-
1 assigno
I.In gen.A.Lit., to mark out or appoint to one, to assign; hence also, to distribute, allot, give by assigning, as t. t. of the division of public lands to the colonists (cf. assignatio;B.syn.: ascribo, attribuo): uti agrum eis militibus, legioni Martiae et legioni quartae ita darent, adsignarent, ut quibus militibus amplissime dati, adsignati essent,
Cic. Phil. 5, 19 fin.; so id. ib. 2, 17, 43; id. Agr. 3, 3, 12:qui (triumviri) ad agrum venerant adsignandum,
Liv. 21, 25; 26, 21; Sic. Fl. p. 18 Goes.—Transf., to assign something to some one, to confer upon:C.mihi ex agro tuo tantum adsignes, quantum corpore meo occupari potest,
Cic. Att. 3, 19, 3: munus humanum adsignatum a deo, id. Rep. 6, 15 fin.:apparitores a praetore adsignati,
id. Verr. 2, 3, 25:ordines,
id. Pis. 36, 88:quem cuique ordinem adsignari e re publicā esset, eum adsignare,
Liv. 42, 33:equum publicum,
id. 39, 19; so id. 5, 7:equiti certus numerus aeris est adsignatus,
id. ib.: aspera bella componunt, agros adsignant, oppida condunt, to assign dwellingplaces to those roaming about (with ref. to I. A.), * Hor. Ep. 2, 1, 8:natura avibus caelum adsignavit,
appointed, allotted, Plin. 10, 50, 72, § 141:de adsignandis libertis,
Dig. 38, 4. 1 sq.: adsignavit eam vivam, parestêsen, he presented her, Vulg. Act. 9, 41 al.—Trop., to ascribe, attribute, impute to one as a crime, or to reckon as a service (in the last sense not before the Aug. period; in Cic. only in the first signification).a.In mal. part.:b.nec vero id homini tum quisquam, sed tempori adsignandum putavit,
Cic. Rab. Post. 10, 27:haec si minus apta videntur huic sermoni, Attico adsigna, qui etc.,
id. Brut. 19, 74:ne hoc improbitati et sceleri meo potius quam imprudentiae miseriaeque adsignes,
id. ad Q. Fr. 1, 4; so id. Fam. 6, 7, 3; id. Att. 6, 1, 11; 10, 4, 6; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:petit, ne unius amentiam civitati adsignarent,
Liv. 35, 31 ' permixtum vehiculis agmen ac pleraque fortuita fraudi suae adsignantes, Tac. H. 2, 60; Nigid. ap. Gell. 4, 9, 2; and without dat.: me culpam fortunae adsignare, calamitatem crimini dare;me amissionem classis obicere, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 50 Zumpt.—In bon. part.: nos omnia, quae prospera tibi evenere, tuo consilio adsignare;II.adversa casibus incertis belli et fortunae delegare,
Liv. 28, 42, 7:Cypri devictae nulli adsignanda gloria est,
Vell. 2, 38:sua fortia facta gloriae principis,
Tac. G. 14:hoc sibi gloriae,
Gell. 9, 9 fin.:si haec infinitas naturae omnium artifici possit adsignari,
Plin. 2, 1, 1, § 3:inventionem ejus (molyos) Mercurio adsignat,
id. 25, 4, 8, § 26 al. —Esp.A.With the access. idea of object, design, to commit, consign, give over a thing to one to keep or take care of (rare, mostly post - Aug.):B.quibus deportanda Romam Regina Juno adsignata erat,
Liv. 5, 22 ' Eumenem adsignari custodibus praecepit, Just. 14, 4 fin.; Dig. 18, 1, 62; 4, 9, 1.— Trop.:bonos juvenes adsignare famae,
Plin. Ep. 6, 23, 2; so Sen. Ep. 110.—To make a mark upon something, to seal it (post-Aug.):adsigna, Marce, tabellas,
Pers. 5, 81:subscribente et adsignante domino,
Dig. 45, 1, 126; 26, 8, 20: cum adsignavero iis fructum hunc, shall have sealed and sent, Vulg. Rom. 15, 28.— Trop.:verbum in clausulā positum adsignatur auditori et infigitur,
is impressed upon, Quint. 9, 4, 29. -
2 assigno
assignare, assignavi, assignatus V TRANSassign, distribute, allot; award, bestow (rank/honors); impute; affix seal -
3 adsigno
