Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

asellio

  • 1 asellio

    asellio, ōnis, m. (Demin. v. asellus = asinarius), der Eseltreiber, Ennod. carm. 2, 24 lemm.

    lateinisch-deutsches > asellio

  • 2 asellio

    asellio, ōnis, m. (Demin. v. asellus = asinarius), der Eseltreiber, Ennod. carm. 2, 24 lemm.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > asellio

  • 3 Asellio

    Asellĭo, ōnis, m., one of the early Roman historians, Cic. Leg. 1, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > Asellio

  • 4 asellio

    [st1]1 [-] asellĭo, ōnis, m.: ânier. [st1]2 [-] Asellĭo, ōnis, m.: Asellio (un historien).

    Dictionarium latinogallicum > asellio

  • 5 Asellio

    ōnis m.
    Азеллион: Р. Sempronius A., военный трибун при осаде Нуманции (133 г. до н. э.), автор истории Рима от Пунических войн до Гракхов C, AG

    Латинско-русский словарь > Asellio

  • 6 diarium

    diārium, īn. [ dies ]
    1) дневная порция, рацион, паёк (преим. римск. солдат и рабов) C, H, Sen
    post asellum diaria non sumo погов. Ptсм. asellus II
    2) подённая плата, дневное жалование ( aliquid sibi de diariis facere Pt)
    3) подённая запись, дневник (d. scribere Asellio ap. AG)

    Латинско-русский словарь > diarium

  • 7 facundiosus

    fācundiōsus, a, um Asellio ap. AG = facundus

    Латинско-русский словарь > facundiosus

  • 8 glisco

    glīsco, ere (zu indogerm. *ĝlei-, zunehmen, andrängen), unvermerkt zunehmen, I) eig.: A) im engern Sinne, v. Feuer = entglimmen, unvermerkt-, allmählich in Brand geraten (vgl. Serv. Verg. Aen. 12, 9): gliscens labes, Sil. 14, 308: im Gleichnis, ad iuvenilem libidinem copia voluptatum gliscit illa, ut ignis oleo, Cic. Hortens. fr. 66 (bei Non. 22, 21). – B) im weitern Sinne: a) an Umfang u. Kraft nach u. nach zunehmen, cutis gliscit, schwillt an, Stat.: gliscit asellus, turtur, wird dick u. fett, Col.: u. so terra gliscit stercore, quasi pabulo, Col.: ventus gliscens, Sall. fr. – b) an Zahl zunehmen, überhandnehmen, gliscere numero (legiones), Ggstz. minui, Tac.: multitudo familiarum, quae gliscebat immensum, Tac.: gliscentibus negotiis, Tac. – II) übtr.: 1) v. Leidenschaften u. Zuständen usw., unvermerkt an Stärke gewinnen, unmerklich fortwirken und um sich greifen, -überhandnehmen, sich unvermerkt verbreiten, Tyndaridis formae conflatus amore ignis, Alexandri Phrygio sub pectore gliscens, clara accendisset saevi certamina belli, Lucr. (vgl. oben no. I aus Cic. Hortens.): invidiam eam, suā sponte gliscentem, insignis unius calamitas accendit, Liv.: accenso gliscit violentia Turno, Verg.: gliscens in diem fama, Tac.: gliscentis discordiae remedium, Tac. – nec ultra bellum, gliscens iam aliquot per annos, dilatum, Liv.: ne glisceret neglegendo bellum, Liv.: fama gliscit gressu, Sil.: gliscente in dies seditione, Liv. Vgl. Drak. Liv. 6, 14, 1. – u. als Depon., ut maior invidia Lepido glisceretur, Sempron. Asellio bei Non. 481, 5. – 2) v. Pers.: a) an Reichtum od. Macht mehr u. mehr zunehmen = sich weiter ausdehnen, = um sich greifen, quā (sc. re publicā) tenui angustas domos (fuisse), postquam (res publica) eo magnificentiae venerit, gliscere singulos, nehme auch Reichtum u. Glanz bei den einzelnen überhand, Tac.: frustra Cassium amovisti, si gliscere et vigere Brutorum aemulos passurus es, Tac. – b) v. einem Affekt entbrennen, α) v. Freude = sich innig freuen, mit gaudio, Turpil. com. 191 (wo die Hdschrn. u. Ribbeck gliscor gaudio): absol., Stat. Theb. 8, 756. – β) von Begierde entbrennen, vor Begierde brennen, ferro dulci, vor Kampflust, Stat.: regnare, Stat.

