-
1 κοινός
κοινός, bei Soph. Trach. 205 auch κοινὸς κλαγγά (= ξυνός, also mit ξύν, σύν zusammenhangend, vgl. Buttm. Lexil. II, 264); – 1) gemein, gemeinschaftlich; Hes. O. 720; Pind. λόγος, γάμος, χάρις, Ol. 11, 11 P. 4, 222. 5, 102, öfter, τινί. Sehr häufig bei Tragg.; ὦ κοινὸν ὠφέλημα ϑνητοῖσιν φανείς Aesch. Prom. 614; αὐτάδελφον αἷμα καὶ κοινοῦ πατρός Eum. 89; κοινὰν ἤνυσεν εἰς φίλους ἀρωγάν Soph. Phil. 1130; κοινὸς ἀρσένων ἴτω κλαγγά Trach. 205; κοινὰ γὰρ τὰ τῶν φίλων Eur. Or. 725, öfter auch sonst, sprichwörtlich geworden; in Prosa, κοινὸς ἔστω ὑμῖν ὁ λόγος Plat. Prot. 358 a; Ggstz ἴδιος, was alle Menschen betrifft, ἴδιος, ἀλλ' οὐ κοινὸς ὢν πόνος Rep. VII, 535 b, wie ὀλιγωροῠντες τοῠ κοινοῦ – τοῦ ἰδίου τοῠ αὑτῶν Gorg. 502 e; Eur. πᾶσι γὰρ κοινὸν τόδε ἰδίᾳ ϑ' ἑκάστῳ Hec. 902; κοινὸν εἶναι τουτονὶ τὸν ἀγῶνα ἐμοί τε καὶ Κτησιφῶντι Dem. 18, 5; so öfter cum dat., κοινὸν ταῖςδε φόρτον ἔχων, gemeinschaftlich mit diesen, Eur. Suppl. 20; τὸ δὲ ἡδὺ κοινὸν πάσαις Μούσαις Plat. Legg. VII, 802 c; aber auch ἔργον κοινὸν Λακεδαιμονίων τε καὶ Ἀϑηναίων, Menex. 241 c; τὸ ἐπὶ πᾶσι κοινόν Theaet. 185 c; ο ὔ μοι κοινόν τι πρός τινα γεγένηται, ich habe Nichts mit ihm zu schaffen, Lucill. 84 (XI, 141). – 2) das ganze Volk angehend, öffentlich, den Staat betreffend, im Ggstz von ἴδιος, der Einzelne; am Häufigsten τὸ κοινόν, das Gemeinwesen, die Gemeinde, der Staat; τὸ κοινὸν δ' εἰ μιαίνεται πόλις Aesch. Suppl. 366, vgl. 513; καί σφι τὸ κοινὸν τῶν Σαμίων ἔδωκε Her. 6, 14, öfter; auch τὰ κοινὰ τῶν Βαβυλωνίων, die Obrigkeit, 3, 156; Thuc. u. Folgde; οὐ προςεδέξαντο αὐτὸν ἐς τὴν πόλιν οὐδ' ἐπὶ τὸ κοινόν Thuc. 2, 12, nicht in die Stadt u. die Versammlung der Vorsteher der Stadt, die sich außerhalb der Stadt versammeln konnte; oft Pol., der κοινὰ καὶ πολιτικὰ πράγματα vrbdt, 24, 5, 8; κοινὰ ἐγκλήματα, crimina publica, 20, 6, 1; τὰ κοινὰ διοικεῖν Dem. 1, 22; πρὸς τὰ κοινὰ προςιών im Ggstz von ἰδιώτης ὤν, Aesch. 