-
1 atrancar
atrancar ( conjugate atrancar) verbo transitivo ‹ cañería› to block (up); ‹puerta/ventana› to bar atrancarse verbo pronominal
atrancar verbo transitivo to bolt down, secure: atranca bien las contraventanas, que hay viento, it's windy - close up the shutters! ' atrancar' also found in these entries: English: bar -
2 atrancar
v.1 to bar.Ricardo atrancó la puerta Richard barred the door.2 to block.3 to bog down.El lodo atrancó al vehículo The mud bogged down the vehicle.4 to confine.* * *1 (puerta) to bar, bolt2 (obstruir) to obstruct, block up1 (atascarse) to get stuck2 (al leer) to stumble over one's words* * *verbto bar, block* * *1. VT1) [+ puerta] to bar, bolt; [+ cañería] to clog, block up; [+ escotillas] to batten down2) Cono Sur (=estreñir) to constipate2.VI [al andar] to stride along, take big steps; [al leer] to skim3.See:* * *1. 2.atrancarse v prona) cañería to get blocked* * *= jam.Ex. In the wake of the terrorist attacks on the World Trade Center, New York, on 11th September 2001, the main World Wide Web based news Web sites were jammed by users seeking information.----* atrancarse = stumble, get + stuck.* estar atrancado = be stuck.* * *1. 2.atrancarse v prona) cañería to get blocked* * *= jam.Ex: In the wake of the terrorist attacks on the World Trade Center, New York, on 11th September 2001, the main World Wide Web based news Web sites were jammed by users seeking information.
* atrancarse = stumble, get + stuck.* estar atrancado = be stuck.* * *atrancar [A2 ]vt1 ‹cañería› to block (up)2 ‹puerta/ventana› to bar1 «cañería» to get blocked2 «persona» (en una tarea) to get stuck* * *
atrancar ( conjugate atrancar) verbo transitivo ‹ cañería› to block (up);
‹puerta/ventana› to bar
atrancarse verbo pronominal
atrancar verbo transitivo to bolt down, secure: atranca bien las contraventanas, que hay viento, it's windy - close up the shutters!
' atrancar' also found in these entries:
English:
bar
* * *♦ vt1. [cerrar] to bar2. [obstruir] to block* * *v/t puerta barricade* * *atrancar {72} vt: to block, to bar -
3 atrancar
vt2) заставлять, загромождать• -
4 atrancar
verbo transitivo1. [cerrar] verriegeln2. [obturar] verstopfen————————atrancarse verbo pronominal1. [encerrarse] sich einschließen2. [atascarse] sich verstopfen3. (figurado) [al hablar] sich verhaspelnatrancaratrancar [atraŋ'kar] <c ⇒ qu>verriegelnnum1num (tubo) verstopfennum2num (un coche, al hablar) stecken bleibennum3num (encerrarse) sich einschließen -
5 atrancar
-
6 atrancar-se
-
7 atrancar
гл.1) общ. (преградить) загородить, (препятствовать движению) заклинить, заградить, заграждать, перекрывать, перекрыть, прудить, заставить (con), заставлять (con), баррикадировать (дверь, вход и т. п.), забаррикадировать (дверь, вход и т. п.), делать большие шаги, загораживать, запирать на засов2) разг. перегородить (преградить), читать быстро, глотая слова -
8 atrancar
-
9 atrancar
vtзакры́ть (дверь; окно) на засо́в, на задви́жку; заложи́ть что же́рдью и т п -
10 atrancar
• batten down -
11 atrancar
• uváznout* * *• Am mít zácpu• dělat dlouhé kroky• ucpat (potrubí)• zacpat se• zadřít se (o ložisku aj.)• zavřít (závoru)• číst napřeskáčku (s vynecháváním slov) -
12 ATRANCAR
v:No'oxche', tóojche'. -
13 atrancar
