Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Philox

  • 1 lapicidinarius

    lăpĭcīdīnārĭus, ii, m., a superintendent of stone-quarries, Inscr. Orell. 3246; cf.: ‡lapicidinarius, laxeutês, Gloss. Philox. —Collat. form: ‡lapidicinarius, lithoxoos, Gloss. Philox.

    Lewis & Short latin dictionary > lapicidinarius

  • 2 quisquilia

    quisquĭlĭae, ārum, f. ( neutr. collat. form quisquĭlĭa, ōrum, Petr. 75; cf.: quisquilia, skubala, Gloss. Philox.) [prob. from quisque, all sorts of things, odds and ends].
    I.
    Lit., the waste or refuse of any thing, the droppings of trees, sweepings, offscourings, rubbish, filth:

    quisquiliae dici putantur quicquid ex arboribus minutis surculorum foliorumve cadit,

    Fest. p. 257 Müll.; cf.:

    quisquiliae, stipulae immixta esurculis et foliis aridis: sunt autem purgamenta terrarum,

    Isid. Orig. 17, 6; and: quisquiliae, skubala, phruganôn chaitai, peripsêmata, Gloss. Philox.:

    quisquilias, volantes, venti spolia, memoras, Caecil. ap. Fest. l. l.: quisquiliae frumenti,

    Vulg. Amos, 8, 6:

    nugas marinas et quisquilias litorales quaerere,

    App. Mag. p. 296, 36. —
    II.
    Transf., of vile or worthless persons, beasts, or things, refuse, outcast, riffraff, dregs, rubbish, trash:

    omitto Numerium, Serranum, Aelium, quisquilias seditionis Clodianae,

    Cic. Sest. 43, 94; id. Att. 1, 16, 6: homo non, quisquiliae, Nov. ap. Fest. p. 257 Müll.—

    Of worthless fish,

    App. M. 1, p. 113, 28:

    corcillum est, quod homines facit: cetera quisquilia omnia,

    are trifles, Petr. 75.

    Lewis & Short latin dictionary > quisquilia

  • 3 quisquiliae

    quisquĭlĭae, ārum, f. ( neutr. collat. form quisquĭlĭa, ōrum, Petr. 75; cf.: quisquilia, skubala, Gloss. Philox.) [prob. from quisque, all sorts of things, odds and ends].
    I.
    Lit., the waste or refuse of any thing, the droppings of trees, sweepings, offscourings, rubbish, filth:

    quisquiliae dici putantur quicquid ex arboribus minutis surculorum foliorumve cadit,

    Fest. p. 257 Müll.; cf.:

    quisquiliae, stipulae immixta esurculis et foliis aridis: sunt autem purgamenta terrarum,

    Isid. Orig. 17, 6; and: quisquiliae, skubala, phruganôn chaitai, peripsêmata, Gloss. Philox.:

    quisquilias, volantes, venti spolia, memoras, Caecil. ap. Fest. l. l.: quisquiliae frumenti,

    Vulg. Amos, 8, 6:

    nugas marinas et quisquilias litorales quaerere,

    App. Mag. p. 296, 36. —
    II.
    Transf., of vile or worthless persons, beasts, or things, refuse, outcast, riffraff, dregs, rubbish, trash:

    omitto Numerium, Serranum, Aelium, quisquilias seditionis Clodianae,

    Cic. Sest. 43, 94; id. Att. 1, 16, 6: homo non, quisquiliae, Nov. ap. Fest. p. 257 Müll.—

    Of worthless fish,

    App. M. 1, p. 113, 28:

    corcillum est, quod homines facit: cetera quisquilia omnia,

    are trifles, Petr. 75.

