Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

attĕro

  • 1 attero

    attĕro, (adtĕro), ĕre, trivi (tĕrui), tritum - tr. - 1- frotter contre, user en frottant, broyer, écraser. - 2- au fig. écraser, détruire, ruiner, accabler.    - asinus spinetis se scabendi causā atterens, Plin. 10, 74, 95, § 204: l'âne qui se frotte contre les buissons pour se gratter.    - atterere herbas, Virg. G. 4.12: fouler l'herbe.    - famam atque pudorem atterere, Sall. C. 16, 2: faire perdre la réputation et le sentiment de l'honneur.
    * * *
    attĕro, (adtĕro), ĕre, trivi (tĕrui), tritum - tr. - 1- frotter contre, user en frottant, broyer, écraser. - 2- au fig. écraser, détruire, ruiner, accabler.    - asinus spinetis se scabendi causā atterens, Plin. 10, 74, 95, § 204: l'âne qui se frotte contre les buissons pour se gratter.    - atterere herbas, Virg. G. 4.12: fouler l'herbe.    - famam atque pudorem atterere, Sall. C. 16, 2: faire perdre la réputation et le sentiment de l'honneur.
    * * *
        Attero, atteris, pen. corr. attriui, attritum, pen. prod. atterere. Froyer, ou Frotter une chose contre l'autre.
    \
        Asinus atterens se spinetis. Pli. Qui se frotte contre les buissons.
    \
        Atterere. Columel. User, Miner, Consumer en frottant.
    \
        Atterere alueum. Plin. Pesteler, Fouler des pieds.
    \
        Attrita toga. Martialis. Robbe usee.
    \
        Attritus vomer. Virg. Usé.
    \
        Attritus lapillus. Ouid. Caillou uni et poli en l'eaue par succession de temps.
    \
        Atterere aures alicui, per translationem. Plaut. Rompre les oreilles à aucun, L'ennuyer de parolles.
    \
        Attrita bellis AEthiopia. Plin. Foulee et gastee par guerres.
    \
        Atterere famam alicuius. Sallust. Le diffamer, Faire infame, Le mettre à deshonneur, Gaster le bon renom d'autruy.

    Dictionarium latinogallicum > attero

  • 2 attero

    àttero agg бескрылый

    Большой итальяно-русский словарь > attero

  • 3 attero

    Большой итальяно-русский словарь > attero

  • 4 attero

    attero agg. (Entom,Arch) aptère.

    Dizionario Italiano-Francese > attero

  • 5 attero

    attero agg.
    1 (zool.) apterous, apteral, apteran, wingless
    2 (arch.) apteral.

    Dizionario Italiano-Inglese > attero

  • 6 attero

    Большой итальяно-русский словарь > attero

  • 7 attero

    at-tero, trīvī, trītum, ere
    1) тереть (обо что-л.), стирать
    a. dentes PMстирать зубы
    2) расстраивать, расшатывать, истощать, истреблять, уничтожать (exercitum Su; opes Sl, T); pass. attēri T потерпеть ущерб

    Латинско-русский словарь > attero

  • 8 attero

    at-tero (ad-tero), trīvī, trītum, ere, I) an etw. anreiben, reiben, leniter caudam, anschmiegen, Hor. carm. 2, 19, 30: m. Ang. wohin? durch Dat., spinetis se scabendi causā (v. Esel), Plin. 10, 204: se scopulis, Plin. 9, 160. – II) abreiben, A) = tüchtig reiben, alci aures, scherzh. st. jmd. (als Zeugen) an den Ohren fassen, Plaut. Pers. 748. – B) = durch Reiben abnutzen, dentes, Plin.: pedes, Gargil.: vestem, ICt.: alveum fluminis, austreten, Plin.: attrita ansa, abgegriffen, Verg.: sulco attritus vomer, abgescheuert, Verg. – od. = wund reiben, insuetas opere manus, Tibull.: femina atteri adurique equitatu notum est, Plin. – übtr., schwächen, erschöpfen, hart mitnehmen, zerrütten, ruinieren (s. Drak. Sil. 2, 392. p. 92 sq. Kritz Tac. Germ. 29, 2. Heräus Tac. hist. 1, 89), opes, Sall. u. Tac.: Italiae res, Tac.: alqm, Sall. u. Tac.: atteri (in der öffentlichen Meinung) einen Stoß erleiden, Tac. Agr. 9, 5. – C) zerreiben, alii atteri cibum in ventre contendunt, alii putrescere, Cels. 1. prooem. § 35 zw. (Daremb. teri). – übtr., a) zertreten, zerstampfen, Verg. georg. 4, 12. – b) gänzlich aufreiben, Gothos brevi tempore, Treb. Poll. Claud. 7, 6: consules M. Manlius et Q. Caepio a Cimbris et Teutonibus victi sunt iuxta flumen Rhodanum et ingenti internecione attriti, Eutr. 5, 1 H. (Droyssen u. Wagener lassen attriti aus). – / Infin. Perf. wegen des Versmaßes atteruisse, Tibull. 1, 4, 48.

