Перевод: со всех языков на турецкий

с турецкого на все языки

auf+den

  • 1 auf

    auf [aʊf]
    1) ( oben darauf) üstünde, üzerinde;
    \auf dem Tisch masanın üstünde;
    \auf dem Boden yerde;
    ich habe es \auf einem Bild gesehen ben onu bir resimde gördüm
    \auf Zypern Kıbrıs'ta;
    \auf der Straße yolda, sokakta;
    \auf der Karte/Welt haritada/dünyada;
    \auf dem Markt pazarda; comm piyasada
    3) ( drinnen) -de;
    \auf der Bank/der Post/dem Polizeirevier bankada/postada [o postanede] /karakolda;
    \auf dem Land(e) karada;
    \auf meinem Konto hesabımda
    4) ( während) iken;
    \auf Reisen yolculuk yaparken;
    \auf der Flucht kaçarken;
    \auf der Geburtstagsfeier yaş günü partisinde
    II präp
    1) etw \auf etw legen ( stellen) bir şeyi bir şeyin üzerine koymak;
    etw \auf einen Zettel schreiben bir şeyi bir kâğıda yazmak;
    \auf einen Berg steigen bir dağa çıkmak;
    sie setzte sich \auf die Bank banka oturdu
    sich \auf den Boden setzen yere oturmak
    2) ( hin zu)
    sich \auf den Weg machen yola koyulmak;
    ich muss noch \auf die Post daha postaneye gitmem gerekiyor;
    \auf die Erde fallen yere [o yeryüzüne] düşmek;
    \aufs Land ziehen karaya çekmek;
    er kam \auf mich zu bana doğru geldi
    3) ( zeitlich)
    \auf einmal birdenbire;
    Heiligabend fällt \auf einen Dienstag Noel arifesi bir salıya rastlıyor;
    \auf lange Sicht uzun vadede;
    die Sitzung wurde \auf morgen verschoben oturum yarına [o ertesi güne] ertelendi;
    \aufs Neue! haydi yeni baştan!;
    \auf jeden Fall her hâlde, kesinlikle;
    \auf keinen Fall hiç mi hiç, kesinlikle, katiyen
    \auf diese Weise böylece, bu biçimde [o şekilde];
    \auf Kredit kaufen ( fam) veresiye almak;
    \auf gut Glück şansına;
    \auf DeutschRR Almancada
    5) ( infolge)
    \auf seinen Rat ( hin) öğüdü üzerine;
    \auf Anfrage başvuru üzerine;
    \auf Grund dessen nedeniyle, dolayısıyla
    6) (im Hinblick \auf)
    \auf Kosten von...... hesabına;
    \auf dein Wohl! şerefine!;
    \auf eigene Gefahr zarar ve ziyanı kendisine ait olmak üzere
    \auf der Geige spielen keman çalmak;
    EinflussRR \auf jdn haben birine sözü geçmek
    1) ( hinauf)
    \auf und ab bir aşağı bir yukarı;
    er ist \auf und davon ( fam) toz oldu, tüydü, kirişi kırdı
    2) ( fam) ( wach) uyanık; ( nicht im Bett) yatmamış;
    \auf sein yatmamış [o uyanık] olmak
    3) ( fam) ( offen, geöffnet) açık;
    Fenster \auf! pencereyi aç!
    von klein \auf çocukluğundan beri
    IV interj;
    \auf! kalk!; (los!) haydi! [o hadi!];
    \auf geht's! marş marş!

