-
1 δρίος
δρίος, das Gebüsch, verwandt mit δρῠς, δόρ υ, δένδρεον; vgl. δριάω. Bei Homer δρίος einmal, Odyss. 14, 353 ὅϑι τε δρίος ἦν πολυανϑέος ὕλης. Das Geschlecht ist in dieser Stelle nicht zu erkennen. Simm. A. P. 7, 203 ἀν' ὑλῆεν δρίος εὔσκιον; Simm. A. P 7, 193 κατ' εὔδενδρον στείβων δρίος; Oppian. Hal. 4, 588 ἅπαν δρίος. Plural. δρία: Hesiod. O. 530 ἀνὰ δρία βησσήεντα; Soph. Trach. 1012 κατά τε δρία πάντα καϑαίρων; Eur. Hel. 1326 πέτρινα κατὰ δρία πολυνιφέα; Apoll. Rh. 4, 970 ἑρσήεντα κατὰ δρία. Bei gramm. findet sich auch nominat sing. δρίον. Vgl. die Eigennamen Δρίον und Δρίος.
-
2 παλίγ-κραιπνος
παλίγ-κραιπνος, sehr schnell, ποσί, Simm. ovum (XV, 27).
-
3 κεραο-ξόος
κεραο-ξόος, Horn glättend, schnitzend, zu Bogen u. andern Geräthen verarbeitend; τέκτων, Hornarbeiter, Drechsler, Il. 4, 110; Simm. gramm. 1 (VI, 113).
-
4 δυς-κλής
-
5 δοιός
δοιός, zwiefach, doppelt; Wurzel δFι-, verwandt δίς, δισσός, δύο; δοιός entstanden aus δFιός, das F übergegangen in ο, wie δοάν für δFάν; vgl. Curtius Grundz. d. Griech. Etymol. 1, 204. 2, 146. Bei Homer öfters im plural., = zwei, δοιοί, δοιούς, δοιαί, δοιά, δοιοῖς, δοιοῖσι (ν), öfters auch in der Dualform δοιώ, welche Iliad. 24, 648 neutrum ist, στόρεσαν δοιὼ λέχε' ἐγκονέουσαι; singular nur einmal, das fem. δοιή substantivirt = der Zweifel, Iliad. 9, 230 ἐν δοιῇ δὲ σαωσέμεν ἢ ἀπολέσϑαι νῆας, Scholl. Herodian. ἐν δοιῇ: περισπαστέον· δοτικὴ γὰρ ἀκόλουϑος εὐϑείᾳ τῇ δοιός, οὗ τὸ ϑηλυκὸν δοιή. Das neutr. plural. δοιά steht adverbial = »auf zwiefache Art«, »in doppelter Hinsicht« Odyss. 2, 46, ἀλλ' ἐμὸν αύτοῠ χρεῖος, ὅ μοι κακὸν ἔμπεσεν οἴκῳ, δοιά· τὸ μέν, – νῠν δ' αὖ καὶ πολὺ μεῖζον, Scholl. H. Ἀρίσταρχος τὸ δοιά ἀντὶ τοῦ διχῶς, Scholl. E ὁ μὲν Ἀριστοφάνης κακά πληϑυντικῶς γράφει, ὁ δὲ Ἀρίσταρχος τὸ δοιά ἀντὶ τοῠ διχῶς ἀκούει, Sckoll. B H M ὅ μοι κακὸν ἔμπεσεν: Ἀριστοφάνης ὅ μοι κακὰ ἔμπεσε· τὸ δὲ ὅ μοι ἀντὶ τοῠ ὅτι μοι, Scholl. M. ἐπειδὴ εἶπε κακὸν ἑνικῶς, ὡς λαμβανόμενος ἑαυτοῦ ἐπάγει οὐχ ἓν κακόν, ἀλλὰ δαο. – Folgende: Ant. Th. 41 (IX, 46) δοιῆς εὐτυχίης; Simm. 1 (VI, 113) δοιόν; – Call. Iov. 5 ἐν δοιῇ μάλα ϑυμός; Antagor. bei Diog. Laert. 4, 26 ἐν δοιῇ μοι ϑυμός; – Hes. O. 432 δοιὰ ἄροτρα; Pind. P. 4, 172 δοιοὶ ἀνέρες; N. 1, 44 δοιοὺς ὄφιας.
-
6 βαλιός
βαλιός, 1) mit Flocken gleichsam beworfen ( βάλλω), scheckig, VLL. ποικίλος. Bei Hom. Iliad. 16, 149. 19, 400 Name des einen Pferdes des Achilleus, wo es Βαλίος geschrieben wird, s. Scholl. Herodian. Iliad. 2, 495. 16, 149, Lehrs Aristarch. p. 278 ff. Doch schwankt der Accent auch fast in allen anderen Stellen; πῶλοι λευκοστίκτῳ τριχὶ βαλιοί Eur. I. A. 222; λύγκες Alc. 519; ἔλαφος Hec. 90; Hipp. 218; Leon. Al. 11 (VI, 326); πέρδιξ Simm. Rhod. 4 (VII, 203). – 2) schnell, ἄελλαι Opp. C. 2, 314; αὖραι Nonn. D. 9, 156.
-
7 βλαισός
βλαισός, auswärts gebogen, von Füßen, Galen. καλῶ βλαισὸν μὲν τὸ ἐπὶ τὸ ἐκτὸς ῥέπον, ῥαιβὸν δὲ τὸ ἐπὶ τἀναντία; Arist. Probl. 14, 4; Xen. Equ. 1, 3; καρκίνοι Batrach. 298; übh. gekrümmt, sich ringelnd, κισσός Simm. 1 (VII, 21); πλατάνιστος, nach allen Seiten seine Zweige verbreitend, Mel. 1, 17 (IV, 1). Bei Arist. H. A. 9, 40 sind τὰ βλαισὰ τῶν ὀπισϑίων der auswärts gebogene Theil der Hinterfüße der Bienen, an dem sie Wachs eintragen; vgl. Poll. 5, 70; Medic. von gichtisch gekrümmten, gelähmten Gliedern.
-
8 μονο-βάμων
μονο-βάμων, ον, allein gehend, μέτρον, aus einem Fuße bestehend, Simm. ovum (XV, 27).
-
9 θυμέλη
θυμέλη, ἡ (ϑύω), der Ort, wo geopfert wird; Tempel, Aesch. Suppl. 654; δεξίποροι ϑεῶν ϑυμέλαι Eur. Suppl. 64; ϑυμέλαι οἴκων Rhes. 235. Nach Phryn. 163 auch = das Opfer. In dem athenischen Theater der hohe Altar in der Mitte der Orchestra, auf dem der Koryphaeus steht, Pratin. bei Ath. XIV, 617 c Διονυσιάδα πολυπάταγα ϑυμέλην. Bei Sp. übh. Theater, Bühne, wie Luc. Salt. 76; neben σκηνή, im plur., Simm. Theb. 1 (VII, 21); ein Schaugerüst, das Theater, ὥςπερ ἐκ ϑυμέλης Plut. Pyth. or. 22; ὁ ἀπὸ τῆς ϑυμέλης, von einem Komödiendichter, Demetr. 12 Alex. 67; Luc. salt. 76; ἐν ϑυμέλῃσι καὶ ἐν σκηνῇσι Simmi. 1 (VII, 21). Auch = das Schauspiel, Alciphr. 2, 3 E. – Bei Eur. I. A. 152 sollen ϑυμέλαι Κυκλώπων die kyklopischen Mauern sein. – Bei Pherecrat. in B. A. 42 = ϑυλήματα.
-
10 θεό-τευκτος
θεό-τευκτος, von Gott gemacht, Simm. (XV, 22).
-
11 ὀρσί-πους
-
12 ἀγρότις
-
13 ἀνδρο-θέα
ἀνδρο-θέα, ἡ, Manngöttin, Athene, Simm. (XV, 22).
-
14 ἀνά-μιγα
-
15 ἄ-γλωσσος
ἄ-γλωσσος, att. ἄγλωττος, ohne Zunge ( γλῶσσα), Eubul. Ath. X, 449 e; Plut. sol. an. 5; Krokodil, Arist. H. A. 2, 6, 1. Gew. ohne Sprache, stumm, Pind. ἦτορ N. 8, 25; öfter in Anthol. στόμα, Bian. 3; Simm. 6; Antiphil. 17 (IX, 273 VII, 193. 641); neben ἀναύδητος Archi. 28 (VII, 191). – Bei Soph. Tr. 1049, = βάρβαρος, dem Ἑλλάς entgegengesetzt.
