Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Tŏnans

  • 1 tonans

    tŏnans, antis part. prés. de tono; qui tonne, tonnant.    - (Jupiter) Tonans, antis, m. Ov.: Jupiter Tonnant.
    * * *
    tŏnans, antis part. prés. de tono; qui tonne, tonnant.    - (Jupiter) Tonans, antis, m. Ov.: Jupiter Tonnant.
    * * *
        Tonans, tonantis. Ouid. Dieu.
    \
        Magni tecta tonantis. Ouid. Le ciel.

    Dictionarium latinogallicum > tonans

  • 2 Tonans

    Tonāns, antis m. [part. praes. к tono ]
    «громовержец», эпитет Юпитера O, M

    Латинско-русский словарь > Tonans

  • 3 Tonans

    Tonāns, s. tono.

    lateinisch-deutsches > Tonans

  • 4 Tonans

    Tonāns, s. tono.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Tonans

  • 5 tonāns

        tonāns antis, adj.    [tono], thundering (an epithet of Jupiter).—As subst m., the thunderer, god of thunder, O.

    Latin-English dictionary > tonāns

  • 6 tonans

    tŏnans, antis, v. tono fin.

    Lewis & Short latin dictionary > tonans

  • 7 Tonans

    tŏno, ŭi, 1 (collat. form of third conj.: tonimus, Varr. ap. Non. 49, 21), v. n. and a. [root in Sanscr. tan-, to stretch, extend; Gr. teinô; whence teneo, tendo, tenus; cf. O. H. Germ. donar; Engl. thunder], to thunder.
    I.
    Lit.: ingens Porta tonat caeli, Enn. ap. Vet. Gram. ap. Col. (Ann. v. 597 Vahl.); imitated by Verg. G. 3, 261: cum tonuit laevum bene tempestate serenā, Enn. ap. Cic. Div. 2, 39, 82 (Ann. v. 517 Vahl.):

    ut valide tonuit!

    Plaut. Am. 5, 1, 10; so id. ib. 5, 1, 78:

    si fulserit, si tonuerit,

    Cic. Div. 2, 72, 149:

    Jove tonante,

    id. ib. 2, 18, 43; id. Phil. 5, 3, 7:

    tonans Juppiter,

    Hor. C. 3, 5, 1; id. Epod. 2, 29; Inscr. Orell. 2, p. 23:

    sub axe tonanti Sternitur aequor,

    Verg. A. 5, 820:

    pater nudā de rupe tonabat,

    Prop. 4 (5), 1, 7:

    nec si consulto fulmina missa tonent,

    id. 2, 34 (3, 32), 54:

    Diespiter per purum tonantes Egit equos,

    Hor. C. 1, 34, 7:

    Juppiter, tona,

    Sen. Med. 5, 31.—
    II.
    Transf., in gen.
    A.
    Neutr., to make a loud, thundering noise, to roar, rattle, crash, etc. (cf.:

    crepo, strepo): tympana tenta tonant,

    Lucr. 2, 618:

    Aetna horrificis ruinis,

    Verg. A. 3, 571:

    caelum omne fragore,

    id. ib. 9, 541; cf. id. ib. 12, 757:

    domus afflicta massa,

    Val. Fl. 4, 612:

    nemus fragore vasto,

    Sen. Troad. 173; Mart. 9, 69, 4.—Of loud, thundering speech:

    Pericles fulgere, tonare, dictus est,

    Cic. Or. 9, 29; Plin. Ep. 1, 20, 19;

    Col. praef. § 30: qualis Pindarico spiritus ore tonat,

    Prop. 3, 17 (4, 16), 40; Verg. A. 11, 383.—
    B.
    Act., to thunder forth, to say or name with a thundering voice:

    tercentum tonat ore deos,

    invokes with thundering voice, Verg. A. 4, 510:

    verba foro,

    Prop. 4 (5), 1, 134:

    aspera bella,

    Mart. 8, 3, 14:

    talia celso ore,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 83:

    Cicerona,

    id. Ep. 3, 4.—Hence, P. a., as epithet of Jupiter: Tŏnans, antis, m., the thunderer, god of thunder, Ov. M. 1, 170; 2, 466; 11, 198; id. H. 9, 7; id. F. 6, 33; cf.:

    Capitolinus Tonans,

    id. ib. 2, 69:

    sceptriferi Tonantes, Jupiter and Juno,

    Sen. Med. 59.—Also of Saturn:

    falcifer Tonans,

    Mart. 5, 16, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > Tonans

  • 8 Tonans

    s.
    Tonante, Júpiter.