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > auf

  • 2 auf

    1. präp (D) üstünde, üzerinde;
    auf dem Tisch masa(nın) üstünde;
    auf einer Party bir eğlentide;
    auf Seite 10 sayfa 10’da
    2. präp (A) räumlich üstüne, üzerine;
    auf den Tisch masa(nın) üstüne;
    auf eine Party gehen bir eğlentiye gitmek;
    geh auf dein Zimmer! odana çekil!;
    fig auf Besuch kommen görmeye/ziyarete gelmek;
    auf Reisen gehen yolculuğa çıkmak;
    zeitlich auf ein paar Tage birkaç günlüğüne;
    es geht auf 9 (Uhr) (saat) 9’a geliyor;
    fam auf eine Tasse Kaffee kahveye, kahve içmeye;
    auf morgen verschieben yarına ertelemek;
    fam auf bald! yakında görüşmek üzere!;
    auf diese Weise böylece;
    auf Deutsch Almanca (olarak);
    auf meine Bitte (hin) ricam üzerine;
    von 80 Tonnen auf 100 erhöhen 80 tondan 100’e çıkarmak;
    auf die Sekunde genau saniyesi saniyesine (tam/kesin)
    3. adv: auf und ab gehen bir aşağı bir yukarı dolaşmak;
    auf sein fam yatmamış olmak; Laden açık olmak;
    ich war die ganze Nacht auf bütün gece uyumadım;
    Augen auf! aç gözünü!
    4. int fam auf (gehts)! haydi!

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > auf

  • 3 aufprallen

    auf|prallen
    vi sein çarpmak ( auf -e), vurmak ( auf -e);
    auf den Boden \aufprallen yere çarpmak [o vurmak];
    auf einen anderen Wagen \aufprallen başka bir arabaya çarpmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > aufprallen

  • 4 Kopf

    Kopf <-(e) s, Köpfe> [kɔpf, pl 'kœpfə] m
    1) ( Körperteil, Nagel\Kopf, Nadel\Kopf) kafa, baş;
    zehn Euro pro \Kopf adam başına on euro;
    \Kopf an \Kopf kafa kafaya, başa baş;
    aus dem \Kopf kafadan;
    \Kopf hoch! üzme tatlı canını!;
    etw auf den \Kopf stellen bir şeyi altüst etmek;
    sie stellten das ganze Haus auf den \Kopf bütün evi altüst ettiler;
    sich auf den \Kopf stellen ( fig) o ( fam) ağzıyla kuş tutmak;
    \Kopf und Kragen riskieren kellesini koltuğuna almak, başını ortaya koymak;
    sich dat etw aus dem \Kopf schlagen bir şeyi aklından [o kafasından] çıkarmak;
    sich dat etw in den \Kopf setzen bir şeyi aklına [o kafasına] koymak;
    das will mir nicht in den \Kopf bunu aklım almıyor;
    das kann ich im \Kopf rechnen bunu kafamdan hesaplayabilirim;
    mit rotem \Kopf dastehen kıpkırmızı kesilmek;
    von \Kopf bis Fuß baştan aşağı;
    sie ist ein kluger \Kopf o akıllı birisidir;
    sie hat ihren eigenen \Kopf o kendi bildiğini okur;
    er ist nicht auf den \Kopf gefallen kafası boş değil;
    den \Kopf in den Sand stecken deve kuşu gibi başını kuma sokmak [o gömmek];
    mit dem \Kopf durch die Wand wollen kafasının dikine gitmek;
    es kann nicht immer nur nach deinem \Kopf gehen her şey senin istediğin gibi olamaz;
    wir redeten uns dat die Köpfe heiß konuşmaktan kafamız şişti;
    einen kühlen \Kopf bewahren serin kanlı olmak;
    nicht ganz richtig im \Kopf sein ( fam) kafadan kontak olmak, aklından zoru olmak;
    das geht mir durch den \Kopf bu, aklımdan geçiyor;
    mir brummt der \Kopf ( fam) başım çok ağrıyor;
    mir raucht der \Kopf ( fam) kafam dumanlandı;
    der Erfolg ist ihm zu \Kopf(e) gestiegen başarı onun başına vurdu;
    ich war wie vor den \Kopf gestoßen beynimden vurulmuşa döndüm;
    jdm den \Kopf verdrehen ( fam) birinin beynine girmek, birini baştan çıkarmak;
    sich dat den \Kopf zerbrechen ( fam) kafa yormak [o patlatmak];
    das kann dich den \Kopf kosten (a. fig) bu, senin başını yakabilir;
    er hat sein ganzes Geld auf den \Kopf gehauen ( fam) bütün parasını har vurup harman savurdu;
    was man nicht im \Kopf hat, das hat man in den Beinen ( fig) o ( fam) akılsız başın cezasını ayak çeker, akılsız iti [o köpeği] yol kocatır
    2) (Brief\Kopf) başlık; ( bei Münze) tu(ğ) ra;
    \Kopf oder Zahl? tura mı yazı mı?

