Перевод: со всех языков на французский

с французского на все языки

an-testārī

  • 1 testor

    testor, āri, ātus sum [st2]1 [-] être témoin, certifier comme témoin, témoigner, déposer en justice. [st2]2 [-] au fig. témoigner, attester, déclarer, faire connaître, prouver, montrer, indiquer. [st2]3 [-] prendre à témoin, invoquer, attester. [st2]4 [-] faire son testament, tester.
    * * *
    testor, āri, ātus sum [st2]1 [-] être témoin, certifier comme témoin, témoigner, déposer en justice. [st2]2 [-] au fig. témoigner, attester, déclarer, faire connaître, prouver, montrer, indiquer. [st2]3 [-] prendre à témoin, invoquer, attester. [st2]4 [-] faire son testament, tester.
    * * *
        Testor, testaris, testatus sum, testari. Cic. Tesmoigner, Testifier.
    \
        Testari. Liu. Prendre ou appeler à tesmoing.
    \
        Neque culpa hoc euenisse dissidium mea, id testor deos. Terent. J'appelle Dieu à tesmoing, Je jure Dieu.
    \
        Ipsus tete per superos omnes testatur. Plaut. Il te conjure et prie en l'honneur de Dieu.
    \
        Testari aliquem. Cic. L'appeler pour nous porter tesmoignage, et le prendre à tesmoing de quelque chose.
    \
        Testari. Cic. Testifier, Dire apertement et franchement.
    \
        Testatus quondam per edictum. Suetonius. Declarant par un edict.
    \
        Vniuscuiusque indulgentiam in suos testarer. Cic. Reclameroye.
    \
        Testari. Liu. Faire testament, Tester.
    \
        Voluntatem suam testari. Florentinus. Faire son testament, ou Declarer en presence de gents quelle est sa derniere volunté.

    Dictionarium latinogallicum > testor

  • 2 attestor

    attestor, (adtestor), āri, ātus sum [st2]1 [-] prouver, attester, confirmer. [st2]2 [-] prendre à témoin.    - hoc attestatur fabula, Phaedr. 1, 10, 3: c'est cela que prouve la fable.
    * * *
    attestor, (adtestor), āri, ātus sum [st2]1 [-] prouver, attester, confirmer. [st2]2 [-] prendre à témoin.    - hoc attestatur fabula, Phaedr. 1, 10, 3: c'est cela que prouve la fable.
    * * *
        Attestor, Attestaris, attestari. Cic. Prendre à tesmoing.
    \
        Attestari, pro Testari. Plin. Tesmoigner.