    Lewis & Short latin dictionary > quisquiliae

  • 4 scrutans

    scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).
    I.
    Lit., of things:

    domos, naves,

    Cic. Vatin. 5, 12:

    loca abdita,

    Sall. J. 12, 5:

    omnia foramina parietum scrutatur,

    Petr. 98, 1:

    paleam,

    id. 33, 4:

    terraï abdita ferro,

    Lucr. 6, 809:

    ignem gladio,

    Hor. S. 2, 3, 276:

    lumina manibus,

    Sen. Oedip. 965:

    scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:

    L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,

    Cic. Pis. 26, 62:

    occulta saltuum,

    Tac. A. 1, 61:

    mare,

    id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:

    scrutandi orbis gratiā,

    Plin. 5, 1, 1, § 9:

    canis scrutatur vestigia (ferarum),

    id. 8, 40, 61, § 147:

    venantium latibula scrutatus,

    Curt. 6, 5, 17:

    vias presso ore (canis),

    Sen. Thyest. 499:

    equorum delicta scrutantes,

    Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:

    non excutio te, non scrutor,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:

    consuetudinem salutantes scrutandi,

    Suet. Vesp. 12 fin.;

    and of a searching for spoil,

    Tac. H. 3, 25.—
    B.
    Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):

    venas melini inter saxa,

    Plin. 35, 6, 19, § 37:

    iter,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—
    II.
    Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):

    omnes sordes,

    id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;

    cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,

    Tac. A. 16, 5:

    animos ceterorum secretis sermonibus,

    id. H. 4, 55:

    voluntatem,

    Quint. 2, 4, 26:

    locos, ex quibus argumenta eruamus,

    Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:

    desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,

    id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:

    quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,

    Quint. 5, 10, 22:

    interiores et reconditas litteras,

    Cic. N. D. 3, 16, 42:

    origines nominum,

    Quint. 1, 4, 25:

    omnia minutius et scrupulosius,

    id. 5, 14, 28:

    inferiora quoque,

    id. 7, 1, 27:

    exoletos auctores,

    id. 8, 2, 12:

    scripturas,

    Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:

    totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,

    Sen. Ira, 3, 36, 3.—
    B.
    Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):

    fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,

    Ov. M. 15, 137:

    finem principis per Chaldaeos,

    Tac. A. 12, 52:

    sua Caesarisque fata,

    id. ib. 16, 14:

    arcanum ullius,

    Hor. Ep. 1, 18, 37:

    ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,

    Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:

    harenarum numerum et montium pondera scrutari,

    Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:

    militaris rei ordinum scrutantissimus,

    Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,
    b.
    scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scrutans

  • 5 scrutor

    scrūtor, āri, ātus, v. dep. a. [scruta; cf.: gruteuei, scrutatur, Gloss. Philox.], qs. to search even to the rags, i. e. to search carefully, examine thoroughly, explore a thing; to search, examine a person (syn.: indago, rimo).
    I.
    Lit., of things:

    domos, naves,

    Cic. Vatin. 5, 12:

    loca abdita,

    Sall. J. 12, 5:

    omnia foramina parietum scrutatur,

    Petr. 98, 1:

    paleam,

    id. 33, 4:

    terraï abdita ferro,

    Lucr. 6, 809:

    ignem gladio,

    Hor. S. 2, 3, 276:

    lumina manibus,

    Sen. Oedip. 965:

    scrutatus sum quae potui et quae vidi omnia: inveni duos solos libellos, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 74, § 182; cf. Tac. H. 4, 1:

    L. Crassus spiculis prope scrutatus est Alpes,

    Cic. Pis. 26, 62:

    occulta saltuum,

    Tac. A. 1, 61:

    mare,

    id. Agr. 30; id. G. 45; cf.:

    scrutandi orbis gratiā,

    Plin. 5, 1, 1, § 9:

    canis scrutatur vestigia (ferarum),

    id. 8, 40, 61, § 147:

    venantium latibula scrutatus,

    Curt. 6, 5, 17:

    vias presso ore (canis),

    Sen. Thyest. 499:

    equorum delicta scrutantes,

    Amm. 14, 6, 25.—Of personal objects: Eu. Ostende huc manum dexteram... Nunc laevam ostende... Jam scrutari mitto, to search you, Plaut. Aul. 4, 4, 24:

    non excutio te, non scrutor,

    Cic. Rosc. Am. 34, 97; so of searching, Asin. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:

    consuetudinem salutantes scrutandi,

    Suet. Vesp. 12 fin.;

    and of a searching for spoil,

    Tac. H. 3, 25.—
    B.
    Transf., to seek for, search out a thing (post-Aug. and very rare):

    venas melini inter saxa,

    Plin. 35, 6, 19, § 37:

    iter,

    Claud. Rapt. Pros. 1, 172; cf. infra, II. B.—
    II.
    Trop., to examine thoroughly; to explore, investigate: quod est ante pedes nemo spectat: caeli scrutantur plagas, Enn. ap. Cic. Rep. 1, 18, 30; Cic. Div. 2, 13, 30 (Trag. v. 277 Vahl.):

    omnes sordes,

    id. Q. Fr. 1, 1, 3, § 11;

    cf: nomina ac vultus, alacritatem tristitiamque coëuntium,

    Tac. A. 16, 5:

    animos ceterorum secretis sermonibus,

    id. H. 4, 55:

    voluntatem,

    Quint. 2, 4, 26:

    locos, ex quibus argumenta eruamus,

    Cic. de Or 2, 34, 146; cf. id. Part. 3, 8:

    desinamus aliquando ea scrutari, quae sunt inania,

    id. Rosc. Am. 30, 83; cf.:

    quod non ratione scrutabimur, non poterimus invenire nisi casu,

    Quint. 5, 10, 22:

    interiores et reconditas litteras,

    Cic. N. D. 3, 16, 42:

    origines nominum,

    Quint. 1, 4, 25:

    omnia minutius et scrupulosius,

    id. 5, 14, 28:

    inferiora quoque,

    id. 7, 1, 27:

    exoletos auctores,

    id. 8, 2, 12:

    scripturas,

    Vulg. Johan. 5, 39.— Absol.:

    totum diem mecum scrutor, facta ac dicta mea remetior,

    Sen. Ira, 3, 36, 3.—
    B.
    Transf. (cf. supra, I. B.), to search into; to search out, find out a thing (so not till after the Aug. per.):

    fibras Inspiciunt, mentes deum scrutantur in illis,

    Ov. M. 15, 137:

    finem principis per Chaldaeos,

    Tac. A. 12, 52:

    sua Caesarisque fata,

    id. ib. 16, 14:

    arcanum ullius,

    Hor. Ep. 1, 18, 37:

    ut causas hujus infinitae differentiae scrutetur,

    Tac. Or. 15; cf. Plin. Ep. 4, 30, 11:

    harenarum numerum et montium pondera scrutari,

    Amm. 14, 11, 34.— P. a.: scrūtans, antis (late Lat.), perh. only in sup., that most closely examines:

    militaris rei ordinum scrutantissimus,

    Amm. 30, 9, 4.— Hence, adv.: scrūtanter, searchingly, Ambros. Ep. 80. Act. collat. form scrūto, āre, acc. to Prisc. p. 799 P; cf. gruteuô, scruto, Gloss. Philox.—Hence,
    b.
    scrūtor, ātus, pass., Amm. 28, 1, 10; 15, 8, 16; Aur. Vict. Orig. 6, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scrutor

  • 6 πρός-οχος

    πρός-οχος, den Geist worauf richtend, προςέχων τὸν νοῠν, aufmerksam, Gloss. Philox.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πρός-οχος

  • 7 πυρ-βρομο-λευκ-ερέβινθον

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πυρ-βρομο-λευκ-ερέβινθον

  • 8 πελλο-ράφος

    πελλο-ράφος, Felle zusammennähend, pellarius, Gloss. Philox.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > πελλο-ράφος

  • 9 συν-απ-αρτισμός

    συν-απ-αρτισμός, , das mit oder zugleich Gleich-od. Volmachen, Philox gloss.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > συν-απ-αρτισμός

  • 10 σύμ-πηκτος

    σύμ-πηκτος, zusammengefügt; Ar. Ran. 800; ἔκ τινος, Her. 4, 190; γάλα, geronnen, Philox. bei Ath. IV, 147 e.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > σύμ-πηκτος

  • 11 σινδον-υφής

    σινδον-υφής, ές, wie seine indische Leinwand, σινδών gewebt, Philox. bei Ath. IX, 409 e.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > σινδον-υφής

  • 12 φλογετός

    φλογετός, , Brand, Hitze, Philox., Gloss.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > φλογετός

  • 13 φάκ-οψις

    φάκ-οψις, voll Flecken, Sommersprossen im Gesicht, Philox.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > φάκ-οψις

  • 14 χρῡσ-εψητής

    χρῡσ-εψητής, , Goldsieder, Goldschmelzer, auricoctor, Gloss. Philox.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > χρῡσ-εψητής