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Kopf

  • 5 Weg

    Weg <-(e) s, -e> [ve:k] m
    1) ( allgemein) yol; ( Pfad) yol;
    am \Wege yolda;
    jdm den \Weg ebnen ( fig) birinin işini kolaylaştırmak;
    jdm über den \Weg laufen birinin yoluna çıkmak, birinin yolda karşısına çıkmak;
    jdn/etw aus dem \Weg räumen ( fam) bir kimseyi/şeyi temizlemek;
    etw/jdm aus dem \Weg gehen bir şeyden/kimseden kaçınmak;
    jdm im \Weg stehen birine engel olmak;
    sich jdm in den \Weg stellen birinin yolunu kesmek, birini yoldan çevirmek, birinin gitmesine engel olmak;
    steh hier nicht im \Weg rum! ortalıkta durmasana!;
    jdm nicht über den \Weg trauen birine hiç güveni olmamak;
    die Post liegt auf meinem \Weg postane yolumun üzerinde;
    wohin des \Weges? nereye böyle [o gidiyorsun] ?
    2) ( Strecke) yol, mesafe; (Reise\Weg) yol;
    auf halbem \Weg(e) stehen bleiben yarı yolda kalmak;
    auf halbem \Weg umkehren yarı yoldan dönmek;
    etw zu \Wege bringen bir işin yolunu yapmak;
    etw in die \Wege leiten bir şeyi yoluna koymak;
    Schritte in die \Wege leiten önlemler almak;
    sich auf den \Weg machen yola koyulmak [o çıkmak];
    vom rechten \Weg abkommen doğru yoldan ayrılmak, yolunu sapıtmak;
    daran führt kein \Weg vorbei bunun başka yolu yoktur;
    er ist auf dem besten \Weg... bu gidişle...;
    unsere \Wege trennen sich hier yollarımız burada ayrılıyor
    3) ( Mittel) yol; ( Art und Weise) yol; ( Methode) yol;
    auf legalem \Weg legal [o yasal] yoldan;
    auf schriftlichem \Wege yazılı olarak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Weg

  • 6 bringen

    bringen <bringt, brachte, gebracht> ['brıŋən]
    vt
    1) ( herbringen) getirmek; ( hinbringen) götürmek; ( befördern, begleiten) götürmek;
    das Essen auf den Tisch \bringen yemeği sofraya getirmek;
    etw in Ordnung \bringen bir şeyi yoluna koymak;
    jdn vor Gericht \bringen biriyle mahkemelik olmak;
    Glück \bringen şans getirmek;
    jdn in Verlegenheit \bringen birini bozmak [o mahcup etmek];
    etw an den Tag \bringen bir şeyi ortaya çıkarmak;
    jdn auf die Palme \bringen ( fig) birini çileden [o zıvanadan] çıkarmak;
    jdn auf Touren \bringen birini harekete geçirmek;
    jdn auf etw \bringen birinin aklına bir şey getirmek;
    jdn aus dem Konzept \bringen birinin aklını karıştırmak;
    etw zur Sprache \bringen bir şeyi dile getirmek;
    etw zu Papier \bringen bir şeyi kâğıda dökmek;
    etw auf den Markt \bringen bir şeyi pazara çıkarmak;
    ein Kind zur Welt \bringen dünyaya bir çocuk getirmek;
    es weit \bringen (hayatta) yükselmek
    etw an sich \bringen üstüne geçirmek
    etw mit sich \bringen; ( zur Folge haben) bir şeyi beraberinde getirmek, bir şeyi doğurmak [o neden olmak]
    etw hinter sich \bringen bir şeyi bitirmek, bir işi hâlletmek;
    sie wollen sie unbedingt unter die Haube \bringen onun başını ille bağlamak istiyorlar, onu ille baş göz etmek istiyorlar;
    seine Schäfchen ins Trockene \bringen ( fig) küpünü doldurmak;
    jdn um die Ecke \bringen ( fam) birini öldürmek
    2) ( Ertrag, Gewinn) getirmek;
    was bringt das? bu ne getirir?;
    das bringt doch überhaupt nichts! bu hiçbir şey getirmez ki!
    3) ( fam) ( veröffentlichen) yayımlamak; ( Wetterbericht, Nachrichten) vermek
    4) ( wegnehmen)
    jdn um etw \bringen birini bir şeyden etmek;
    jdn ums Leben \bringen birinin canına kıymak;
    jdn um den Verstand \bringen birinin aklını başından almak
    5) jdn zum Lachen \bringen birini güldürmek;
    etw nicht übers Herz \bringen bir şeye gönlü razı olmamak, bir şeye kıyamamak;
    du bringst mich nicht dazu, das zu tun bunu bana yaptırtamazsın