    lateinisch-deutsches > glisco

  • 9 pilatim

    pīlātim, Adv. (2. pila), I) pfeilerweise, mit Pfeilern, aedificia agere, Vitr. 6, 8, 4. – II) truppweise, in dichten Gliedern, Asellio u. Scaur. b. Serv. Verg. Aen. 12, 121.

    lateinisch-deutsches > pilatim

  • 10 plerus

    plērus (ploerus), a, um = plerusque (v. pleo), ager campestris plerus, zum größten Teil, Cato origg. 1. fr. 4: pater Achivos pleros in Cephareis saxis perdidit, Pacuv. tr. 136: periere Danai, plera pars pessum datur, Pacuv. tr. 320: minores magistratus partiti iuris ploeres (= plures) in ploera sunto, für die meisten Staatsämter, Cic. de legg. 3, 6: dah. plerum = plerumque, Sempr. Asellio b. Prisc. 5, 65.

    lateinisch-deutsches > plerus

  • 11 secus [3]

    3. secus (sequor), I) Posit. secus, A) Adv.: a) = aliter, anders, nicht so, secus est, Cic.: non (haud) secus, nicht anders, ebenso, m. folg. atque (ac) od. quam, wie, non secus ac etc., Cic.: haud secus ac etc., Verg.: secus quam, Cic.: paulo secus atque etc., Cic.: longe secus, ganz anders, Cic.: non multo secus, nicht viel anders, beinahe, fast so, Cic. – dah. b) schlecht, nichtrecht, nicht gut, nicht wohl, übel, im Gegensatz zum vorhergegangenen recte, bene, beate etc., wie recte an secus, recht oder unrecht, Cic.: pro bene aut secus consulto, gut od. schlecht (übel), Liv.: aut beate aut secus vivere, glücklich od. nicht, glücklich od. unglücklich, Cic. – si s. accĭderit, Cic.: s. existimare de alqo, Cic.: secus loqui de alqo, Tac.: ne quid s. scriberet, etwas Böses, Liv.: quod secus a me erga te commissum aut praetermissum videretur, was ich gegen deine Wünsche getan oder unterlassen hätte, Cic. – c) weniger (= minus), neque multo secus in iis virium, Tac. ann. 4, 5: HS vicies paulo secus, Apul. apol. 23. – d) mehr, modico secus progressus, ging ein wenig weiter, Apul.: paulo secus, ein wenig mehr od. drüber, Apul. – B) Praep. m. Acc. = secundum, 1) eig.: a) im Raume, α) nebenbei, -an (in der Vulgärsprache nach Charis. 80, 18), foramina utrimque secus laminas, Cato r. r. 21, 2: ut insulis omnibus et quae secus mare essent locis regnaret, Enn. fr. bei Lact. 1, 11, 34: aedificia, quae sunt iuncta ex utraque parte secus viam, Corp. inscr. Lat. 11, 3932: ipsa viva sibi secus coniugem suum, Corp. inscr. Lat. 2, 507 (aber Quint. 8, 2, 20 u. Plin. 24, 135 jetzt secundum). – β) angehängt, zur Bezeichnung »der Seite«, s. altrīnsecus, circumsecus, postsecus, utrimquesecus. – b) der Zeit nach, sogleich nach, ne possent vel sationes facere hoc secus, sogleich nachher, Sempr. Asellio bei Charis. 220, 15. – 2) übtr., nach = gemäß, secus merita eius, Corp. inscr. Lat. 11, 5694. – II) Compar. sequius (nach den besten Hdschrn. richtiger als secius), mit der Nbf. sētius, 1) anders, nicht so, setius dicere, Plaut.: res cum ei sequius, ac rata fuerat, proveniret, Apul.: nihilo setius quam somnia, nicht anders wie usw., Plaut.: nihilo setius obsequiosus, ebenso, Plaut.: non setius uritur, quam etc., nicht anders, ebenso, Ov.: so auch non setius ut, nicht anders wie, Verg. – 2) = minus, d.i. a) weniger, mit vorhergehender Negation (non, nec, nihilo etc.), nilo u. nihilo setius (sequius), nichtsdestoweniger, dessenungeachtet, dennoch, Ter. u. Caes.: so auch haud setius u. non setius, Verg.: neque eo setius, Nep., od. nec hoc setius, Lucr., od. nec eo setius, Suet., nichtsdestoweniger. – b) quo setius = quo minus, impedimento est, quo setius lex feratur, Cornif. rhet. 1, 21. – 3) minder gut, nicht recht, übel, quom hoc ago setius, Plaut. cist. 692: sin, id quod non spero, ratio talis sequius cecĭderit, Afran. com. 293: sequius loqui de alqo, Sen. de ben. 6, 42, 2: sequius cogitare de alqo, Varro logist. (Tanaquil I.) p. 258 Riese: invitus, quod sequius sit (etwas, was minder gut erscheinen möchte), de meis civibus loquor, Liv. 2, 37, 3.

