Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

adfixus

  • 1 adfīxus

        adfīxus adj.    [P. of adfigo], joined, attached: mihi esse adfixum, to keep close to me: in asperrimis saxulis: causa in animo, impressed.
    * * *
    adfixa, adfixum ADJ
    fastened/joined to (person/thing); impressed on, fixed to; situated close to

    Latin-English dictionary > adfīxus

  • 2 adfixus

    af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.
    I.
    Lit.:

    sidera aetherieis adfixa caverneis,

    Lucr. 4, 392:

    corpus,

    id. 4, 1104; 4, 1238:

    litteram ad caput,

    to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:

    Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,

    id. N. D. 3, 23:

    Prometheus adfixus Caucaso,

    id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:

    aliquem cuspide ad terram,

    Liv. 4, 19:

    aliquem cruci adfigere,

    id. 28, 37:

    signa Punicis Adfixa delubris,

    Hor. C. 3, 5, 19:

    lecto te adfixit,

    id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:

    senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,

    Verg. G. 2, 318:

    flammam lateri (turris),

    id. A. 9, 536 al. —
    II.
    Trop., to fix on, imprint or impress on:

    aliquid animo,

    to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:

    litteras pueris,

    to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.
    A.
    Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:

    jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:

    me sibi ille adfixum habebit,

    id. Fam. 1, 8:

    nos in exiguā parte terrae adfixi,

    id. Rep. 1, 17:

    anus adfixa foribus,

    Tib. 1, 6, 61:

    Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,

    situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:

    causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,

    Cic. Verr. 2, 5, 53:

    quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,

    id. Inv. 1, 26 al. —
    B.
    In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:

    domum instructam legavit cum omnibus adfixis,

    with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > adfixus

  • 3 ad-fīgō (aff-)

        ad-fīgō (aff-) fīxī, fīxus, ere,    to fasten, attach, affix, annex: litteram ad caput: alqm cuspide ad terram, L.: Minervae talaria: Prometheus adfixus Caucaso: alqm terrae, L.: lecto te adfixit, confined, H.: flammam lateri turris, V.: (apes) adfixae venis, attached (by their stings), V.: adfixa est cum fronte manus, pinned fast, O.: clavum adfixus et haerens Nusquam amittebat, clung firmly to the helm, V.

    Latin-English dictionary > ad-fīgō (aff-)

  • 4 adfigo

    af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.
    I.
    Lit.:

    sidera aetherieis adfixa caverneis,

    Lucr. 4, 392:

    corpus,

    id. 4, 1104; 4, 1238:

    litteram ad caput,

    to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:

    Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,

    id. N. D. 3, 23:

    Prometheus adfixus Caucaso,

    id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:

    aliquem cuspide ad terram,

    Liv. 4, 19:

    aliquem cruci adfigere,

    id. 28, 37:

    signa Punicis Adfixa delubris,

    Hor. C. 3, 5, 19:

    lecto te adfixit,

    id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:

    senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,

    Verg. G. 2, 318:

    flammam lateri (turris),

    id. A. 9, 536 al. —
    II.
    Trop., to fix on, imprint or impress on:

    aliquid animo,

    to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:

    litteras pueris,

    to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.
    A.
    Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:

    jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:

    me sibi ille adfixum habebit,

    id. Fam. 1, 8:

    nos in exiguā parte terrae adfixi,

    id. Rep. 1, 17:

    anus adfixa foribus,

    Tib. 1, 6, 61:

    Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,

    situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:

    causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,

    Cic. Verr. 2, 5, 53:

    quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,

    id. Inv. 1, 26 al. —
    B.
    In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:

    domum instructam legavit cum omnibus adfixis,

    with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > adfigo

  • 5 adfixa

    af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.
    I.
    Lit.:

    sidera aetherieis adfixa caverneis,

    Lucr. 4, 392:

    corpus,

    id. 4, 1104; 4, 1238:

    litteram ad caput,

    to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:

    Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,

    id. N. D. 3, 23:

    Prometheus adfixus Caucaso,

    id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:

    aliquem cuspide ad terram,

    Liv. 4, 19:

    aliquem cruci adfigere,

    id. 28, 37:

    signa Punicis Adfixa delubris,

    Hor. C. 3, 5, 19:

    lecto te adfixit,

    id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:

    senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,

    Verg. G. 2, 318:

    flammam lateri (turris),

    id. A. 9, 536 al. —
    II.
    Trop., to fix on, imprint or impress on:

    aliquid animo,

    to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:

    litteras pueris,

    to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.
    A.
    Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:

    jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:

    me sibi ille adfixum habebit,

    id. Fam. 1, 8:

    nos in exiguā parte terrae adfixi,

    id. Rep. 1, 17:

    anus adfixa foribus,

    Tib. 1, 6, 61:

    Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,

    situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:

    causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,

    Cic. Verr. 2, 5, 53:

    quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,

    id. Inv. 1, 26 al. —
    B.
    In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:

    domum instructam legavit cum omnibus adfixis,

    with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > adfixa

  • 6 affigo

    af-fīgo (better adf-), ixi, ixum, 3, v. a. (affixet for affixisset, Sil. 14, 536), to fix or fasten to or upon, to affix, annex, attach to; constr. with ad or dat.
    I.
    Lit.:

    sidera aetherieis adfixa caverneis,

    Lucr. 4, 392:

    corpus,

    id. 4, 1104; 4, 1238:

    litteram ad caput,

    to affix as a brand, Cic. Rosc. Am. 20 fin.:

    Minerva, cui pinnarum talaria adfigunt,

    id. N. D. 3, 23:

    Prometheus adfixus Caucaso,

    id. Tusc. 5, 3, 8: aliquem patibulo, Sall. Fragm. ap. Non. 4, 355:

    aliquem cuspide ad terram,

    Liv. 4, 19:

    aliquem cruci adfigere,

    id. 28, 37:

    signa Punicis Adfixa delubris,

    Hor. C. 3, 5, 19:

    lecto te adfixit,

    id. S. 1, 1, 81 (cf. Sen. Ep. 67:

    senectus me lectulo adfixit): radicem terrae,

    Verg. G. 2, 318:

    flammam lateri (turris),

    id. A. 9, 536 al. —
    II.
    Trop., to fix on, imprint or impress on:

    aliquid animo,

    to impress upon the mind, Quint. 2, 7, 18, and Sen. Ep. 11:

    litteras pueris,

    to imprint on their memory, Quint. 1, 1, 25.—Hence, adfixus, a, um, P. a.
    A.
    Fastened to a person or thing, joined to; constr. alicui or ad rem:

    jubes eum mihi esse adfixum tamquam magistro,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 6:

    me sibi ille adfixum habebit,

    id. Fam. 1, 8:

    nos in exiguā parte terrae adfixi,

    id. Rep. 1, 17:

    anus adfixa foribus,

    Tib. 1, 6, 61:

    Tarraconensis adfixa Pyrenaeo,

    situated close to, Plin. 3, 2, § 6. — Trop., impressed on, fixed to:

    causa in animo sensuque meo penitus adfixa atque insita,

    Cic. Verr. 2, 5, 53:

    quae semper adfixa esse videntur ad rem neque ab eā possunt separari,

    id. Inv. 1, 26 al. —
    B.
    In the Latin of the Pandects: adfixa, ōrum, n., the appendages or appurtenances belonging to a possession:

    domum instructam legavit cum omnibus adfixis,

    with all pertaining thereto, all the fixtures, Dig. 33, 7, 18 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > affigo

  • 7 ibīdem

        ibīdem adv.    [ibi+-dem (demonstr. suffix)], in space, in the same place, in that very place, just there, on the spot: teque ibidem pervolvam in luto, T.: vel praemissis vel ibidem relictis Mauris, S.: alqd ibidem custodire.—Of time, on the spot, in that very moment: Deinde ibidem homo acutus, cum illud occurreret: ibidem ilico.—Of other relations, in the same matter: laesit in eo Caecinam, sublevavit ibidem (i.e. in eo ipso): si quando datur (auris), custos adfixus ibidem, Iu.
    * * *
    in that very place; at that very instant

    Latin-English dictionary > ibīdem

  • 8 adfigo

    adfigere, adfixi, adfixus V TRANS
    fasten/fix/pin/attach to (w/DAT), annex; impress upon; pierce; chain, confine

    Latin-English dictionary > adfigo

См. также в других словарях:

  • adfixus — Same as affixus …   Ballentine's law dictionary

  • St. Sixtus II —     Pope St. Sixtus II     † Catholic Encyclopedia ► Pope St. Sixtus II     (XYSTUS).     Elected 31 Aug., 257, martyred at Rome, 6 Aug., 258. His origin is unknown. The Liber Pontificalis says that he was a Greek by birth, but this is probably a …   Catholic encyclopedia

  • Pope St. Sixtus II —     Pope St. Sixtus II     † Catholic Encyclopedia ► Pope St. Sixtus II     (XYSTUS).     Elected 31 Aug., 257, martyred at Rome, 6 Aug., 258. His origin is unknown. The Liber Pontificalis says that he was a Greek by birth, but this is probably a …   Catholic encyclopedia

  • CLEOMENES III — CLEOMENES III. Lacedaemoniorum Dux, Leonidae patri successit, sed tyrannice cum praefuisset, Spartanis exosus evasit: hinc turbae, at ille victor Ephorum 4. necavit, agros divisit, aes alienum abrogavit, peregrinos civitate donavit, in locum… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • COMITIVA — Comitis dignitas. Sic Comitiva utriusque Aeraerii, l. 2. Cod. Theodos. de quaestionibus Mag. offic. appellatur sacri et privati aerarii praefectura etc. Comitivae autem titulus omnibus fere dignitatibus aulicis semper adfixus atque adiunctus fuit …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SATASPES — Persa Theaspis fil. a Xerxe rege cruci adfixus est, quod Zopyri filii Megabyzi filiam virginem vitiâsset, quodque etiam totam Africam non peragrâsset, quod se fecisse, ad diluendum stuprum, dixerat. Herodot. l. 4 …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ԳԵՏՆԱՆԱԽԱՆՁ — (ի, ից կամ աց.) NBH 1 0541 Chronological Sequence: Unknown date, 6c, 8c, 11c ա. ԳԵՏՆԱՆԱԽԱՆՁ որ եւ ՍՏՈՐԱՆԱԽԱՆՁ. χαμαίζηλος humilia aemulans, humi repens, terrae adfixus, depressus, sordidus Բերեալն իբր նախանձու առ գետին. հակեալ եւ յարեալ յերկիր… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

  • A — Aarco, ab, abalienare, abesto, absunto, ac, accepit, accepti, accepto, accipit, achivo, Acilio, actore, ad, ad, adfixus, adfuerunt, adiutor, adiutricis, adiutrix, adsignandis, adustiones, advocato, advocatus, aedibus, aedilicia, Aeli, Aelia,… …   Abbreviations in Latin Inscriptions

  • LAF — libellus adfixus fuit, libens animo fecit …   Abbreviations in Latin Inscriptions

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»