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > bringen

  • 7 legen

    legen ['le:gən]
    I vt
    1) ( allgemein) yatırmak; (hin\legen) koymak;
    das Buch auf den Tisch \legen kitabı masayı koymak;
    das Kind ins Bett \legen çocuğu yatağa yatırmak;
    er legte die Stirn in Falten alnını kırıştırdı;
    etw aus der Hand \legen bir şeyi elinden bırakmak
    2) ( Fliesen, Leitungen) döşemek; ( Schienen, Minen) döşemek
    3) Feuer \legen kundak koymak;
    Karten \legen fal açmak;
    Eier \legen yumurtlamak
    II vr
    sich \legen
    1) (sich hin\legen) yatmak, uzanmak;
    sich schlafen \legen yatağa yatmak;
    sich in die Sonne \legen güneşe uzanmak;
    sich ins Bett \legen yatağa yatmak;
    sich auf den Bauch/auf den Rücken \legen yüzükoyun/sırtüstü yatmak
    2) ( Lärm) kesilmek; ( Kälte) sona ermek; ( Zorn, Begeisterung) yatışmak; ( Sturm) yatışmak, mayna etmek, hızını almak; ( Wind, Schnee, Regen) dinmek
    3) ( befallen) çökmek ( auf üstüne);
    Nebel legt sich auf/über die Stadt kentin üstüne sis çöktü

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > legen

  • 8 Boden

    Boden <-s, Böden> ['bo:dən, pl 'bø:dən] m
    1) (Erd\Boden) toprak, kara, zemin; (Fuß\Boden) yer, zemin; (Meeres\Boden) taban; (Teppich\Boden, Stein\Boden) döşeme; ( Gelände) arazi;
    auf türkischem/deutschem \Boden Türk/Alman topraklarında;
    zu [o auf den] \Boden fallen yere düşmek;
    an \Boden gewinnen ( sich ausbreiten) yayılmak; ( zunehmen) artmak;
    festen \Boden unter den Füßen haben ( fig) ekmek kapısı olmak;
    den \Boden unter den Füßen verlieren ekmeğinden olmak;
    jdm den \Boden unter den Füßen wegziehen birini ekmeğinden etmek, birinin ayağını kaydırmak;
    am \Boden zerstört sein ( fam) canı çıkmış olmak;
    Handwerk hat goldnen \Boden ( prov) kolunda [o bileğinde] altın bileziği var;
    wie Pilze aus dem \Boden schießen mantar gibi yerden bitmek
    2) ( von Gefäß, Meer) dip;
    ein Fass ohne \Boden ( sein) ( fig) dipsiz kile, boş ambar (olmak)
    3) (Dach\Boden) çatı [o tavan] arası; ( Dachwohnung) çatı katı
    4) ( Grundlage) zemin, temel;
    auf dem \Boden der Tatsachen stehen zemin ve zamana uygun olmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Boden

  • 9 umschalten

    um|schalten
    I vi
    1) ( Einstellung ändern) (ayarı) değişmek, geçmek ( auf -e);
    die Ampel schaltet automatisch auf Gelb um lamba otomatikman sarıya geçer
    2) radio, tv ( Programm) program değiştirmek; ( verbinden) bağlamak (in/nach -e/-e), takmak (in/nach -e/-e);
    auf das zweite Programm \umschalten ikinci programa geçmek
    3) ( fam) ( sich umstellen) yeni duruma ayak uydurmak;
    nach den Ferien wieder auf den Alltag \umschalten tatilden sonra günlük yaşama tekrar ayak uydurmak
    II vt ( Einstellung ändern) ayarını değiştirmek(-in);
    den Wagen vom ersten in den zweiten Gang \umschalten arabayı birinci vitesten ikinciye geçirmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > umschalten