-
16 ἐκ-προ-χέω
-
17 ἐκ-νοσφίζομαι
ἐκ-νοσφίζομαι, daraus entwenden, Simm. ala 12.
-
18 ἐν-άριθμος
ἐν-άριθμος, dasselbe; ἐν προμάχοις, daruntergezählt, Simm. securis (XV, 22); ἡμιϑέοις Orph. Arg. 107; – in Anschlag gebracht, geachtet, καὶ ἐλλόγιμος Plat. Phil. 17 e, vgl. Soph. 258 c.
-
19 ἑρπύζω
ἑρπύζω ( ἕρπω), impf. εἵρπυζον, Qu. Sm. 13, 93, s. ἕρπω, kriechen, schleichen; bei Hom. von Menschen, die aus Betrübniß oder vor hohem Alter langsam einhergehen, Il. 23, 225 Od. 1, 193. 13, 220; Ar. Vesp. 272; sp. D., wie Ap. Rh. 4, 1289; vom Epheu, Simm. Theb. 2 (VII, 22); von der Zeit, Leon. Al. 1 (XII, 20); vgl. Iul. Aeg. (VI, 19); auch von Mäusen, τοὺς ἑρπύσαντας ἐπὶ τὴν τράπεζαν μῦς D. L. 6, 40; – übertr., νόος ἑρπύζων πεπότητο μετ' ἴχνια νισσομένοιο Ap. Rh. 3, 447.
См. также в других словарях:
SIMM — de 30 pines y 72 pines (tercera y cuarta desde arriba). 30, VRAM de 68, y 72 cont … Wikipedia Español
Simm — ist der Familienname von: Erika Simm (* 1940), deutsche Politikerin (SPD) Franz Xaver Simm (1853–1918), österreichischer Maler und Illustrator Herman Simm (* 1947), ehemaliger estnischer Regierungsbeamter und mutmaßlicher Spion John Simm (* 1970) … Deutsch Wikipedia
Simm — may refer to: * SIMM (single in line memory module), a type of memory module used in computers.People: * Herman Simm (born 1947), former chief the Estonian Defence Ministry s security department, in 2008 suspect of treason. * John Simm (born… … Wikipedia
SIMM — [sɪm] noun [countable] COMPUTING Single In Line Memory Module; a piece of electronic equipment that gives a computer more RAM (= memory used as a temporary store for information): • The manual shows a motherboard with the SIMM chips to the right… … Financial and business terms
SIMM — (computing) abbrev Single in line memory module * * * SIMM UK [sɪm] US noun [countable] [singular SIMM plural SIMMs] … Useful english dictionary
SIMM — (Single In line Memory Module) Siglas de Single In line Memory Module (ver figura 4), un tipo de encapsulado consistente en una pequeña placa de circuito impreso que almacena chips de memoria, y que se inserta en un zócalo SIMM en la placa madre… … Enciclopedia Universal
SIMM — [Abk. für Single Inline Memory Module, dt. »Speichermodul mit einfacher (Kontakt )reihe«]. kleine Platine mit Speicher Chips (RAM), die über eine einzelne Kontaktreihe auf der Vorderseite verfügt (30 oder 72 Kontakte). Das SIMM wird schräg in… … Universal-Lexikon
SIMM — abbr. Computer Science. single in line memory module. * * * … Universalium
SIMM — Abk. für engl. standardized in line memory module> Bez. für einen Block von RAM Speicherbausteinen zur Erweiterung des Arbeitsspeichers (EDV) … Das große Fremdwörterbuch
SIMM — (Single Inline Memory Module) n. (Computers) module comprised of a small circuit board containing several RAM memory chips (connected to the motherboard to increase total RAM memory) … English contemporary dictionary
SIMM — zwei 30 polige SIMM Riegel zwei SIMM Steckplätze auf einer IBM PS/2 8550 Hauptplatine … Deutsch Wikipedia