    lateinisch-deutsches > attero

  • 9 attero

    at-tero (ad-tero), trīvī, trītum, ere, I) an etw. anreiben, reiben, leniter caudam, anschmiegen, Hor. carm. 2, 19, 30: m. Ang. wohin? durch Dat., spinetis se scabendi causā (v. Esel), Plin. 10, 204: se scopulis, Plin. 9, 160. – II) abreiben, A) = tüchtig reiben, alci aures, scherzh. st. jmd. (als Zeugen) an den Ohren fassen, Plaut. Pers. 748. – B) = durch Reiben abnutzen, dentes, Plin.: pedes, Gargil.: vestem, ICt.: alveum fluminis, austreten, Plin.: attrita ansa, abgegriffen, Verg.: sulco attritus vomer, abgescheuert, Verg. – od. = wund reiben, insuetas opere manus, Tibull.: femina atteri adurique equitatu notum est, Plin. – übtr., schwächen, erschöpfen, hart mitnehmen, zerrütten, ruinieren (s. Drak. Sil. 2, 392. p. 92 sq. Kritz Tac. Germ. 29, 2. Heräus Tac. hist. 1, 89), opes, Sall. u. Tac.: Italiae res, Tac.: alqm, Sall. u. Tac.: atteri (in der öffentlichen Meinung) einen Stoß erleiden, Tac. Agr. 9, 5. – C) zerreiben, alii atteri cibum in ventre contendunt, alii putrescere, Cels. 1. prooem. § 35 zw. (Daremb. teri). – übtr., a) zertreten, zerstampfen, Verg. georg. 4, 12. – b) gänzlich aufreiben, Gothos brevi tempore, Treb. Poll. Claud. 7, 6: consules M. Manlius et Q. Caepio a Cimbris et Teutonibus victi sunt iuxta flumen Rhodanum et ingenti internecione attriti, Eutr. 5, 1 H. (Droyssen u. Wagener lassen attriti aus). – Infin. Perf. wegen
    ————
    des Versmaßes atteruisse, Tibull. 1, 4, 48.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > attero

  • 10 attero

    atterere, attrivi, attritus V TRANS
    rub, rub against; grind; chafe; wear out/down/away; diminish, impair; waste

    Latin-English dictionary > attero

  • 11 áttérő

    (DE) Übertreter; Übertreterin; Übertreters; Übertretung

    Magyar-német-angol szótár > áttérő

  • 12 attero

    I.
    to weaken, ruin, rub against, rub away, erode.
    II.
    destroy, waste, weaken, impair.

    Latin-English dictionary of medieval > attero

  • 13 attero

    at-tĕro ( adt-, Dietsch), trīvi, trītum, 3, v. a. ( perf. inf. atteruisse, Tib. 1, 4, 48; cf. Vell. Long. p. 2234 P.), to rub one thing against another; hence, in gen., to rub away, wear out or diminish by rubbing, to waste, wear away, weaken, impair, exhaust.
    I.
    Lit. (most freq. after the Aug. per.; in Cic. only once as P. a.; v. infra): insons Cerberus leniter atterens caudam, rubbing against or upon (sc. Herculi), * Hor. C. 2, 19, 30:

    asinus spinetis se scabendi causā atterens,

    Plin. 10, 74, 95, § 204: aures, * Plaut. Pers. 4, 9, 11 (cf. antestor):

    bucula surgentes atterat herbas,

    tramples upon, Verg. G. 4, 12:

    opere insuetas atteruisse manus,

    Tib. 1, 4, 48; so Prop. 5, 3, 24, and Plin. 2, 63, 63, § 158; so,

    dentes usu atteruntur,

    id. 7, 16, 15, § 70:

    attrivit sedentis pedem,

    Vulg. Num. 22, 25:

    vestem,

    Dig. 23, 3, 10; Col. 11, 2, 16;

    Cels. praef.: vestimenta,

    Vulg. Deut. 29, 5; ib. Isa. 51, 6.— Poet., of sand worn by the water flowing over it:

    attritas versabat rivus harenas,

    Ov. M. 2, 456.—
    II.
    Trop., to destroy, waste, weaken, impair:

    postquam utrimque legiones item classes saepe fusae fugataeque et alteri alteros aliquantum adtriverant,

