-
1 avitus
avitus avitus, a, um дедовский -
2 avitus
avitus avitus, a, um наследственный -
3 avītus
avītus adj. [avus], of a grandfather, ancestral: possessiones: nomen, O.: solium, V.: malum, hereditary, L.: nobilitas, Ta.* * *avita, avitum ADJancestral, of one's ancestors, family; of/belonging to a grandfather -
4 Avitus
1. I.Lit.:II.paternae atque avitae possessiones,
Cic. Agr. 2, 30, 81:bona paterna et avita,
id. Cael. 14, 34:res patrita et avita,
id. Verr. 1, 5, 13:patrita illa et avita philosophia,
id. Tusc. 1, 19, 45: avitus ac patritus mos, Varr. ap. Non. p. 161, 5:leges avitae et patritae,
id. ib.:hospitium,
Cic. Fam. 13, 34:divitiae,
Cat. 68, 121; so,res,
Hor. S. 1, 6, 79:quae (pallium, sudarium etc.) palam soles habere tamquam avita,
Cat. 25, 8:solium,
Verg. A. 7, 169; Ov. M. 6, 650:fundus,
Hor. C. 1, 12, 43:cellae,
id. ib. 1, 37, 6:regnum,
Cic. Imp. Pomp. 8, 12; Liv. 1, 15:sanguis, Prep. 3, 19, 37: nomen,
Ov. M. 6, 239:umbrae,
id. F.1, 43:nobilitas,
Tac. A. 2, 38:spes,
Plin. 9, 35, 58, § 117 et saep.—Transf. to animals:2.asinus fortitudinem celeritatemque avitam refert,
Col. 6, 37, 4:color,
id. 6, 37, 4, § 7.—In gen., very old or ancient:merum,
Ov. A. A. 2, 695.— Comp. and sup. not found; cf. Neue, Formenl. II. p. 230.— -
5 avitus
1. I.Lit.:II.paternae atque avitae possessiones,
Cic. Agr. 2, 30, 81:bona paterna et avita,
id. Cael. 14, 34:res patrita et avita,
id. Verr. 1, 5, 13:patrita illa et avita philosophia,
id. Tusc. 1, 19, 45: avitus ac patritus mos, Varr. ap. Non. p. 161, 5:leges avitae et patritae,
id. ib.:hospitium,
Cic. Fam. 13, 34:divitiae,
Cat. 68, 121; so,res,
Hor. S. 1, 6, 79:quae (pallium, sudarium etc.) palam soles habere tamquam avita,
Cat. 25, 8:solium,
Verg. A. 7, 169; Ov. M. 6, 650:fundus,
Hor. C. 1, 12, 43:cellae,
id. ib. 1, 37, 6:regnum,
Cic. Imp. Pomp. 8, 12; Liv. 1, 15:sanguis, Prep. 3, 19, 37: nomen,
Ov. M. 6, 239:umbrae,
id. F.1, 43:nobilitas,
Tac. A. 2, 38:spes,
Plin. 9, 35, 58, § 117 et saep.—Transf. to animals:2.asinus fortitudinem celeritatemque avitam refert,
Col. 6, 37, 4:color,
id. 6, 37, 4, § 7.—In gen., very old or ancient:merum,
Ov. A. A. 2, 695.— Comp. and sup. not found; cf. Neue, Formenl. II. p. 230.— -
6 avitus [1]
1. avītus, a, um (avus), vom Großvater od. von der Großmutter od. von den Vorfahren übh. überkommen, -ererbt, großväterlich, großmütterlich, angeerbt, angestammt, Erb-, Stamm-, zuw. auch = uralt, bona paterna et avita, Cic.: paternus ager et avitus, Sen.: avitus ac patritus mos, Varr. fr.: regnum, Cic.: ager, großmütterliches Gut, Erbgut, Stammgut, Suet.: Troia, das großmütterliche, Hor.: nobilitas, Tac.: merum, Ov.: malum, Erbübel, Liv. – v. Tieren, fortitudo, der Esel, Col.: color, der Esel u. Schafe, Col.
-
7 avitus
1. avītus, a, um (avus), vom Großvater od. von der Großmutter od. von den Vorfahren übh. überkommen, -ererbt, großväterlich, großmütterlich, angeerbt, angestammt, Erb-, Stamm-, zuw. auch = uralt, bona paterna et avita, Cic.: paternus ager et avitus, Sen.: avitus ac patritus mos, Varr. fr.: regnum, Cic.: ager, großmütterliches Gut, Erbgut, Stammgut, Suet.: Troia, das großmütterliche, Hor.: nobilitas, Tac.: merum, Ov.: malum, Erbübel, Liv. – v. Tieren, fortitudo, der Esel, Col.: color, der Esel u. Schafe, Col. -
8 avitus
I avītus, a, um [ avus ]2) очень старый, старинный (nobilitas T; mos Vr)3) наследственный (ager Sen; virtus V)II Avītus, ī m. -
9 Avitus [2]
2. Avītus, ī, m., röm. Zuname, zB. A. Cluentius Avitus, Cic. Clu. 11. Vgl. Alcimus.
-
10 Avitus
2. Avītus, ī, m., röm. Zuname, zB. A. Cluentius Avitus, Cic. Clu. 11. Vgl. Alcimus. -
11 Avitus
Христианство: Авит (имя святого), Авитус -
12 avitus
см. avus.Латинско-русский словарь к источникам римского права > avitus
-
13 avitus
, avita, avitum (m,f,n)дедовский -
14 Avitus of Vienne
Христианство: Авит из Вьенны (христианский святой), Авит Вьеннский -
15 Chologaster avitus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Chologaster avitus
-
16 Alcimus Ecdicius Avitus
Христианство: Алким Экдикий Авит (христианский святой)Универсальный англо-русский словарь > Alcimus Ecdicius Avitus
-
17 Alcimus
Alcimus, ī, m. (Ἄλκιμος), latein. Eigenname, a) Latinus Alcimus Avitus Alethius, ein lat. Rhetor u. Epigrammatist ums Jahr 360 n. Chr., Auson. prof. 2. Sidon. ep. 5, 10 u. 8, 11. Vgl. Teuffel Gesch. d. röm. Liter.5 § 417, 3. – b) Alcimus Ecditius Avitus, Bischof von Vienna, als christlicher Schriftsteller u. Dichter bekannt, gest. 523 n. Chr., Isid. vir. ill. 23. Vgl. Teuffel Gesch. der röm. Liter.5 § 474, 5.
