-
1 anniversarius
anniversārius, a, um [ annus + verto ]каждый год повторяющийся, ежегодный (sacra C; arma L)anniversarii hostes Fl — враги, из года в год совершающие свои нападения -
2 anniversarius
anniversārius, a, um (annus u. verto), alljährlich, jährlich wiederkehrend, jährlich erneut, a) v. Lebl., sacra, Cic.: festi dies, Cic.: vicissitudines, Wechsel der Jahreszeiten, Cic.: arma, Liv.: fructus (arborum), Vitr.: neutr. pl. subst., anniversaria sacrorum, die jährliche Feier, Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 147. – b) v. Pers., vicini, Varr. r.r. 1, 16, 4: assidui et anniversarii hostes, Flor. 1, 12, 1.
-
3 annĭversārĭus
annĭversārĭus, a, um qui revient tous les ans, qui se fait tous les ans, anniversaire, annuel. -
4 anniversarius
anniversārius, a, um (annus u. verto), alljährlich, jährlich wiederkehrend, jährlich erneut, a) v. Lebl., sacra, Cic.: festi dies, Cic.: vicissitudines, Wechsel der Jahreszeiten, Cic.: arma, Liv.: fructus (arborum), Vitr.: neutr. pl. subst., anniversaria sacrorum, die jährliche Feier, Porphyr. Hor. ep. 2, 1, 147. – b) v. Pers., vicini, Varr. r.r. 1, 16, 4: assidui et anniversarii hostes, Flor. 1, 12, 1.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anniversarius
-
5 anniversārius
anniversārius [annus + verto], returning every year, annual, yearly: festi dies: arma, annual wars, L.* * *anniversaria, anniversarium ADJannual; employed/engaged/renewed/occurring/arising/growing annually/every year -
6 anniversarius
annĭversārĭus, a, um, adj. [annusverto], that returns, happens, is used, etc., every year, returning or renewed annually, annual, yearly:sacra,
Cic. Verr. 2, 4, 39:Ecce solemnitas Domini est in Silo anniversaria,
Vulg. Jud. 21, 19:festi dies,
Cic. Verr. 2, 4, 48 fin.:(caeli) vicissitudines,
the changes of the seasons of the year, id. N. D. 2, 38, 97; Varr. R. R. 1, 16, 4:arma,
Liv. 4, 45; so,hostes,
Flor. 1, 12:valetudines,
Suet. Aug. 81:pervigilium,
id. Galb. 4 al. — Adv.: annĭversārĭē, annually, Aug. Ep. 118 fin. -
7 anniversarius
1) ежегодный (1. 21 § 6. D. 33, 1). 2) продолжающийся год (1. 5. C. Th. 13, 10).Латинско-русский словарь к источникам римского права > anniversarius
-
8 anniversalis
anniversālis, e Aug = anniversarius -
9 anniversalis
anniversālis, e = anniversarius (w.s.), Augustin. c. Faust. 19, 6.
-
10 anniversarie
anniversāriē, Adv. (anniversarius), alle Jahre, Augustin. ep. 54, 10 u. de doctr. christ. 2, 29.
-
11 annĭversālis
annĭversālis, e c. anniversarius. -
12 anniversalis
anniversālis, e = anniversarius (w.s.), Augustin. c. Faust. 19, 6.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anniversalis
-
13 anniversarie
anniversāriē, Adv. (anniversarius), alle Jahre, Augustin. ep. 54, 10 u. de doctr. christ. 2, 29.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > anniversarie
-
14 canon
1) правило, положение, закон: can. ecclesiastici (1. 12 § 1 C. 1, 2); ежегодная рента за пользование императорскими поземельными имуществами, отдаваемыми в наследственую аренду, а. patrimonalis (1. 7 C. 11, 58. 1. 2 C. 11, 65); особ. по отнош. к частным имуществам, с. emphyteuticus (1. 3 C. 4, 66); плата за пользование городскими недвижимыми имуществами, с. civilis (1. 5 C. 11, 69. 1. 6 C. 7, 39); ежегодная подать с синагог, с. anniversarius (1. 17 C. 1, 9); с. rei privatae, внос фискальных податей (1. 3 C. 10, 73); также с. largitional. titulorum (tit. C. 10, 23); с. metallicus, подать с рудников, горных заводов (1. 2 C. 11, 6); с. aurarius, внос податей деньгами (1. 10 C. 10, 47), frumentarius, внос податей хлебом (tit. C. 11, 22), vestium (1. 1. 2 C. 12, 40).Латинско-русский словарь к источникам римского права > canon
-
15 anniversarie
annĭversārĭē, adv., v. anniversarius. -
16 solemn
sollemnis (less correctly sōlemnis, sollennis, sōlennis, sollempnis), e, adj. [sollus, i. e. totus-annus], prop. that takes place every year; in relig. lang. of solemnities, yearly, annual; hence, in gen.,I.Lit., stated, established, appointed:II.sollemne, quod omnibus annis praestari debet,
Fest. p. 298 Müll. (cf. anniversarius):sollemnia sacra dicuntur, quae certis temporibus annisque fleri solent,