    Sall. J. 79, 4:

    magna pars (exercitūs) temeritate ducum adtrita est,

    id. ib. 85, 46:

    Italiae opes bello,

    id. ib. 5, 4; so Tac. H. 1, 10; 1, 89; 2, 56; Curt. 4, 6 fin.; cf. Sil. 2, 392 Drak.:

    nec publicanus atterit (Germanos),

    exhausts, drains, Tac. G. 29:

    famam atque pudorem,

    Sall. C. 16, 2:

    et vincere inglorium et atteri sordidum arbitrabatur,

    and to suffer injury in his dignity, Tac. Agr. 9 Rupert.:

    eo tempore, quo praecipue alenda ingenia atque indulgentiā quādam enutrienda sunt, asperiorum tractatu rerum atteruntur,

    are enfeebled, Quint. 8, prooem. 4:

    filii ejus atterentur egestate,

    Vulg. Job, 20, 10:

    Nec res atteritur longo sufflamine litis,

    Juv. 16, 50.— Hence, attrītus, a, um, P. a., rubbed off, worn off or away, wasted.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.: ut rictum ejus (simulacri) ac mentum paulo sit attritius, * Cic. Verr. 2, 4, 43:

    ansa,

    Verg. E. 6, 17:

    vomer,

    worn bright, id. G. 1, 46; cf. Juv. 8, 16 Rupert.:

    caelaturae,

    Plin. 33, 12, 55, § 157; Petr. 109, 9.—
    2.
    In medicine, attritae partes or subst. attrita, ōrum, n. (sc. membra), bruised, excoriated parts of the body:

    medetur et attritis partibus sive oleo etc.,

    Plin. 24, 7, 28, § 43:

    attritis medetur cinis muris silvatici etc.,

    id. 30, 8, 22, § 70.—
    B.
    Trop.: attrita frons, a shameless, impudent face (lit. a smooth face, to which shame no longer clings; cf. perfrico), Juv. 13, 242 Rupert.; so,

    domus Israël attritā fronte,

    Vulg. Ezech. 3, 7.— Sup. and adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > attero

  • 14 attero

    , attrivi, attritum, atterere 3
      тереть, стирать; уничтожать

    Dictionary Latin-Russian new > attero

  • 15 atterō (adt-)

        atterō (adt-) trīvī (atterui, Tb.), trītus, ere    [ad + tero], to rub against, rub away, wear: attritas harenas, O.: herbas, to trample, V.: Cerberus atterens Caudam, i. e. fawning, H. — Fig., to destroy, waste, impair, injure: alteros, S.: (Germanos), i. e. exhaust by exactions, Ta.: magna pars (exercitūs) temeritate ducum attrita est, S.: opes, S.

    Latin-English dictionary > atterō (adt-)

  • 16 attritus

    1.
    attrītus, a, um, P. a., v. attero.
    2.
    attrītus, ūs, m. [attero], a rubbing on or against something (post-Aug.).
    I.
    In gen.:

    (sues) inter se dimicant indurantes attritu arborum costas,

    Plin. 8, 52, 78, § 212; 9, 45, 68, § 147; 16, 40, 77, § 208; 37, 3, 12, § 48; Sen. Ira, 3, 4.—
    II.
    Med. t., an inflammation of the skin caused by rubbing (cf. attero, P a.):

    ulcera ex attritu facta,

    Plin. 33, 6, 35, § 105; 26, 8, 58, § 91 (Jan, trita); 28, 16, 62, § 222.

    Lewis & Short latin dictionary > attritus

  • 17 attritus

    I 1. attrītus, a, um
    part. pf. к attero
    2. adj.
    1) потёртый, стёртый, поношенный (toga M; ansa V)
    attritae partes, тж. attrita, (ōrum) PMпотёртые места (на коже или коре)
    2) усталый, вялый (sc. orator C); изнурённый ( libidinibus Pt)
    II attrītus, ūs m. [ attero ]

