-
61 ἀπο-καρπίζω
ἀπο-καρπίζω, Früchte abpflücken; übh. eines Gutes berauben, Clem. Al.
-
62 ἀπο-δρέπω
-
63 ἀπο-λωτίζω
ἀπο-λωτίζω, Blüthen abpflücken, Eur. Suppl. 465; übh. wegnehmen, κόμας I. A. 793.
-
64 ἀνα-δρέπω
-
65 ἀ-μέργω
ἀ-μέργω, abpflücken. abbrechen, von Blumen, Sappho bei Ath. XII, 554 b; von Früchten, Eur. Herc. Fur. 395; med., Ap. Rh. 4, 1144; δρυὸς φύλλα ἀμερξάμενοι Theocr. 26, 3; βότρυν Agath. 59 (VI, 72); übertr., ληϑαῖον ὕπνου πτέρον Nonn. D. 7, 141. Es unterscheidet sich von ἀμέλγω so, daß cs auf trockene Dinge geht.
-
66 ἐξ-ανθίζω
ἐξ-ανθίζω, mit Blumen schmücken; καϑήμεϑ' ἐξηνϑισμέναι Ar. Lys. 43, od. blumenartig geschmückt, οἷον ψιμμυϑίῳ καὶ φύκει καὶ τοῖς ὁμοίοις Schol.; Philem. bei Ath. VII, 228 d; übh. schmücken, παντοίᾳ κομμωτικῇ πρὸς τὸ ἁβρότερον ἐξηνϑισμένη Heliod. 7, 19. – Med., Blumen für sich abpflücken, Plut. Symp. 4, 1, 2.
-
67 поставить колышки
vroad.wrk. abpflücken -
68 разбивать
v1) gener. (etw.) zunichte mächen, abstecken (трассу), aufhacken (острым орудием, клювом), aufschlüsseln (auf A, nach D) (по рубрикам), aufsplittern (на осколки), auseinanderschlagen (ударом), ausstecken, brechen, brechen (что-л.), einrennen (с разбегу), entzweibrechen, trümmern, unterteilen, zerknallen, zertrümmern, aufschlagen (палатку, лагерь), einschlagen (стекло окна), hineinschlagen, (an D) zerstoßen (обо что-л.), zusammenschlagen (вдребезги), aufschlüsseln (по определённому принципу), zerklopfen (молотком и т. п.; на куски), zerschlagen, einklopfen2) geol. einfluchten, stufen, zersetzen (напр., глыбы)3) colloq. zertöppern, zusammenhauen (вдребезги), brätschen4) dial. schellen (вдребезги)5) liter. vernichten (надежды)6) sports. schlagen7) milit. aufschlagen (бивак)8) eng. aufteilen, einteilen, gliedern, zerlegen9) book. (etw.) zunichte machen, entzweischlagen10) construct. abbunken, abstechen, zerbrechen11) econ. aufschlüsseln (напр. по годам)12) artil. zersplittern (sich)13) geodes. ausfluchten14) mining. auftreiben (напр., уголь), ausfiedern15) road.wrk. abmarken (на местности), abpflücken (линию), auspflöcken, einpflöcken16) gastron. poschieren (ÿéöà)17) polygr. aussperren (набор), aussperren (набор на шпоны)18) textile. aufschlagen (êèïû), aufstollen, ausbrechen, ausstollen, stollen, strecken (шкуру)19) electr. abpfählen, abstecken21) busin. aufschlüsseln (напр. по срокам)22) avunc. einschmeißen (ударом), zerschmeißen23) f.trade. Spalten (на классы, категории)24) wood. einschlagen (стекло)25) nav. versprengen (строй противника), wrackschlagen (корабль)26) shipb. aufschnüren (чертёж на плазе) -
69 размечать колышками
-
70 срывать
v1) gener. (etw.) zunichte mächen (планы), abtragen, auslassen (свою злобу на ком-л., на чем-л.), durchkreuzen (планы и т. п.), durchkreuzen (планы, намерения), konterkarieren, pflücken, reißen, vereiteln (не допустить осуществления чего-л.), schleifen (крепость), abgraben (напр. холм), abpflücken (цветы, плоды), herunterreißen, ginnen (цветы, плоды), hinunterreißen, niederreißen3) liter. sprengen, torpedieren, torpedieren (мероприятия, переговоры и т. п.)4) milit. vereiteln (напр. замысел противника), zum Scheitern bringen (напр. наступление противника)6) book. obstruieren (переговоры и т. п.)7) law. obstruieren (напр. переговоры)8) road.wrk. abgraben (слой грунта)9) textile. abrupfen11) swiss. ausspannen (çëî)12) avunc. (безжалостно) abrupfen (цветы, плоды)13) pompous. brechen (цветы, плоды)14) f.trade. durchkreuzen (планы)15) aerodyn. ablösen16) shipb. abgleiten, aufreißen -