    lateinisch-deutsches > secus [3]

  • 12 glisco

    glīsco, ere (zu indogerm. * lei-, zunehmen, andrängen), unvermerkt zunehmen, I) eig.: A) im engern Sinne, v. Feuer = entglimmen, unvermerkt-, allmählich in Brand geraten (vgl. Serv. Verg. Aen. 12, 9): gliscens labes, Sil. 14, 308: im Gleichnis, ad iuvenilem libidinem copia voluptatum gliscit illa, ut ignis oleo, Cic. Hortens. fr. 66 (bei Non. 22, 21). – B) im weitern Sinne: a) an Umfang u. Kraft nach u. nach zunehmen, cutis gliscit, schwillt an, Stat.: gliscit asellus, turtur, wird dick u. fett, Col.: u. so terra gliscit stercore, quasi pabulo, Col.: ventus gliscens, Sall. fr. – b) an Zahl zunehmen, überhandnehmen, gliscere numero (legiones), Ggstz. minui, Tac.: multitudo familiarum, quae gliscebat immensum, Tac.: gliscentibus negotiis, Tac. – II) übtr.: 1) v. Leidenschaften u. Zuständen usw., unvermerkt an Stärke gewinnen, unmerklich fortwirken und um sich greifen, - überhandnehmen, sich unvermerkt verbreiten, Tyndaridis formae conflatus amore ignis, Alexandri Phrygio sub pectore gliscens, clara accendisset saevi certamina belli, Lucr. (vgl. oben no. I aus Cic. Hortens.): invidiam eam, suā sponte gliscentem, insignis unius calamitas accendit, Liv.: accenso gliscit violentia Turno, Verg.: gliscens in diem fama, Tac.: gliscentis discordiae remedium, Tac. – nec ultra bellum, gliscens iam aliquot per annos, dilatum, Liv.: ne glisceret
    ————
    neglegendo bellum, Liv.: fama gliscit gressu, Sil.: gliscente in dies seditione, Liv. Vgl. Drak. Liv. 6, 14, 1. – u. als Depon., ut maior invidia Lepido glisceretur, Sempron. Asellio bei Non. 481, 5. – 2) v. Pers.: a) an Reichtum od. Macht mehr u. mehr zunehmen = sich weiter ausdehnen, = um sich greifen, quā (sc. re publicā) tenui angustas domos (fuisse), postquam (res publica) eo magnificentiae venerit, gliscere singulos, nehme auch Reichtum u. Glanz bei den einzelnen überhand, Tac.: frustra Cassium amovisti, si gliscere et vigere Brutorum aemulos passurus es, Tac. – b) v. einem Affekt entbrennen, α) v. Freude = sich innig freuen, mit gaudio, Turpil. com. 191 (wo die Hdschrn. u. Ribbeck gliscor gaudio): absol., Stat. Theb. 8, 756. – β) von Begierde entbrennen, vor Begierde brennen, ferro dulci, vor Kampflust, Stat.: regnare, Stat.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > glisco

  • 13 pilatim

    pīlātim, Adv. (2. pila), I) pfeilerweise, mit Pfeilern, aedificia agere, Vitr. 6, 8, 4. – II) truppweise, in dichten Gliedern, Asellio u. Scaur. b. Serv. Verg. Aen. 12, 121.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > pilatim

  • 14 plerus

    plērus (ploerus), a, um = plerusque (v. pleo), ager campestris plerus, zum größten Teil, Cato origg. 1. fr. 4: pater Achivos pleros in Cephareis saxis perdidit, Pacuv. tr. 136: periere Danai, plera pars pessum datur, Pacuv. tr. 320: minores magistratus partiti iuris ploeres (= plures) in ploera sunto, für die meisten Staatsämter, Cic. de legg. 3, 6: dah. plerum = plerumque, Sempr. Asellio b. Prisc. 5, 65.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > plerus