    Dictionarium latinogallicum > attestor

  • 3 deus

    dĕus, i, m. (arch. deivos)    - voc. sing. inus., mais à la décad. deus Vulg. Psa. 22, 3 ou dee Tert. Marc. 1, 29 II au plur. nom. di, dii, dei; gén. deorum et deum; dat. dis, diis, deis II deus monos. Plaut. Amp. 53.    - voir la déclinaison.    - cf. gr. ὁ Ζεῦς: Zeus --- gén. Διός (et Ζηνός); acc. Δία (et Ζῆν / Ζῆνα); dat. Διί (et Ζηνί). [st1]1 [-] dieu, divinité.    - Deus aeterne! Hier.: ô Dieu éternel !    - Cic. Rep. 6, 17; Tim. 26; etc.    - di boni, Cic. Mil. 59: grands dieux ! dieux bons !    - di immortales! Cic. Nat. 1, 72: dieux immortels !    - pro di immortales ! Cic. Par. 42: dieux immortels !    - avec ellipse de fidem pro deum immortalium, Cic. fr. F. 1, 8: au nom des dieux immortels !    - per deos ou per deos immortales, Cic. Off. 2, 5; Balb. 23: au nom des dieux, par les dieux immortels.    - di melius duint (dent), di meliora ferant, velint, Ter. Ph. 1005; Tib. 3, 4, 1; Ov. M. 7, 37 ou simplt di meliora, Cic. Phil. 8, 9: que les dieux nous assistent ! aux dieux ne plaise ! les dieux nous en préservent !    - di vortant bene! Ter. Eun. 390: que les dieux nous protègent! --- cf. Ad. 728; Hec. 196, etc..    - quod di omen avertant ! Cic. Phil. 3, 35: que les dieux détournent ce présage !    - si dis placet, Cic. Pis. 38: [ironique] dieu me pardonne ! [st1]2 [-] en parl. de qqn un dieu.    - Cic. de Or. 1, 106; Nat. 2, 32; Att. 4, 16, 3; Sest. 144; Quir. 11.
    * * *
    dĕus, i, m. (arch. deivos)    - voc. sing. inus., mais à la décad. deus Vulg. Psa. 22, 3 ou dee Tert. Marc. 1, 29 II au plur. nom. di, dii, dei; gén. deorum et deum; dat. dis, diis, deis II deus monos. Plaut. Amp. 53.    - voir la déclinaison.    - cf. gr. ὁ Ζεῦς: Zeus --- gén. Διός (et Ζηνός); acc. Δία (et Ζῆν / Ζῆνα); dat. Διί (et Ζηνί). [st1]1 [-] dieu, divinité.    - Deus aeterne! Hier.: ô Dieu éternel !    - Cic. Rep. 6, 17; Tim. 26; etc.    - di boni, Cic. Mil. 59: grands dieux ! dieux bons !    - di immortales! Cic. Nat. 1, 72: dieux immortels !    - pro di immortales ! Cic. Par. 42: dieux immortels !    - avec ellipse de fidem pro deum immortalium, Cic. fr. F. 1, 8: au nom des dieux immortels !    - per deos ou per deos immortales, Cic. Off. 2, 5; Balb. 23: au nom des dieux, par les dieux immortels.    - di melius duint (dent), di meliora ferant, velint, Ter. Ph. 1005; Tib. 3, 4, 1; Ov. M. 7, 37 ou simplt di meliora, Cic. Phil. 8, 9: que les dieux nous assistent ! aux dieux ne plaise ! les dieux nous en préservent !    - di vortant bene! Ter. Eun. 390: que les dieux nous protègent! --- cf. Ad. 728; Hec. 196, etc..    - quod di omen avertant ! Cic. Phil. 3, 35: que les dieux détournent ce présage !    - si dis placet, Cic. Pis. 38: [ironique] dieu me pardonne ! [st1]2 [-] en parl. de qqn un dieu.    - Cic. de Or. 1, 106; Nat. 2, 32; Att. 4, 16, 3; Sest. 144; Quir. 11.
    * * *
        Deus, Dei. Dieu.
    \
        Aduerso deo agere aliquid. Ouid. Contre la volunté de Dieu, Dieu nous estant contraire.
    \
        AEquorei dii. Ouid. Les dieux marins.
    \
        Cum Deo beneuolente faciam. Gellius. Je le feray se Dieu plaist, ou au plaisir de Dieu.
    \
        Dii boni, boni quid porto! Exultantis vox. Terent. O bon dieu.
    \
        Caerulei dii. Ouid. Dieux marins.
    \
        Dii immortales, homo homini quid praestat? Admirantis exclamatio est. Terent. O Dieu immortel!
    \
        Dii meliora, Modus optandi, imperfecto sermone. Liu. A Dieu ne plaise.
    \
        O dii, qui comitatus. Cic. O Dieu.
    \
        Secundis diis agere aliquid. Virgil. Dieu nous aidant et favorisant.
    \
        Deum suae vitae Lentulum vocat Cicero. Conservateur.
    \
        Hanc occasionem oblatam tenete, per deos immortales, Patres conscripti, etc. Cic. Je vous prie pour l'honneur de Dieu.
    \
        Auertant omem dii. Cic. A Dieu ne plaise, Ce que Dieu ne veuille.
    \
        Dii faciant. Cic. Dieu le veuille.
    \
        Dii faciant vt rei militaris mentionem facere audeas. Cic. Pleust à Dieu que tu en eusses parlé pour veoir.
    \
        Dii vestram fidem! Admiratis aduerbium cum exclamatione. Terent. Mon Dieu aide nous!
    \
        Infringere deos precatu. Stat. Flechir Dieu par prieres.
    \
        Inuantibus diis. Cic. Dieu aidant, Au plaisir de Dieu.
    \
        Plaudentibus diis et hominibus. Cic. Au gré, A la grande joye et contentement de Dieu et des hommes.
    \
        Teste Deo credere. Ouid. Croire aucun quand il jure Dieu.
    \
        Testari deos. Virgil. Appeler Dieu en tesmoing.
    \
        Dii bene vertant. Terent. Dieu veille tourner tout à bien.