71 recoger
rrɛkɔ'xɛrv1) abholen2) ( volver a tomar) zurücknehmen3) (del suelo, de la calle) aufheben, auflesen4) ( fruta) pflücken, abpflücken5) ( cosechar) einbringen6) ( arreglar) wegräumen7) (juntar, coleccionar) sammelnverbo transitivo1. [ordenar, limpiar] wegräumen[habitación] aufräumen2. [coger] aufheben3. [reunir] (ein)sammeln4. [ir a buscar] abholen5. [albergar] aufnehmen6. [cosechar, obtener] ernten7. [acortar] kürzen————————recogerse verbo pronominal1. [acostarse] ins Bett gehen2. [meditar] sich zurückziehen3. [cabello] hochsteckenrecogerrecoger [rreko'xer] <g ⇒ j>num1num (buscar) abholen; te voy a recoger a la estación ich hole dich vom Bahnhof ab; recogen las cartas a las ocho die Briefkästen werden um acht geleertnum2num (coger) einsammeln; (ordenar) aufräumen; (guardar) wegräumen; recoger del suelo vom Boden aufheben; ¡es hora de recoger! Schluss für heute!num3num (juntar) sammelnnum4num (cosecha) ernten; recoger la fruta de su trabajo die Früchte seiner Arbeit ernten; quien siembra vientos, recoge tempestades (proverbio) wer Wind sät, wird Sturm erntennum5num (acoger) aufnehmennum7num (cabello) hochsteckennum2num religión sich sammeln -
72 carptura
carptūra, ae, f. (carpo), eig. das Abpflücken; dah. v. der Biene, das Aussaugen der Blumen, Varr. r. r. 3, 16, 26.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > carptura
-
73 decerpo
dē-cerpo, cerpsī, cerptum, ere (de u. carpo), abrupfen, rupfend abbrechen, I) eig.: a) mit der Hand, abrupfen, abpflücken, rupfend, pflückend abbrechen, abreißen, aristas, Ov.: ficum, Iuven.: flores, Lucr., Ov. u. Plin. (auch im Bilde, flores modo rerum, Plin.): folia hederae ac vitium, Curt.: omnia folia (ramulorum), Col.: herbas, Ov.: malum, Plin.: uvam, Hor., Plin. u. Plin. ep.: pira, Hor.: tertium ante diem scitote pomum decerptum Carthagine, Cato fr. – mit Abl. womit? aurea poma manu suā, Ov.: laureae ramulos festinabundā manu (im Bilde, v. Ehrgeizigen), Val. Max. 2, 8, 5: haerentem florem pollice, Ov.: lilia tenero ungui, Prop. – m. Advv., m. de od. ex u. Abl., od. m. bl. Abl. von wo? inde (aus dem Lorbeerhain) laureas, Suet.: undique olivam, Hor.: acina de uvis, Cato: mala de arboribus, Hygin.: ex abiete praetenuia fila, Plin.: pomum arbore, Ov., od. adducto ramo, Ov. – b) mit dem Munde usw.: α) einen Teil vom Ganzen abrupfen, atque ita decerpens aequabat semper opus dens, Catull. 64, 315: oscula mordenti rostro, Catull. 68, 127. – β) ein Ganzes in Teilen abfressen, aussaugen, thymum (v. Bienen), Plin. 21, 56: ora puellae, benaschen, Ps.. Verg. cop. 33. – II) übtr.: 1) im Sinne des Entnehmens: a) übh., m. ex u. Abl., humanus animus decerptus ex mente divina, ein Ausfluß aus dem göttlichen Geiste, Cic. Tusc. 5, 38:————nihil sibi ex ista laude centurio, nihil praefectus, nihil cohors, nihil turma decerpit, eignet sich an, Cic. Marc. 7. – b) insbes.: α) auswählend herausnehmen, entnehmen, auswählen, habent tamen alii quoque comici, si cum venia leguntur, quaedam quae possis decerpere, enthalten manche Ausbeute, Quint.: ex hac (materia) aliquid in usum principii, Quint. – β) pflücken = einernten, genießen, fructus ex re, Hor.: decus primae pugnae, Sil.: primas noctes tecum epulis, Pers.: illibatam virginitatem, Sen. rhet. – 2) im Sinne des Wegnehmens, a) vermindernd abbrechen, Abbruch tun, m. de od. ex u. Abl., haberi dixisti rationem oportere hominum, rei, temporis, ne quid iocus de gravitate decerperet, Cic.: nihil ex cuiusquam dignitate, nihil ex libertate decerpseris, kränke keinen an usw., Plin. ep.: nec hāc re de principatu quidquam decerpsit, Val. Max. – b) vernichtend, vereitelnd, zerstörend entblättern, quae (invidia) spes tantas decerpat, Quint. 6. prooem. § 10. -