I.In gen.A.Lit., to mark out or appoint to one, to assign; hence also, to distribute, allot, give by assigning, as t. t. of the division of public lands to the colonists (cf. assignatio;B.syn.: ascribo, attribuo): uti agrum eis militibus, legioni Martiae et legioni quartae ita darent, adsignarent, ut quibus militibus amplissime dati, adsignati essent,
Cic. Phil. 5, 19 fin.; so id. ib. 2, 17, 43; id. Agr. 3, 3, 12:qui (triumviri) ad agrum venerant adsignandum,
Liv. 21, 25; 26, 21; Sic. Fl. p. 18 Goes.—Transf., to assign something to some one, to confer upon:C.mihi ex agro tuo tantum adsignes, quantum corpore meo occupari potest,
Cic. Att. 3, 19, 3: munus humanum adsignatum a deo, id. Rep. 6, 15 fin.:apparitores a praetore adsignati,
id. Verr. 2, 3, 25:ordines,
id. Pis. 36, 88:quem cuique ordinem adsignari e re publicā esset, eum adsignare,
Liv. 42, 33:equum publicum,
id. 39, 19; so id. 5, 7:equiti certus numerus aeris est adsignatus,
id. ib.: aspera bella componunt, agros adsignant, oppida condunt, to assign dwellingplaces to those roaming about (with ref. to I. A.), * Hor. Ep. 2, 1, 8:natura avibus caelum adsignavit,
appointed, allotted, Plin. 10, 50, 72, § 141:de adsignandis libertis,
Dig. 38, 4. 1 sq.: adsignavit eam vivam, parestêsen, he presented her, Vulg. Act. 9, 41 al.—Trop., to ascribe, attribute, impute to one as a crime, or to reckon as a service (in the last sense not before the Aug. period; in Cic. only in the first signification).a.In mal. part.:b.nec vero id homini tum quisquam, sed tempori adsignandum putavit,
Cic. Rab. Post. 10, 27:haec si minus apta videntur huic sermoni, Attico adsigna, qui etc.,
id. Brut. 19, 74:ne hoc improbitati et sceleri meo potius quam imprudentiae miseriaeque adsignes,
id. ad Q. Fr. 1, 4; so id. Fam. 6, 7, 3; id. Att. 6, 1, 11; 10, 4, 6; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:petit, ne unius amentiam civitati adsignarent,
Liv. 35, 31 ' permixtum vehiculis agmen ac pleraque fortuita fraudi suae adsignantes, Tac. H. 2, 60; Nigid. ap. Gell. 4, 9, 2; and without dat.: me culpam fortunae adsignare, calamitatem crimini dare;me amissionem classis obicere, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 50 Zumpt.—In bon. part.: nos omnia, quae prospera tibi evenere, tuo consilio adsignare;II.adversa casibus incertis belli et fortunae delegare,
Liv. 28, 42, 7:Cypri devictae nulli adsignanda gloria est,
Vell. 2, 38:sua fortia facta gloriae principis,
Tac. G. 14:hoc sibi gloriae,
Gell. 9, 9 fin.:si haec infinitas naturae omnium artifici possit adsignari,
Plin. 2, 1, 1, § 3:inventionem ejus (molyos) Mercurio adsignat,
id. 25, 4, 8, § 26 al. —Esp.A.With the access. idea of object, design, to commit, consign, give over a thing to one to keep or take care of (rare, mostly post - Aug.):B.quibus deportanda Romam Regina Juno adsignata erat,
Liv. 5, 22 ' Eumenem adsignari custodibus praecepit, Just. 14, 4 fin.; Dig. 18, 1, 62; 4, 9, 1.— Trop.:bonos juvenes adsignare famae,
Plin. Ep. 6, 23, 2; so Sen. Ep. 110.—To make a mark upon something, to seal it (post-Aug.):adsigna, Marce, tabellas,
Pers. 5, 81:subscribente et adsignante domino,
Dig. 45, 1, 126; 26, 8, 20: cum adsignavero iis fructum hunc, shall have sealed and sent, Vulg. Rom. 15, 28.— Trop.:verbum in clausulā positum adsignatur auditori et infigitur,
is impressed upon, Quint. 9, 4, 29. -
4 adsignatio
assignātĭo ( ads-), ōnis, f. [assigno], a marking, showing, assignment, allotment; most freq. of the allotment of land to colonists (cf. assigno, I. A.);with and without agrorum: haec agrorum adsignatio,
Cic. Phil. 6, 5, 14; 4, 4, 9; id. Agr. 2, 30 fin.:novae adsignationes,
id. ib. 3, 3; so id. Fam. 13, 8, 2:popularis adsignationis modum non excessit,
