-
1 anatmen
anatmen vt дыша́ть (на кого́-л., на что-л.); дыша́ть (кому-л.) в лицо́der Tod atmete ihn an высо́к. смерть косну́лась его́ свои́м дыха́нием -
2 anatmen
vtder Tod atmete ihn an — высок. смерть коснулась его своим дыханием -
3 anatmen
гл.общ. дышать (кому-л.) в лицо, коснуться кого-л. своим дыханием, дышать (на кого-л., на что-л.) -
4 anatmen
án|atmen sw.V. hb tr.V. дъхвам някого, дишам в лицето на някого. -
5 anatmen
-
6 Anatmen
n -s; Anatmung f - duhanje n u koga -
7 anatmen
jdn./etw. дыша́ть по- [semelfak дохну́ть] на кого́-н. что-н. -
8 anatmen
án¦ atmen vtдыша́ть (на кого-л., на что-л.); косну́ться кого́-л. свои́м дыха́нием -
9 afflatus
afflātus (adflātus), ūs, m. (afflo), I) das Anblasen, Anhauchen, Anwehen, die Luft, Zugluft, der Luftzug, die od. der an etw. geht, affl. favonii, Plin.: montium, von den Bergen kommende Luft, Plin.: maris od. maritimus, Seeluft, Seewind, Plin.: afflatum et vim frigoris in os occurrentes evita, Sen.: a balneo cavere, ne quo frigore afflatuque laedatur (aeger), Cels.: Plur., deneget afflatus ventus et aura suos, Ov. Ib. 108. – v. Anhauchen, Anatmen eines Tieres, Ov. u. Plin. – v. Anhauch, Ausströmen der Dünste, ex terra, Cic.: des Feuers, ignes caelestes adussisse levi afflatu vestimenta, Liv.: vaporis, Gluthauch, Liv.: Plur., frondes afflatibus ardent, Ov. met. 8, 289.: der Sonne, solis afflatu peraruit, Col.: des Lichtschimmers, leni afflatu simulacra refovente, Plin.: eines Aases, corporis iacentis pestifero afflatu (Pesthauch) vicinā regione pollutā, Val. Max. – von der Aspiration im Sprechen, sine afflatu, d.i. ohne h, Varr. r.r. 3, 1, 6. – II) übtr., das Anwehen des göttlichen Geistes, der Anhauch (der Begeisterung), sine aliquo afflatu divino, Cic.: instinctu divino afflatuque fundi, Cic.: sine quodam afflatu quasi furoris (der Begeisterung), Cic.
-
10 дышать
atmen ( Т A); Luft schöpfen; hauchen (на В in, an A); fig. wehen, ausströmen, ausstrahlen ( Т A); erfüllt sein (Т von D; в П/И N von D); strotzen (Т vor D); дышать на ладан F mit einem Fuß im Grabe stehen; дышаться: дышится es atmet sich od. läßt sich... atmen* * *дыша́ть atmen (Т A); Luft schöpfen; hauchen (на В in, an A); fig. wehen, ausströmen, ausstrahlen (Т A); erfüllt sein (Т von D;в П/И N von D); strotzen (Т vor D);дыша́ть на ла́дан fam mit einem Fuß im Grabe stehen;дыша́ться: ды́шится es atmet sich oder lässt sich … atmen* * *дыш|а́ть<-у́, -ишь> нсвдыша́ть тяжело́ keuchen, schnaufenего́ лицо́ дыша́ло ра́достью er strahlte vor Freude* * *v2) med. respirieren3) colloq. (в трубку) blasen (при тесте на алкоголь)4) liter. ausatmen (спокойствием)5) poet. atmen6) oil. lüften (о резервуаре)7) swiss. schnaufen8) pompous. atmen (чем-л.) -
11 дышать в лицо
vgener. (кому-л.) anatmen -
12 коснуться кого-л. своим дыханием
vgener. anatmenУниверсальный русско-немецкий словарь > коснуться кого-л. своим дыханием
-
13 afflatus
afflātus (adflātus), ūs, m. (afflo), I) das Anblasen, Anhauchen, Anwehen, die Luft, Zugluft, der Luftzug, die od. der an etw. geht, affl. favonii, Plin.: montium, von den Bergen kommende Luft, Plin.: maris od. maritimus, Seeluft, Seewind, Plin.: afflatum et vim frigoris in os occurrentes evita, Sen.: a balneo cavere, ne quo frigore afflatuque laedatur (aeger), Cels.: Plur., deneget afflatus ventus et aura suos, Ov. Ib. 108. – v. Anhauchen, Anatmen eines Tieres, Ov. u. Plin. – v. Anhauch, Ausströmen der Dünste, ex terra, Cic.: des Feuers, ignes caelestes adussisse levi afflatu vestimenta, Liv.: vaporis, Gluthauch, Liv.: Plur., frondes afflatibus ardent, Ov. met. 8, 289.: der Sonne, solis afflatu peraruit, Col.: des Lichtschimmers, leni afflatu simulacra refovente, Plin.: eines Aases, corporis iacentis pestifero afflatu (Pesthauch) vicinā regione pollutā, Val. Max. – von der Aspiration im Sprechen, sine afflatu, d.i. ohne h, Varr. r.r. 3, 1, 6. – II) übtr., das Anwehen des göttlichen Geistes, der Anhauch (der Begeisterung), sine aliquo afflatu divino, Cic.: instinctu divino afflatuque fundi, Cic.: sine quodam afflatu quasi furoris (der Begeisterung), Cic.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > afflatus
См. также в других словарях:
anatmen — anatmen:⇨anblasen(1) … Das Wörterbuch der Synonyme
anatmen — ạn|at|men <sw. V.; hat: jmdn. [im Gesicht], etw. mit seinem Atem berühren, unbeabsichtigt anhauchen: der große Spiegel ... wurde blind von oben bis unten, so atmete Tante Millie ihn an (Keun, Mädchen 153); Ü angeatmet von einem Kachelofen,… … Universal-Lexikon
Hornisse — (Vespa crabro) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung: Hautflügler … Deutsch Wikipedia
Hornissenschutz — Hornisse Hornisse (Vespa crabro) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Vespa Crabro — Hornisse Hornisse (Vespa crabro) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Vespa crabro — Hornisse Hornisse (Vespa crabro) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Vespa crabro altaica — Hornisse Hornisse (Vespa crabro) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Vespa crabro flavofasciata — Hornisse Hornisse (Vespa crabro) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Vespa crabro vexator — Hornisse Hornisse (Vespa crabro) Systematik Klasse: Insekten (Insecta) Ordnung … Deutsch Wikipedia
Ausbruch des Eyjafjallajökull 2010 — Der Ausbruch des Vulkans Eyjafjallajökull ( [ˈɛɪjaˌfjatlaˌjœkʏtl̥]) im Jahr 2010 begann am 20. März 2010. Ausbruchsstelle am Fimmvörðuhá … Deutsch Wikipedia
anblasen — anblasen:1.〈inRichtungaufjmdn.od.etw.blasen〉anatmen·anhauchen·behauchen♦dicht:anwehen♦umg:anpusten(landsch)–2.〈einenHochofeninBetriebnehmen〉anfahren(fachspr)–3.⇨anschüren(1)–4.⇨anfahren(3) … Das Wörterbuch der Synonyme