1. tr 1) преграждам, препречвам, заприщвам; 2) залоствам (врата); 2. intr 1) разг. ходя с големи крачки; 2) прен., разг. чета бързо, прескачайки редове; 3. prnl 1) запушвам се, заприщвам се; 2) заключвам се вътре, като залоствам вратата; 3) М. настоявам на мнението си, инатя се. -
14 atrancar
1. vt2) закупоривать, засорять2. vi1) разг. широко шагать2) разг. просматривать, пробегать -
15 atrancar
barrar -
16 atrancar las escotillas
-
17 atrancar la puerta
гл.общ. припереть дверь -
18 Atrancar la puerta
Punkuru q'iruna chakt'aña, äjaña. -
19 batil
Atrancar. -
20 barrar
atrancar, cruzar
См. также в других словарях:
atrancar — Se conjuga como: sacar Infinitivo: Gerundio: Participio: atrancar atrancando atrancado Indicativo presente imperfecto pretérito futuro condicional yo tú él, ella, Ud. nosotros vosotros ellos, ellas, Uds. atranco atrancas atranca atrancamos… … Wordreference Spanish Conjugations Dictionary
atrancar — v. tr. 1. Interceptar o caminho ou o curso (com trancos). 2. Atravancar; entrincheirar … Dicionário da Língua Portuguesa
atrancar — verbo transitivo 1. Cerrar (una persona) [una puerta o una ventana] con una tranca, una barra o un cerrojo: Por las noches atranca la puerta antes de irse a dormir. verbo transitivo,prnl. 1 … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
atrancar — (De tranca). 1. tr. Asegurar la puerta por dentro con una tranca. 2. atascar (ǁ obstruir un conducto). U. m. c. prnl.) 3. intr. coloq. p. us. Dar trancos (ǁ pasos largos). 4. prnl. Encerrarse asegurando la puerta con una tranca. 5. coloq.… … Diccionario de la lengua española
atrancar — ► verbo transitivo 1 Cerrar una puerta o una ventana con una tranca, una barra o un cerrojo: ■ atrancó la cerca para impedir el paso. SE CONJUGA COMO sacar ► verbo transitivo/ pronominal 2 Impedir una cosa el paso por un conducto: ■ esta cañería… … Enciclopedia Universal
atrancar — {{#}}{{LM A03953}}{{〓}} {{ConjA03953}}{{\}}CONJUGACIÓN{{/}}{{SynA04040}} {{[}}atrancar{{]}} ‹a·tran·car› {{《}}▍ v.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido a una puerta o a una ventana,{{♀}} asegurarlas por dentro mediante una tranca o un cerrojo: • Los… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
atrancar(se) — Sinónimos: ■ cerrar, asegurar, afianzar, reforzar, sujetar, atascar, obstruir Antónimos: ■ desatrancar, abrir, desatascar Sinónimos: ■ encerrarse, recluirse, aislarse, resguardarse, protegerse, defenderse … Diccionario de sinónimos y antónimos
atrancar — transitivo 1) aherrojar, trancar. 2) atascar, cegar, obstruir*, tapar, atorar. 3) trancar. pronominaly intransitivo 4 atragantar, atascar, obstruir, atarugar … Diccionario de sinónimos y antónimos
atrancar — tr. Asegurar con trancas. Atascar, obstruir. Encerrarse asegurando la puerta con una tranca … Diccionario Castellano
trancar — ► verbo transitivo 1 Cerrar una puerta con una tranca o un cerrojo: ■ tranqué la puerta con un palo para que no pudieran abrirla. TAMBIÉN atrancar SE CONJUGA COMO sacar ► verbo intransitivo 2 Dar una persona trancos o pasos o saltos largos. ►… … Enciclopedia Universal
obstruir — transitivo y pronominal interceptar, tapar, impedir*, estorbar, atascar, atrancar, obturar, cegar, atragantar, cerrar la puerta a. ≠ facilitar, desocupar, permit … Diccionario de sinónimos y antónimos