Val. Max. 4, 3, 7.—Of other things (cf. assigno, I. B.):aquae,
Dig. 43, 20, 1. -
5 assignatio
assignātĭo ( ads-), ōnis, f. [assigno], a marking, showing, assignment, allotment; most freq. of the allotment of land to colonists (cf. assigno, I. A.);with and without agrorum: haec agrorum adsignatio,
Cic. Phil. 6, 5, 14; 4, 4, 9; id. Agr. 2, 30 fin.:novae adsignationes,
id. ib. 3, 3; so id. Fam. 13, 8, 2:popularis adsignationis modum non excessit,
Val. Max. 4, 3, 7.—Of other things (cf. assigno, I. B.):aquae,
Dig. 43, 20, 1. -
6 adtribuo
at-trĭbŭo ( adt-, Weissenb., Jan; att-, B. and K., L. Müller), ŭi, ūtum, 3, v. a., to associate, add or join to, to annex, assign, bestow, give (class., but rare in the poets; syn.: tribuo, assigno, do, ascribo, addico).I.In gen.A.Lit.:B.pueros attribue ei, quot et quos videbitur,
Cic. Att. 12, 30:video, cui Apulia sit attributa,
assigned as a province, id. Cat. 2, 3, 6:insulae Rhodiis attributae,
annexed, subjected, id. ad Q. Fr. 1, 1, 11:Camunni finitimis adtributi municipiis,
Plin. 3, 20, 24, § 134:equos gladiatoribus,
Caes. B. C. 1, 14:quae (juventus) praesidio ejus loci adtributa erat,
Liv. 24, 21: pontifici sacra omnia. id. 1, 20: possessionem, Vulg. Num. 36, 12:aliquem,
ib. Deut. 29, 26.—Of the assigning of state domains or other possessions belonging to the public treasures:bona oppressorum in Vesvio restitutioni afflictarum civitatium attribuit,
Suet. Tit. 8 al. —Hence of appropriations from the exchequer:pecuniam alicui,
Cic. Phil. 14, 14, 16:ad aliquam rem pecuniam dare, attribuere, solvere,
id. ib. 14, 14 fin.;so Liv 40, 51.—Also of private assignments: Faberius si venerit, videbis, ut tantum attribuatur, quantum debetur,
Cic. Att. 13, 2, 1.—Hence also aliquem, to assign, make over to any one:attributos quod appellas, valde probo,
i. e. my debtors, to whom I have referred you, Cic. Att. 13, 22.—Trop.:II.timor, quem mihi natura pudorque meus attribuit,
Cic. Rosc. Am. 4:Suus cuique attributus est error,
Cat. 22, 20:si alicui rei hujus modi, legi, loco, urbi, monumento oratio attribuetur,
i. e. if these are represented as speaking, Cic. Inv 1, 52, 100:curam alicujus rei adtribuere,
Liv. 26, 49.—Esp.A.To join in addition, to add:B.non attribuere ad amissionem amicorum miseriam nostram,
Cic. Tusc. 3, 30, 73.—Aliquid alicui, to attribute or impute to one, to charge with, ascribe to (cf. ascribo):C.si eruditius videbitur disputare, attribuito Graecis litteris,
Cic. Sen. 1, 3:Hoc tu si cupidius factum existimas, Caesari attribues,
id. de Or. 2, 3, 14:bonos exitus dis immortalibus,
id. N. D. 3, 37, 89:aliis causam calamitatis,
id. Verr. 2, 5, 41.—T. t., to lay as a tax or tribute:A.his rebus omnibus terni in milia aeris adtribuerentur,
Liv. 39, 44.—Hence, attrĭbūtus ( adt-), a, um, P. a., lit. that is ascribed or attributed to a thing; hence, subst.: attrĭbūtum, i, n.(Acc. to I.) Money assigned from the public treasury, Varr. L. L. 5, § 181 Müll.—B.In gram. lang., a predicate, attribute:Omnes res confirmantur aut ex eo, quod personis, aut ex eo, quod negotiis est attributum,
Cic. Inv. 1, 24, 34; 1, 25, 36 sqq.; Gell. 4, 1 fin. -
7 adtributus
at-trĭbŭo ( adt-, Weissenb., Jan; att-, B. and K., L. Müller), ŭi, ūtum, 3, v. a., to associate, add or join to, to annex, assign, bestow, give (class., but rare in the poets; syn.: tribuo, assigno, do, ascribo, addico).I.In gen.A.Lit.:B.pueros attribue ei, quot et quos videbitur,
Cic. Att. 12, 30:video, cui Apulia sit attributa,
assigned as a province, id. Cat. 2, 3, 6:insulae Rhodiis attributae,
annexed, subjected, id. ad Q. Fr. 1, 1, 11:Camunni finitimis adtributi municipiis,
Plin. 3, 20, 24, § 134:equos gladiatoribus,