-
18 anerben
anerben, hereditate relinquere. – angeerbt, hereditarius (im allg., eig. u. übtr.). – hereditate relictus (durch Erbschaft hinterlassen, eig. u. übtr.). – a parentibus maioribusque meis (tuis, suis) relictus (von Eltern u. Vorfahren hinterlassen). – avītus (vom Großvater u. übh. von den Voreltern sich herschreibend, -geerbt); verb. paternus oder patrius atque avītus (schon dem Vater u. Großvater eigen).
-
19 Familiengottheit
Familiengottheit, numen gentile. – Familiengruft, s. Erbbegräbnis. – Familiengut, ager od. fundus avītus. – agellus avītus (kleines F.). – Familienhaupt, pater familias. – Familienleben, I) das Leben u. Weben einer ganzen Familie: totius familiae praecepta et instituta et disciplina. – II) das Leben eines einzelnen im Hause und in seiner Familie: interior ac familiaris vita.
-
20 Alcimus
Alcimus, ī, m. (Ἄλκιμος), latein. Eigenname, a) Latinus Alcimus Avitus Alethius, ein lat. Rhetor u. Epigrammatist ums Jahr 360 n. Chr., Auson. prof. 2. Sidon. ep. 5, 10 u. 8, 11. Vgl. Teuffel Gesch. d. röm. Liter.5 § 417, 3. – b) Alcimus Ecditius Avitus, Bischof von Vienna, als christlicher Schriftsteller u. Dichter bekannt, gest. 523 n. Chr., Isid. vir. ill. 23. Vgl. Teuffel Gesch. der röm. Liter.5 § 474, 5.
См. также в других словарях:
Avitus — auf einem Tremissis. Eparchius Avitus[1] (* um 385 in der Auvergne; † Anfang 457) war von 455 bis 456 weströmischer Kaiser. Inhal … Deutsch Wikipedia
Avitus — ? Avitus Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Паукообразные … Википедия
AVITUS° — (sixth century), bishop of clermont ferrand , France. Following a series of missionary sermons Avitus had addressed to the Jews, one of them accepted baptism on Easter Day, 576. The convert was subsequently insulted by a Jew and Avitus restrained … Encyclopedia of Judaism
Avitus — Avitus. I. Römischer Kaiser: 1) Marcus Mäcilius (Cölius) A., weströmischer Kaiser, aus Auvergne, von edlem Geschlecht, war 421 Gesandter bei Honorius, stellte sich darauf als Geißel für einen seiner Verwandten dem westgothischen König Theoderich … Pierer's Universal-Lexikon
Avītus — Avītus, 1) M. Mäcilius, weström. Kaiser, den gallischen Arvernern entstammend, erhielt 454 vom Kaiser Maximus den Oberbefehl in Gallien, wurde nach dessen Tod auf Betreiben des Westgotenkönigs Theoderich II. in Arles (9. Juli 455) zum Kaiser… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Avitus [1] — Avitus, M. Mäcilius, von edelm Geschlechte, römischer Gallier, diente mit Ruhm unter Aetius, zeichnete sich als Gesandter aus, war in der Schlacht auf den katalaunischen Feldern und wurde 455 n. Chr. zu Toulouse zum Kaiser gewählt; doch Italien… … Herders Conversations-Lexikon
Avitus [2] — Avitus, Enkel des Vorigen, Erzbischof von Vienne von 490–523; er war besonders thätig gegen den Arianismus, zu welchem sich die herrschenden Burgunder bekannten, erwirkte von König Gundobald den Katholiken volle Glaubensfreiheit, hielt 517 die… … Herders Conversations-Lexikon
Avitus — Avitus, Alcimus Ecdicius, * um 460, ✝ 518, Bischof von Vienne. Er verfasste zahlreiche Briefe und Homilien. Sein bedeutendstes Werk ist die auf den ersten beiden Büchern Mose basierende Dichtung »De spiritalis historiae gestis«. Sie gilt als… … Universal-Lexikon
Avitus — Infobox Roman emperor name =Avitus full name=Eparchius Avitus title=Emperor of the Western Roman Empire caption =Avitus on a tremissis. reign =July 9 455 17 October 456 predecessor =Petronius Maximus successor =Majorian date of birth=c. 385 date… … Wikipedia
Avitus, S. (5) — 5S. Avitus, (17. Juni), frz. St. Ovit oder Avy, ein Priester und Abt zu Miscy (oder St. Mesmin = S. Maximinus), war nicht, wie Einige meinen, zu Orleans geboren, sondern zu Aurelica, einer Stadt in der Auvergne, und nahm mit dem hl. Carilesus (fr … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Avitus — ▪ Roman emperor in full Flavius Maccilius Eparchius Avitus died 456 Western Roman emperor (455–456). Born of a distinguished Gallic family, Avitus was a son in law of the Christian writer Sidonius Apollinaris, whose poetry is an… … Universalium