-
1 armātus
armātus adj. with sup. [P. of armo], armed, equipped, in arms: consuli armatus obstitit: plebes, S.: classes, V.: cohors, Ta.: milia armata quinquagenta, soldiers, Cs.: quasi armatissimi fuerint: facibus, L.: ursi unguibus, O.—As subst m., armed men, soldiers: in eo loco conlocati: decem milia armatorum, N. — Fig., under arms: animum retinere, hostility. — Furnished, equipped, provided: parati, armati animis: spoliis Latreus, O.* * *Iarmata -um, armatior -or -us, armatissimus -a -um ADJarmed, equipped; defensively armed, armor clad; fortified; of the use of armsIIarmed man (usu. pl.), soldierIIItype of arms/equipment, armor -
2 armatus
armatus armatus, a, um вооружённый -
3 (armātus
-
4 armatus
[st1]1 [-] armātus, a, um: armé. - armati, ōrum, m.: les gens armés. [st1]2 [-] armātŭs, ūs (abl. sing. armatū), m.: - [abcl][b]a - armes, armure. - [abcl]b - troupes, soldats en armes.[/b]* * *[st1]1 [-] armātus, a, um: armé. - armati, ōrum, m.: les gens armés. [st1]2 [-] armātŭs, ūs (abl. sing. armatū), m.: - [abcl][b]a - armes, armure. - [abcl]b - troupes, soldats en armes.[/b]* * *Armatus, pen. prod. Participium. Cic. Armé.\Armatus. Cic. Embastonné.\Armatus audacia. Cic. Garni, Muni.\Armati animis iam esse debemus. Cic. En noz courages nous debvons desja estre armez et prestz à combatre. -
5 armatus
1. armātus, a, um, PAdi. m. (selten) Compar. u. Superl. (v. armo), bewaffnet, gerüstet, ausgerüstet, in voller Rüstung, I) eig. (Ggstz. inermus, inermis, auch togatus): armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos qui scutis telisque parati ornatique sunt, Cic.: quos aliquamdiu inermos timuissent, hos postea armatos et victores superassent, Caes.: sed perinde valebit, quasi armatissimi fuerint, Cic.: tam tibi par sum quam multis armatissimis (bis an die Zähne Bewaffneten) nudi aut leviter armati, Sen.: mihi dederunt (di) armato togatoque (= im Kriegs- u. Friedensgewande, in Krieg u. Frieden), ut vos a barbaris hostibus, a superbis defenderem civibus, Liv.: armati milites, Spart.: cohors armata (Ggstz. coh. togata), Tac.: armatae classes, Verg. – m. Abl., armatus ferro, Verg., falce, Tibull.: urbs armata muris, Cic. – meton., vis armata, Waffengewalt, ICt.: armatae rei scientissimus et togatae, Meister in jeder Kunst des Kriegs u. des Friedens, Amm.: arm. anni, Kriegsjahre, Sil. – subst., armātus = ὁπλίτης, ein Bewaffneter, Prisc. part. XII vers. Aen. 1, 20: u. kollektiv, Curt. 5, 7 (22), 2; gew. Plur. armātī, ōrum, m., Bewaffnete, Caes. u.a. – II) übtr.: erat incredibili armatus audaciā, Cic.: excitati, erecti, parati, armati animis iam esse debemus, Cic.: mens armata dolis, Sil.: illum maluerim aliquo modo miti-————orem, quam te isto modo armatiorem (geharnischter), Augustin. ep. 73, 10.————————2. armātus, Abl. ū, m. (armo), die Bewaffnung, Rüstung, I) eig.: haud dispari armatu, Liv.: Cretico maxime armatu, Liv. – II) meton., die Bewaffneten (s. Weißenb. Liv. 26, 5, 3), toto fere gravi armatu, Schwerbewaffnete, Liv.: relicto omni graviore armatu, Liv. -
6 armatus [1]
1. armātus, a, um, PAdi. m. (selten) Compar. u. Superl. (v. armo), bewaffnet, gerüstet, ausgerüstet, in voller Rüstung, I) eig. (Ggstz. inermus, inermis, auch togatus): armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos qui scutis telisque parati ornatique sunt, Cic.: quos aliquamdiu inermos timuissent, hos postea armatos et victores superassent, Caes.: sed perinde valebit, quasi armatissimi fuerint, Cic.: tam tibi par sum quam multis armatissimis (bis an die Zähne Bewaffneten) nudi aut leviter armati, Sen.: mihi dederunt (di) armato togatoque (= im Kriegs- u. Friedensgewande, in Krieg u. Frieden), ut vos a barbaris hostibus, a superbis defenderem civibus, Liv.: armati milites, Spart.: cohors armata (Ggstz. coh. togata), Tac.: armatae classes, Verg. – m. Abl., armatus ferro, Verg., falce, Tibull.: urbs armata muris, Cic. – meton., vis armata, Waffengewalt, ICt.: armatae rei scientissimus et togatae, Meister in jeder Kunst des Kriegs u. des Friedens, Amm.: arm. anni, Kriegsjahre, Sil. – subst., armātus = ὁπλίτης, ein Bewaffneter, Prisc. part. XII vers. Aen. 1, 20: u. kollektiv, Curt. 5, 7 (22), 2; gew. Plur. armātī, ōrum, m., Bewaffnete, Caes. u.a. – II) übtr.: erat incredibili armatus audaciā, Cic.: excitati, erecti, parati, armati animis iam esse debemus, Cic.: mens armata dolis, Sil.: illum maluerim aliquo modo mitiorem, quam te isto modo armatiorem (geharnischter), Augustin. ep. 73, 10.