Caes. B. C. 1, 14:quae (juventus) praesidio ejus loci adtributa erat,
Liv. 24, 21: pontifici sacra omnia. id. 1, 20: possessionem, Vulg. Num. 36, 12:aliquem,
ib. Deut. 29, 26.—Of the assigning of state domains or other possessions belonging to the public treasures:bona oppressorum in Vesvio restitutioni afflictarum civitatium attribuit,
Suet. Tit. 8 al. —Hence of appropriations from the exchequer:pecuniam alicui,
Cic. Phil. 14, 14, 16:ad aliquam rem pecuniam dare, attribuere, solvere,
id. ib. 14, 14 fin.;so Liv 40, 51.—Also of private assignments: Faberius si venerit, videbis, ut tantum attribuatur, quantum debetur,
Cic. Att. 13, 2, 1.—Hence also aliquem, to assign, make over to any one:attributos quod appellas, valde probo,
i. e. my debtors, to whom I have referred you, Cic. Att. 13, 22.—Trop.:II.timor, quem mihi natura pudorque meus attribuit,
Cic. Rosc. Am. 4:Suus cuique attributus est error,
Cat. 22, 20:si alicui rei hujus modi, legi, loco, urbi, monumento oratio attribuetur,
i. e. if these are represented as speaking, Cic. Inv 1, 52, 100:curam alicujus rei adtribuere,
Liv. 26, 49.—Esp.A.To join in addition, to add:B.non attribuere ad amissionem amicorum miseriam nostram,
Cic. Tusc. 3, 30, 73.—Aliquid alicui, to attribute or impute to one, to charge with, ascribe to (cf. ascribo):C.si eruditius videbitur disputare, attribuito Graecis litteris,
Cic. Sen. 1, 3:Hoc tu si cupidius factum existimas, Caesari attribues,
id. de Or. 2, 3, 14:bonos exitus dis immortalibus,
id. N. D. 3, 37, 89:aliis causam calamitatis,
id. Verr. 2, 5, 41.—T. t., to lay as a tax or tribute:A.his rebus omnibus terni in milia aeris adtribuerentur,
Liv. 39, 44.—Hence, attrĭbūtus ( adt-), a, um, P. a., lit. that is ascribed or attributed to a thing; hence, subst.: attrĭbūtum, i, n.(Acc. to I.) Money assigned from the public treasury, Varr. L. L. 5, § 181 Müll.—B.In gram. lang., a predicate, attribute:Omnes res confirmantur aut ex eo, quod personis, aut ex eo, quod negotiis est attributum,
Cic. Inv. 1, 24, 34; 1, 25, 36 sqq.; Gell. 4, 1 fin. -
8 attribuo
at-trĭbŭo ( adt-, Weissenb., Jan; att-, B. and K., L. Müller), ŭi, ūtum, 3, v. a., to associate, add or join to, to annex, assign, bestow, give (class., but rare in the poets; syn.: tribuo, assigno, do, ascribo, addico).I.In gen.A.Lit.:B.pueros attribue ei, quot et quos videbitur,
Cic. Att. 12, 30:video, cui Apulia sit attributa,
assigned as a province, id. Cat. 2, 3, 6:insulae Rhodiis attributae,
annexed, subjected, id. ad Q. Fr. 1, 1, 11:Camunni finitimis adtributi municipiis,
Plin. 3, 20, 24, § 134:equos gladiatoribus,
Caes. B. C. 1, 14:quae (juventus) praesidio ejus loci adtributa erat,
Liv. 24, 21: pontifici sacra omnia. id. 1, 20: possessionem, Vulg. Num. 36, 12:aliquem,
ib. Deut. 29, 26.—Of the assigning of state domains or other possessions belonging to the public treasures:bona oppressorum in Vesvio restitutioni afflictarum civitatium attribuit,
Suet. Tit. 8 al. —Hence of appropriations from the exchequer:pecuniam alicui,
Cic. Phil. 14, 14, 16:ad aliquam rem pecuniam dare, attribuere, solvere,
id. ib. 14, 14 fin.;so Liv 40, 51.—Also of private assignments: Faberius si venerit, videbis, ut tantum attribuatur, quantum debetur,
Cic. Att. 13, 2, 1.—Hence also aliquem, to assign, make over to any one:attributos quod appellas, valde probo,
i. e. my debtors, to whom I have referred you, Cic. Att. 13, 22.—Trop.:II.timor, quem mihi natura pudorque meus attribuit,
Cic. Rosc. Am. 4:Suus cuique attributus est error,
Cat. 22, 20:si alicui rei hujus modi, legi, loco, urbi, monumento oratio attribuetur,