    Nuevo Diccionario Inglés-Español > Tonans

  • 9 tono

    tono, tonuī, āre (altind. tan yati, donnert, ahd. donar), ertönen, erschallen, I) im allg.: tympana tonant, Lucr.: caelum tonat fragore, Verg. – II) insbes., donnern, 1) eig.: Iuppiter tonabat, Prop.: porta caeli tonat, Verg.: et prius coruscare caelum creditur et mox tonare, Apul. – impers. tonat, es donnert, si tonuerit, Cic.: cum tonat, fulminat, fulgurat, cum serenat, Min. Fel.: ordine tonare prius oportet, postea coruscare, Apul. – tonāns, als Beiwort Jupiters, Iuppiter, Cic., Hor. u.a. (auch absol., Tonans, Ov. met. 1, 170 u.a. Flor. Verg. or. an poët. p. 107, 16 Halm. Corp. inscr. Lat. 9, 1548: Capitolinus Tonans, Ov. fast. 2, 69): u. der Rosse am Wagen Jupiters, equi, Hor.: als Beiwort des Saturnus, Falcifer Tonans, Mart.: sceptriferi Tonantes, v. Jupiter u. der Juno, Sen. poët. – 2) übtr., wie βρονταν, von der gewaltigen Stimme eines Redners, a) absol.: Pericles tonare dictus est, Cic.: ut, quod Pericli contigit, fulgurare ac tonare videaris, Quint.: neque ipse Cicero territus cesserat tonantibus Demostheni Platonique, Colum.: oratio magnifica et excelsa tonat, fulgurat, Plin. ep.: tona eloquio, Verg. – b) m. Acc., etwas herdonnern, deos, Verg.: verba foro, Prop.: aspera bella, Mart. – / Nbf. der dritten Coniug. tonimus, Varro sat. Men. 132.

    lateinisch-deutsches > tono

  • 10 tono

    tono, tonuī, āre (altind. tan yati, donnert, ahd. donar), ertönen, erschallen, I) im allg.: tympana tonant, Lucr.: caelum tonat fragore, Verg. – II) insbes., donnern, 1) eig.: Iuppiter tonabat, Prop.: porta caeli tonat, Verg.: et prius coruscare caelum creditur et mox tonare, Apul. – impers. tonat, es donnert, si tonuerit, Cic.: cum tonat, fulminat, fulgurat, cum serenat, Min. Fel.: ordine tonare prius oportet, postea coruscare, Apul. – tonāns, als Beiwort Jupiters, Iuppiter, Cic., Hor. u.a. (auch absol., Tonans, Ov. met. 1, 170 u.a. Flor. Verg. or. an poët. p. 107, 16 Halm. Corp. inscr. Lat. 9, 1548: Capitolinus Tonans, Ov. fast. 2, 69): u. der Rosse am Wagen Jupiters, equi, Hor.: als Beiwort des Saturnus, Falcifer Tonans, Mart.: sceptriferi Tonantes, v. Jupiter u. der Juno, Sen. poët. – 2) übtr., wie βρονταν, von der gewaltigen Stimme eines Redners, a) absol.: Pericles tonare dictus est, Cic.: ut, quod Pericli contigit, fulgurare ac tonare videaris, Quint.: neque ipse Cicero territus cesserat tonantibus Demostheni Platonique, Colum.: oratio magnifica et excelsa tonat, fulgurat, Plin. ep.: tona eloquio, Verg. – b) m. Acc., etwas herdonnern, deos, Verg.: verba foro, Prop.: aspera bella, Mart. – Nbf. der dritten Coniug. tonimus, Varro sat. Men. 132.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > tono

  • 11 tono

    tŏno, ŭi, 1 (collat. form of third conj.: tonimus, Varr. ap. Non. 49, 21), v. n. and a. [root in Sanscr. tan-, to stretch, extend; Gr. teinô; whence teneo, tendo, tenus; cf. O. H. Germ. donar; Engl. thunder], to thunder.
    I.
    Lit.: ingens Porta tonat caeli, Enn. ap. Vet. Gram. ap. Col. (Ann. v. 597 Vahl.); imitated by Verg. G. 3, 261: cum tonuit laevum bene tempestate serenā, Enn. ap. Cic. Div. 2, 39, 82 (Ann. v. 517 Vahl.):

    ut valide tonuit!