  • 10 Blick

    Blick <-(e) s, -e> [blık] m <- (e) s> m
    1. ( Hinsehen, Ausdruck) bakış; ( kurz) bakış [o göz] atma;
    auf den ersten \Blick ilk bakışta;
    mit einem \Blick bir bakışta;
    einen \Blick auf etw werfen bir şeye göz atmak;
    jdn keines \Blickes würdigen birine bakmaya bile tenezzül etmemek;
    sie erwiderte seine \Blicke bakışına karşılık verdi;
    Liebe auf den ersten \Blick ilk bakışta aşık olma
    2. kein pl; ( Aussicht) görünüş, manzara;
    ein Zimmer mit \Blick auf den Park/Dom parka/katedrale bakan [o manzarası olan] bir oda;
    ein Zimmer mit \Blick aufs Meer deniz manzaralı oda

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Blick

  • 11 umstellen

    um|stellen
    1. I vt
    1) ( Dinge) yerini değiştirmek(-in); ( Reihenfolge) değiştirmek
    2) ( Uhr) ayarlamak;
    die Uhr \umstellen saati ayarlamak
    3) ( Betrieb)
    etw auf Maschinenbetrieb/auf Computer \umstellen bir şeyi makineleştirmek/bilgisayarla yapmaya başlamak;
    wir haben auf Computer umgestellt bilgisayarlı sisteme geçtik
    4) ( ändern) değiştirmek
    II vr
    sich \umstellen ayak uydurmak ( auf -e), alışmak ( auf -e);
    nach den Ferien sich wieder auf den Alltag \umstellen tatilden sonra günlük yaşama tekrar alışmak [o ayak uydurmak]
    2. vt, kuşatmak, çember içine almak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > umstellen

  • 12 schlagen

    schlagen <schlägt, schlug, geschlagen> ['ʃla:gən]
    I vt
    1) ( hauen) vurmak, dövmek; ( klopfen) vurmak;
    er schlug sie zu Boden onu yere vurdu;
    die Hände vors Gesicht \schlagen elleriyle yüzünü kapatmak;
    alles kurz und klein \schlagen kırıp dökmek;
    etw zu Scherben \schlagen bir şeyi kırıp paramparça etmek;
    zwei Fliegen mit einer Klappe \schlagen ( fig) bir taşla iki kuş vurmak
    2) ( Gegner) yenmek; ( Schachfigur, Spielstein) kırmak; ( Rekord) kırmak;
    er gab sich ge\schlagen pes etti;
    sie schlugen die deutsche Mannschaft mit 3:1 Alman takımını 3:1 yendiler
    3) ( befestigen) çakmak;
    einen Nagel in die Wand \schlagen duvara bir çivi çakmak
    4) ( Loch, Kerbe) açmak;
    einen Bogen um jdn/etw \schlagen bir kimsenin/şeyin etrafında kavis çizmek;
    einen Kreis \schlagen halka olmak
    5) ( Eiweiß, Sahne) çırpmak, çalkalamak, dövmek;
    das Eiweiß \schlagen yumurtanın akını çırpmak [o dövmek];
    mit den Flügeln \schlagen kanat çırpmak
    6) ( fällen) kesmek
    7) ( Trommel, Uhrzeit) çalmak;
    die Uhr hat 12 ge\schlagen saat 12'yi çaldı;
    eine ge\schlagene Stunde tam bir saat
    8) ( Greifvogel) çarpmak
    9) das Kreuz \schlagen haç çıkarmak
    II vi
    1) ( hauen) vurmak; ( klopfen) vurmak;
    sie schlug an die Tür kapıya vurdu;
    nach jdm \schlagen (tüyü) birine çekmek
    um sich \schlagen çırpınmak
    2) sein ( aufprallen) çarpmak (auf/gegen -e);
    mit dem Kopf gegen die Tischkante \schlagen başıyla masanın kenarına çarpmak
    3) ( Herz) atmak; ( Uhr, Glocke) çalmak
    4) haben o sein ( Regen) çarpmak (an/gegen -e/-e); ( Flammen) çıkmak ( aus -den)
    5) ( Nachtigall, Fink) şakımak, şakramak
    6) sein ( fig) o ( fam) ( ähneln) benzemek ( nach -e), çekmek ( nach -e);
    nach der Mutter/dem Vater \schlagen annesine/babasına çekmek
    die Nachricht ist ihm auf den Magen ge\schlagen haber midesine vurdu
    III vr
    sich \schlagen ( sich prügeln) dövüşmek, vuruşmak;
    sich um etw \schlagen bir şey için vuruşmak;
    sich auf jds Seite \schlagen birinden yana olmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > schlagen