i. e. if these are represented as speaking, Cic. Inv 1, 52, 100:curam alicujus rei adtribuere,
Liv. 26, 49.—Esp.A.To join in addition, to add:B.non attribuere ad amissionem amicorum miseriam nostram,
Cic. Tusc. 3, 30, 73.—Aliquid alicui, to attribute or impute to one, to charge with, ascribe to (cf. ascribo):C.si eruditius videbitur disputare, attribuito Graecis litteris,
Cic. Sen. 1, 3:Hoc tu si cupidius factum existimas, Caesari attribues,
id. de Or. 2, 3, 14:bonos exitus dis immortalibus,
id. N. D. 3, 37, 89:aliis causam calamitatis,
id. Verr. 2, 5, 41.—T. t., to lay as a tax or tribute:A.his rebus omnibus terni in milia aeris adtribuerentur,
Liv. 39, 44.—Hence, attrĭbūtus ( adt-), a, um, P. a., lit. that is ascribed or attributed to a thing; hence, subst.: attrĭbūtum, i, n.(Acc. to I.) Money assigned from the public treasury, Varr. L. L. 5, § 181 Müll.—B.In gram. lang., a predicate, attribute:Omnes res confirmantur aut ex eo, quod personis, aut ex eo, quod negotiis est attributum,
Cic. Inv. 1, 24, 34; 1, 25, 36 sqq.; Gell. 4, 1 fin. -
9 attributum
at-trĭbŭo ( adt-, Weissenb., Jan; att-, B. and K., L. Müller), ŭi, ūtum, 3, v. a., to associate, add or join to, to annex, assign, bestow, give (class., but rare in the poets; syn.: tribuo, assigno, do, ascribo, addico).I.In gen.A.Lit.:B.pueros attribue ei, quot et quos videbitur,
Cic. Att. 12, 30:video, cui Apulia sit attributa,
assigned as a province, id. Cat. 2, 3, 6:insulae Rhodiis attributae,
annexed, subjected, id. ad Q. Fr. 1, 1, 11:Camunni finitimis adtributi municipiis,
Plin. 3, 20, 24, § 134:equos gladiatoribus,
Caes. B. C. 1, 14:quae (juventus) praesidio ejus loci adtributa erat,
Liv. 24, 21: pontifici sacra omnia. id. 1, 20: possessionem, Vulg. Num. 36, 12:aliquem,
ib. Deut. 29, 26.—Of the assigning of state domains or other possessions belonging to the public treasures:bona oppressorum in Vesvio restitutioni afflictarum civitatium attribuit,
Suet. Tit. 8 al. —Hence of appropriations from the exchequer:pecuniam alicui,
Cic. Phil. 14, 14, 16:ad aliquam rem pecuniam dare, attribuere, solvere,
id. ib. 14, 14 fin.;so Liv 40, 51.—Also of private assignments: Faberius si venerit, videbis, ut tantum attribuatur, quantum debetur,
Cic. Att. 13, 2, 1.—Hence also aliquem, to assign, make over to any one:attributos quod appellas, valde probo,
i. e. my debtors, to whom I have referred you, Cic. Att. 13, 22.—Trop.:II.timor, quem mihi natura pudorque meus attribuit,
Cic. Rosc. Am. 4:Suus cuique attributus est error,
Cat. 22, 20:si alicui rei hujus modi, legi, loco, urbi, monumento oratio attribuetur,
i. e. if these are represented as speaking, Cic. Inv 1, 52, 100:curam alicujus rei adtribuere,
Liv. 26, 49.—Esp.A.To join in addition, to add:B.non attribuere ad amissionem amicorum miseriam nostram,
Cic. Tusc. 3, 30, 73.—Aliquid alicui, to attribute or impute to one, to charge with, ascribe to (cf. ascribo):C.si eruditius videbitur disputare, attribuito Graecis litteris,
Cic. Sen. 1, 3:Hoc tu si cupidius factum existimas, Caesari attribues,
id. de Or. 2, 3, 14:bonos exitus dis immortalibus,
id. N. D. 3, 37, 89:aliis causam calamitatis,
id. Verr. 2, 5, 41.—T. t., to lay as a tax or tribute:A.his rebus omnibus terni in milia aeris adtribuerentur,
Liv. 39, 44.—Hence, attrĭbūtus ( adt-), a, um, P. a., lit. that is ascribed or attributed to a thing; hence, subst.: attrĭbūtum, i, n.(Acc. to I.) Money assigned from the public treasury, Varr. L. L. 5, § 181 Müll.—B.In gram. lang., a predicate, attribute:Omnes res confirmantur aut ex eo, quod personis, aut ex eo, quod negotiis est attributum,
Cic. Inv. 1, 24, 34; 1, 25, 36 sqq.; Gell. 4, 1 fin.