    Латинско-русский словарь > attritus

  • 18 attritus

    [st1]1 [-] attritus, (adtritus), a, um: part. passé de attero. - [abcl][b]a - frotté contre, usé par le frottement, poli. - [abcl]b - écorché. - [abcl]c - affaibli, écrasé, détruit.[/b]    - attrita frons: front impudent (qui ne rougit plus). [st1]2 [-] attritus, (adtritus), us, m.: frottement, froissement.
    * * *
    [st1]1 [-] attritus, (adtritus), a, um: part. passé de attero. - [abcl][b]a - frotté contre, usé par le frottement, poli. - [abcl]b - écorché. - [abcl]c - affaibli, écrasé, détruit.[/b]    - attrita frons: front impudent (qui ne rougit plus). [st1]2 [-] attritus, (adtritus), us, m.: frottement, froissement.
    * * *
        Attritus, penul. prod. Nomen ex participio. Cic. Mentum simulachri attritius. Usé à force de baiser.
    \
        Attritae opes. Liu. Diminuees, ou Consumees.
    \
        Attritus, huius attritus, pen. prod. Verbale. Plin. Frottement, Usure, Froyement. Vide INTERTRIGO.
    \
        Ex attritu arborum. Plin. Par force de soy frotter aux arbres.
    \
        Attritus petrae. Plin. Frottement contre une pierre.
    \
        Attritus calceamentorum. Plin. Escorchure ou foulure faicte des soliers.
    \
        Sedis vitia et attritus. Plin. Escorchure, Soillure.

    Dictionarium latinogallicum > attritus

  • 19 attritus

    1. attrītus (adtrītus), a, um, PAdi. m. Compar. (v. attero), abgerieben, abgenutzt, I) eig.: A) im allg.: ansa, Verg.: toga, Mart.: Compar., ut rictum eius ac mentum paulo sit attritius, Cic. Verr. 4, 94. – B) insbes., wund gerieben, attritae partes, u. subst., attrīta, ōrum, n., wund geriebene Teile, Plin. – II) übtr.: a) attrita frons, schamlose, freche Stirn, Iuven. 13, 242. – b) v. Redner, in der Darstellung abgeschwächt, matt, Calvus exsanguis et attritus, Tac. dial. 18.
    ————————
    2. attrītus (adtrītus), ūs, m. (attero), I) das Anreiben, das Reiben ( die Reibung) an etw., m. Genet. des Orts woran? sues indurantes attritu arborum costas, Plin.: m. subj. Genet. der Sache, nubium adtritu fulmina nascuntur, Sall. fr.: attritu aëris, Sen.: magnorum inter se corporum attritus, Sen.: attritus inter se ligni, Plin.: locustas pinnarum et feminum attritu sonare credatur sane, Plin.: absol., apri tela (Hauer) sua attritu acuentes, Sen.: myrrhiten attritu incitare ad calorem, warm reiben, Solin.: lateribus attritu exulceratis, wund gerieben, Sen.: femora atteri adurique attritu notum est, Plin. – II) übtr., die von starker Reibung herrührende Entzündung der Haut, ulcera ex attritu facta, Plin.: sedis vitia et attritus, Plin. – Dat. attritu, Plin. 2, 239.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > attritus

  • 20 aptero

    см. attero

    Большой итальяно-русский словарь > aptero

См. также в других словарях:

  • Attero Dominatus — Studioalbum von Sabaton Veröffentlichung 26. Juli 2006 Label Black Lodge Format …   Deutsch Wikipedia

  • Attero Dominatus — Студийный альбом Sabaton Дата выпуска 2006 Жанр пауэр метал …   Википедия

  • Attero Dominatus — Album par Sabaton Sortie 2006 Enregistrement Abyss Studios, Suède Durée 41:10 Genre power metal Producteur Tommy Tägtgren …   Wikipédia en Français

  • Attero Dominatus — Infobox Album Name = Attero Dominatus Type = studio Artist = Sabaton Released = flagicon|EU 2006 flagicon|USA January 29, 2008 [ [http://www.locomotivemusic.com/index.php?option=com content task=view id=254 Itemid=9 Locomotive Records Locomotive… …   Wikipedia

  • attero — àt·te·ro agg., s.m. 1. agg. TS entom. di insetto: privo di ali 2. agg. TS archeol. di tempio: privo di colonnati laterali 3. s.m. OB TS entom. insetto privo di ali appartenente al gruppo degli Atteri | pl. con iniz. maiusc., nella classificazione …   Dizionario italiano

  • attero — {{hw}}{{attero}}{{/hw}}V. aptero …   Enciclopedia di italiano

  • attero — pl.m. atteri sing.f. attera pl.f. attere …   Dizionario dei sinonimi e contrari

  • attero — V. aptero …   Sinonimi e Contrari. Terza edizione

  • Sabaton — Sabaton …   Википедия

  • Sabaton (band) — Infobox musical artist Name = Sabaton Img capt = Sabaton at Sauna Open Air Metal Festival 2007. Img size = Landscape = Yes Background = group or band Origin = Sweden Genre = Power metal Heavy metal Years active = 1999 present Label = Black Lodge… …   Wikipedia

  • Sabaton — au Sauna open air 2007 Pays d’origine Falun …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»