    Dictionarium latinogallicum > deus

  • 4 gemitus

    gĕmĭtŭs, ūs, m. [gemo] gémissement.    - gén. arch., gemiti Plaut. Aul. 722.    - urbe tota fletus gemitusque fit, Cic. Amer. 24: dans la ville entière ce ne sont que pleurs et gémissements.    - gemitum dare, Virg. En. 1, 485 ; tollere Virg. En. 11, 37 ; gemitus edere, Lucr. 4, 1012 ; gemitus ciere, Virg. G. 3, 517: pousser des gémissements.    - fig. gemitus: gémissement, bruit sourd. --- Virg. En. 2, 53 ; 9, 709.
    * * *
    gĕmĭtŭs, ūs, m. [gemo] gémissement.    - gén. arch., gemiti Plaut. Aul. 722.    - urbe tota fletus gemitusque fit, Cic. Amer. 24: dans la ville entière ce ne sont que pleurs et gémissements.    - gemitum dare, Virg. En. 1, 485 ; tollere Virg. En. 11, 37 ; gemitus edere, Lucr. 4, 1012 ; gemitus ciere, Virg. G. 3, 517: pousser des gémissements.    - fig. gemitus: gémissement, bruit sourd. --- Virg. En. 2, 53 ; 9, 709.
    * * *
        Gemitus, huius gemitus, pen. corr. Cic. Gemissement.
    \
        Dare gemitum. Ouid. Gemir.
    \
        Ducere gemitus imo de pectore. Virgil. Gemir du profond du coeur.
    \
        Exprimere gemitus laeto pectore. Lucan. Se contraindre de gemir, et contrefaire le triste et marri, combien que par dedens on soit joyeux.
    \
        Testari dolores gemitu. Ouid. Monstrer son ennuy et sa douleur par gemissements.

    Dictionarium latinogallicum > gemitus

См. также в других словарях:

  • testari — index depose (testify), testify, witness (attest to) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • testari — /testeray/ In the civil law, to testify; to attest; to declare, publish, or make known a thing before witnesses. To make a will …   Black's law dictionary

  • rem testari — index attest Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • ad testari — To attest; to witness …   Ballentine's law dictionary

  • tester — 1. tester [ tɛste ] v. intr. <conjug. : 1> • 1406; « témoigner » v. tr. 1290; lat. testari « prendre à témoin, témoigner » ♦ Disposer de ses biens par testament, faire un testament. « Le droit de tester, c est à dire de disposer de ses… …   Encyclopédie Universelle

  • protester — [ prɔtɛste ] v. <conjug. : 1> • 1339 tr. ind.; lat. protestari 1 ♦ V. tr. Vx Attester formellement et avec une certaine solennité. ⇒ affirmer, assurer. Cet intérêt « que les hommes protestent aux femmes » (Diderot). « Elle protesta avec… …   Encyclopédie Universelle

  • testament — [ tɛstamɑ̃ ] n. m. • 1120; lat. ecclés. testamentum, pour traduire le gr. diathêkê « disposition testamentaire, convention », et pour traduire l hébr. berith « alliance » I ♦ Relig. chrét. 1 ♦ Vx Alliance. « Ils ne sont point demeurés dans mon… …   Encyclopédie Universelle

  • Testament — Nachlassdokument; Letzter Wille * * * Tes|ta|ment [tɛsta mɛnt], das; [e]s, e: letztwillige schriftliche Erklärung, mit der jmd. für den Fall seines Todes die Verteilung seines Vermögens festlegt: ein handgeschriebenes, [un]gültiges Testament; sie …   Universal-Lexikon

  • testieren — tes|tie|ren 〈V. tr.; hat〉 (jmdm.) etwas testieren 1. durch Testament, letztwillig verfügen 2. ein Testat über etwas geben, bescheinigen, schriftlich bestätigen ● eine Vorlesung testieren [zu lat. testari „bezeugen“] * * * tes|tie|ren <sw. V.;… …   Universal-Lexikon

  • testa — TESTÁ1, testez, vb. I. tranz. A da dispoziţii prin testament cu privire la transmiterea unor bunuri materiale; a lăsa ceva prin testament. – Din fr. tester, lat. testari. Trimis de RACAI, 21.10.2003. Sursa: DEX 98  TESTÁ2, testez, vb. I. tranz.… …   Dicționar Român

  • testar — I (Del lat. testari, atestiguar.) ► verbo intransitivo 1 DERECHO Hacer una persona testamento: ■ testó a favor de su nieto . ► verbo transitivo 2 Hacer una raya o un borrón encima de una cosa escrita para suprimirla. SINÓNIMO …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»