  • 15 secus

    1. secus, n. indecl. (τέκος) = sexus, das Geschlecht (s. Drak. Liv. 26, 47, 1), virile secus numquam ullum habui, Sohn, Plaut.: liberorum capitum virile secus ad decem milia capta, freie Menschen männlichen Geschlechtes, Liv.: virile et (ac) muliebre secus, Sall. fr., Liv. u. Tac.: muliebre secus omne summovit, Suet.
    ————————
    2. secus, a, um = secundus, Corp. inscr. Lat. 3, 387 (heres secus).
    ————————
    3. secus (sequor), I) Posit. secus, A) Adv.: a) = aliter, anders, nicht so, secus est, Cic.: non (haud) secus, nicht anders, ebenso, m. folg. atque (ac) od. quam, wie, non secus ac etc., Cic.: haud secus ac etc., Verg.: secus quam, Cic.: paulo secus atque etc., Cic.: longe secus, ganz anders, Cic.: non multo secus, nicht viel anders, beinahe, fast so, Cic. – dah. b) schlecht, nichtrecht, nicht gut, nicht wohl, übel, im Gegensatz zum vorhergegangenen recte, bene, beate etc., wie recte an secus, recht oder unrecht, Cic.: pro bene aut secus consulto, gut od. schlecht (übel), Liv.: aut beate aut secus vivere, glücklich od. nicht, glücklich od. unglücklich, Cic. – si s. accĭderit, Cic.: s. existimare de alqo, Cic.: secus loqui de alqo, Tac.: ne quid s. scriberet, etwas Böses, Liv.: quod secus a me erga te commissum aut praetermissum videretur, was ich gegen deine Wünsche getan oder unterlassen hätte, Cic. – c) weniger (= minus), neque multo secus in iis virium, Tac. ann. 4, 5: HS vicies paulo secus, Apul. apol. 23. – d) mehr, modico secus progressus, ging ein wenig weiter, Apul.: paulo secus, ein wenig mehr od. drüber, Apul. – B) Praep. m. Acc. = secundum, 1) eig.: a) im Raume, α) nebenbei, -an (in der Vulgärsprache nach Charis. 80, 18), foramina utrimque secus laminas, Cato r. r. 21, 2: ut insulis omnibus et quae secus mare essent locis regnaret, Enn. fr. bei
    ————
    Lact. 1, 11, 34: aedificia, quae sunt iuncta ex utraque parte secus viam, Corp. inscr. Lat. 11, 3932: ipsa viva sibi secus coniugem suum, Corp. inscr. Lat. 2, 507 (aber Quint. 8, 2, 20 u. Plin. 24, 135 jetzt secundum). – β) angehängt, zur Bezeichnung »der Seite«, s. altrinsecus, circumsecus, postsecus, utrimquesecus. – b) der Zeit nach, sogleich nach, ne possent vel sationes facere hoc secus, sogleich nachher, Sempr. Asellio bei Charis. 220, 15. – 2) übtr., nach = gemäß, secus merita eius, Corp. inscr. Lat. 11, 5694. – II) Compar. sequius (nach den besten Hdschrn. richtiger als secius), mit der Nbf. sētius, 1) anders, nicht so, setius dicere, Plaut.: res cum ei sequius, ac rata fuerat, proveniret, Apul.: nihilo setius quam somnia, nicht anders wie usw., Plaut.: nihilo setius obsequiosus, ebenso, Plaut.: non setius uritur, quam etc., nicht anders, ebenso, Ov.: so auch non setius ut, nicht anders wie, Verg. – 2) = minus, d.i. a) weniger, mit vorhergehender Negation (non, nec, nihilo etc.), nilo u. nihilo setius (sequius), nichtsdestoweniger, dessenungeachtet, dennoch, Ter. u. Caes.: so auch haud setius u. non setius, Verg.: neque eo setius, Nep., od. nec hoc setius, Lucr., od. nec eo setius, Suet., nichtsdestoweniger. – b) quo setius = quo minus, impedimento est, quo setius lex feratur, Cornif. rhet. 1, 21. – 3) minder gut, nicht recht, übel, quom hoc ago setius, Plaut. cist. 692: sin, id quod
    ————
    non spero, ratio talis sequius cecĭderit, Afran. com. 293: sequius loqui de alqo, Sen. de ben. 6, 42, 2: sequius cogitare de alqo, Varro logist. (Tanaquil I.) p. 258 Riese: invitus, quod sequius sit (etwas, was minder gut erscheinen möchte), de meis civibus loquor, Liv. 2, 37, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > secus