    Plaut. Am. 5, 1, 10; so id. ib. 5, 1, 78:

    si fulserit, si tonuerit,

    Cic. Div. 2, 72, 149:

    Jove tonante,

    id. ib. 2, 18, 43; id. Phil. 5, 3, 7:

    tonans Juppiter,

    Hor. C. 3, 5, 1; id. Epod. 2, 29; Inscr. Orell. 2, p. 23:

    sub axe tonanti Sternitur aequor,

    Verg. A. 5, 820:

    pater nudā de rupe tonabat,

    Prop. 4 (5), 1, 7:

    nec si consulto fulmina missa tonent,

    id. 2, 34 (3, 32), 54:

    Diespiter per purum tonantes Egit equos,

    Hor. C. 1, 34, 7:

    Juppiter, tona,

    Sen. Med. 5, 31.—
    II.
    Transf., in gen.
    A.
    Neutr., to make a loud, thundering noise, to roar, rattle, crash, etc. (cf.:

    crepo, strepo): tympana tenta tonant,

    Lucr. 2, 618:

    Aetna horrificis ruinis,

    Verg. A. 3, 571:

    caelum omne fragore,

    id. ib. 9, 541; cf. id. ib. 12, 757:

    domus afflicta massa,

    Val. Fl. 4, 612:

    nemus fragore vasto,

    Sen. Troad. 173; Mart. 9, 69, 4.—Of loud, thundering speech:

    Pericles fulgere, tonare, dictus est,

    Cic. Or. 9, 29; Plin. Ep. 1, 20, 19;

    Col. praef. § 30: qualis Pindarico spiritus ore tonat,

    Prop. 3, 17 (4, 16), 40; Verg. A. 11, 383.—
    B.
    Act., to thunder forth, to say or name with a thundering voice:

    tercentum tonat ore deos,

    invokes with thundering voice, Verg. A. 4, 510:

    verba foro,

    Prop. 4 (5), 1, 134:

    aspera bella,

    Mart. 8, 3, 14:

    talia celso ore,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 83:

    Cicerona,

    id. Ep. 3, 4.—Hence, P. a., as epithet of Jupiter: Tŏnans, antis, m., the thunderer, god of thunder, Ov. M. 1, 170; 2, 466; 11, 198; id. H. 9, 7; id. F. 6, 33; cf.:

    Capitolinus Tonans,

    id. ib. 2, 69:

    sceptriferi Tonantes, Jupiter and Juno,

    Sen. Med. 59.—Also of Saturn:

    falcifer Tonans,

    Mart. 5, 16, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > tono

  • 12 altitonans

    alti-tonāns, antis
    1) гремящий с высоты, низвергающий громы (Juppiter Enn; pater C)

    Латинско-русский словарь > altitonans

  • 13 falcifer

    fera, ferum [ falx + fero ]
    deus или senex f. O, тж. Tonans f. MSaturnus
    2) снабжённый серпами (currus Lcr; covinnus Sil)

    Латинско-русский словарь > falcifer

  • 14 intempestus

    in-tempestus, a, um [ tempus ]
    3) грозовой, бурный ( Tonans St)

    Латинско-русский словарь > intempestus

  • 15 falcifer

    falcifer, fera, ferum (falx u. fero), a) eine Sichel tragend, manus, Ov.: deus od. senex, Ov., od. Tonans, Mart., von Saturnus. – b) mit Sicheln versehen, currus, Sichelwagen (als Streitwagen), Lucr. 3, 640; 5, 1299; u. so covinnus, Sil. 17, 417.

    lateinisch-deutsches > falcifer

  • 16 intempestus

    in-tempestus, a, um (in u. *tempestus, v. tempus gebildet wie scelestus v. scelus), »ungünstig der Zeit od. der Witterung nach«, I) der Zeit nach: int. nox, »die tiefe, totenstille Nacht«, die nicht durch Handlungen der Menschen in Zeitabschnitte eingeteilt wird, Enn. bei Varro, Cic. u a. – personifiziert, Nox intempesta (die unheimliche Nacht), die Mutter der Furien, Verg. Aen. 12, 846. – II) der Witterung nach, a) ungesund, Graviscae, Verg. Aen. 10, 184. – b) stürmisch, Tonans, Stat. Theb. 2, 154.

    lateinisch-deutsches > intempestus

  • 17 tonanter

    tonanter, Adv. (tonans v. tono), unter Donner, Dracont. hexaëm. 3, 223.

    lateinisch-deutsches > tonanter

  • 18 Blitz

    Blitz, fulgur (der B., insofern er leuchtet, und zwar als einzelne, temporäre Feuererscheinung am Horizont, wofür zuw. auch fulgor caeli u. fulgores sich findet). – fulmen (der B., insofern er trifft u. einschlägt, der Wetterstrahl, wofür auch zuw. fulminis iactus oder ictus steht: auch bildl. = zermalmende Kraft, z. B. fortunae fulmen). – kreuzende, schlängelnde Blitze, obliqua fulmina. – unter B. u. Donner, subsecuto caeli fulgore tonitruque (z. B. apparere): wie der B. (mit der Schnelligkeit, Gewalt des B.), fulminis more: schnell wie der B., s. blitzschnell: den B. betreffend, fulguralis (z. B. Bücher). – Blitze, von Worten, verborum fulmina; *oratio fulgurans ac tonans: heftige Blitze gegen jmd. schleudern, multa contra alqm graviter dicere. blitzartig, fulminĕus. blitzblau, lividus.