74 decerptio
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > decerptio
-
75 defloratio
dēflōrātio, ōnis, f. (defloro), I) das Abblüten, übtr., das Abpflücken der Blüten (des Besten), die Blumenlese, Graculus Aesopi ex defloratione omnium constructus, Tert. adv. Val. 12: deflorationes librorum faciebat, Cassiod. hist. eccl. 12, 5. – II) das Entblüten, übtr., virginitatis, die Entjungferung (= Schändung), Ambros. epist. 5. § 11.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > defloratio
-
76 defloro
dē-flōro, āvi, ātum, āre, I) abblüten, übtr., als Blüten (das Beste) abpflücken u. sammeln, Cassian. coenob. inst. 5, 4: ex operibus sancti Augustini valde altissimas quaestiones ac sententias ac diversas res deflorare, Cassiod. inst. div. litt. 23 in. – prägn., defl. alqm, aus einem (Schriftsteller) eine Blumenlese anlegen, einen Auszug machen, ihn exzerpieren, defl. auctores, Cassiod. de orthogr. praef. p. 575 (a) ed. Garet. – übtr. = des phys., polit. od. moral. Glanzes, des Ansehens berauben, fulgores solis, trüben, Amm. 20, 11, 28: alqm in tantum, qui (= ut is) etc., Schol. Bob. ad Cic. Sest. 51. p. 304 B.: honor defloratus, Schol. Bob. ad Cic. pro Sull. 5. p. 361 B.: deflorato virginitatis pudore, entblättert, Ambros. de Iacob 2, 7, 32. -
77 demeto
1. dē-meto, messuī, messum, ere, abmähen, I) eine Frucht: hordeum, Cato fr.: fructus, Cic.: frumentum, Caes.: frumenta, Liv.: favos, ausbrechen, Col. – poet., florem pollice, abpflücken, Verg.: ense caput, abhauen, Ov.: caudam, Hor.: ebenso sibi has partes (näml. Geschlechtsteile), abschneiden, Arnob. – II) prägn. = einen Acker usw. abmähen, abernten, alienos agros, Cic. de rep. 3, 15.————————2. dē-mēto, richtiger dimeto, w. s. -
78 depasco
dē-pāsco, pāvī, pāstum, ere, abweiden, I) v. Hirten, abweiden lassen, abhüten, saltus, Ov.: luxuriem segetum, Verg.: farraginem saepius, Col.: glandem immisso pecore, ICt. – II) v. Tieren, abweiden, abfressen, abpflücken, verzehren, agros, Cic.: herbas, Col.: oleam primo germinatu, Plin.: Hyblaeis apibus florem depasta salicti saepes, dessen Weidenblüten den Bienen zur Nahrung dienen, Verg.: depasta altaria (poet. = das auf dem Altar Befindliche), Verg. – übtr., depasti flammis scopuli, Sil. 12, 153: dep. luxuriem orationis stilo, mit dem Griffel beschneiden, Cic. de or. 2, 96: parcius depasta (cod. P2 depavita) levibus vestigiis in viare, Solin. 2, 4 M. – Und dazu das Deponens. -
79 meto
1. mēto, āre = metor (s. Prisc. 8, 29), abstecken, abmessen, late circum loca, Ps. Verg. cul. 172 Sill. (Haupt 174 metatur u. Ribbeck 174 rictatur). Vgl. metor no. II, 1.————————2. meto, messuī, messum, ere (vgl. griech. ἀμάω, ich mähe, ahd. mad, Mahd), I) intr. mähen, ernten, hordeum, Cato fr.: pabula falce, Ov.: in metendo occupati, Caes.: cum est matura seges, metendum, Varro: postremus metito, von der Weinernte, Verg.: Partiz. subst., Antii metentibus (den Mähern) cruentas in corbem spicas cecĭdisse, Liv. – sprichw., ut sementem feceris, ita metes, wie man sät, so erntet man; wie man's treibt, so geht's, Cic. de or. 2, 261: sibi quisque ruri metit, jeder ist auf seinen eigenen Vorteil bedacht, Plaut. most. 799: mihi istic