  • 16 facundiosus

    fācundĭōsus, a, um, adj. [facundia], full of eloquence, eloquent, Sempr. Asellio ap. Gell. 4, 9, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > facundiosus

  • 17 glisco

    glisco, ĕre, v. n. [perh. kindred with cresco, Paul. ex Fest. s. h. v. p. 98 Müll.; cf. Doed. Syn. 1, p. 21], to grow up, swell up, spread, blaze up, burst out (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. crebresco).
    I.
    Lit.:

    ignis Alexandri Phrygio sub pectore gliscens,

    kindling, Lucr. 1, 474;

    so of fire,

    Sil. 14, 308; cf. Serv. Verg. A. 12, 9: gliscit, ut ignis oleo, Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. 22, 21 (Cic. 10, p. 63 Kays.):

    suffusa veneno Tenditur, ac sanie gliscit cutis,

    swells, Stat. Th. 1, 107:

    asellus paleis gliscit,

    i. e. grows stout, fat, Col. 7, 1, 1:

    turtur difficulter,

    id. 8, 9, 1; cf. Fest. s. v. reglescit, p. 278 Müll.; Col. 2, 5, 1:

    immensum aucto mari et vento gliscente,

    Sall. H. 3, 31 Dietsch.—
    II.
    Trop., to swell, grow, increase, augment, spread:

    spectat atrox hostile caput, gliscitque tepentis Lumina torva videns,

    Stat. Th. 8, 756:

    hos ubi velle acies et dulci gliscere ferro Dux videt,

    i. e. ardently long for, id. ib. 12, 639: cf. with inf. (like gestio):

    gliscis regnare superbus,

    id. ib. 3, 73: ad juvenilem libidinem copia voluptatum gliscit, ut ignis oleo, * Cic. Hortens. Fragm. ap. Non. 22, 22:

    gaudium,

    Pac. ib. 18; Lucr. 5, 1061:

    furor in dies,

    id. 4, 1069:

    clamor, singultus, jurgia,

    id. 3, 480:

    rabies,

    Plaut. Capt. 3, 4, 26:

    proelium,

    id. As. 5, 2, 62:

    seditio,

    Liv. 42, 2, 2:

    invidia,

    id. 2, 23, 2:

    ne glisceret primo neclegendo bellum,

    id. 29, 2, 2:

    saevitia,

    Tac. A. 6, 19:

    adulatio,

    id. ib. 1, 1:

    flagitia et infamia,

    id. ib. 14, 15:

    gloria et pericula,

    id. ib. 15, 23:

    multitudo gliscit immensum,

    grows, increases, id. ib. 4, 27; cf.:

    gliscerent numero et aliquando minuerentur,

    id. ib. 4, 5 fin.:

    postquam eo magnificentiae venerit (res publica), gliscere singulos,

    grow in wealth, id. ib. 2, 33:

    gliscentibus negotiis duo praetores additi,

    id. ib. 11, 22:

    fama gliscit gressu,

    Sil. 4, 6.
    In pass.
    : ut major invidia Lepido glisceretur, may grow, increase, Sempron. Asellio ap. Non. 481, 5: cum te salvum video, gliscor gaudio, Turp. ap. Non. 22, 13 (Com. Fragm. v. 191 Rib.).

    Lewis & Short latin dictionary > glisco

  • 18 mansuesco

    mansŭesco, sŭēvi, sŭētum, 3, v. inch. a. and n. [manus-suesco; lit., to accustom to the hand; hence],
    I.
    Act., to tame, to make tame (in the verb. finit. ante- and post-class.; but cf. infra, mansuetus).
    A.
    Lit.:

    silvestria animalia,

    Varr. R. R. 2, 1, 4:

    tigres, Coripp. Johann. 6, 253: fructus feros,

    Lucr. 5, 1368; v. Lachm. ad h. l.—
    * B.
    Trop., to render mild, gentle, or peaceable: gentes, Coripp. Johann. 6, 484.—
    II.
    Neutr. ( = mansuetum fieri), to become or grow tame (in the verb. finit. only poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Lit.:

    buculi triduo fere mansuescunt,

    Col. 6, 2, 4:

