-
1 bachelor
n1) холостяк, неодруженийbachelor girl — незаміжня дівчина; одинока дівчина
2) бакалавр* * *n1) холостяк2) зooл. холостяк ( молодий самець у стаді)3) бакалавр4) icт. лицар (особл. молодий); лицар-васал5) у гpaм.; знaч.; пpикм. холостяцький -
2 bachelor's
n; (скор. від bachelor's degree) -
3 bachelor
n1) холостяк2) зooл. холостяк ( молодий самець у стаді)3) бакалавр4) icт. лицар (особл. молодий); лицар-васал5) у гpaм.; знaч.; пpикм. холостяцький -
4 bachelor's
n; (скор. від bachelor's degree) -
5 bachelor
I ['bæʧ(ə)lə] nнеодру́женийII ['bæʧ(ə)lə]bachelor girl — незамі́жня ді́вчина
бакала́вр ( молодший вчений ступінь) -
6 bachelor
бакалавр -
7 Bachelor of Law
бакалавр права, бакалавр юридичних наук -
8 bachelor's degree
-
9 bachelor chest
-
10 bachelor's-button
-
11 bachelor chest
-
12 bachelor's-button
-
13 bachelor airmen quarters
n співжиття для самотніх рядових і сержантів впсEnglish-Ukrainian military dictionary > bachelor airmen quarters
-
14 knight bachelor
-
15 knight bachelor
-
16 B.L.
1) (скор. від Bachelor of Law) бакала́вр пра́в2) (скор. від Bachelor of Letters) бакала́вр літерату́ри -
17 bach
1. n (скор. від bachelor) розм.холостякto keep bach — вести холостяцький спосіб життя, парубкувати
2. v розм.жити холостяком; жити самостійно* * *I n; (скор. від bachelor); амер. II v; амер.1) жити холостяком, бурлакувати; жити самостійно (тж. to bach it) -
18 old
1. n1) (the old) збірн. старики, старі2) давнє минуле, давнина, старовинаof old — колись, у старі часи
in the days of old — за старих часів, у старовину
from of old — здавна, з давніх-давен
2. adj (comp older, elder; sup oldest, eldest)1) старийold people — старі, старики
2) старечий; старкуватий3) певного віку4) поношений, зношений, пошарпаний, застарілий, старий5) старовинний, стародавній; що існує здавна; витриманий (про вино)6) стародавніший; що належить до далекого періодуO. English — староанглійська мова
7) давній, старий, звичний, добре відомий8) колишній9) досвідчений10) закоренілий, старий◊ the old Adam — гріховність людської натури
◊ old bean (egg, fruit, top) — розм. старина, друже
◊ old bird — стріляний горобець; обережна людина
◊ old boat (crate, relic, tub, wreck) — амер., розм. старий пень, стара калоша
◊ old bones — жарт. старість; старий, стара
◊ the old country — батьківщина (Батьківщина), вітчизна
◊ old Curiosity Shop — крамниця старожитностей (у Лондоні)
◊ O. Glory — державний прапор США
◊ old lady — мати; дружина
◊ O. Lady of Threadneedle Street — Англійський банк
◊ old maid — стара дівка
◊ the old man — «старий», хазяїн; начальник, бос, шеф; дружище
◊ the O. Man of the Sea — причеплива людина
◊ old man's beard — бот. ломиніс
◊ old master — великий художник до XVIII ст.; картина великого художника
◊ old Nick (Harry, Gentleman, adversary, enemy, gooseberry) — диявол, сатана, ворог роду людського
◊ the old one — батько, старик
◊ old salt (whale) — досвідчений моряк, морський вовк
◊ the old school — консерватори; прихильники старих ідей і традицій
◊ old soldier — бувала людина; порожня пляшка; недокурок
◊ O. Tom — сорт джину
◊ O. World — Старий Світ, східна півкуля
◊ old woman — «стара», дружина
◊ as old as the hills (as Adam) — старе, як світ; старезний
◊ as old as Methuselah — старий, як Мафусаїл, дуже стародавній
◊ never too old to learn — учитися ніколи не пізно
* * *I n1) старі, люди похилого віку ( the old)2) давнє минуле, старі часиII aof old — за старих часів, колись
(older, icт. elder; oldest, icт. eldest)1) старий2) старечий; підстаркуватий3) такого-то віку4) старий, поношений, ветхий, порваний5) стародавній; старовинний, давній; існуючий здавна6) який існував у минулому; древній7) більш ранній, більше древній; який відноситься до більш віддаленого періоду8) давній, старий, звичний; добре відомий9) колишній10) досвідчений ( у чому-небудь); який довго займався ( чим-небудь)11) закоренілий12)my dear [good] old fellow — дорогий друг
to have a fine /a good, a high, a rare/ old time — добряче повеселитися
13) гeoл. розмитий, намитий; ерозійнийold soldier — бувала людина порожня пляшка; cл. недопалок
-
19 bach
I n; (скор. від bachelor); амер. II v; амер.1) жити холостяком, бурлакувати; жити самостійно (тж. to bach it) -