  • 13 Blick

    1. <Blicks; Blicke> ( auf A -e) bakış;
    flüchtiger Blick kaçamak bakış;
    auf den ersten Blick ilk bakışta;
    mit einem Blick bir bakışta;
    einen Blick werfen auf -e bir göz atmak
    2. <Blicks; o pl> (Aussicht) manzara;
    mit Blick auf (A) … manzaralı; -e bakan
    3. <Blicks; o pl> (Urteilsvermögen) einen Blick für etwas haben -den anlamak

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > Blick

  • 14 Grund

    Grund <- (e) s> [grʊnt] m
    1) ( Erdboden) arazi;
    \Grund und Boden arsa;
    jdn in \Grund und Boden reden birinin lafını ağzına tıkamak;
    sich in \Grund und Boden schämen yerin dibine geçmek
    2) ( eines Gewässers) dip;
    auf \Grund laufen karaya oturmak;
    im \Grunde ( genommen) aslında, esasen;
    zu \Grunde gehen batmak, mahvolmak;
    etw dat auf den \Grund gehen bir işin aslını araştırmak;
    jdn/etw zu \Grunde richten bir kimseyi/şeyi mahvetmek
    3) ( Grundlage) temel, esas, zemin, taban;
    den \Grund zu etw dat legen bir şeyin temelini atmak, bir şeye zemin oluşturmak;
    von \Grund auf temelinden;
    etw zu \Grunde legen bir şeyi esas almak;
    zu \Grunde liegen esas olmak
    2. <-(e) s, Gründe> [grʊnt, pl 'grʏndə] m; ( Ursache) neden, sebep;
    es besteht kein \Grund zur Klage yakınmak için hiçbir neden yok;
    aus gesundheitlichen Gründen sağlık nedeniyle;
    ohne \Grund nedenli nedensiz, neden olmadan, sebepli sebepsiz, sebep olmaksızın;
    ohne jeden \Grund hiç yoktan, hiçbir sebep yokken;
    auf \Grund von dayanarak, müsteniden; ( wegen) nedeniyle, sebebiyle, yüzünden, dolayısıyla;
    strafmildernde Gründe hafifletici sebepler

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Grund

  • 15 Bein

    Bein <-(e) s, -e> [baın] nt
    1) ( Körperteil) bacak;
    die \Beine übereinanderschlagen ayak ayak üstüne atmak;
    er stellt ihm ein \Bein (a. fig) ayağına çelme takıyor, ona çelme takıyor [o atıyor];
    sich dat (k) ein \Bein ausreißen ( fig) o ( fam) fazla emek ver(me) mek;
    mit einem \Bein im Grab stehen ( fig) o ( fam) bir ayağı çukurda olmak;
    sich dat die \Beine in den Bauch stehen ( fig) o ( fam) ayaklarına [o ayağına] kara su inmek;
    mit beiden \Beinen im Leben stehen ( fig) o ( fam) işini bilmek;
    jdm \Beine machen ( fig) o ( fam) ( jdn fortjagen) birini kov(ala) mak; ( jdn antreiben) birinin iki ayağını bir pabuca sokmak;
    die \Beine in die Hand nehmen ( fig) o ( fam) çok acele etmek;
    etw auf die \Beine stellen ( fig) o ( fam) bir şeyi yoluna koymak;
    er ist schon wieder auf den \Beinen ( fam) tekrar ayağa kalktı bile;
    immer wieder auf die \Beine fallen ( fig) hep dört ayağının üstüne düşmek;
    mit dem linken \Bein zuerst aufgestanden sein ( fam) ters [o sol] tarafından kalkmış olmak;
    Lügen haben kurze \Beine ( prov) yalancının mumu yatsıya kadar yanar
    2) (Tisch\Bein, Stuhl\Bein) ayak
    3) ( geh) ( Knochen) kemik;
    etw geht jdm durch Mark und \Bein ( fig) o ( fam) bir şey iliğini kemiğini kurutmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Bein