nec seritur nec metitur, ich habe keinen Vorteil davon, es geht mich nichts an, Plaut. Epid. 265. – II) tr.: A) mähen, abmähen, abernten, messem, Plaut.: arva, Prop.: farra, Ov.: von der Weinlese, vindemiam, Plin.: uva metitur, Plin.: von anderen Erzeugnissen, tus, Plin.: übtr., von den Bienen, metunt flores, Verg. – Partiz. messus, a, um, Varro u. Verg. – meton. – bewohnen, qui Batulum metunt, Batulums Fluren mähen, Sil. 8, 565. – B) poet. übtr., mähen, abmähen, 1) abschneiden, abhauen, abpflücken, abreißen, abschlagen, lilia virgā, Ov.: barbam forcipe, Mart.: u. bl. barbam, Iuven.: capillos, Mart.: rosam pollice, Mart.: farra metebat aper, Ov. – 2) (wie ἀμάω) niedermähen = niederhauen, niedermetzeln (s. Drak. Sil. 10, 146. Burm. Val. Flacc. 3, 670 u. Anthol. Lat.————1. p. 96), proxima quaeque gladio, Verg.: primos et extremos metendo stravit humum, Hor.: so auch vom Mähen des Todes, metit Orcus grandia cum parvis, Hor. – ⇒ Perf. messui, Mamert. grat act. 22. § 1 u. 2; vgl. Prisc. 10, 47 (mit dem Beleg demessuit aus Cato origg. 2. fr. 25). Mart. Cap. 3. § 319. -
80 praecarpo
prae-carpo = praecerpo, vor der Zeit abpflücken, Passiv praecarpī, Ggstz. maturescere, Opp. b. Macr. sat. 3, 19, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > praecarpo
См. также в других словарях:
Abpflücken — Abpflücken, verb. reg. act. mit den zwey vordersten Fingern der Hand abbrechen. Eine Blume, eine Pflanze, unreifes Obst abpflücken. Ingleichen durch Pflücken, d.i. Rupfen, kahl machen; eine Gans, ein Huhn abpflücken, welche letztere Bedeutung… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
abpflücken — abpflücken:⇨pflücken abpflücken→pflücken … Das Wörterbuch der Synonyme
abpflücken — abzupfen; abbrocken; pflücken * * * ạb||pflü|cken 〈V. tr.; hat〉 pflücken, durch Pflücken wegnehmen, entfernen (Blumen, Früchte) * * * ạb|pflü|cken <sw. V.; hat: a) pflückend von einer Pflanze, einem Baum entfernen: sie hat die Kirschen… … Universal-Lexikon
abpflücken — avplöcke … Kölsch Dialekt Lexikon
abpflücken — ạb|pflü|cken … Die deutsche Rechtschreibung
pflücken — abbrechen, abnehmen, abpflücken, abreißen, abrupfen, abzupfen, ausrupfen, ernten, herunterholen, lesen, rupfen; (geh.): brechen; (südd., österr.): abbrocken, abrebeln, brocken, klauben, rebeln; (landsch.): abbeeren, leeren. * * *… … Das Wörterbuch der Synonyme
Helmut Leopold Seethaler — (* 1953 in Wien) ist ein österreichischer Schriftsteller. Inhaltsverzeichnis 1 Leben 2 Fotos von Installationen 3 Zitate 4 Werke 5 Einzelnachweise … Deutsch Wikipedia
Abnehmen — Verringerung; Sinken; Nachlassen * * * ab|neh|men [ apne:mən], nimmt ab, nahm ab, abgenommen: 1. <tr.; hat a) von einer Stelle weg , herunternehmen: das Tischtuch, den Hut abnehmen; den Hörer, das Telefon abnehmen; ich habe mir den Bart… … Universal-Lexikon
abnehmen — abspecken (umgangssprachlich); entfetten; an Gewicht verlieren; schlank werden; herunternehmen; das Wasser abgraben (umgangssprachlich); abluchsen (umgangssprachlich); entwenden; … Universal-Lexikon
abbrocken — abzupfen; abpflücken; pflücken * * * ạb|bro|cken <sw. V.; hat (südd., österr.): abpflücken … Universal-Lexikon
ab- — ạb im Verb, betont und trennbar, sehr produktiv; Die Verben mit ab werden nach folgendem Muster gebildet: abschreiben schrieb ab abgeschrieben 1 ab drückt aus, dass sich jemand / etwas von einem Ort entfernt oder dass jemand / etwas von einem… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache