Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

assimilo

  • 1 assimilo

    assimilo, s. as-simulo.

    lateinisch-deutsches > assimilo

  • 2 assimilo

        Assimilo, assimilas, pen. corr. assimilare. Ouid. Comparager, Paragonner, Faire comparaison.
    \
        Assimilat porcum. Claudian. Il resemble à un porc.
    \
        Assimilare colores alicuius rei. Ouid. Prendre semblable couleur, Resembler de couleur.

    Dictionarium latinogallicum > assimilo

  • 3 assimilo

    assimilo, s. assimulo.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assimilo

  • 4 assimilo

    assimilare, assimilavi, assimilatus V TRANS
    make like; compare; counterfeit, simulate, imitate, pretend, feign, act a part

    Latin-English dictionary > assimilo

  • 5 assimilo (adsimilo) c. assimulo.

    assimulantĕr, adv. par analogie, par assimilation.

    Dictionarium latinogallicum > assimilo (adsimilo) c. assimulo.

  • 6 assimulo

    as-simulo (ad-simulo), auch assimilo (ad-similo), āvī, ātum, āre, etw. dem andern ähnlich machen, -darstellen, I) im allg.: a) in der Wirklichkeit, totis animalibus assimulari, ganz an Gefühl vollkommenen Tieren gleichen, Lucr.: deos in humani oris speciem, Tac.: est ergo Italia folio querno maxime assimulata, ähnlich gemacht, ähnlich, Plin.: statura tua assimilata est palmae, Vulg. cant. 7, 7: u. so absol., litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae, Cic.: m. griech. Acc., formam assimulata Camerti, die G. des K. annehmend, Verg. Aen. 12, 224. – b) in der Rede od. in Gedanken etw. einer Sache vergleichen, für ähnlich angeben od. halten, formam totius Britanniae auctores oblongae scutulae vel bipenni assimulavere, Tac.: simile ex specie comparabili aut ex conferenda atque assimulanda natura iudicatur, Cic.: quam assimulasse aptissime visus est, durch eine passende Vergleichung bezeichnet zu haben, Suet. – II) prägn., durch Verstellung nachmachen, -nachahmen, vorgeben, heucheln, m. Acc., nuptias assim. Ter.: anum assim. Ov.: se amicum, se laetum, Ter. – m. Infin., furere assimulare institit, Tragic. inc. fr.: assimulare amare oportet, Plaut. – im Pass. m. Nom. u. Infin., Plaut. mil. 152. – m. Acc. u. Infin., me assimulem insanire, Plaut.: assimulasse me esse praegnantem haud nego, Plaut.: hinc ab dextra venire me assimulabo, Ter. – mit quasi, ita assimulavit se quasi Amphitruo siet, Plaut.: assimulato quasi hominem quaesiveris, Plaut.: assimulabo quasi nunc exeam, Ter. – absol., quid si assimulo? Ter.: u. so oft Partiz. assimulātus = erheuchelt, verstellt, Schein- (Ggstz. verus), familiaritas, Cic.: virtus, Cic.: multa alia eiusdem generis, alia vera alia assimulata, Liv. – / Parag. Infinit. Praes. Pass. assimularier, Ter. heaut. 716. – Die Schreibung assimilo, von ältern Gelehrten geradezu verworfen (s. die Auslgg. bei Bosscha Plaut. capt. 2, 1, 32), scheint doch bei nachaug. u. spätern Schriftstellern, namentlich bei den Eccl., in der Bedeutung »ähnlich machen« ganz üblich gewesen zu sein, s. zB. Vulg. Iob 30, 9; psalm. 27, 1.

