Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

alarmed

  • 1 pavēscō

        pavēscō —, —, ere, inch.    [paveo], to begin to fear, be alarmed: omni strepitu, S.: bellum, Ta.
    * * *
    pavescere, -, - V

    Latin-English dictionary > pavēscō

  • 2 timefactus

        timefactus adj.    [timeo+facio], made afraid, frightened, alarmed, intimidated: libertas.
    * * *
    timefacta, timefactum ADJ
    frightened, alarmed

    Latin-English dictionary > timefactus

  • 3 pavesco

    păvesco, ĕre, v. inch. n. and a. [paveo] (mostly post-Aug.).
    (α).
    Neutr., to begin to be afraid, to become alarmed:

    omni strepitu pavescere,

    Sall. J. 72, 2:

    ad ejusmodi tactum,

    Col. 6, 2:

    ad nocturnas imagines,

    Plin. 29, 4, 20, § 67 (al. expavescere):

    pavescere sensim et quasi albescere,

    Gell. 19, 1, 21.—
    (β).
    Act., to begin to fear or dread, to begin to be alarmed at:

    bellum,

    Tac. A. 1, 4:

    prodigia deūm,

    Sil. 16, 127.

    Lewis & Short latin dictionary > pavesco

  • 4 sollicitus

    sollĭcĭtus ( sōlĭcĭtus), a, um, adj. [sollus-cieo; cf. sollicito], thoroughly moved, agitated, disturbed.
    I.
    Of physical motion ( poet. and rare).
    1.
    As attrib. of motus, restless, unceasing:

    quae sollicito motu carerent, referring to the elements in constant motion, as air, water, etc.,

    Lucr. 1, 343: sic igitur penitus qui in ferro'st abditus aër Sollicito motu semper jactatur, i. e. an unceasing air-current within the iron, to explain its attraction by the magnet, id. 6, 1038.—
    2.
    Of the sea agitated by storms:

    ut mare sollicitum stridet,

    Verg. G. 4, 262. —
    3.
    Pregn., with the idea of distress (v. II. B.):

    utile sollicitae sidus utrumque rati,

    to a ship in distress, Ov. F. 5, 720: sollicitae porro plenaeque sonoribus aures, agitated, vibrating ( by disease), Lucr. 6, 1185:

    corpus,

    Sen. Herc. Fur. 1299.—
    4.
    Sollicitum habere (cf. II. A. and B. infra), = sollicitare:

    omnes sollicitos habui,

    kept them busy, on the move, Ter. Heaut. 3, 1, 52 Donat. ad loc.
    II.
    Of mental affections, full of anxiety, excitement, distracted by cares, engaged, troubled, disturbed (opp. quietus).
    A.
    Of cares of business; esp. sollicitum habere, to keep busy, engaged (Plaut. and Ter.):

    (clientes) qui neque leges colunt, neque, etc., sollicitos patronos habent,

    Plaut. Men. 4, 2, 12 Brix ad loc.;

    4, 2, 21: quorum negotiis nos absentum sollicitae noctes et dies sumus semper,

    id. Stich. 1, 1, 6:

    hem, tot mea Solius solliciti sunt curā, of servants busy in attending their master,

    Ter. Heaut. 1, 1, 77: numquid vis? Py. Ne magis sim pulcer quam sum:

    ita me mea forma habet sollicitum,

    Plaut. Mil. 4, 2, 95; cf.:

    Hispaniae armis sollicitae,

    Sall. H. 1, 48 Dietsch. —
    B.
    Of restlessness from fear, suspense, etc., full of anxiety, agitated, alarmed, solicitous, anxious (opp. securus; freq. and class.): sollicitum habere, to fill with apprehension and fear, keep in anxiety; constr.,
    1.
    Absol.:

    in quibus si non erunt insidiae... animus tamen erit sollicitus,

    Cic. Phil. 12, 11, 36:

    diutius videtur velle eos habere sollicitos a quibus se putat diuturnioribus esse molestiis conflictatum,

    id. Fam. 6, 13, 3:

    quae maxime angere atque sollicitam habere vestram aetatem videtur,

    id. Sen. 19, 66:

    sollicitum te habebat cogitatio periculi mei,

    id. Fam. 7, 3, 1; so id. Att. 2, 18, 1; id. Sest. 11, 25:

    initia rerum quae... sollicitam Italiam habebant,

    Caes. B. C. 3, 22:

    cum satis per se ipsum Samnitium bellum et,... sollicitos haberet patres,

    Liv. 8, 29, 1:

    solliciti et incerti rerum suarum Megaram referre signa jubent,

    id. 24, 23, 5:

    sollicitae ac suspensae civitati,

    id. 27, 50 med.:

    quid illis nos sollicitis ac pendentibus animi renuntiare jubetis,

    id. 7, 30, 22:

    sollicitae mentes,

    Ov. F 3, 362:

    pectus,

    id. M. 2, 125:

    mens,

    Curt. 4, 13, 2:

    animi,

    Hor. Ep. 1, 5, 18:

    ego percussorem meum securum ambulare patiar, me sollicito?

    Sen. Clem. 1, 9, 4:

    sollicitus est et incertus sui quem spes aliqua proritat,

    id. Ep. 23, 2:

    ut sollicitus sim cum Saturnus et Mars ex contrario stabunt,

    alarmed, id. ib. 88, 14:

    fertur sollicitas tenuisse deas,

    kept them in anxious suspense, Stat. Achill. 2, 338:

    nunc sollicitam timor anxius angit,

    Verg. A. 9, 89.—And opposed to securus and securitas:

    quid est turpius quam in ipso limine securitatis esse sollicitum?

    Sen. Ep. 22, 5:

    securo nihil est te pejus, eodem Sollicito nihil est te melius,

    Mart. 4, 83, 1; so id. 5, 31, 8; Sen. Ep. 124, 19; Quint. 11, 3, 151; Tac. H. 4, 58.—
    2.
    With abl.:

    sollicitam mihi civitatem suspitione, suspensam metu... tradidistis,

    Cic. Agr. 1, 8, 23:

    Sophocles, ancipiti sententiarum eventu diu sollicitus,

    Val. Max. 9, 12, 5 ext.
    3.
    With de:

    sollicitus eram de rebus urbanis,

    Cic. Fam. 2, 12, 1:

    de tuā valetudine,

    id. ib. 16, 7, 1:

    sollicita civitas de Etruriae defectione fuit,

    Liv. 27, 21 med.:

    sollicitum te esse scribis de judicii eventu,

    Sen. Ep. 24, 1:

    desii jam de te esse sollicitus,

    id. ib. 82, 1.—
    4.
    With pro:

    ne necesse sit unum sollicitum esse pro pluribus,

    Cic. Lael. 13, 45.—
    5.
    With propter: sollicitus propter iniquitatem locorum, Liv. 38, 40, 9; 44, 3, 5 infra.—
    6.
    With adverb. acc. vicem, for the fate of:

    sollicito consuli et propter itineris difficultatem et eorum vicem,... nuntius occurrit,

    Liv. 44, 3, 5:

    ut meam quoque, non solum reipublicae vicem videretur sollicitus,

    id. 28, 43, 9:

    clamor undique ab sollicitis vicem imperatoris militibus sublatus,

    id. 28, 19, 17.—
    7.
    With gen.:

    non sollicitus futuri, pendet (filius tuus mortuus),

    Sen. Cons. Marc. 19, 6.—
    8.
    With dat. (late Lat.):

    ne solliciti sitis animae vestrae, neque corpori vestro,

    Vulg. Matt. 6, 25.—
    9.
    With ex:

    ex hoc misera sollicita'st, diem Quia olim in hunc, etc.,

    Ter. And. 1, 5, 33:

    haec turba sollicita ex temerariā regis fiduciā,

    Curt. 3, 1, 17.—
    10.
    With ne, like verbs of fearing:

    (mater) sollicita est ne eundem conspiciat, etc.,

    Cic. Mur. 41, 88:

    legati Romanorum circuire urbes, solliciti ne Aetoli partis alicujus animos ad Antiochum avertissent,

    apprehensive, Liv. 35, 31, 1:

    sollicitis populis ne suas operiant terras,

    Plin. 11, 29, 35, § 104:

    sollicitus Solon, ne tacendo parum reipublicae consuleret,

    Just. 2, 7, 9; Front. Strat. 1, 1, 6.—
    11.
    With interrog.-clause:

    solliciti erant quo evasura esset res,

    Liv. 30, 21 init.:

    quam sim sollicitus, quidnam futurum sit,

    Cic. Att. 8, 6, 3.—
    C.
    In gen., troubled, disturbed, afflicted, grieved; constr. absol., with abl. alone, or with de:

    sollicitus mihi nescio quā re videtur,

    Plaut. Merc. 2, 3, 30:

    neque est consentaneum ullam honestam rem, ne sollicitus sis... deponere,

    lest you be troubled by cares, Cic. Lael. 13, 47:

    vehementer te esse sollicitum et praecipuo quodam dolore angi,

    id. Fam. 4, 3, 1:

    vehementer populum sollicitum fuisse de P. Sullae morte,

    id. ib. 9, 10, 3:

    num eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse,

    afflicted by remorse, id. Fin. 2, 17, 55:

    hoc genus omne Maestum ac sollicitum est cantoris morte Tigelli,

    Hor. S. 1, 2, 3.—
    D.
    Excited, passionate (rare):

    qui, ut sint pudici, solliciti tamen et anxii sunt,

    Cic. Tusc. 4, 33, 70:

    atqui sollicitae nuntius hospitae, Suspirare Chloen.. Dicens, etc.,

    Hor. C. 3, 7, 9; so, = avidus, with gen. or de ( poet. and post-class.):

    hominem cuppedinis sollicitum,

    Lucr. 5, 46:

    de regno sollicitus ( = avidus regni potiundi),

    Just. 1, 10, 6.—
    E.
    Very careful for, concerned in, punctilious, particular about (post-Aug.; freq.); constr. absol., with de, circa, in, or obj.-inf.:

    ne decet quidem, ubi maxima rerum monumenta versantur, de verbis esse sollicitum,

    Quint. 8, 3, 13:

    de quorum sumus judicio solliciti,

    for whose judgment we care, id. 10, 7, 24:

    dixit Cicero, non se de ingenii famā, sed de fide esse sollicitum,

    id. 11, 1, 74:

    nec sum in hoc sollicitus, dum res ipsa appareat,

    id. 8, 4, 15:

    eloquentia non in verba sollicita,

    Sen. Ben. 7, 8, 2:

    si tamen contingere eloquentia non sollicito potest,

    id. Ep. 75, 5:

    cur abis, non sollicitus prodesse bonis, nocere malis?

    id. Hippol. 976; cf.

    in double sense,

    Mart. 4, 83, 2 and 5.—
    F.
    = sollicitatus (v. sollicito; poet.):

    solliciti jaceant terrāque premantur iniquā qui, etc.,

    without repose, Ov. Am. 2, 16, 15.
    III.
    Of abstr. and inanim. things.
    1.
    In gen., solicitous, mournful, full of or connected with cares and anxiety, anxious, disturbed (class.;

    often approaching the signif. II.): scio quam timida sit ambitio, et quam sollicita sit cupiditas consulatūs,

    how full of cares is the desire for the consulship, Cic. Mil. 16, 42:

    id est proprium civitatis ut sit libera et non sollicita rei cujusque custodia,

    i. e. that nobody be disturbed in the quiet possession of his property, id. Off. 2, 22, 78:

    est enim metus futurae aegritudinis sollicita exspectatio,

    id. Tusc. 5, 18, 52:

    quam sit omnis amor sollicitus et anxius,

    fraught with solicitude, id. Att. 2, 24, 1: assentior, sollicitam et periculosam justitiam non esse sapientis, id. Fragm. Rep. ap. Prisc. p. 801 P. (Rep. 3, 27, 39): sollicitam lucem rapuisti Ciceroni, the mournful light, i. e. life, Vell. 2, 66:

    in sollicito civitatis statu,

    Quint. 6, 1, 16:

    Hermagoras, vir diligentiae nimium sollicitae,

    evercareful, id. 3, 11, 22:

    sollicitum dicendi propositum,

    anxiously accurate, id. 11, 1, 32:

    sollicita parentis diligentia,

    earnest care, id. 6, prooem. 1; so id. 6, 12, 16:

    sollicitae actiones,

    carefully elaborated, id. 4, 1, 57: causae sollicitae (opp. securae), [p. 1723] very doubtful cases, i. e. in which there is anxious suspense about the issue, id. 11, 3, 151: captarum (ferarum) sollicita possessio;

    saepe enim laniant dominos,

    Sen. Vit. Beat. 14, 2:

    maxima quaeque bona sollicita sunt,

    id. ib. 17, 4; id. Ep. 14, 18:

    noctes, id. Ira, 2, 20, 1: tutela,

    id. Cons. Marc. 11, 3:

    sollicitos fecisti, Romule, ludos,

    Ov. A. A. 1, 101:

    quisque, sibi quid sit Utile, sollicitis supputat articulis,

    id. P. 2, 3, 18:

    sollicito carcere dignus eras,

    a prison carefully guarded, id. Am. 1, 6, 64:

    Cressa... sollicito revocavit Thesea filo,

    Stat. S. 2, 6, 26:

    pudor,

    Mart. 11, 45, 7:

    amor,

    Ov. H. 19 (18), 196:

    os,

    id. P. 4, 9, 130:

    frons,

    Hor. C. 3, 29, 16:

    manus,

    Ov. Tr. 5, 2, 2:

    preces,

    id. P. 3, 1, 148:

    prex,

    Hor. C. 1, 35, 5:

    vita,

    id. S. 2, 6, 62:

    lux,

    Ov. Tr. 4, 10, 116:

    senecta,

    id. M. 6, 500:

    libelli,

    Mart. 9, 58, 5:

    saccus,

    id. 12, 60 b, 3:

    fuga,

    Ov. Tr. 4, 1, 50:

    sedes,

    id. ib. 4, 1, 85:

    via,

    id. ib. 1, 11, 2:

    terrae,

    id. M. 15, 786.— Hence,
    2.
    = sollicitum habens, that causes distress, distressing, trying:

    quid magis sollicitum dici potest,

    what more distressing fact can be mentioned? Cic. Mil. 2, 5:

    in quā (tyrannorum) vitā nulla... potest esse fiducia, omnia semper suspecta atque sollicita,

    causing alarm, id. Lael. 15, 52:

    sollicitumque aliquid laetis intervenit,

    Ov. M. 7, 454:

    o mihi sollicitum decus ac suprema voluptas,

    Stat. Th. 7, 363; so,

    opes,

    Hor. S. 2, 6, 79:

    aurum,

    Sen. Hippol. 519:

    pretia,

    id. Herc. Fur. 461:

    timor or metus,

    Ov. H. 1, 12; 8, 76; 13, 124; id. P. 3, 2, 12; id. Tr. 3, 11, 10:

    cura,

    id. P. 1, 5, 61; Sen. Thyest. 922:

    dolor,

    Ov. A. A. 3, 374:

    taedium,

    Hor. C. 1, 14, 17:

    fatum,

    Ov. P. 4, 10, 11.
    IV.
    Of animals (rare): sollicitum animal (canis) ad nocturnos strepitus, very attentive to, i. e. watchful, Liv. 5, 47, 3; so Ov. M. 11, 599:

    solliciti terrentur equi,

    id. F. 6, 741:

    lepus,

    timid, id. ib. 5, 372.
    V.
    Comp.: sollicitior (mostly post-Aug.; for which Cic. has magis sollicitus; v. III. 2. supra) homo, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 3:

    nos circa lites raras sollicitiores,

    too particular about, Quint. 7, 1, 43:

    sollicitior rei familiaris diligentia,

    id. 12, 1, 6:

    innocentiam sollicitiore habituri loco,

    Sen. Ben. 3, 13, 1:

    (pauperes) sollicitiores divitibus,

    id. Cons. Helv. 12, 1:

    quod est sollicitius,

    id. Tranq. 1, 15:

    qui non sollicitior de capitis sui decore sit quam de salute,

    id. Brev. Vit. 12, 3:

    pro vobis sollicitior,

    Tac. H. 4, 58.— Sup. (post-Aug. and rare):

    illorum brevissima ac sollicitissima aetas est,

    Sen. Brev. Vit. 16, 1.— Adv.: sollĭcĭtē (post-Aug.).
    1.
    Carefully, punctiliously, anxiously: vestis nec servata, nec sumenda sollicite, Ser. Samm. ap. Sen. Tranq. 1, 5:

    in conviviis lingua sollicite etiam ebriis custodienda est,

    Sen. Clem. 1, 26, 2:

    recitare,

    Plin. Ep. 6, 15, 4:

    exspectatus,

    Front. Strat. 3, 12, 1; id. Aquaed. 103:

    sollicitius et intentius,

    Plin. Ep. 1, 4, 2:

    custodiendus est honor,

    id. ib. 1, 19, 4:

    cavere,

    App. Mag. p. 274, 35.— Sup.:

    urbis curam sollicitissime agere,

    Suet. Claud. 18.—
    2.
    With grief, solicitude (class.:

    sollicito animo): sollicite possidentur,

    their possession is connected with solicitude, Sen. Ep. 76, 30:

    laetus,

    Sil. 6, 572.— Sup., Sen. Ep. 93, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > sollicitus

  • 5 pavefactus

        pavefactus adj.    [paveo+factus], in terror, dismayed, alarmed: ego, O.: pectora, O.

    Latin-English dictionary > pavefactus

  • 6 per-timēscō

        per-timēscō muī, —, ere,     inch, to be frightened, be alarmed, fear greatly: Catilina ipse pertimuit: de fortunis suis: cuiusquam vim: legatum, S.: nomen imperi etiam in levi personā pertimescitur: ne quid peccasset: quem habitura sit exitum (contemptio legum).

