Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Sexus

  • 1 sexus

    sexus, ūs ( abl. plur. sexibus, Spart. Hadr. 18, 10 al.;

    but sexubus,

    Jul. Val. Rer. G. Alex. 1, 36), m., or sĕcus, indecl. n. [root sec- of seco; hence properly, a division, segment].
    I.
    A sex, male or female (of men and beasts).
    (α).
    Form sexus:

    hominum genus et in sexu consideratur, virile an muliebre sit,

    Cic. Inv. 1, 24, 35; cf.:

    natus ambiguo inter marem ac feminam sexu infans,

    Liv. 27, 11; and: mare et femineum sexus, App de Mundo, c. 20, p. 66 med.:

    feminarum sexus,

    Plin. 7, 52, 53, § 175: virilis sexus, Pac. ap. Fest. p. 334 Müll. (Trag. Rel. p. 70 Rib.); Plin. 10, 55, 76, § 154 orbus virili sexu, Afran. ap. Fest. l. l. (Com. Rel. p. 166 Rib.):

    liberi sexūs virilis,

    Suet. Aug. 101; Front. Strat. 1, 11, 6:

    puberes virilis sexūs,

    Liv. 26, 34:

    tres (liberi) sexūs feminini,

    Suet. Calig. 7; cf. Plin. 27, 2, 2, § 4; cf.:

    juvenes utriusque sexūs,

    Suet. Aug. 31:

    liberi,

    id. ib. 100; id. Vit. 6; id. Tib. 43:

    sine ullo sexūs discrimine,

    id. Calig. 8; Tac. A. 16, 10 fin. et saep.— Plur.: (sunezeugmenon) jungit et diversos sexus, ut cum marem feminamque filios dicimus, Quint. 9, 3, 63:

    lavacra pro sexibus separavit,

    Spart. Hadr. 18 fin.
    (β).
    Form secus (in the poets and historians, in the latter usually virile or muliebre secus, as an acc. resp. or limiting accusative, equivalent to the genitive or ablative of quality; v. Zumpt, Lat. Gram. § 428, for the preceding virilis sexūs, the male sex):

    filiolam ego unam habui, Virile secus numquam ullum habui,

    Plaut. Rud. 1, 2, 19: virile secus, Asell. ap. Gell. 2, 13, 5:

    quod ejus virile secus futurum est,

    Varr. ib. 3, 10, 7:

    secus muliebre,

    Aus. Idyll. 11, 8:

    puerile,

    id. Epigr. 70, 6: virile ac muliebre secus populi multitudo, Sisenn. ap. Non. 222, 27: concurrentium undique virile et muliebre secus, Sall. H. Fragm. ib. 25; and in Macr. S. 2, 9 (p. 228 Gerl.):

    ut Philippi statuae... item majorum ejus virile ac muliebre secus omnium tollerentur, Liv 31, 44, 4: multitudinem obsessorum omnis aetatis, virile ac muliebre secus,

    Tac. H. 5, 13:

    praedas hominum virile et muliebre secus agebant,

    Amm. 29, 6, 8 et saep.:

    liberorum capitum virile secus ad decem milia capta,

    Liv. 26, 47, 1:

    athletarum spectaculo muliebre secus omnes adeo summovit, ut, etc.,

    Suet. Aug. 44 fin.:

    destinatum Lacedaemoniis omnes virile secus interficere,

    Front. Strat. 1, 11, 6.—Rarely as nom.:

    affluxere avidi talium... virile ac muliebre secus, omnis aetas,

    Tac. A. 4, 62:

    tres ordine partae, Vesta, Ceres et Juno, secus muliebre, sorores,

    Aus. Idyll. 11, 7;

    or as object of a verb: cur ex his unum secus virile designet,

    Arn. 1, 59; 5, 25: promiscue virile et muliebre secus trucidabant, Amm. 16, 11, 9; 27, 10, 2.—
    II.
    Transf.
    A.
    A sex, of plants and minerals, Plin. 13, 4, 7, § 31; 12, 14, 32, § 61; 36, 16, 25, § 128; 36, 21, 39, § 149.—
    B.
    The sexual organs, Plin. 22, 8, 9, § 20; Lact. 1, 21, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > sexus