  • 16 hauen

    hauen <haut, haute o hieb, gehauen> ['haʊən]
    1. I vt
    1) ( fam) ( schlagen) vurmak; ( verprügeln) dövmek
    2) ( fam) ( schmeißen) atmak, savurmak;
    jdn übers Ohr \hauen birine kazık atmak;
    jdm eine \hauen birine tokat atmak;
    sein Geld auf den Kopf \hauen parasını har vurup harman savurmak
    II vi ( schlagen)
    mit der Faust auf den Tisch \hauen yumruğunu masaya vurmak
    2. <haut, haute, gehauen> ['haʊən]
    I vi
    auf die Pauke \hauen ( fig) davul çalmak
    II vt
    1) ( meißeln) hakketmek
    2) ( fam) ( Nagel) çakmak (in -e)
    3) bergb ( Kohle); kazmak; min ( Steine) kırmak
    4) ( Holz, Fleisch) kesmek
    III vr
    sich \hauen ( fam) dövüşmek ( mit ile);
    sich in die Falle \hauen ( fam) kendini yatağa atmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > hauen

  • 17 spucken

    spucken ['ʃpʊkən]
    I vi
    1) (aus\spucken) tükürmek;
    auf den Boden \spucken yere tükürmek;
    jdm ins Gesicht \spucken birinin yüzüne tükürmek
    2) ( fam) ( zurückweisen)
    auf etw/jdn \spucken içine/ağzına tükürmek
    3) ( dial) ( sich übergeben) çıkarmak, kusmak
    II vt tükürmek;
    Blut \spucken kan tükürmek;
    einen Kirschkern auf den Boden \spucken kiraz çekirdeğini yere tükürmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > spucken

  • 18 Strich

    Strich <-(e) s, -e> [ʃtrıç] m <- (e) s> m
    1. ( Linie) çizgi; ( auf Skalen) kerte; (\Strichkode) bar; (Pinsel\Strich) darbe;
    jdm einen \Strich durch die Rechnung machen ( fig) o ( fam) birinin plan(lar) ını bozmak;
    einen \Strich unter etw ziehen ( fig) bir şeye çizgi çekmek;
    unter dem \Strich ( als Ergebnis) sonuçta, hesap kitap;
    unter dem \Strich sein ( fam) ( sehr schlecht) berbat olmak
    1) ( der Haare, des Fells) yön;
    die Haare gegen den \Strich bürsten/kämmen saçları tersine fırçalamak/taramak;
    das geht mir gegen den \Strich ( fam) bu benim işime gelmiyor;
    jdn nach \Strich und Faden verprügeln ( fig) o ( fam) birini adamakıllı dövmek
    2) ( fam) ( Prostitution) fuhuş;
    auf den \Strich gehen sokakta fuhuş yapmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Strich

  • 19 verzichten

    verzichten*
    vi vazgeçmek ( auf -den); ( auf ein Recht) feragat etmek ( auf -den)