1, 165, wie οἱ πρὸς τὰ κοινὰ προςεληλυϑότες, Staatsmänner, 3, 17; τὰ κοινὰ πράττειν, Staatsgeschäfte treiben, plat. Hipp. mai. 282 b; Plut.; auch die Staatskasse heißt τὸ κοινόν, Thuc. 1, 80, wie Arist. pol. 2, 8; vgl. Dem. οὔτε χρήματα εἰςφέρειν βουλόμεϑα οὔτε τῶν κοινῶν ἀπέχεσϑαι δυνάμεϑα, 8, 21; πλουτεῖν ἀπὸ τῶν κοινῶν Ar. Plut. 569; τὰ κοινὰ νέμειν καὶ διδόναι Pol. 25, 8, 5; κοιναὶ ἀρχαί 22, 16, 11; – τὸ κοινόν, übh. jede Gesammtheit, auch von einem versammelten Heere, Xen. An. 5, 7, 17. – Κοινὴ διάλεκτος, κοινὰ ὀνόματα u. dgl., die Sprache des gemeinen Lebens, die Alle gebrauchen, D. Hal. iud. Isocr. 2, u. öfter bei Rhett., bes. von Formen, welche nicht einem einzelnen Dialekt angehören; οἱ κοινοί, die Schriftsteller, welche sich dieser Sprache bedienen; – κοινὸς τόπος, locus communis, Rhett.; – ἀπὸ κοινοῦ, aus dem Zusammenhange, oft Gramm.; bei denselben ist κοινὴ συλλαβή syllaba anceps, κοινὸς τῷ γένει generis communis, E. M. – 3) wie Lys. 15, 1 vom Richter verlangt wird, er solle κοινὸς εἶναι τῷ γράψαντι καὶ τῷ φεύγοντι, den Kläger u. den Verklagten auf gleiche Weise hören (also unparteiisch, vgl. Thuc. 3, 53. 68), so nimmt es auch die Bdtg billig, gerechtan, auch gegen Jedermann freundlich; πιστοτέραν εἶναι καὶ κοινοτέραν τὴν μοναρχίαν τῆς αὑτῶν δημοκρατίας Isocr. 10, 36; τῇ πρὸς πάντας φιλανϑρωπίᾳ κοινός bei Ath. VI, 253 d; vgl. κοινὸς τοῖς φίλοις Isocr. 1, 10; Plut. Aristid. 1. – In tadelnder Bdtg, gemein, niedrig, bes. Sp. – Adv. κοινῶς; τοὐμὸν λέγουσα καὶ τὸ σὸν κοινῶς λέγεις Eur. Ion 1462; κοινῶς ἅπαντες, alle insgesammt, Diphil. Ath. II, 81 a; κοινῶς μᾶλλον ὠφέλησαν ἢ ἐκ τῶν ἰδίων ἔβλαψαν Thuc. 2, 42; οὐδὲ κοινῶς οὐδὲ πολιτικῶς ἐβίωσαν Isocr. 4, 151; Folgde. – Häufiger noch κοινῇ; τῆς νόσου δὲ τῆςδέ μοι κοινῇ μετασχών Eur. Hipp. 731; Ar. Eccl. 573; τὸ κοινῇ δόξαν Plat. Theaet. 172 b; κοινῇ σκεψώμεϑα Prot. 330 b u. öfter; κοινῇ μετ' ἐκείνου Conv. 209 c; Ggstz ἰδίᾳ, Rep. I, 333 d, wie Xen. Hell. 1, 2, 10 u. sonst; σύν τινι, Xen. Hem. 1, 6, 14; ἅμα, Plat. Phileb. 62 b.
-
2 θετικός
θετικός, setzend, festsetzend, bestimmend, positiv; νόμοι Arist. pol. 2, 10; Dion. Hal. u. a. Rhett. Der gradus positivus, Schol. Il. 4, 277; ϑετικὰ ἐπιῤῥήματα sind die adjectiva verbalia, wie πρακτέον u. ä. – Auch adv., Rhett.