    deutsch-lateinisches > Blitz

  • 19 Donner

    Donner, tonitrus, ūs,m., Plur. tonitrus u. tonitrua. – fulmen (der mit Donner verbundene Blitz- od. Wetterstrahl; auch uneig. vom D. der Rede, verborum fulmina). – fragor (jedes starke Getöse, z.B. des Donners, fragor caeli oder caelestis). – wie vom D. gerührt (d. i. sehr betroffen etc.), attonitus alqā re: D. der Rede, sonitus. donnerartig; z.B. ein d. Getöse, sonitus, qualis auditur cum tonat.Donnerer, Donnergott, Iuppiter tonans. Donnerkeil, fulmen.

    deutsch-lateinisches > Donner

  • 20 falcifer

    falcifer, fera, ferum (falx u. fero), a) eine Sichel tragend, manus, Ov.: deus od. senex, Ov., od. Tonans, Mart., von Saturnus. – b) mit Sicheln versehen, currus, Sichelwagen (als Streitwagen), Lucr. 3, 640; 5, 1299; u. so covinnus, Sil. 17, 417.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > falcifer

См. также в других словарях:

  • TONANS — Iovis epitheton, a tonando. Hunc Octavius Augustus consecravit, aedemque ei in Capitolio exstruxit, liberatus periculô, cum in expeditione Cantabrica, per nocturnum iter, lecticam eius fulgut perstrinxislet, servumque praelucentem exanimâslet.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Jupiter Tonans — noun an epithet for Jupiter • Syn: ↑Thunderer • Instance Hypernyms: ↑Jupiter, ↑Jove …   Useful english dictionary

  • ТОНАНС —    • Tonans,          прозвище Iupiter Capitolinus. Ov. fast. 2, 69 …   Реальный словарь классических древностей

  • Jupiter (Mythologie) — Jupiter (römische Kamee) Jupiter (lateinisch Iuppiter, seltener Iupiter, Genitiv: Iovis) oder Diēspiter, seltener Juppiter, oft mit erweitertem Namen Iuppiter Optimus Maximus („bester und größter Jupiter“; in Inschriften meist abgekürzt zu IOM),… …   Deutsch Wikipedia

  • Jupiter (mythology) — In Roman mythology, Jupiter was the king of the gods, and the god of sky and thunder. He is the equivalent of Zeus in the Greek pantheon. He was called Iuppiter Optimus Maximus (Jupiter Best, Greatest); as the patron deity of the Roman state, he… …   Wikipedia

  • Bienenkorbglocke — Die Artikel Glocke und Glockengeläut überschneiden sich thematisch. Hilf mit, die Artikel besser voneinander abzugrenzen oder zu vereinigen. Beteilige dich dazu an der Diskussion über diese Überschneidungen. Bitte entferne diesen Baustein erst… …   Deutsch Wikipedia

  • Glocke — Glockenform, schematisch Bronzeglocke aus der Barockzeit (Guss …   Deutsch Wikipedia

  • Glockengießen — Die Artikel Glocke und Glockengeläut überschneiden sich thematisch. Hilf mit, die Artikel besser voneinander abzugrenzen oder zu vereinigen. Beteilige dich dazu an der Diskussion über diese Überschneidungen. Bitte entferne diesen Baustein erst… …   Deutsch Wikipedia

  • Glockenstube — Die Artikel Glocke und Glockengeläut überschneiden sich thematisch. Hilf mit, die Artikel besser voneinander abzugrenzen oder zu vereinigen. Beteilige dich dazu an der Diskussion über diese Überschneidungen. Bitte entferne diesen Baustein erst… …   Deutsch Wikipedia

  • Gotische Rippe — Die Artikel Glocke und Glockengeläut überschneiden sich thematisch. Hilf mit, die Artikel besser voneinander abzugrenzen oder zu vereinigen. Beteilige dich dazu an der Diskussion über diese Überschneidungen. Bitte entferne diesen Baustein erst… …   Deutsch Wikipedia

  • Kirchenglocke — Die Artikel Glocke und Glockengeläut überschneiden sich thematisch. Hilf mit, die Artikel besser voneinander abzugrenzen oder zu vereinigen. Beteilige dich dazu an der Diskussion über diese Überschneidungen. Bitte entferne diesen Baustein erst… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»