id. p. 344 ib.: sacra stata, sollemnia, Cato ap. Fest. s. v. stata, p. 344 ib.; so,ad sollemne et statum sacrificium curru vehi,
Cic. Tusc. 1, 47, 113 (v. sisto, P. a.):sacra,
id. Leg. 2, 8, 19:sacrificia,
id. N. D. 1, 6, 14; id. Leg. 2, 14, 35; Liv. 1, 31:dies festi atque sollemnes,
Cic. Pis. 22, 51:ab Aequis statum jam ac prope sollemne in singulos annos bellum timebatur,
Liv. 3, 15:Idus Maiae sollemnes ineundis magistratibus erant,
id. 3, 36:sollemnis dapes Libare,
Verg. A. 3, 301:caerimoniae,
Val. Max. 1, 1, 1.—Transf., according as the idea of the religious or that of the established, stated nature of the thing qualified predominates.A.With the idea of its religious character predominating, religious, festive, solemn:b.suscipiendaque curarit sollemnia sacra,
Lucr. 5, 1162:sollemni more sacrorum,
id. 1, 96:religiones,
Cic. Mil. 27, 73:iter ad flaminem,
id. ib. 10, 27:epulae,
id. de Or. 3, 51, 197:ludi,
id. Leg. 3, 3, 7; cf.:coetus ludorum,
id. Verr. 2, 5, 72, § 186:precatio comitiorum,
id. Mur. 1, 1:omnia sollemnibus verbis dicere,
id. Dom. 47, 122:sicuti in sollemnibus sacris fleri consuevit,
Sall. C. 22, 2:sollemnia vota Reddere,
Verg. E. 5, 74:ferre sollemnia dona,
id. A. 9, 626:sollemnis ducere pompas,
id. G. 3, 22:sollemnis mactare ad aras,
id. A. 2, 202:dies jure sollemnis mihi, sanctiorque natali,
Hor. C. 4, 11, 17:fax,
Ov. M. 7, 49:sollemni voce movere preces,
id. F. 6, 622:ignis,
id. Tr. 3, 13, 16:festum sollemne parare,
id. F. 2, 247:sollemnes ludos celebrare,
id. ib. 5, 597:habitus,
Liv. 37, 9:carmen,
id. 33, 31:epulae,
Tac. A. 1, 50:sacramentum,
id. H. 1, 55:nullum esse officium tam sanctum atque sollemne, quod, etc.,
Cic. Quint. 6, 26.— Comp.:dies baptismo sollemnior,
Tert. Bapt. 19.— Sup.:die tibi sollemnissimo natali meo,
Front. Ep. ad Anton. 1, 2:preces,
App. M. 11, p. 264.—As subst.: sollemne, is, n., a religious or solemn rite, ceremony, feast, sacrifice, solemn games, a festival, solemnity, etc. (so perh. not in Cic.); sing.:B.inter publicum sollemne sponsalibus rite factis,
Liv. 38, 57:sollemne clavi figendi,
id. 7, 3 fin.:soli Fidei sollemne instituit,
id. 1, 21; cf. id. 9, 34:sollemne allatum ex Arcadiā,
festal games, id. 1, 5; cf. id. 1, 9:Claudio funeris sollemne perinde ac divo Augusto celebratur,
Tac. A. 12, 69; cf. plur. infra:per sollemne nuptiarum,
Suet. Ner. 28; cf. infra.— Plur.:sollemnia (Isidis),
Prop. 2, 33 (3, 31), 1:ejus sacri,
Liv. 9, 29; cf. id. 2, 27:Quinquatruum,
Suet. Ner. 34:triumphi,
id. ib. 2:nuptiarum,
Tac. A. 11, 26 fin.:funerum,
id. ib. 3, 6:tumulo sollemnia mittent,
Verg. A. 6, 380:referunt,
id. ib. 5, 605; cf. Stat. Th. 8, 208; Juv. 10, 259.—With the idea of stated, regular character predominant, wonted, common, usual, customary, ordinary (syn.: consuetus, solitus;1.freq. only after the Aug. period): prope sollemnis militum lascivia,
Liv. 4, 53, 13:socer arma Latinus habeto, Imperium sollemne socer,
Verg. A. 12, 193:arma,
Stat. Th. 8, 174:cursus bigarum,
Suet. Dom. 4:Romanis sollemne viris opus (venatio),
Hor. Ep. 1, 18, 49:mihi sollemnis debetur gloria,
Phaedr. 3, prol. 61:sufficit sollemnem numerum (testium) exaudire,
Dig. 28, 1, 21:viā sollemni egressi,
the public way, Amm. 20, 4, 9:Romae dulce diu fuit et sollemne, reclusa Mane domo vigilare,
Hor. Ep. 2, 1, 103:spectari sollemne olim erat,
Suet. Aug. 44; Gell. 15, 2, 3:annua complere sollemnia,
tribute, Amm. 22, 7, 10.—As subst.: sollemne, is, n., usage, custom, practice, etc.:nostrum illud sollemne servemus, ut, etc.,
usual custom, practice, Cic. Att. 7, 6, 1:novae nuptae intrantes etiamnum sollemne habent postes adipe attingere,
Plin. 28, 9, 37, § 135.— Plur.:mos traditus ab antiquis inter cetera sollemnia manet, etc.,
Liv. 2, 14:proin repeterent sollemnia,
their customary avocations, Tac. A. 3, 6 fin.:testamentum non jure factum dicitur, ubi sollemnia juris defuerunt,
usages, customary formalities, Dig. 28, 3, 1:testamenti,
ib. 28, 1, 20.—Adverb.:mutat quadrata rotundis: Insanire putas sollemnia me neque rides,
in the common way, Hor. Ep. 1, 1, 101. —Hence, adv.: sollemnĭter ( sollenn-, sōlemn-; very rare; not in Cic.).(Acc. to II. A. supra.) In a religious or solemn manner, solemnly, = rite:2.omnibus (sacris) sollemniter peractis,