20 B.
1) (скор. від bachelor) бакала́вр2) (скор. від bar) бар ( одиниця тиску)3) (скор. від bay) бу́хта, зато́ка4) (скор. від British) брита́нський
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Bachelor — Bach e*lor (b[a^]ch [ e]*l[ e]r), n. [OF. bacheler young man, F. bachelier (cf. Pr. bacalar, Sp. bachiller, Pg. bacharel, It. baccalare), LL. baccalarius the tenant of a kind of farm called baccalaria, a soldier not old or rich enough to lead his … The Collaborative International Dictionary of English
bachelor — (n.) c.1300, young man; also youthful knight, novice in arms, from O.Fr. bacheler (11c.) knight bachelor, a young squire in training for knighthood, of uncertain origin, perhaps from M.L. baccalarius vassal farmer, one who helps or tends a… … Etymology dictionary
bachelor — [bach′ə lər, bach′lər] n. [ME bacheler < OFr bachelier < ML baccalaris: see BACCALAUREATE] 1. in the feudal system, a young knight and landholder who served under another s banner: also bachelor at arms 2. a man who has not married 3. a… … English World dictionary
Bachelor No.2 — (1999) d Aimee Mann How am I Different Nothing Is Good Enough Red Vines The Fall Of The World s Own Optimist Satellite Deathly Ghost World Calling It Quits Susan Backfire It Takes All Kinds Save me Just like anyone You do Portail de la musique … Wikipédia en Français
Bachelor — (engl., spr. Bättschler), s.u. Baccalareus … Pierer's Universal-Lexikon
Bachelor — (engl., spr. bättscheler) s. Bakkalaureus … Meyers Großes Konversations-Lexikon
bachelor — [n] unmarried man or woman available*, celibate, single*, single person, stag*, unattached; concepts 415,419,423 Ant. groom, husband, spouse … New thesaurus
bachelor — ► NOUN 1) a man who has never been married. 2) a person who holds a first degree from a university. DERIVATIVES bachelorhood noun. ORIGIN Old French bacheler a young man aspiring to knighthood … English terms dictionary
Bachelor — Der Bachelor ([ˈbætʃə.lɚ] oder [ˈbætʃlɚ], dt. auch Bakkalaureus; aus engl. bachelor, geht auf das lat. baccalaureus, „(Jung )Geselle“, zurück) ist der erste akademische Grad eines gestuften Universitätsstudiums oder Hochschulstudiums und zugleich … Deutsch Wikipedia
Bachelor — This article is about the term for an unmarried man. For other uses, see Bachelor (disambiguation). A bachelor is a man above the age of majority who has never been married (see single person). Unlike his female counterpart, the spinster, a… … Wikipedia
Bachelor — Ba|che|lor 〈[ bæ̣tʃələ(r)] m.; od. s, s; Abk.: B.; in den USA u. Europa〉 Sy Bakkalaureus 1. unterster akademischer Grad; Sy Bakkalaureat 2. Inhaber des Bachelor (1) * * * Ba|che|lor [ bɛt̮ʃəlɐ ], der; [s] … Universal-Lexikon