    lateinisch-deutsches > assimulo

  • 7 assimulo

    as-simulo (ad-simulo), auch assimilo (ad-similo), āvī, ātum, āre, etw. dem andern ähnlich machen, - darstellen, I) im allg.: a) in der Wirklichkeit, totis animalibus assimulari, ganz an Gefühl vollkommenen Tieren gleichen, Lucr.: deos in humani oris speciem, Tac.: est ergo Italia folio querno maxime assimulata, ähnlich gemacht, ähnlich, Plin.: statura tua assimilata est palmae, Vulg. cant. 7, 7: u. so absol., litterae lituraeque omnes assimulatae, expressae, Cic.: m. griech. Acc., formam assimulata Camerti, die G. des K. annehmend, Verg. Aen. 12, 224. – b) in der Rede od. in Gedanken etw. einer Sache vergleichen, für ähnlich angeben od. halten, formam totius Britanniae auctores oblongae scutulae vel bipenni assimulavere, Tac.: simile ex specie comparabili aut ex conferenda atque assimulanda natura iudicatur, Cic.: quam assimulasse aptissime visus est, durch eine passende Vergleichung bezeichnet zu haben, Suet. – II) prägn., durch Verstellung nachmachen, -nachahmen, vorgeben, heucheln, m. Acc., nuptias assim. Ter.: anum assim. Ov.: se amicum, se laetum, Ter. – m. Infin., furere assimulare institit, Tragic. inc. fr.: assimulare amare oportet, Plaut. – im Pass. m. Nom. u. Infin., Plaut. mil. 152. – m. Acc. u. Infin., me assimulem insanire, Plaut.: assimulasse me esse praegnantem haud nego, Plaut.: hinc ab dextra venire me assi-
    ————
    mulabo, Ter. – mit quasi, ita assimulavit se quasi Amphitruo siet, Plaut.: assimulato quasi hominem quaesiveris, Plaut.: assimulabo quasi nunc exeam, Ter. – absol., quid si assimulo? Ter.: u. so oft Partiz. assimulātus = erheuchelt, verstellt, Schein- (Ggstz. verus), familiaritas, Cic.: virtus, Cic.: multa alia eiusdem generis, alia vera alia assimulata, Liv. – Parag. Infinit. Praes. Pass. assimularier, Ter. heaut. 716. – Die Schreibung assimilo, von ältern Gelehrten geradezu verworfen (s. die Auslgg. bei Bosscha Plaut. capt. 2, 1, 32), scheint doch bei nachaug. u. spätern Schriftstellern, namentlich bei den Eccl., in der Bedeutung »ähnlich machen« ganz üblich gewesen zu sein, s. zB. Vulg. Iob 30, 9; psalm. 27, 1.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assimulo

  • 8 assimulatio

    assimulātio (adsimulātio), auch assimilātio (adsimilātio), ōnis, f. (assimulo, assimilo), die Ähnlichmachung; dah. I) im allg.: a) die ähnliche Bildung, mulierum paucis prodigiosa assimilatio, Plin. 11, 262 M. u. D. – b) das Invergleichbringen, Tac. ann. 15, 49: einer Sache mit einer andern, dolosa, Cod. Iust. 2, 18 (19), 24; vgl. Cod. Theod. 16, 2, 18. – II) prägn.: a) die Erdichtung, fabulosa assimilatio, Cic. (?) b. Favon. Eulog. comm. ad somn. Scip. p. 401, 3 B. – b) als rhet. t. t., das verstellte Sich-Annähern des Redners an die Meinung der Zuhörer, die Verstellung, Cornif. rhet. 4, 50.

    lateinisch-deutsches > assimulatio

  • 9 assimulatio

    assimulātio (adsimulātio), auch assimilātio (adsimilātio), ōnis, f. (assimulo, assimilo), die Ähnlichmachung; dah. I) im allg.: a) die ähnliche Bildung, mulierum paucis prodigiosa assimilatio, Plin. 11, 262 M. u. D. – b) das Invergleichbringen, Tac. ann. 15, 49: einer Sache mit einer andern, dolosa, Cod. Iust. 2, 18 (19), 24; vgl. Cod. Theod. 16, 2, 18. – II) prägn.: a) die Erdichtung, fabulosa assimilatio, Cic. (?) b. Favon. Eulog. comm. ad somn. Scip. p. 401, 3 B. – b) als rhet. t. t., das verstellte Sich-Annähern des Redners an die Meinung der Zuhörer, die Verstellung, Cornif. rhet. 4, 50.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > assimulatio