Liv. 5, 46: intermissum convivium sollemniter instituit, with pomp or splendor, Just. 12, 13, 6:lusus, quem sollemniter celebramus,
App. M. 3, p. 134, 13.—(Acc. to II. B. supra.) According to custom, in the usual or customary manner, regularly, formally:(greges elephantorum) se purificantes sollemniter aquā circumspergi,
Plin. 8, 1, 1, § 2:praebere hordeum pullis,
Pall. 1, 28 fin.:jurare,
Dig. 12, 2, 3:cavere,
ib. 26, 7, 27:acta omnia,
ib. 45, 1, 30:nullo sollemniter inquirente,
Amm. 14, 7, 21:transmisso sollemniter Tigride,
id. 20, 6, 1.— Comp. and sup. of adj. (late Lat.); v. supra, II. A. No comp. and sup. of adv. -
17 sollemne
sollemnis (less correctly sōlemnis, sollennis, sōlennis, sollempnis), e, adj. [sollus, i. e. totus-annus], prop. that takes place every year; in relig. lang. of solemnities, yearly, annual; hence, in gen.,I.Lit., stated, established, appointed:II.sollemne, quod omnibus annis praestari debet,
Fest. p. 298 Müll. (cf. anniversarius):sollemnia sacra dicuntur, quae certis temporibus annisque fleri solent,
id. p. 344 ib.: sacra stata, sollemnia, Cato ap. Fest. s. v. stata, p. 344 ib.; so,ad sollemne et statum sacrificium curru vehi,
Cic. Tusc. 1, 47, 113 (v. sisto, P. a.):sacra,
id. Leg. 2, 8, 19:sacrificia,
id. N. D. 1, 6, 14; id. Leg. 2, 14, 35; Liv. 1, 31:dies festi atque sollemnes,
Cic. Pis. 22, 51:ab Aequis statum jam ac prope sollemne in singulos annos bellum timebatur,
Liv. 3, 15:Idus Maiae sollemnes ineundis magistratibus erant,
id. 3, 36:sollemnis dapes Libare,
Verg. A. 3, 301:caerimoniae,
Val. Max. 1, 1, 1.—Transf., according as the idea of the religious or that of the established, stated nature of the thing qualified predominates.A.With the idea of its religious character predominating, religious, festive, solemn:b.suscipiendaque curarit sollemnia sacra,
Lucr. 5, 1162:sollemni more sacrorum,
id. 1, 96:religiones,
Cic. Mil. 27, 73:iter ad flaminem,
id. ib. 10, 27:epulae,
id. de Or. 3, 51, 197:ludi,
id. Leg. 3, 3, 7; cf.:coetus ludorum,
id. Verr. 2, 5, 72, § 186:precatio comitiorum,
id. Mur. 1, 1:omnia sollemnibus verbis dicere,
id. Dom. 47, 122:sicuti in sollemnibus sacris fleri consuevit,
Sall. C. 22, 2:sollemnia vota Reddere,
Verg. E. 5, 74:ferre sollemnia dona,
id. A. 9, 626:sollemnis ducere pompas,
id. G. 3, 22:sollemnis mactare ad aras,
id. A. 2, 202:dies jure sollemnis mihi, sanctiorque natali,
Hor. C. 4, 11, 17:fax,
Ov. M. 7, 49:sollemni voce movere preces,
id. F. 6, 622:ignis,
id. Tr. 3, 13, 16:festum sollemne parare,
id. F. 2, 247:sollemnes ludos celebrare,
id. ib. 5, 597:habitus,
Liv. 37, 9:carmen,
id. 33, 31:epulae,
Tac. A. 1, 50:sacramentum,
id. H. 1, 55:nullum esse officium tam sanctum atque sollemne, quod, etc.,
Cic. Quint. 6, 26.— Comp.:dies baptismo sollemnior,
Tert. Bapt. 19.— Sup.:die tibi sollemnissimo natali meo,
Front. Ep. ad Anton. 1, 2:preces,
App. M. 11, p. 264.—As subst.: sollemne, is, n., a religious or solemn rite, ceremony, feast, sacrifice, solemn games, a festival, solemnity, etc. (so perh. not in Cic.); sing.:B.inter publicum sollemne sponsalibus rite factis,
Liv. 38, 57:sollemne clavi figendi,
id. 7, 3 fin.:soli Fidei sollemne instituit,
id. 1, 21; cf. id. 9, 34:sollemne allatum ex Arcadiā,
festal games, id. 1, 5; cf. id. 1, 9:Claudio funeris sollemne perinde ac divo Augusto celebratur,
Tac. A. 12, 69; cf. plur. infra:per sollemne nuptiarum,
Suet. Ner. 28; cf. infra.— Plur.:sollemnia (Isidis),
Prop. 2, 33 (3, 31), 1:ejus sacri,
Liv. 9, 29; cf. id. 2, 27:Quinquatruum,
Suet. Ner. 34:triumphi,
id. ib. 2:nuptiarum,
Tac. A. 11, 26 fin.:funerum,
id. ib. 3, 6:tumulo sollemnia mittent,
Verg. A. 6, 380:referunt,
id. ib. 5, 605; cf. Stat. Th. 8, 208; Juv. 10, 259.—With the idea of stated, regular character predominant, wonted, common, usual, customary, ordinary (syn.: consuetus, solitus;1.freq. only after the Aug. period): prope sollemnis militum lascivia,
Liv. 4, 53, 13:socer arma Latinus habeto, Imperium sollemne socer,
Verg. A. 12, 193:arma,
Stat. Th. 8, 174:cursus bigarum,
Suet. Dom. 4:Romanis sollemne viris opus (venatio),
Hor. Ep. 1, 18, 49:mihi sollemnis debetur gloria,
