to make a score, incision; járnin skoruðu mjök at beini, Fms. xi. 288; af annan fótinn en skoraði mjök annan, Sturl. ii. 158; þar skorðu vit ( we scored) blóð ór benjum, Gs. 14; þeir skora sundr vegginn með bolöxum, Al. 148; skora sundr í miðju, Fas. iii. 343; þeir skoruðu af spjótskapti ( scored a piece off) ok görðu þar af hæl, Slurl. ii. 181; þeir skora fætr á fílunum þar til er þeir falla, Al. 143.
    II. skora e-m hólm, prop. to ‘score’ or mark out a field for battle, hence to challenge to single combat, (rísta reit, to scratch the limits of a batile-fdd, see Korm. S.); skora á e-n, to challenge; s. á e-n til hólmgöngu, Dropl. 36, Fs. 137; hann skoraði á Þorfinn til landa, Landn. 80; skora á mann til e-s hlutar, Eg. 494: also, skora e-m á hólm or hólmgöngu, to challenge to fight, Nj. 15, 36, Gísl. 78: skora e-n (acc.) á hólm, Grett. 40 new Ed., is less correct.
    2. to call on, summon; hann skorar á Þorgerði, Fms. xi. 134; at þú skorir á hann, at hann rétti þitt mál, Dropl. 20: to urge, fast skorar þú þat, Ld. 334; konungr skorar þetta mál við hana sjálfa, Fms. xi. 4; skaltú s. við hann fast, 113; skorar konungr til við Hákon, hvárt …, 20; þótt þessir hlutir skoraði samvizkur manna á fornum landskap, Bs. i. 733; þat skorar Búi í sættina, at …, Fms. xi. 86; einn er hlutr skoraðr til þess, 30; skoraði því Biskup þessa hluti, Bs. i. 736; Þorvaldr skoraði þat í mót.
    III. to score, count by tallies; en er skorat var lið vóru nær þrettán hundruð, Fms. vii. 295; hann lét þá s. liðit, Orkn. 416, ix. 382 (v. l.); þá lét hann menn ganga undir stöng ( he made the men pass under a pole), var lið skorat, Fms. viii. 320; skoraðir vóru sex tigir hundraða, 311; var þá skorat nær fjórir tigir hundraða manna, vii. 275; þá, var skorat tuttugu hundrað manna, 324; var skorat á hana ( her, the ship) tvau hundruð manna ok átta tigir, viii. 198; þar vóru fyrst til skoraðir ( mustered out) hirðmenn, Hkr. i. 310; skolu bændr skora görðir á hendr honum, to impose a levy on them. N. G. L. i. 200; var áðr skorat at hverjum Þórðr vildi ganga, Sturl. iii. 27.
    IV. reflex., skorask undan, to refuse, decline a challenge, Bárð. 179.

    Íslensk-ensk orðabók > SKORA

См. также в других словарях:

  • Habeit Ya Leil — Infobox Album | Name = Habeit Ya Leil Type = Album Artist = Nawal Al Zoghbi Released = 1997 Recorded = 1996 1997 Genre = Arabic Pop Length = Label = Relax In International| Producer = Reviews = Last album = Balaee Fi Zamany (1995) This album =… …   Wikipedia

  • Straßenfußball — Der Straßenfußball (engl. streetsoccer) ist eine Alternative zum Fußballspiel, kann aber auch als eine eigene Sportart angesehen werden. Er wird meist auf öffentlichen „Straßenplätzen“ (Betonuntergrund) gespielt, woraus sich der Name ableitet.… …   Deutsch Wikipedia

  • Drazinice — Dražiniće Dražiniće Дражиниће [[Image:|100px|center|Blason]] [[Image:|100px|center|Drapaeau]] Héraldique Drapeau …   Wikipédia en Français

  • Draziniće — Dražiniće Dražiniće Дражиниће [[Image:|100px|center|Blason]] [[Image:|100px|center|Drapaeau]] Héraldique Drapeau …   Wikipédia en Français

  • Druzinice — Družiniće Družiniće Дружиниће [[Image:|100px|center|Blason]] [[Image:|100px|center|Drapaeau]] Héraldique Drapeau …   Wikipédia en Français

  • Druziniće — Družiniće Družiniće Дружиниће [[Image:|100px|center|Blason]] [[Image:|100px|center|Drapaeau]] Héraldique Drapeau …   Wikipédia en Français

  • ЕВНУХОИДИЗМ — ЕВНУХОИДИЗМ, ЕВНУХОИД руют, и только потом их деятельность прекращается (абиотрофия). П а т. анатомия плохо изучена. Tunica albuginea яичек толста, семенные канальцы плохо развиты (напоминают канальцы у детей), клетки плохо диференцированы,… …   Большая медицинская энциклопедия

  • šunamakis — šunãmakis sm. (1) šuns makas. ║ menk. apie žmogų: Tu tamsta, panie šunãmaki, kur beini? Šts …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»