См. также в других словарях:

  • assimilare — as·si·mi·là·re v.tr. (io assìmilo) 1. CO considerare simile: questo giudizio si può assimilare a una condanna, non voglio essere assimilato a loro Sinonimi: 1comparare, equiparare, paragonare. Contrari: differenziare, distinguere. 2a. TS fisiol.… …   Dizionario italiano

  • Ассимиляторы — (от лат. assimilo уподобляю)         в ботанике,          1) ассимиляционный аппарат многих мхов печёночников в виде коротких рядов хлорофиллоносных клеток;          2) пластинчатые выросты ассимиляционной ткани, идущие вдоль листа некоторых мхов …   Большая советская энциклопедия

  • АССИМИЛИРОВАТЬ — АССИМИЛИРОВАТЬ, ассимилирую, ассимилируешь, совер. и несовер., кого что (лат. assimilo уподобляю) (книжн.). Уподобить (уподоблять) себе, превратить (превращать) в себе подобного. Русские переселенцы на севере ассимилировали менее культурные… …   Толковый словарь Ушакова

  • АССИМИЛИРОВАТЬ — (лат. assimilare уподоблять). Уподоблять, уравнивать, усваивать. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АССИМИЛИРОВАТЬ лат. assimilare, уподоблять. Превращать в вещество материалы, взятые из внешнего мира …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Ассимиляция — (от лат. assimilatio воспроизведение), анаболизм, процесс, в ходе которого из более простых веществ синтезируются более сложные (полисахариды, нуклеиновые кислоты, белки и др.), аналогичные компонентам этого организма и необходимые для его… …   Экологический словарь

  • assimilarsi — as·si·mi·làr·si v.pronom.intr. (io mi assìmilo) 1. BU considerarsi simile: assimilarsi a Dio Sinonimi: paragonarsi. 2. TS fon. di un suono, subire un processo di assimilazione …   Dizionario italiano

  • assimilare — {{hw}}{{assimilare}}{{/hw}}A v. tr.  (io assimilo ) 1 (lett.) Rendere simile. 2 (biol.) Assorbire sostanze nutritive dal tubo digerente trasformandole in parte integrante dell organismo vivente. 3 (fig.) Far proprio: assimilare idee. B v. intr.… …   Enciclopedia di italiano

  • assimilare — [dal lat. assimilare, assimulare rendere simile , der. di simĭlis simile , col pref. ad  ] (io assìmilo, ecc.). ■ v. tr. 1. [considerare come simile, con la prep. a del secondo arg.: a. un fatto a un altro ] ▶◀ (non com.) agguagliare, (non com.)… …   Enciclopedia Italiana

  • ՃՇԳՐՏԵՄ — (եցի.) NBH 2 0182 Chronological Sequence: Early classical, 5c, 8c, 10c, 12c ն. ἑξακριβάζω, ἑξακριβεύω, ἑξακριβόω investigo, exacte vel accurate perscrutor, certifico, diligentius observo στοχάζω conjecto χαρακτηρίζω, ὀμοιόω exprimo, assimilo.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • ՆՄԱՆԵՑՈՒՑԱՆԵՄ — (ցուցի.) NBH 2 0432 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 7c, 10c ն. ὀμοιόω, ἁπεικάζω assimilo, comparo, conformo, coaequo. Տալ նմանել. համեմատել. յարմարել. պատկանել. յինքն ձգել. եւ Համարել. *Ու՞մ նմանեցուցից զազգս զայս: Ու՞մ… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»