Phaedr. 3, prol. 61:sufficit sollemnem numerum (testium) exaudire,
Dig. 28, 1, 21:viā sollemni egressi,
the public way, Amm. 20, 4, 9:Romae dulce diu fuit et sollemne, reclusa Mane domo vigilare,
Hor. Ep. 2, 1, 103:spectari sollemne olim erat,
Suet. Aug. 44; Gell. 15, 2, 3:annua complere sollemnia,
tribute, Amm. 22, 7, 10.—As subst.: sollemne, is, n., usage, custom, practice, etc.:nostrum illud sollemne servemus, ut, etc.,
usual custom, practice, Cic. Att. 7, 6, 1:novae nuptae intrantes etiamnum sollemne habent postes adipe attingere,
Plin. 28, 9, 37, § 135.— Plur.:mos traditus ab antiquis inter cetera sollemnia manet, etc.,
Liv. 2, 14:proin repeterent sollemnia,
their customary avocations, Tac. A. 3, 6 fin.:testamentum non jure factum dicitur, ubi sollemnia juris defuerunt,
usages, customary formalities, Dig. 28, 3, 1:testamenti,
ib. 28, 1, 20.—Adverb.:mutat quadrata rotundis: Insanire putas sollemnia me neque rides,
in the common way, Hor. Ep. 1, 1, 101. —Hence, adv.: sollemnĭter ( sollenn-, sōlemn-; very rare; not in Cic.).(Acc. to II. A. supra.) In a religious or solemn manner, solemnly, = rite:2.omnibus (sacris) sollemniter peractis,
Liv. 5, 46: intermissum convivium sollemniter instituit, with pomp or splendor, Just. 12, 13, 6:lusus, quem sollemniter celebramus,
App. M. 3, p. 134, 13.—(Acc. to II. B. supra.) According to custom, in the usual or customary manner, regularly, formally:(greges elephantorum) se purificantes sollemniter aquā circumspergi,
Plin. 8, 1, 1, § 2:praebere hordeum pullis,
Pall. 1, 28 fin.:jurare,
Dig. 12, 2, 3:cavere,
ib. 26, 7, 27:acta omnia,
ib. 45, 1, 30:nullo sollemniter inquirente,
Amm. 14, 7, 21:transmisso sollemniter Tigride,
id. 20, 6, 1.— Comp. and sup. of adj. (late Lat.); v. supra, II. A. No comp. and sup. of adv. -
18 sollemnis
sollemnis (less correctly sōlemnis, sollennis, sōlennis, sollempnis), e, adj. [sollus, i. e. totus-annus], prop. that takes place every year; in relig. lang. of solemnities, yearly, annual; hence, in gen.,I.Lit., stated, established, appointed:II.sollemne, quod omnibus annis praestari debet,
Fest. p. 298 Müll. (cf. anniversarius):sollemnia sacra dicuntur, quae certis temporibus annisque fleri solent,
id. p. 344 ib.: sacra stata, sollemnia, Cato ap. Fest. s. v. stata, p. 344 ib.; so,ad sollemne et statum sacrificium curru vehi,
Cic. Tusc. 1, 47, 113 (v. sisto, P. a.):sacra,
id. Leg. 2, 8, 19:sacrificia,
id. N. D. 1, 6, 14; id. Leg. 2, 14, 35; Liv. 1, 31:dies festi atque sollemnes,
Cic. Pis. 22, 51:ab Aequis statum jam ac prope sollemne in singulos annos bellum timebatur,
Liv. 3, 15:Idus Maiae sollemnes ineundis magistratibus erant,
id. 3, 36:sollemnis dapes Libare,
Verg. A. 3, 301:caerimoniae,
Val. Max. 1, 1, 1.—Transf., according as the idea of the religious or that of the established, stated nature of the thing qualified predominates.A.With the idea of its religious character predominating, religious, festive, solemn:b.suscipiendaque curarit sollemnia sacra,
Lucr. 5, 1162:sollemni more sacrorum,
id. 1, 96:religiones,
Cic. Mil. 27, 73:iter ad flaminem,
id. ib. 10, 27:epulae,
id. de Or. 3, 51, 197:ludi,
id. Leg. 3, 3, 7; cf.:coetus ludorum,
id. Verr. 2, 5, 72, § 186:precatio comitiorum,
id. Mur. 1, 1:omnia sollemnibus verbis dicere,
id. Dom. 47, 122:sicuti in sollemnibus sacris fleri consuevit,
Sall. C. 22, 2:sollemnia vota Reddere,
Verg. E. 5, 74:ferre sollemnia dona,
id. A. 9, 626:sollemnis ducere pompas,
id. G. 3, 22:sollemnis mactare ad aras,
id. A. 2, 202:dies jure sollemnis mihi, sanctiorque natali,
Hor. C. 4, 11, 17:fax,
Ov. M. 7, 49:sollemni voce movere preces,
id. F. 6, 622:ignis,
id. Tr. 3, 13, 16:festum sollemne parare,
id. F. 2, 247:sollemnes ludos celebrare,
id. ib. 5, 597:habitus,
Liv. 37, 9:carmen,
id. 33, 31:epulae,
Tac. A. 1, 50:sacramentum,
id. H. 1, 55:nullum esse officium tam sanctum atque sollemne, quod, etc.,
Cic. Quint. 6, 26.— Comp.:dies baptismo sollemnior,
Tert. Bapt. 19.— Sup.:die tibi sollemnissimo natali meo,
Front. Ep. ad Anton. 1, 2:preces,
App. M. 11, p. 264.—As subst.: sollemne, is, n., a religious or solemn rite, ceremony, feast, sacrifice, solemn games, a festival, solemnity, etc. (so perh. not in Cic.); sing.:B.inter publicum sollemne sponsalibus rite factis,