  • 2 sexus

    sexus, ūs, m. (zu secare), I) das männliche u. weibliche Geschlecht, a) v. Menschen: hominum genus et in sexu consideratur, virile an muliebre sit, Cic.: liberi utriusque sexus, Suet.: verenda utriusque sexus, Plin.: sexus infirmus (v. weibl. Geschlechte), Lact.: u. so sexus infirmitas, Lact.: sexus validior et infirmior, Augustin.: Plur., diversi sexus, Quint.: quoniam sunt ex duobus sexibus nati, Lact. – v. Zwittern, homines utriusque sexus, Plin.; vgl. natus ambiguo inter marem et feminam sexu infans, Zwitter, Liv. – b) v. Tieren, Plin. – c) v. Bäumen, Steinen usw., Plin. – II) meton., das Geschlechtsglied, Plin. 22, 20. Lact. 1, 21, 16. – / Abl. Plur. sexibus, Spart. Hadr. 18, 10. Lact. 1, 8, 4; 1, 16, 16. Arnob. 3, 20 u. 7, 19: aber sexubus, Iul. Val. 1, 36 (35).

    lateinisch-deutsches > sexus

  • 3 sexus

    sexus, ūs, m. (zu secare), I) das männliche u. weibliche Geschlecht, a) v. Menschen: hominum genus et in sexu consideratur, virile an muliebre sit, Cic.: liberi utriusque sexus, Suet.: verenda utriusque sexus, Plin.: sexus infirmus (v. weibl. Geschlechte), Lact.: u. so sexus infirmitas, Lact.: sexus validior et infirmior, Augustin.: Plur., diversi sexus, Quint.: quoniam sunt ex duobus sexibus nati, Lact. – v. Zwittern, homines utriusque sexus, Plin.; vgl. natus ambiguo inter marem et feminam sexu infans, Zwitter, Liv. – b) v. Tieren, Plin. – c) v. Bäumen, Steinen usw., Plin. – II) meton., das Geschlechtsglied, Plin. 22, 20. Lact. 1, 21, 16. – Abl. Plur. sexibus, Spart. Hadr. 18, 10. Lact. 1, 8, 4; 1, 16, 16. Arnob. 3, 20 u. 7, 19: aber sexubus, Iul. Val. 1, 36 (35).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sexus

  • 4 sexus

    sexŭs, ūs, m. (abl. plur. -ibus, qqf. -ubus) [st2]1 [-] sexe. [st2]2 [-] le sexe féminin, les femmes. [st2]3 [-] parties sexuelles.    - parere virilem sexum, Plin.: mettre au monde un enfant mâle.    - sexum egressa, Tac.: s'élevant au-dessus de son sexe.    - sexus, n. = secus, chez Plaute.
    * * *
    sexŭs, ūs, m. (abl. plur. -ibus, qqf. -ubus) [st2]1 [-] sexe. [st2]2 [-] le sexe féminin, les femmes. [st2]3 [-] parties sexuelles.    - parere virilem sexum, Plin.: mettre au monde un enfant mâle.    - sexum egressa, Tac.: s'élevant au-dessus de son sexe.    - sexus, n. = secus, chez Plaute.
    * * *
        Sexus, huius sexus, masc. g. Columel. Sexe.

    Dictionarium latinogallicum > sexus

  • 5 sexus

    sexus sexus, us m пол (биологич.)

    Латинско-русский словарь > sexus

  • 6 (sexus)

        (sexus) ūs, m    [2 SAC-], a sex (only sing gen. and abl.): hominum genus et in sexu consideratur, virile an muliebre sit: puberes virilis sexūs, L.

    Latin-English dictionary > (sexus)

  • 7 sexus

    sexus m (-xu) Sexus m, Geschlecht n

    Čeština-německý slovník > sexus

  • 8 sexus

    sexus m (-xu) Sexus m, Geschlecht n

    Čeština-německý slovník > sexus

  • 9 sexus

    Latin-English dictionary > sexus

  • 10 Sexus

    Sexus m =, = биол. пол; секс

    Allgemeines Lexikon > Sexus

  • 11 sexus

    ūs m.
    1) пол (s. virīlis L; s. feminīnus Su)
    liberi utriusque sexus Su — дети обоего пола; но