-
7 armatus
I 1. armātus, a, umpart. pf. к armo2. adj.1) вооружённый (cohors armata T; a. facibus L; перен. incredibili audaciā C)3) военный, боевой ( anni Sil)II armātus, ūs m. [ armo ] (тк. в abl. sg.) -
8 armatus
1.armātus, a, um, P. a., from armo.2. I.Lit.:II.haud dispari,
Liv. 33, 3:Cretico,
id. 42, 55 fin.:armatu sustinendo assueti milites,
Fronto, Prim. Hist. Fragm. 2, p. 341.—Meton., armed soldiers (cf. armatura, I. B.):gravi armatu,
with the heavy-armed, Liv. 37, 41:magnā parte impedimentorum relictā in Bruttiis, et omni graviori armatu,
id. 26, 5. -
9 armatus [2]
2. armātus, Abl. ū, m. (armo), die Bewaffnung, Rüstung, I) eig.: haud dispari armatu, Liv.: Cretico maxime armatu, Liv. – II) meton., die Bewaffneten (s. Weißenb. Liv. 26, 5, 3), toto fere gravi armatu, Schwerbewaffnete, Liv.: relicto omni graviore armatu, Liv.
-
10 armatus
,a,umвооружённый -
11 armatus
-a/um adj Aarmé (d'épines), équipé -
12 armatus
,a,umвооружённый -
13 armatus
, armata, armatum (m,f,n)1) adj. вооружённый;2) part. perf. к armo -
14 Leptocottus armatus armatus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Leptocottus armatus armatus
-
15 Anitibyx armatus
—1. LAT Vanellus armatus ( Burchelt) [ Anitibyx armatus ( Burchelt)]2. RUS пигалицакузнец f3. ENG blacksmith plover4. DEU Schmiedekiebitz m, Waffenkiebitz m5. FRA vanneau m arméVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Anitibyx armatus
-
16 Vanellus armatus
—1. LAT Vanellus armatus ( Burchelt) [ Anitibyx armatus ( Burchelt)]2. RUS пигалицакузнец f3. ENG blacksmith plover4. DEU Schmiedekiebitz m, Waffenkiebitz m5. FRA vanneau m arméVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE — AVES > Vanellus armatus
-
17 de-armātus
de-armātus P., disarmed: exercitus, L. -
18 per-armātus
per-armātus adj., thoroughly armed, well equipped: exercitus, Cu. -
19 Acanthonotus armatus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Acanthonotus armatus
-
20 Ageneiosus armatus
VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Ageneiosus armatus
См. также в других словарях:
Armātus — Armātus, 1) (lat.), bewaffnet; 2) (Bot.), mit Dornen u. Stacheln versehen … Pierer's Universal-Lexikon
armatus — index armed Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
ARMATUS — Consul, collega Basilii, tempore Leonis Imperatoris militiae Basilisci Magister. Huius defectione Basiliscum Zeno devicit. A. C. 477 … Hofmann J. Lexicon universale
Armatus — Flavius Armatus [Also Harmatus and Harmatius ; Greek: Ἁρμάτιος, Armatios , and Ἁρμάτος, Armatos ] (died 477) was a Byzantine military commander, magister militum under Emperors Leo I, Basiliscus and Zeno, and consul. He was instrumental in the… … Wikipedia
Armatus — Flavius Armatus[1] (griechisch Ἁρμάτος; † 477 in Konstantinopel) war ein oströmischer Militärbefehlshaber, magister militum unter den Kaisern Leo I., Basiliskos und Zenon sowie Konsul. Er war an der Usurpation des Basiliskos gegen Zenon… … Deutsch Wikipedia
Pagurus armatus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum … Wikipedia
Enoplosus armatus — (Pungent chaetodon) illustration, 1790 Scientific classification Kingdom … Wikipedia
Vanellus armatus — Vanneau armé Vanellus armatus … Wikipédia en Français
Astragalus armatus — Astragalus armatus … Wikipedia Español
Hyloscirtus armatus — Hyloscirtus armatus … Wikipédia en Français
Hyloscirtus armatus — Hyloscirtus armatus … Wikipédia en Français