Liv. 38, 57:sollemne clavi figendi,
id. 7, 3 fin.:soli Fidei sollemne instituit,
id. 1, 21; cf. id. 9, 34:sollemne allatum ex Arcadiā,
festal games, id. 1, 5; cf. id. 1, 9:Claudio funeris sollemne perinde ac divo Augusto celebratur,
Tac. A. 12, 69; cf. plur. infra:per sollemne nuptiarum,
Suet. Ner. 28; cf. infra.— Plur.:sollemnia (Isidis),
Prop. 2, 33 (3, 31), 1:ejus sacri,
Liv. 9, 29; cf. id. 2, 27:Quinquatruum,
Suet. Ner. 34:triumphi,
id. ib. 2:nuptiarum,
Tac. A. 11, 26 fin.:funerum,
id. ib. 3, 6:tumulo sollemnia mittent,
Verg. A. 6, 380:referunt,
id. ib. 5, 605; cf. Stat. Th. 8, 208; Juv. 10, 259.—With the idea of stated, regular character predominant, wonted, common, usual, customary, ordinary (syn.: consuetus, solitus;1.freq. only after the Aug. period): prope sollemnis militum lascivia,
Liv. 4, 53, 13:socer arma Latinus habeto, Imperium sollemne socer,
Verg. A. 12, 193:arma,
Stat. Th. 8, 174:cursus bigarum,
Suet. Dom. 4:Romanis sollemne viris opus (venatio),
Hor. Ep. 1, 18, 49:mihi sollemnis debetur gloria,
Phaedr. 3, prol. 61:sufficit sollemnem numerum (testium) exaudire,
Dig. 28, 1, 21:viā sollemni egressi,
the public way, Amm. 20, 4, 9:Romae dulce diu fuit et sollemne, reclusa Mane domo vigilare,
Hor. Ep. 2, 1, 103:spectari sollemne olim erat,
Suet. Aug. 44; Gell. 15, 2, 3:annua complere sollemnia,
tribute, Amm. 22, 7, 10.—As subst.: sollemne, is, n., usage, custom, practice, etc.:nostrum illud sollemne servemus, ut, etc.,
usual custom, practice, Cic. Att. 7, 6, 1:novae nuptae intrantes etiamnum sollemne habent postes adipe attingere,
Plin. 28, 9, 37, § 135.— Plur.:mos traditus ab antiquis inter cetera sollemnia manet, etc.,
Liv. 2, 14:proin repeterent sollemnia,
their customary avocations, Tac. A. 3, 6 fin.:testamentum non jure factum dicitur, ubi sollemnia juris defuerunt,
usages, customary formalities, Dig. 28, 3, 1:testamenti,
ib. 28, 1, 20.—Adverb.:mutat quadrata rotundis: Insanire putas sollemnia me neque rides,
in the common way, Hor. Ep. 1, 1, 101. —Hence, adv.: sollemnĭter ( sollenn-, sōlemn-; very rare; not in Cic.).(Acc. to II. A. supra.) In a religious or solemn manner, solemnly, = rite:2.omnibus (sacris) sollemniter peractis,
Liv. 5, 46: intermissum convivium sollemniter instituit, with pomp or splendor, Just. 12, 13, 6:lusus, quem sollemniter celebramus,
App. M. 3, p. 134, 13.—(Acc. to II. B. supra.) According to custom, in the usual or customary manner, regularly, formally:(greges elephantorum) se purificantes sollemniter aquā circumspergi,
Plin. 8, 1, 1, § 2:praebere hordeum pullis,
Pall. 1, 28 fin.:jurare,
Dig. 12, 2, 3:cavere,
ib. 26, 7, 27:acta omnia,
ib. 45, 1, 30:nullo sollemniter inquirente,
Amm. 14, 7, 21:transmisso sollemniter Tigride,
id. 20, 6, 1.— Comp. and sup. of adj. (late Lat.); v. supra, II. A. No comp. and sup. of adv. -
19 sollempnis
sollemnis (less correctly sōlemnis, sollennis, sōlennis, sollempnis), e, adj. [sollus, i. e. totus-annus], prop. that takes place every year; in relig. lang. of solemnities, yearly, annual; hence, in gen.,I.Lit., stated, established, appointed:II.sollemne, quod omnibus annis praestari debet,
Fest. p. 298 Müll. (cf. anniversarius):sollemnia sacra dicuntur, quae certis temporibus annisque fleri solent,
id. p. 344 ib.: sacra stata, sollemnia, Cato ap. Fest. s. v. stata, p. 344 ib.; so,ad sollemne et statum sacrificium curru vehi,
Cic. Tusc. 1, 47, 113 (v. sisto, P. a.):sacra,
id. Leg. 2, 8, 19:sacrificia,
id. N. D. 1, 6, 14; id. Leg. 2, 14, 35; Liv. 1, 31:dies festi atque sollemnes,
Cic. Pis. 22, 51:ab Aequis statum jam ac prope sollemne in singulos annos bellum timebatur,
Liv. 3, 15:Idus Maiae sollemnes ineundis magistratibus erant,
id. 3, 36:sollemnis dapes Libare,
Verg. A. 3, 301:caerimoniae,
Val. Max. 1, 1, 1.—Transf., according as the idea of the religious or that of the established, stated nature of the thing qualified predominates.A.With the idea of its religious character predominating, religious, festive, solemn:b.suscipiendaque curarit sollemnia sacra,
Lucr. 5, 1162:sollemni more sacrorum,