    Latin-English dictionary > per-timēscō

  • 7 sollicitus

        sollicitus adj. with comp.    [sollus- (3 SAL-)+ citus], thoroughly moved, agitated, disturbed: mare, V.: Utile sollicitae sidus rati, tossed (by a storm), O.: Omnīs sollicitos habui, kept stirring, T.—Fig., of the mind, troubled, disturbed, afflicted, grieved, disquieted: ne sollicitus sis, lest you be troubled by cares: anxio animo aut sollicito fuisse, afflicted by remorse: sollicitae nuntius hospitae, H.: animum sollicitum efficere, uneasy, L.: de P. Sullae morte: morte Tigelli, H.—Of things, solicitous, full of care, anxious, restless, disturbed: scio quam sollicita sit cupiditas consulatūs: ut sit non sollicita rei cuiusque custodia, i. e. not full of apprehension: sollicito carcere dignus eras, carefully guarded, O.: frons, H.: vita, H.: senecta, O.: sedes, O.: terrae, O.— Causing distress, painful, disquieting: quid magis sollicitum dici potest, what more distressing fact?: in quā (tyrannorum) vitā, omnia semper suspecta atque sollicita, alarming: Sollicitumque aliquid laetis intervenit, O.: opes, H.: dolor, O.—Of animals, watchful, uneasy, restless: animal ad nocturnos strepitūs, L.: equi, O.: lepus, timid, O.— Full of anxiety, agitated, alarmed, apprehensive, solicitous, anxious: animus: sollicitum te habebat cogitatio periculi mei: senatus sollicitus petendum esse auxilium arbitrabatur: res, quae... sollicitam Italiam habebant, Cs.: solliciti et incerti rerum suarum, L.: civitas, L.: mentes, O.: civitas suspitione: de meo periculo: pro pluribus: pro vobis sollicitior, Ta.: propter iniquitatem locorum, L.: et propter itineris difficultatem et eorum vicem, for their fate, L.: vicem imperatoris milites, L.: (turba) ex temerariā regis fiduciā, Cu.: (mater) sollicita est ne eundem conspiciat, etc.: legati solliciti, ne avertissent, etc., apprehensive, L.: solliciti erant quo evasura esset res, L.: quam sum sollicitus, quidnam futurum sit.
    * * *
    sollicita, sollicitum ADJ
    concerned, worried; upset, troubled, disturbed, anxious, apprehensive

    Latin-English dictionary > sollicitus

  • 8 trepidus

        trepidus adj.    [TARC-], restless, agitated, anxious, solicitous, disturbed, alarmed, in trepidation: Tum trepidae inter se coëunt (apes), in a hurry, V.: inproviso metu, S.: formidine, V.: (apes) trepidae rerum discurrunt, V.: Messenii trepidi rerum suarum, L.—Of things, bubbling, boiling, foaming: (ferrum) in trepidā submersum undā, O.: aënum, V.— Hurried, quick, restless: trepidae micant venae, O.: voltus, O.: cursus, V.: certamen, H.—Fig., perilous, critical, alarming: in re trepidā, at a critical juncture, L.: trepidis In rebus, H.: litterae, i. e. with alarming news, Cu.
    * * *
    trepida, trepidum ADJ
    nervous, jumpy, agitated; perilous, alarming, frightened; boiling, foaming

    Latin-English dictionary > trepidus

  • 9 extimesco

    extimescere, extimui, - V
    take fright, be alarmed, dread

    Latin-English dictionary > extimesco

  • 10 trepidanter

    tremblingly, anxiously; in a frightened/alarmed manner

    Latin-English dictionary > trepidanter

  • 11 pavidus

    păvĭdus, a, um, adj. [paveo], trembling, quaking, fearful, terrified, alarmed, timid, timorous (perhaps not in Cic.).
    I.
    Lit.:

    timida atque pavida,

    Plaut. Curc. 5, 2, 49; Lucr. 5, 973:

    castris se pavidus tenebat,

    Liv. 3, 26:

    matres,

    Verg. A. 2, 489:

    miles,

    Tac. A. 2, 23:

    pavidus semper atque anxius,

    Suet. Dom. 4:

    lepus,

    Hor. Epod. 2, 35:

    aves,

    Ov. F. 1, 400:

    pavida ex somno mulier,

    startled out of her sleep, Liv. 1, 58, 3:

    ad omnes suspiciones pavidus,

    Tac. H. 2, 68:

    oppidani pavidi, ne jam facta in urbem via esset, fossam ducere instituunt,

    Liv. 37, 7, 7.— Comp.: quos pavidiores accepimus, Plin. 11, 37, 54, § 144.— Sup.:

    intra mens pavidissima,

    Sen. Ira, 1, 16, 27; Sil. 10, 65.—
    (β).
    With gen.:

    nandi pavidus,

    Tac. H. 4, 14:

    offensionum non pavidus,

    id. A. 4, 38:

    maris,

    Luc. 8, 811:

    lucis,

    Sen. Herc. Fur. 293:

    leti,

    id. ib. 1076.—
    (γ).
    With inf. ( poet.):