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > verzichten

  • 20 Kopf

    Kopf m <Kopfs; Köpfe> baş, kafa; (Kopfende) başucu;
    Kopf stehen fam -in altı üstüne gelmek; -in aklı başından gitmek;
    Kopf an Kopf başa baş;
    Kopf hoch! cesaret!, yılmak yok!; topla kendini!;
    von Kopf bis Fuß tepeden tırnağa;
    über jemandes Kopf hinweg b-ni kaale almadan;
    pro Kopf kişi başına;
    sie ist nicht auf den Kopf gefallen o hiç de aptal değil;
    den Kopf hinhalten (für) -e arka çıkmak; -in suçunu üstüne almak;
    jemandem zu Kopf steigen b-nin başına vurmak;
    jemanden vor den Kopf stoßen b-ni (şiddetle) reddetmek; (Verstand) kafa, akıl;
    etwas im Kopf rechnen -i kafadan hesaplamak;
    fam das hältst du ja im Kopf nicht aus! bunu insanın aklı almıyor!;
    einen kühlen (oder klaren) Kopf bewahren serinkanlılığını kaybetmemek;
    sich (D) etwas durch den Kopf gehen lassen -i düşünüp taşınmak;
    er hat nur Fußball im Kopf onun aklı sadece futbolda;
    sich (D) etwas in den Kopf setzen -i aklına koymak;
    jemandem den Kopf verdrehen b-nin aklını başından almak;
    den Kopf verlieren telaşa kapılmak;
    sich (D) den Kopf zerbrechen ( über A üzerinde) kafa patlatmak

    Deutsch-Türkisch Wörterbuch > Kopf

См. также в других словарях:

  • Auf den Marmorklippen — Auf den Marmorklippen, 1939 Im Roman Auf den Marmorklippen aus dem Jahr 1939 beschreibt Ernst Jünger eine fiktive Gesellschaft im Umbruch. Im Zentrum steht die hochentwickelte Zivilisation am Ufer eines Binnensees, der Großen Marina. Sie pflegt… …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den Eicken — Stadt Halver Koordinaten …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den Hund gekommen — ist eine Redensart mit der Bedeutung „in schlimme (äußere oder gesundheitliche) Umstände geraten“. Die Redensart wird scherzhaft auch im positiven Sinne für Hundefreunde benutzt. Inhaltsverzeichnis 1 Ursprung 1.1 Widersprüchliche Bedeutung 2… …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den Kuhlen — Stadt Halver Koordinaten …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den Hund kommen — Auf den Hund gekommen ist eine Redensart mit der Bedeutung „in schlimme (äußere oder gesundheitliche) Umstände geraten“. Die Redensart wird scherzhaft auch im positivem Sinn für Hundefreunde benutzt. Inhaltsverzeichnis 1 Ursprung 1.1… …   Deutsch Wikipedia

  • Den Nagel auf den Kopf treffen — ist eine Redewendung, deren Verwendung bis in das Antike Rom zurückreicht und die dem Dichter Plautus zugeschrieben wird. Zurückzuführen ist die Wendung auf den Ausspruch „Rem acu tetigisti.“, der wörtlich übersetzt „Du hast die Sache mit der… …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den Trümmern des Kaiserreiches — ist ein Roman von Ludwig Renn, der zuerst 1961 erschienen ist. Die Handlung spielt vor dem Hintergrund der Novemberrevolution während des Zusammenbruchs des deutschen Kaiserreiches im Jahr 1918 und im Frühjahr 1919. Der Ort der Handlung ist… …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den Schultern von Giganten — Das Gleichnis von den Zwergen auf den Schultern von Riesen (oder: Giganten) ist ein Versuch, das Verhältnis der jeweils aktuellen Wissenschaft und Kultur zur Tradition und zu den Leistungen früherer Generationen zu bestimmen. Aus der Sicht… …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den Schultern von Riesen — Das Gleichnis von den Zwergen auf den Schultern von Riesen (oder: Giganten) ist ein Versuch, das Verhältnis der jeweils aktuellen Wissenschaft und Kultur zur Tradition und zu den Leistungen früherer Generationen zu bestimmen. Aus der Sicht… …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den Trümmern des Paradieses (1920) — Filmdaten Originaltitel: Auf den Trümmern des Paradieses Produktionsland: Deutschland Erscheinungsjahr: 1920 Originalsprache: Deutsch Stab Regie …   Deutsch Wikipedia

  • Auf den ersten Blick — Filmdaten Deutscher Titel Auf den ersten Blick Originaltitel At First Sight …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»