id. 1, 96:religiones,
Cic. Mil. 27, 73:iter ad flaminem,
id. ib. 10, 27:epulae,
id. de Or. 3, 51, 197:ludi,
id. Leg. 3, 3, 7; cf.:coetus ludorum,
id. Verr. 2, 5, 72, § 186:precatio comitiorum,
id. Mur. 1, 1:omnia sollemnibus verbis dicere,
id. Dom. 47, 122:sicuti in sollemnibus sacris fleri consuevit,
Sall. C. 22, 2:sollemnia vota Reddere,
Verg. E. 5, 74:ferre sollemnia dona,
id. A. 9, 626:sollemnis ducere pompas,
id. G. 3, 22:sollemnis mactare ad aras,
id. A. 2, 202:dies jure sollemnis mihi, sanctiorque natali,
Hor. C. 4, 11, 17:fax,
Ov. M. 7, 49:sollemni voce movere preces,
id. F. 6, 622:ignis,
id. Tr. 3, 13, 16:festum sollemne parare,
id. F. 2, 247:sollemnes ludos celebrare,
id. ib. 5, 597:habitus,
Liv. 37, 9:carmen,
id. 33, 31:epulae,
Tac. A. 1, 50:sacramentum,
id. H. 1, 55:nullum esse officium tam sanctum atque sollemne, quod, etc.,
Cic. Quint. 6, 26.— Comp.:dies baptismo sollemnior,
Tert. Bapt. 19.— Sup.:die tibi sollemnissimo natali meo,
Front. Ep. ad Anton. 1, 2:preces,
App. M. 11, p. 264.—As subst.: sollemne, is, n., a religious or solemn rite, ceremony, feast, sacrifice, solemn games, a festival, solemnity, etc. (so perh. not in Cic.); sing.:B.inter publicum sollemne sponsalibus rite factis,
Liv. 38, 57:sollemne clavi figendi,
id. 7, 3 fin.:soli Fidei sollemne instituit,
id. 1, 21; cf. id. 9, 34:sollemne allatum ex Arcadiā,
festal games, id. 1, 5; cf. id. 1, 9:Claudio funeris sollemne perinde ac divo Augusto celebratur,
Tac. A. 12, 69; cf. plur. infra:per sollemne nuptiarum,
Suet. Ner. 28; cf. infra.— Plur.:sollemnia (Isidis),
Prop. 2, 33 (3, 31), 1:ejus sacri,
Liv. 9, 29; cf. id. 2, 27:Quinquatruum,
Suet. Ner. 34:triumphi,
id. ib. 2:nuptiarum,
Tac. A. 11, 26 fin.:funerum,
id. ib. 3, 6:tumulo sollemnia mittent,
Verg. A. 6, 380:referunt,
id. ib. 5, 605; cf. Stat. Th. 8, 208; Juv. 10, 259.—With the idea of stated, regular character predominant, wonted, common, usual, customary, ordinary (syn.: consuetus, solitus;1.freq. only after the Aug. period): prope sollemnis militum lascivia,
Liv. 4, 53, 13:socer arma Latinus habeto, Imperium sollemne socer,
Verg. A. 12, 193:arma,
Stat. Th. 8, 174:cursus bigarum,
Suet. Dom. 4:Romanis sollemne viris opus (venatio),
Hor. Ep. 1, 18, 49:mihi sollemnis debetur gloria,
Phaedr. 3, prol. 61:sufficit sollemnem numerum (testium) exaudire,
Dig. 28, 1, 21:viā sollemni egressi,
the public way, Amm. 20, 4, 9:Romae dulce diu fuit et sollemne, reclusa Mane domo vigilare,
Hor. Ep. 2, 1, 103:spectari sollemne olim erat,
Suet. Aug. 44; Gell. 15, 2, 3:annua complere sollemnia,
tribute, Amm. 22, 7, 10.—As subst.: sollemne, is, n., usage, custom, practice, etc.:nostrum illud sollemne servemus, ut, etc.,
usual custom, practice, Cic. Att. 7, 6, 1:novae nuptae intrantes etiamnum sollemne habent postes adipe attingere,
Plin. 28, 9, 37, § 135.— Plur.:mos traditus ab antiquis inter cetera sollemnia manet, etc.,
Liv. 2, 14:proin repeterent sollemnia,
their customary avocations, Tac. A. 3, 6 fin.:testamentum non jure factum dicitur, ubi sollemnia juris defuerunt,
usages, customary formalities, Dig. 28, 3, 1:testamenti,
ib. 28, 1, 20.—Adverb.:mutat quadrata rotundis: Insanire putas sollemnia me neque rides,
in the common way, Hor. Ep. 1, 1, 101. —Hence, adv.: sollemnĭter ( sollenn-, sōlemn-; very rare; not in Cic.).(Acc. to II. A. supra.) In a religious or solemn manner, solemnly, = rite:2.omnibus (sacris) sollemniter peractis,
Liv. 5, 46: intermissum convivium sollemniter instituit, with pomp or splendor, Just. 12, 13, 6:lusus, quem sollemniter celebramus,
App. M. 3, p. 134, 13.—(Acc. to II. B. supra.) According to custom, in the usual or customary manner, regularly, formally:(greges elephantorum) se purificantes sollemniter aquā circumspergi,
Plin. 8, 1, 1, § 2:praebere hordeum pullis,
Pall. 1, 28 fin.:jurare,
Dig. 12, 2, 3:cavere,
ib. 26, 7, 27:acta omnia,
ib. 45, 1, 30:nullo sollemniter inquirente,
Amm. 14, 7, 21:transmisso sollemniter Tigride,
id. 20, 6, 1.— Comp. and sup. of adj. (late Lat.); v. supra, II. A. No comp. and sup. of adv. -
20 sollenn