См. также в других словарях:
Ассигнаты — (франц. assignats, от лат. assigno назначаю) бумажные деньги периода Великой французской революции. Впервые были выпущены в 1789 крупными купюрами (10 000 ливров) на сумму 400 млн. ливров как государственные процентные бумаги с 3 5%… … Большая советская энциклопедия
АСИГНОВАТЬ — АСИГНОВАТЬ, АССИГНОВАТЬ, ассигную, ассигнуешь, совер. и несовер., что (лат. assigno). Включить (включать) в смету, назначить (назначать) выдачу известной суммы на какую нибудь определенную цель (офиц., фин.). На ремонт школы предполагается… … Толковый словарь Ушакова
АСИГНОВАТЬ — АСИГНОВАТЬ, АССИГНОВАТЬ, ассигную, ассигнуешь, совер. и несовер., что (лат. assigno). Включить (включать) в смету, назначить (назначать) выдачу известной суммы на какую нибудь определенную цель (офиц., фин.). На ремонт школы предполагается… … Толковый словарь Ушакова
КОНТРАССИГНАЦИЯ — КОНТРАССИГНАЦИЯ, контрассигнации, жен. (от лат. contra против и assigno ставлю печать) (офиц. загр.). Подпись, скрепа министра на акте, исходящем от главы правительства, означающая, что ответственность за этот акт падает на министра. Толковый… … Толковый словарь Ушакова
Benafigos — Saltar a navegación, búsqueda Benafigos Bandera … Wikipedia Español
Ассигнаты — Односторонний королевский ассигнат 500 ливров, 1790 У этого термина существуют и другие з … Википедия
АССИГНОВАТЬ — (от лат. assignare указывать, назначать). Назначить отпуск денег. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АССИГНОВАТЬ лат. assignare. Назначить отпуск денег. Объяснение 25000 иностранных слов, вошедших в… … Словарь иностранных слов русского языка
контрассигнация — контрассигнации, ж. [от латин. contra – против и assigno – ставлю печать] (офиц. загр.). Подпись, скрепа министра на акте, исходящем от главы правительства, означающая, что ответственность за этот акт падает на министра. Большой словарь… … Словарь иностранных слов русского языка
ՄԱԿԱԳՐԵՄ — (եցի.) NBH 2 0191 Chronological Sequence: 6c, 8c, 9c, 11c, 12c, 13c ն. ἑπιγράφω intitulo, describo, inscribo եւ assigno, adscribo Վերագրել. որպէս վերնագրել. գրել ʼի վերայ. *Մակագրէ արիստոտէլ (այսպէս). Յաղագս ստորոգութեան. Յաղագս մեկնութեան.… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)
ՆՇԱՆԱԿԵՄ — (եցի.) NBH 2 0436 Chronological Sequence: Unknown date, 5c, 6c, 8c, 10c ն. σημαίνω, ἑπισημαίνω significo, assigno, designo, signum do διασαφέω declaro, explano ἑξηγέομαι refero, enarro, explico. Նշանակաւ իւիք յայտ առնել. նշանաւ իմն յայտնել. տալ… … հայերեն բառարան (Armenian dictionary)