    Латинско-русский словарь > sexus

  • 12 Sexus

    m; -, -; geh. sexuality
    * * *
    Sẹ|xus ['zɛksʊs]
    m -, -
    ['zɛksuːs] (geh) sexuality
    * * *
    Sexus m; -, -; geh sexuality

    Deutsch-Englisch Wörterbuch > Sexus

  • 13 Sexus

    m =, =
    биол. пол; секс

    БНРС > Sexus

  • 14 Sexus

    сущ.
    1) биол. секс
    2) лингв. пол, биологический род

    Универсальный немецко-русский словарь > Sexus

  • 15 sexus

    - us s m 4
    sexe

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > sexus

  • 16 sexus

    пол (1. 10 D. 1, 5. 1. 18 D. 27, 1. 1. 6 § 3 D. 40. 7. Gai. I. 117. 132 134 II. 129. III. 10. 24. 30. 46 1. 10 D 1. 5. 1. 1 § 5 D. 3, 1. 1. 1 § 7 D. 26, 10).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > sexus

  • 17 Sexus

    Séxus m o.Pl. пол.

    Deutsch-Bulgarisch Wörterbuch > Sexus

  • 18 Sexus

    Deutsch-Kroatisch-Wörterbuch > Sexus

  • 19 Sexus

    m <-, -> лингв редк род, пол

    Универсальный немецко-русский словарь > Sexus

  • 20 Sexus

    Wörterbuch Deutsch-Russisch > Sexus

См. также в других словарях:

  • Sexus — (Latin for sex ) may refer to: *Sex *biological gender * Sexus (The Rosy Crucifixion) , a 1949 novel by Henry Miller …   Wikipedia

  • Sexus — (lat.), 1) natürliches Geschlecht; männliches (S. potior), od. weibliches (S. sequior), 2) Geschlechtsglied …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Sexus — (lat.), das Geschlecht (s. d.); S. potior, das stärkere, S. sequior, das schwächere Geschlecht …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Sexus — Sexus, lat., Geschlecht; sexual, sexuell, geschlechtlich; Sexualsystem, das Linnéische Pflanzensystem; Sexualität, das Geschlechtsleben …   Herders Conversations-Lexikon

  • Sexus — est un roman autobiographique d Henry Miller publié en 1949. Il décrit les épisodes de sa liaison avec Mara (June Miller) en 1923 1924 qui aboutissent à son divorce avec Maude (Beatrice Sylvas Wickens). Il est la première partie de la trilogie… …   Wikipédia en Français

  • Sexus — Der Sexus [ˈzɛksʊs] ist die Geschlechtlichkeit des Menschen in der Sprachwissenschaft das biologische Geschlecht (siehe: Sexus (Sprache)) im Unterschied zum grammatischen Geschlecht (Genus) ein Romantitel von Henry Miller, siehe Sexus (Roman) …   Deutsch Wikipedia

  • Sexus — Sẹ|xus 〈m.; ; unz.〉 Geschlecht, Geschlechtlichkeit [<engl. sex, frz. sexe <lat. sexus „(männl. od. weibl.) Geschlecht“] * * * Sẹ|xus, der; , […u:s] [lat. sexus = Geschlecht]: 1. <Pl. selten> (Fachspr.) a) differenzierte Ausprägung… …   Universal-Lexikon

  • Sexus — ↑ Sex (4). * * * Sexus,der:⇨Sexualität …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • Sexus — Sẹ|xus 〈m.; Gen.: ; Pl.: unz.〉 Geschlecht [Etym.: <engl. sex, frz. sexe <lat. sexus »(männliches od. weibliches) Geschlecht«] …   Lexikalische Deutsches Wörterbuch

  • Sexus — Sẹxus [aus gleichbed. lat. sexus] m; , [ßạ̈kßu̱ß]: (männl. oder weibl.) Geschlecht; im weiteren Sinne: der auf die Fortpflanzung und die Erhaltung der Art gerichtete Bereich des Trieblebens (Psychol.) …   Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke

  • Sexus — Se|xus der; , [...ksu:s] <aus lat. sexus »Geschlecht«>: 1. (Plur. selten; fachspr.) a) differenzierte Ausprägung eines Lebewesens im Hinblick auf seine Aufgabe bei der Fortpflanzung; b) Geschlechtstrieb als zum Wesen des Menschen gehörende… …   Das große Fremdwörterbuch

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»