sollemnis (less correctly sōlemnis, sollennis, sōlennis, sollempnis), e, adj. [sollus, i. e. totus-annus], prop. that takes place every year; in relig. lang. of solemnities, yearly, annual; hence, in gen.,I.Lit., stated, established, appointed:II.sollemne, quod omnibus annis praestari debet,
Fest. p. 298 Müll. (cf. anniversarius):sollemnia sacra dicuntur, quae certis temporibus annisque fleri solent,
id. p. 344 ib.: sacra stata, sollemnia, Cato ap. Fest. s. v. stata, p. 344 ib.; so,ad sollemne et statum sacrificium curru vehi,
Cic. Tusc. 1, 47, 113 (v. sisto, P. a.):sacra,
id. Leg. 2, 8, 19:sacrificia,
id. N. D. 1, 6, 14; id. Leg. 2, 14, 35; Liv. 1, 31:dies festi atque sollemnes,
Cic. Pis. 22, 51:ab Aequis statum jam ac prope sollemne in singulos annos bellum timebatur,
Liv. 3, 15:Idus Maiae sollemnes ineundis magistratibus erant,
id. 3, 36:sollemnis dapes Libare,
Verg. A. 3, 301:caerimoniae,
Val. Max. 1, 1, 1.—Transf., according as the idea of the religious or that of the established, stated nature of the thing qualified predominates.A.With the idea of its religious character predominating, religious, festive, solemn:b.suscipiendaque curarit sollemnia sacra,
Lucr. 5, 1162:sollemni more sacrorum,
id. 1, 96:religiones,
Cic. Mil. 27, 73:iter ad flaminem,
id. ib. 10, 27:epulae,
id. de Or. 3, 51, 197:ludi,
id. Leg. 3, 3, 7; cf.:coetus ludorum,
id. Verr. 2, 5, 72, § 186:precatio comitiorum,
id. Mur. 1, 1:omnia sollemnibus verbis dicere,
id. Dom. 47, 122:sicuti in sollemnibus sacris fleri consuevit,
Sall. C. 22, 2:sollemnia vota Reddere,
Verg. E. 5, 74:ferre sollemnia dona,
id. A. 9, 626:sollemnis ducere pompas,
id. G. 3, 22:sollemnis mactare ad aras,
id. A. 2, 202:dies jure sollemnis mihi, sanctiorque natali,
Hor. C. 4, 11, 17:fax,
Ov. M. 7, 49:sollemni voce movere preces,
id. F. 6, 622:ignis,
id. Tr. 3, 13, 16:festum sollemne parare,
id. F. 2, 247:sollemnes ludos celebrare,
id. ib. 5, 597:habitus,
Liv. 37, 9:carmen,
id. 33, 31:epulae,
Tac. A. 1, 50:sacramentum,
id. H. 1, 55:nullum esse officium tam sanctum atque sollemne, quod, etc.,
Cic. Quint. 6, 26.— Comp.:dies baptismo sollemnior,
Tert. Bapt. 19.— Sup.:die tibi sollemnissimo natali meo,
Front. Ep. ad Anton. 1, 2:preces,
App. M. 11, p. 264.—As subst.: sollemne, is, n., a religious or solemn rite, ceremony, feast, sacrifice, solemn games, a festival, solemnity, etc. (so perh. not in Cic.); sing.:B.inter publicum sollemne sponsalibus rite factis,
Liv. 38, 57:sollemne clavi figendi,
id. 7, 3 fin.:soli Fidei sollemne instituit,
id. 1, 21; cf. id. 9, 34:sollemne allatum ex Arcadiā,
festal games, id. 1, 5; cf. id. 1, 9:Claudio funeris sollemne perinde ac divo Augusto celebratur,
Tac. A. 12, 69; cf. plur. infra:per sollemne nuptiarum,
Suet. Ner. 28; cf. infra.— Plur.:sollemnia (Isidis),
Prop. 2, 33 (3, 31), 1:ejus sacri,
Liv. 9, 29; cf. id. 2, 27:Quinquatruum,
Suet. Ner. 34:triumphi,
id. ib. 2:nuptiarum,
Tac. A. 11, 26 fin.:funerum,
id. ib. 3, 6:tumulo sollemnia mittent,
Verg. A. 6, 380:referunt,
id. ib. 5, 605; cf. Stat. Th. 8, 208; Juv. 10, 259.—With the idea of stated, regular character predominant, wonted, common, usual, customary, ordinary (syn.: consuetus, solitus;1.freq. only after the Aug. period): prope sollemnis militum lascivia,
Liv. 4, 53, 13:socer arma Latinus habeto, Imperium sollemne socer,
Verg. A. 12, 193:arma,
Stat. Th. 8, 174:cursus bigarum,
Suet. Dom. 4:Romanis sollemne viris opus (venatio),
Hor. Ep. 1, 18, 49:mihi sollemnis debetur gloria,
Phaedr. 3, prol. 61:sufficit sollemnem numerum (testium) exaudire,
Dig. 28, 1, 21:viā sollemni egressi,
the public way, Amm. 20, 4, 9:Romae dulce diu fuit et sollemne, reclusa Mane domo vigilare,
Hor. Ep. 2, 1, 103:spectari sollemne olim erat,
Suet. Aug. 44; Gell. 15, 2, 3:annua complere sollemnia,
tribute, Amm. 22, 7, 10.—As subst.: sollemne, is, n., usage, custom, practice, etc.:nostrum illud sollemne servemus, ut, etc.,
usual custom, practice, Cic. Att. 7, 6, 1:novae nuptae intrantes etiamnum sollemne habent postes adipe attingere,
Plin. 28, 9, 37, § 135.— Plur.:mos traditus ab antiquis inter cetera sollemnia manet, etc.,
Liv. 2, 14:proin repeterent sollemnia,
their customary avocations, Tac. A. 3, 6 fin.:testamentum non jure factum dicitur, ubi sollemnia juris defuerunt,
