-
1 zagrały armaty
= zagrały działa загреме́ли (гря́нули) пу́шки (ору́дия) -
2 otwór
сущ.• апертура• бухта• впадина• выход• диафрагма• дупло• дыра• дырка• жерло• начало• нора• отверстие• открытие• пещера• полость• пробоина• прореха• проём• скважина• углубление• щель• яма• ямка* * *otw|ór♂, Р. \otwóroru 1. отверстие ň;\otwór drzwiowy дверной проём; \otwór strzelniczy воен. амбразура; \otwór lufy дуло; жерло (armaty);
2. в знач, нареч. \otwórorem открыто;trzymać drzwi \otwórorem держать двери открытыми; stać \otwórorem быть открытыми (о дверях, окнах, домах); cały świat (wszystko) stoi przed nim \otwórorem ему (для него) все пути открыты
* * *м, Р otworu1) отве́рстие notwór drzwiowy — дверно́й проём
otwór strzelniczy — воен. амбразу́ра
otwór lufy — ду́ло; жерло́ ( armaty)
2) в знач. нареч. otworem откры́тоtrzymać drzwi otworem — держа́ть две́ри откры́тыми
stać otworem — быть откры́тыми (о дверях, окнах, домах)
cały świat (wszystko) stoi przed nim otworem — ему́ (для него́) все пути́ откры́ты
-
3 zagrać
глаг.• играть• поиграть• разыгрывать• сыграть* * *zagra|ć\zagraćny сов. 1. сыграть;\zagrać walca сыграть вальс; \zagrać w karty сыграть в карты;
\zagrać rolę kogoś сыграть (исполнить) роль кого-л.;2. (zacząć grać) заиграть; ● \zagrać na czyjejś ambicji (dumie) сыграть на чьём-л. самолюбии; \zagrać komuś na nerwach взвинтить, раздразнить кого-л.; \zagrać па nosie показать нос кому-л.;\zagraćły armaty (działa) загремели (грянули) пушки (орудия);
tańczyć (skakać) jak \zagraćją (jak ktoś zagra) плясать под чью-л. дудку* * *zagrany сов.1) сыгра́тьzagrać walca — сыгра́ть вальс
zagrać w karty — сыгра́ть в ка́рты
zagrać rolę kogoś — сыгра́ть (испо́лнить) роль кого́-л.
2) ( zacząć grać) заигра́ть•- zagrać na czyjejś dumie
- zagrać komuś na nerwach
- zagrać na nosie
- zagrały armaty
- zagrały działa
- tańczyć jak zagrają
- skakać jak ktoś zagra -
4 zagrały działa
= zagrały armaty
См. также в других словарях:
wytoczyć — 1. Wytoczyć ciężkie działa, ciężką artylerię, armatę, armaty przeciwko komuś, czemuś «użyć w dyskusji bardzo poważnych, niepodważalnych argumentów, często takich, które bezpośrednio dotykają rozmówcę»: (...) wytoczył ciężkie działa nad wyraz… … Słownik frazeologiczny
wytaczać — 1. Wytoczyć ciężkie działa, ciężką artylerię, armatę, armaty przeciwko komuś, czemuś «użyć w dyskusji bardzo poważnych, niepodważalnych argumentów, często takich, które bezpośrednio dotykają rozmówcę»: (...) wytoczył ciężkie działa nad wyraz… … Słownik frazeologiczny
Тшицеcкий — Андрей (Trzycieski, также Trzecieski, Tricesius) польско латинский стихотворец, шляхтич, евангелического исповедания. В 1563 1566 гг. был в Турции при посольстве Язловецкого и описал военно морские силы Турции в произведении: Wyprawa armaty… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Тшицеский — Андрей (Trzycieski, также Trzecieski, Tricesius) польско латинский стихотворец, шляхтич, евангелического исповедания. В 1563 1566 гг. был в Турции при посольстве Язловецкого и описал военно морские силы Турции в произведении: Wyprawa armaty… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Aubonne (Fluss) — Die Aubonne ist ein rund 14 km langer Zufluss des Genfersees im Kanton Waadt der Schweiz. Sie entwässert einen Abschnitt der westlichen Randzone des Waadtländer Mittellandes und des angrenzenden Juras und gehört zum Einzugsbereich der Rhône. Die… … Deutsch Wikipedia
Битва под Сточеком — Польское восстание 1830 года … Википедия
Битва под Сточкем — Битва под Сточеком Польское восстание 1830 года Ян Розен. Битва под Сточеком Дата 14 февраля … Википедия
armata — pot. Nabić w armatę i wystrzelić «o kimś, z kogo nie ma żadnego pożytku lub o czymś nienadającym się do niczego»: Nie, no ją to tylko nabić w armatę i wystrzelić, o co poprosisz, to nie i nie, ciągle pretensje i fochy. Roz tel 2002. Wytoczyć… … Słownik frazeologiczny
armata — ż IV, CMs. armataacie; lm D. armataat «broń artyleryjska o długiej lufie, odznaczająca się dużą donośnością i dużą prędkością pocisku, przy płaskim torze jego lotu; stosowana w walce naziemnej, morskiej i powietrznej; działo» Armata czołgowa,… … Słownik języka polskiego
batalionowy — batalionowywi przym. od batalion w zn. 1 Instruktor batalionowy. Armaty batalionowe … Słownik języka polskiego
choć — 1. «spójnik łączący zdania lub ich części, uwydatniający nieskuteczność przeciwdziałania czemuś, kontrast okoliczności towarzyszących, rozbieżność między tym, co się dzieje, a tym, czego można było oczekiwać; chociaż» Zgrabna, choć nieładna.… … Słownik języka polskiego