    Carthalo non pavidus fetas mulcere leaenas,

    Sil. 1, 406.—
    b.
    In neutr. adverbially:

    pavidum blandita,

    with fear, timorously, Ov. M. 9, 568.—
    II.
    Transf.
    A.
    Accompanied with fear or anxiety, anxious, disturbed:

    pavidum murmur,

    Luc. 5, 255:

    furtum,

    id. 2, 168:

    fuga,

    Sil. 13, 133:

    quies pavida imaginibus,

    Suet. Calig. 50. —
    B.
    That produces fear, fearful, terrible, dreadful:

    metus,

    Ov. F. 1, 16:

    lucus,

    Stat. Th. 5, 567.— Adv.: păvĭdē, with fear, fearfully, timorously (rare):

    timefactae religiones effugiunt animo pavide,

    Lucr. 2, 45:

    fugere,

    Liv. 5, 39:

    dicere,

    Quint. 11, 3, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > pavidus

  • 12 timefactus

    tĭmĕfactus, a, um, adj. [timeo-facio], made afraid, frightened, alarmed, intimidated (very rare):

    timefactae religiones,

    Lucr. 2, 44:

    timefacta libertas,

    Cic. Off. 2, 7, 24.

    Lewis & Short latin dictionary > timefactus

  • 13 trepidus

    trĕpĭdus, a, um, adj. [root in Gr. trepô, to turn, put to flight; cf. Lat. torqueo (cf. Fest. p. 367 Müll.); prop. scared; hence], restless, agitated, anxious, solicitous, disturbed, alarmed, in a state of trepidation, etc. (not. freq. in prose till the Aug. per.;

    perh. not at all in Cic. and Cæs.): tum trepidae inter se coëunt pennisque coruscant (apes),

    in a hurry, Verg. G. 4, 73; so,

    Dido,

    id. A. 4, 642 Serv.:

    hic galeam tectis trepidus rapit,

    id. ib. 7, 638;

    9, 233: trepidi improviso metu,

    Sall. J. 97, 5; cf.:

    curia maesta ac trepida ancipiti metu,

    Liv. 2, 24, 3:

    Romae nocturnus terror ita ex somno trepidam repente civitatem excivit,

    id. 8, 37, 6:

    trepidi formidine portas Explorant,

    Verg. A. 9, 169; Just. 2, 13, 9. — ( b) With gen.:

    illae (apes) intus trepidae rerum per cerea castra Discurrunt,

    Verg. A. 12, 589:

    Messenii trepidi rerum suarum,

    Liv. 36, 31, 5; so,

    rerum suarum,

    id. 5, 11, 4:

    salutis,

    Sil. 12, 13:

    admirationis ac metus,

    Tac. A. 6, 21 fin.:

    tubarum,

    Stat. Th. 11, 325. —
    b.
    Of things:

    illud (ferrum) in trepidā submersum sibilat unda,

    Ov. M. 12, 279 (Merkel, tepidā); cf.:

    et foliis undam trepidi despumat aheni,

    i. e. bubbling, foaming, Verg. G. 1, 296:

    venae,

    Ov. M. 6, 389:

    pes,

    id. ib. 4, 100:

    ōs,

    id. ib. 5, 231:

    vultus,

    id. ib. 4, 485:

    cursus,

    Verg. A. 4, 672:

    terror,

    Lucr. 5, 41:

    metus,

    Ov. Tr. 3, 1, 54; Plin. 2, 7, 5, § 15:

    tumultus belli,

    Lucr. 3, 846:

    certamen,

    Hor. Ep. 1, 19, 48:

    motus,

    Ov. M. 8, 606:

    fletus,

    id. ib. 4, 673:

    in re trepidā,

    in a critical situation, perilous juncture, Liv. 1, 27, 7; 4, 46, 8; 26, 5, 7; cf. in plur.:

    in trepidis rebus,

    id. 4, 17, 8; 4, 56, 8; Tib. 2, 3, 21; Hor. C. 3, 2, 5; Sil. 7, 1; cf. Sall. J. 91, 5:

    incerta et trepida vita,

    Tac. A. 14, 59; so,

    vita,

    id. ib. 4, 70 fin.:

    litterae,

    i. e. announcing danger, bringing alarming news, Curt. 7, 1, 36; so,

    nuntius,

    Just. 31, 2, 8.— Adv.: trĕpĭdē, hastily, in a state of confusion or alarm, with trepidation:

    trepide concursans,

    Phaedr. 2, 5, 2:

    classis trepide soluta,

    Liv. 22, 31, 5; so,

    relictis castris,

    id. 7, 11, 1:

    deserta stativa,

    id. 10, 12, 6:

    trepide anxieque certare,

    Suet. Ner. 23.

    Lewis & Short latin dictionary > trepidus

См. также в других словарях:

  • Alarmed — A*larmed , a. Aroused to vigilance; excited by fear of approaching danger; agitated; disturbed; as, an alarmed neighborhood; an alarmed modesty. [1913 Webster] The white pavilions rose and fell On the alarmed air. Longfellow. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • alarmed — (adj.) disturbed by prospects of peril, 1640s, pp. adjective from ALARM (Cf. alarm) (v.) …   Etymology dictionary

  • alarmed — adj. VERBS ▪ be, feel, look, seem, sound ▪ become, get, grow ▪ She began to grow alarmed when she realized how …   Collocations dictionary

  • alarmed — a|larmed [ ə larmd ] adjective 1. ) not usually before noun frightened or worried that something unpleasant or dangerous might happen: Don t be alarmed, it wasn t a serious accident. alarmed by/at: Economists are alarmed at the prospect of a new… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • alarmed — UK [əˈlɑː(r)md] / US [əˈlɑrmd] adjective 1) [not usually before noun] frightened or worried that something unpleasant or dangerous might happen Don t be alarmed: it wasn t a serious accident. alarmed by/at: Politicians were alarmed at the… …   English dictionary

  • alarmed — a|larmed [əˈla:md US a:r ] adj 1.) worried or frightened alarmed by/at ▪ Environmentalists are alarmed by the dramatic increase in pollution. alarmed to see/hear etc ▪ He was alarmed to discover that his car was gone. 2.) protected by an alarm ▪… …   Dictionary of contemporary English

  • alarmed — adj. alarmed at, by (we were alarmed at the news of the earthquake) * * * [ə lɑːmd] by (we were alarmed at the news of the earthquake) alarmed at …   Combinatory dictionary

  • alarmed — [[t]əlɑ͟ː(r)md[/t]] ADJ GRADED: usu v link ADJ, oft ADJ by/at n If someone is alarmed, they feel afraid or anxious that something unpleasant or dangerous might happen. They should not be too alarmed by the press reports... The Americans are… …   English dictionary

  • Alarmed — Alarm A*larm , v. t. [imp. & p. p. {Alarmed}; p. pr. & vb. n. {Alarming}.] [Alarm, n. Cf. F. alarmer.] 1. To call to arms for defense; to give notice to (any one) of approaching danger; to rouse to vigilance and action; to put on the alert. [1913 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • alarmed — adjective a) Having an alarm fitted. This door is alarmed. b) Worried; anxious; panicky. Im extremely alarmed about the army outside my house …   Wiktionary

  • alarmed — adjective 1 frightened and worried: There s no need to look so alarmed! (+by/at/over): Prison authorities have become increasingly alarmed by the number of prisoners trying to escape 2 protected by an alarm system …   Longman dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»