usages, customary formalities, Dig. 28, 3, 1:testamenti,
ib. 28, 1, 20.—Adverb.:mutat quadrata rotundis: Insanire putas sollemnia me neque rides,
in the common way, Hor. Ep. 1, 1, 101. —Hence, adv.: sollemnĭter ( sollenn-, sōlemn-; very rare; not in Cic.).(Acc. to II. A. supra.) In a religious or solemn manner, solemnly, = rite:2.omnibus (sacris) sollemniter peractis,
Liv. 5, 46: intermissum convivium sollemniter instituit, with pomp or splendor, Just. 12, 13, 6:lusus, quem sollemniter celebramus,
App. M. 3, p. 134, 13.—(Acc. to II. B. supra.) According to custom, in the usual or customary manner, regularly, formally:(greges elephantorum) se purificantes sollemniter aquā circumspergi,
Plin. 8, 1, 1, § 2:praebere hordeum pullis,
Pall. 1, 28 fin.:jurare,
Dig. 12, 2, 3:cavere,
ib. 26, 7, 27:acta omnia,
ib. 45, 1, 30:nullo sollemniter inquirente,
Amm. 14, 7, 21:transmisso sollemniter Tigride,
id. 20, 6, 1.— Comp. and sup. of adj. (late Lat.); v. supra, II. A. No comp. and sup. of adv.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Quod anniversarius — ist eine Enzyklika von Papst Leo XIII. Weltweit wandte er sich, anlässlich seines 50 jährigen Priesterjubiläum, mit dieser Enzyklika am 1. April 1888, an alle Patriarchen, Primas, Erzbischöfe, Bischöfe und kirchlichen Würdenträger des Erdkreises … Deutsch Wikipedia
anniversaire — [ anivɛrsɛr ] adj. et n. m. • XIIe n.; adj. 1556; lat. anniversarius 1 ♦ Adj. Qui ramène le souvenir d un événement arrivé à pareil jour une ou plusieurs années auparavant. Jour, service anniversaire. ⇒ commémoratif. 2 ♦ N. m. Jour anniversaire… … Encyclopédie Universelle
Aniversario — (Del lat. anniversarius, que vuelve cada año < annus, año + versus < vertere, volver.) ► sustantivo masculino 1 Día en que se cumplen años de algún acontecimiento: ■ hoy es el aniversario de su boda. 2 Ceremonia que se celebra para… … Enciclopedia Universal
aniversar — ANIVERSÁR, Ă, aniversari, e, adj. Care aminteşte de un eveniment petrecut la aceeaşi dată cu unul sau mai mulţi ani în urmă. – Din fr. anniversaire, lat. anniversarius. Trimis de ana zecheru, 09.12.2006. Sursa: DEX 98 aniversár adj. m., pl.… … Dicționar Român
Ad apostolici — Dall alto dell Apostolico Seggio (Aus der Höhe des apostolischen Stuhls) ist eine an die Bischöfe, den Klerus und an das italienische Volk gerichtete Enzyklika von Papst Leo XIII. die er am 15. Oktober 1890 mit dem Untertitel „Über die Freimaurer … Deutsch Wikipedia
Adiutricem populi — Adiutricem (auch Adiutrix populi) ist eine Enzyklika von Papst Leo XIII., sie datiert vom 5. September 1895 und ist in die Reihe der Rosenkranzenzykliken einzuordnen. In dieser Enzyklika stellt er die Verbindung zwischen der Gottesmutter Maria,… … Deutsch Wikipedia
Aeterni patris — Die Enzyklika Aeterni Patris Papst Leos XIII. vom 4. August 1879 stellte der falschen Philosophie, die Ursprung privater wie sozialer Übel sei, die gesunde entgegen, die den Glauben vorbereitet, seine Annahme als vernünftig erweist, ihn tiefer… … Deutsch Wikipedia
Arcanum divinae sapientia — Am 10. Februar 1880 veröffentlichte Papst Leo XIII. die Enzyklika Arcanum divinae sapientiae mit dem Untertitel „Über die christliche Ehe“ infolge des Kulturkampfes. Inhaltsverzeichnis 1 Die katholische Ehelehre 2 Das Sakrament der Ehe 3 Weitere… … Deutsch Wikipedia
Dall'alto dell'Apostolico Seggio — (Aus der Höhe des apostolischen Stuhls) ist eine an die Bischöfe, den Klerus und an das italienische Volk gerichtete Enzyklika von Papst Leo XIII. die er am 15. Oktober 1890 mit dem Untertitel „Über die Freimaurer in Italien“ veröffentlichte. Sie … Deutsch Wikipedia
Exeunte iam anno — (Zum Ende des Jahres) ist eine Enzyklika, die Papst Leo XIII. zum Ende des Jahres seines Priesterjubiläums verfasste. Sie wurde mit dem Untertitel: „Über die rechte Ordnung des christlichen Lebens“ am 25. Dezember 1888 veröffentlicht.… … Deutsch Wikipedia
Humanum Genus — (sinngemäß: Das Menschengeschlecht) war die wohl schärfste Verurteilung der Freimaurerei durch die katholische Kirche. In der am 20. April 1884 veröffentlichten Enzyklika bezeichnet Papst Leo XIII., die menschliche Rasse als in zwei… … Deutsch Wikipedia