-
3 ἐν-στατικός
ἐν-στατικός, ή, όν, 1) sich entgegenstellend, sich zur Wehre setzend, wie Arist. H. A. 1, 1 die Thiere eintheilt in πρᾷα καὶ δύςϑυμα καὶ οὐκ ἐνστατικά u. ϑυμώδη καὶ ἐνστατικά; a. Sp. – 2) hindernd, abhaltend, τῆς ὁδοῦ, vom Wege, M. Anton. 5, 20; Schwierigkeiten, Einwürfe, Instanzen machend, Arist. u. Rhett.; dah. von Grammatikern, die gegen homerische Stellen Schwierigkeiten erhoben, Ggstz λυτικοί od. ἐπιλυτικοί; vgl. Wolf Proleg. CXLV u. Lehrs Aristarch. p. 205. – Adv. ἐνστατικῶς, Rhett.
-
4 προς-ωπο-ποιέω
προς-ωπο-ποιέω, zur Person machen, personificiren; bes. erdichtete, abstracte und leblose Dinge auf menschliche Weise redend und handelnd einführen, in menschlicher Gestalt auftreten lassen; διάλογον προςωποποιεῖν, ein Gespräch selbstgewählten Personen dramatisch in den Mund legen; D. Hal. iud. Thuc. 37 u. a. Rhett.
-
5 προς-ωπο-ποιΐα
προς-ωπο-ποιΐα, ἡ, die Personification, das Einkleiden abstracter Begriffe od. lebloser Dinge in menschliche Persönlichkeiten, bes. bei Rhett., z. B. Hermogen. Progymn. 9.
-
6 προςδι-ορισμός
προςδι-ορισμός, ὁ, hinzugefügte Begrenzung, Bestimmung, Sp., bes. Rhett.
-
7 προ-συλ-λογισμός
προ-συλ-λογισμός, ὁ, ein Syllogismus, dessen Folgerung der Vordersatz eines andern wird, Arist. An. pr. 1, 25; Rhett.
-
8 προ-ϋπ-εργασία
προ-ϋπ-εργασία, ἡ, das Vorbauen, die Vorbereitung, Rhett.
-
9 προ-επι-λογίζομαι
προ-επι-λογίζομαι, dep. med., vorher überrechnen, überlegen; S. Emp. adv. rhett. 110; Philo.
-
10 προ-γύμνασμα
προ-γύμνασμα, τό, Vorübung; πυῤῥίχη προγύμνασμα οὖσα τοῦ πολέμου, zum Kriege, Ath. XIV, 631 a; bes. bei den Rhett., die es erkl. ἄσκησις μετρίων πρὸς μειζόνων ἐπίῤῥωσιν πραγμάτων.
-
11 προ-κατα-στατικός
προ-κατα-στατικός, ή, όν, vorbereitend, einleitend, bes. bei den Rhett., zum Vorigen gehörig, Schol. Eur. Phoen. 88.
-
12 προ-κατα-σκευή
προ-κατα-σκευή, ἡ, Vorbereitung, Pol. 1, 13, 7 u. oft; u. bes. Rhett., wie Hermog. de invent. 3, 2, προεκτίϑεσϑαι τὰ κεφάλαια.
-
13 προ-κατά-στασις
προ-κατά-στασις, ἡ, vorgängige Einrichtung, Vorbereitung, D. Hal., bes. Rhett., wie Hermog. invent. 2, 1, λόγος ἐν βραχεῖ τὰ ἐν τῇ καταστάσει μηνύων περιεχόμενα, u. öfter bei Scholl.
-
14 προ-κατά-ληψις
προ-κατά-ληψις, ἡ, vorhergegangene Wegnahme? Bei den Rhett. die Anticipation. – Das Vorherbegreifen, Plut. sol. an. 11; S. Emp.