  • 15 χρῡσ-εκ-λέκτης

    χρῡσ-εκ-λέκτης, , der Gold, Goldsand aus dem Flußsande auslies't, Philox. Gloss.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > χρῡσ-εκ-λέκτης

  • 16 χαριτό-φωνος

    χαριτό-φωνος, mit anmuthiger, lieblicher, reizender Stimme, Philox. bei Ath. XIII, 564 e.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > χαριτό-φωνος

  • 17 χειρο-δόσιον

    χειρο-δόσιον, τό, Arbeitslohn, Philox. Gloss.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > χειρο-δόσιον

  • 18 χναυμάτιον

    χναυμάτιον, τό, dim. von χναῦμα, Teleclid. bei Ath. VI, 268 d u. Philox. ib. IV, 147 d.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > χναυμάτιον

  • 19 χορτό-στρωμα

    χορτό-στρωμα, τό, Streu von Gras, Heu, bes. für das Vieh, Philox. gloss.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > χορτό-στρωμα

  • 20 χονδρο-βολία

    χονδρο-βολία, , ein von kleinen Steinchen zu-sammengesetzter, damit ausgelegter Fußboden, χονδροβολίας ἔδαφος, pavimentum, Gloss. Philox.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > χονδρο-βολία

См. также в других словарях:

  • Le Vingtième siècle. La vie électrique — (1890) is a science fiction novel written by the French author Albert Robida. It describes various aspects of life in France as is it supposed to take place in 1955. At the center of the plot are the scientific work and technological advances… …   Wikipedia

  • Silvánvs — SILVÁNVS, i, Gr. Θεὸς ὑλαῖος, ου, (⇒ Tab. IX.) 1 §. Namen. Solchen hat er von Silva, der Wald, weil er insonderheit ein Vorsteher der Wälder hieß. Weil aber dieses Wort einige mit einem i, andere mit einem y schreiben, so wird er auch bald… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Philoxene Boyer — Philoxène Boyer Philoxène Boyer est un écrivain du XIXe siècle (Cahors, 1825 septembre 1867). Né à Cahors où son père était proviseur du lycée, il vécut à Grenoble puis à Paris. Il fit des études à la Sorbonne pendant lesquelles il rencontra …   Wikipédia en Français

  • Philoxenos d'Eretrie — Philoxénos d Érétrie Mosaïque d Alexandre à Pompéi Philoxénos est un peintre grec de l Antiquité vraisemblablement né dans la cité d Érétrie et qui a travaillé dans la seconde moitié du IVe siècle …   Wikipédia en Français

  • Philoxénos d'Érétrie — Mosaïque d Alexandre à Pompéi Philoxénos est un peintre grec de l Antiquité vraisemblablement né dans la cité d Érétrie et qui a travaillé dans la seconde moitié du IVe siècle …   Wikipédia en Français

  • Angeronia — ANGERONIA, æ, eine Göttinn der Römer, welche auch Angerona genannt wird, und zwar entweder von angina, oder angendo, oder angoribus; Voss. Etymol. sub. Angeronia p. 34. daher sie fälschlich Ageronia von einigen geschrieben wird. Sie war aber auch …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • Salacia — SALACIA, æ, Neptuns Gemahlinn. Augustin. de Civ. Dei. l. IV. c. 10. Sie hat den Namen von Salum, das Meer. Varro de LL. l. IV. c. 10. oder auch von Salum und cieo, ich bewege, weil sie die Göttinn seyn sollte, welche das Meer bewegete. Festus l.… …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • CABULUS — machina bellica, ad conterendos muros. Brite Armoric. Philip. l. 7. Sed mox ingentio saxa, Emittit cabulus, nequiensque (haec) ferre debiscit, Per mediumque crepans, purs corruit alter a muri. Forte a gabuli similitudine, veter. gabali. Glossa… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HERMAE — I. HERMAE apud C. Nep. Alcib. c. 3. Accidit, ut unâ nocte omnes Hermae, qui in opp. erant Athenis, deicerentur, praeter unum, qui ante ianuam Andocidis erat, Andocidisque Hermes vocatus est. Graecis Ε῞ρμαι, sunt τετράγωνοι κίονες,… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»