    ferae,

    Luc. 4, 237.—
    B.
    Trop., to grow tame, gentle, mild, soft:

    nesciaque humanis precibus mansuescere corda,

    Verg. G. 4, 470:

    umor,

    Lucr. 2, 475:

    tellus,

    Verg. G. 2, 239:

    radii,

    Petr. 122:

    fera mansuescere jussa,

    Juv. 11, 104.—Hence, mansŭētus (MASVETA, Inscr. Grut. 688, 2), a, um, P. a., tamed, tame.
    A.
    Lit.:

    juvenci diebus paucis erunt mansueti,

    Varr. R. R. 1, 20, 2:

    sus,

    Liv. 35, 49:

    cum (apes) sint neque mansueti generis, neque feri,

    Plin. 11, 5, 4, § 12:

    stabula, i. e. mansuetarum pecudum,

    Grat. Cyn. 164.—
    B.
    Trop., mild, soft, gentle, quiet, etc. (syn. mitis;

    opp. ferus): illud quaero, cur tam subito mansuetus in senatu fuerit, cum in edictis tam fuisset ferus,

    Cic. Phil. 3, 9, 23:

    amor,

    Prop. 1, 9, 12:

    manus,

    id. 3, 14, 10:

    malum,

    Liv. 3, 16:

    litora,

    tranquil, not stormy, Prop. 1, 17, 28.— Comp.: ut mitior mansuetiorque fiat, Asellio ap. Prisc. p. 668 P.:

    nam me jam ab orationibus dijungo fere, referoque ad mansuetiores Musas,

    Cic. Fam. 1, 9, 23:

    ira,

    Ov. Tr. 3, 6, 23.— Sup.:

    ut mansuetissimus viderer,

    Cic. de Or. 2, 49, 201:

    ingenium,

    Val. Max. 2, 7, 11.—Hence, adv.: mansŭētē (acc. to B.), gently, mildly, calmly, quietly, etc.:

    clementer, mansuete factum,

    Cic. Marcell. 3, 9:

    adeo tum imperio meliori animus mansuete obediens erat,

    Liv. 3, 29, 3:

    ferre fortunam,

    Auct. Her. 4, 52, 65.— Comp.:

    mansuetius versari,

    App. M. 9, p. 236, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > mansuesco

  • 19 passim

    passim. adv. [passus, from pando] (lit., spread or scattered about; hence), at or to different places, hither and thither, in every direction, at random.
    I.
    Lit. (class.): ille iit passim, ego ordinatim, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 2: sive pilatim sive passim iter facere volebat, Asellio ap. Serv. Verg. A. 12, 121:

    Numidae quādam barbarā consuetudine nullis ordinibus passim consederant,

    Caes. B. C. 2, 38:

    Tyrii comites passim... diversa per agros Tecta metu petiere,

    Verg. A. 4, 162:

    plurima perque vias sternuntur inertia passim Corpora,

    id. ib. 2, 364;

    3, 510: volucres passim ac libere solutas opere volitare,

    Cic. de Or 2, 6, 23; cf.:

    volucres huc et illuc passim vagantes,

    id. Div. 2, 38, 80:

    passim per forum volitat,

    id. Rosc. Am. 46, 135; id. Sull. 15, 42:

    passim carpere, colligere undique,

    id. de Or. 1, 42, 91: sparsi enim toto passim campo se diffuderunt, Liv 40, 33, 7;

    41, 3, 7: quin etiam passim nostris in versibus ipsis Multa elementa vides, etc.,

    Lucr. 1, 823; 2, 688; 6, 29.—
    II.
    Transf.
    A.
    Far and wide, everywhere, nearly = ubique (not ante-Aug.):

    passim omnes clamoribus agunt,

    Liv. 2, 45, 11:

    pabula et ligna nec pauci petebant, nec passim,

    id. 22, 12, 8:

    non tamen haec. quia possunt bene aliquando fieri, passim facienda sunt,

    Quint. 4, 1, 70; 6, 3, 4; 12, 10, 13:

    passim et in quācumque parte nascuntur qui furunculi vocantur,

    Plin. 26, 12, 77, § 125.—
    B.
    Without order, promiscuously, indiscriminately:

    scribimus indocti doctique poëmata passim,

    Hor. Ep. 2, 1, 117:

    veteres passim semper amarunt,

    Tib. 2, 3, 69 Dissen.: ut Saturnalibus exaequato omnium jure passim in conviviis servi cum dominis recumbant. Just. 43, 1, 4:

    hunc puto effudisse hoc passim,

    without discrimination, heedlessly, Lact. 3, 9, 5: atomi passim cohaerentes, without a plan, at random, id. de Ira, 10, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > passim