-
15 προ-εκ-τίθημι
προ-εκ-τίθημι (s. τίϑημι), vorher aus- od. wegsetzen, Arist. gen. an. 2, 7; med., vorher kurz auseinandersetzen, Pol. 1, 13, 1. 3, 1, 5; ἐς τὸ δημόσιον D. C. 53, 21; Rhett. bei Hermog. de invent. 3, 2.
-
16 προ-δι-όρθωσις
προ-δι-όρθωσις, ἡ, vorläufige Verbesserung, Sp., bes. Rhett.
-
17 προ-δια-σάφησις
προ-δια-σάφησις, ἡ, vorläufige Bekanntmachung, Rhett.
-
18 προ-δι-ήγησις
προ-δι-ήγησις, ἡ, vorläufige Erzählung; τῆς ἀπολογίας, Aesch. 1, 117; Rhett., wie Hermog. de inv. 2, 1.
-
19 προ-ορισμός
προ-ορισμός, ὁ, vorhergegangene Begränzung, Bestimmung, Sp., bes. Rhett.
-
20 παρα-πλοκή
παρα-πλοκή, ἡ, das Einflechten, die Einmischung, bes. von Fremdartigem, Sext. Emp. adv. gramm. 94, auch χυμῶν, pyrrh. 1, 102; oft Rhett.
См. также в других словарях:
Rhett — ist der Name von Alicia Rhett (* 1915), US amerikanische Filmschauspielerin Robert Rhett senior (1800–1876), Politiker der Vereinigten Staaten, sowie der Konföderierten Staaten von Amerika aus South Carolina sowie der Titel des Romans Rhett von… … Deutsch Wikipedia
Rhett — m American English: transferred use of an American surname derived from Dutch de Raedt, from Middle Dutch raet advice. It was invented for the character of Rhett Butler in Margaret Mitchell s Gone with the Wind (1936). Like some of the other… … First names dictionary
Rhett and Link — Rhett McLaughlin (left) and Link Neal (right) Medium Internet, Television, Film … Wikipedia
Rhett y Link — Saltar a navegación, búsqueda Rhett Link Sitio web rhettandlink.com Rhett y Link es un dúo comediante integrado por Rhett McLaughlin y Link Neal … Wikipedia Español
Rhett Akins — Birth name Thomas Rhett Akins[1] Born October 13, 1969 (1969 10 13) (age 42) Origin Valdosta, Georgia, U.S … Wikipedia
Rhett Camfield — Rhett Camfield, a.k.a. The Rhett Factor a.k.a. The RH Factor, is a drum and bass DJ and producer. He began his DJ career when he was 15, helping to form a DJ class with some friends when he was in 10th grade. While most of his peers at that time… … Wikipedia
Rhett Butler's People — by Donald McCaig is an authorized sequel to Gone with the Wind . It was published in November 2007.Fully authorized by the Margaret Mitchell estate, Rhett Butler’s People is a novel that parallels Gone with the Wind from Rhett Butler s… … Wikipedia
Rhett the Boston Terrier — Rhett is the official costumed mascot of the Boston University Terriers and has been the BU mascot since 1922. The often snarling, bi pedal black and white Boston Terrier was named after the male lead in Margaret Mitchell s Gone with the Wind ,… … Wikipedia
Rhett (surname) — Rhett is a surname that refers to: *Alicia Rhett (b. 1915), American portrait painter and actress; acted in Gone with the Wind *Cecily Rhett (contemporary), American film editor *Errict Rhett (b. 1970), American professional football player… … Wikipedia
Rhett Butler — Saltar a navegación, búsqueda Rhett Butler es uno de los personajes principales de la novela Lo que el viento se llevó escrita por Margaret Mitchell, publicada en 1936 (y de la película del mismo nombre, Lo que el viento se llevó). Rhett… … Wikipedia Español
Rhett Brewer — is a British based composer and singer whose career began with the release of the collaborative album These Wings Without Feather s with Lisa Gerrard, and has since become a regular composer for film. In 2006, Brewer began the new project Hotel… … Wikipedia