  • 20 pilatim

    pīlātim, adv. [2. pila], pillar-wise, with pillars.
    I.
    Lit.:

    pilatim aedificia agere,

    Vitr. 6, 11, 4.—
    II.
    Transf., in milit. lang., in close bodies, in solid columns: sive pilatim, sive passim iter facere volebat, Asellio ap. Serv. ad Verg. A. 12, 121: pilatim exercitum duxi, Scaur. ib.; cf. 1. pilo, and, under it, pilatus.

    Lewis & Short latin dictionary > pilatim

См. также в других словарях:

  • Asellio — (lateinisch: Eselstreiber) war ein Cognomen der römischen Familie der Sempronier. Insbesondere der Geschichtsschreiber Sempronius Asellio (ca. 158 v. Chr. 91 v. Chr.) wird so bezeichnet. Asellio ist nicht zu verwechseln mit dem Namen Asellus.… …   Deutsch Wikipedia

  • Asellĭo — Asellĭo, Sempronius, wohnte als Tribunus militum unter Scipio der Belagerung von Numantia bei u. beschrieb die Geschichte seiner Zeit; Fragmente in Riccoboni Liber de historia, Basel 1579, u. in Haverkamps, Fragmenta veteris historiae Romanae,… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • ASELLIO Sempronius — Historicus, ac Tribunus Milit. sub Scipione Aemiliano, apud Numantiam res eas, quibus ipse interfuit, aliaque quaedam conscripsit. Citatur a Cicerone, l. 1. de Legib. c. 2. Dionys. Halicarn. Antiq. Rom. l. 1. Charisio, l. 2. Servio, A. Gellio, l …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sempronius Asellio — (* um 158 v. Chr.; † nach 91 v. Chr.) entstammte der römischen Plebejerfamilie der Sempronier und trat als Verfasser eines lateinischen Geschichtswerks hervor, das vor allem Zeitgeschichte behandelte, jedoch lediglich in Form von Zitaten bei… …   Deutsch Wikipedia

  • Sempronius Asellio — Publius Sempronius Asellio (died after 91 B.C.1) was an early Roman historian and one of the first writers of historiographic work in Latin. He was a military tribune of P. Scipio Aemilianus Africanus at the siege of Numantia in Hispania in 134 B …   Wikipedia

  • Sempronius Asellio — Publius Sempronius Asellio ou Asselio est un historien romain de langue latine des IIe siècle av. J.‑C. et Ier siècle av. J.‑C.. Il est né vers 159 et est mort après 91. Biographie Sempronius Asellio est d abord tribun… …   Wikipédia en Français

  • Aselli, Asellius, Asellio — Gasparo, Italian anatomist at Cremona, 1581–1626. See A. pancreas …   Medical dictionary

  • АСЕЛЛИОН, СЕМПРОНИЙ — •Asellio, Sempronius, римский историк 1 в. до Р. X., написал rerum gestarum libri, число которых доходило по крайней мере до 14. Т. к. он описывал события, quibus gerendis ipse interfuit, то его труд носил, по видимому, характер мемуаров. Отрывки …   Реальный словарь классических древностей

  • Аселлион Семпроний —    • Asellio, Sempronius,          римский историк 1 в. до Р. X., написал rerum gestarum libri, число которых доходило по крайней мере до 14. Т. к. он описывал события, quibus gerendis ipse interfuit, то его труд носил, по видимому, характер… …   Реальный словарь классических древностей

  • Ασελίων, Σεμπρώνιος — (Asellio Sempronius, β’ μισό 2ου – α’ μισό 1ου αι. π.Χ.).Ρωμαίος χρονικογράφος. Ακολούθησε τον Πόπλιο Κορνήλιο Σκιπίωνα στην εκστρατεία του εναντίον της Νουμιδίας και έγραψε την ιστορία του πολέμου αυτού …   Dictionary of Greek

  • Gens Sempronia — Sempronius (weibliche Form Sempronia) war der Gentilname der gens Sempronia, der Sempronier, einer alten Familie des Römischen Reichs. Ihre Angehörigen des 5. Jahrhunderts v. Chr. galten in der Überlieferung als Patrizier und Verfechter der… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»