-
1 Koloratur
-
2 Koloratur
KoloraturKolorat184d30bau/184d30bar [kolora'tu:495bc838ɐ̯/495bc838] <-, -en>colorature Feminin -
3 Koloratur
Koloratur f =, -en муз. колорату́ра -
4 koloratúr
mn., zene. колоратурный;\koloratúr énekesnő — колоратурная певица; колоратурное сопрано; \koloratúr hang/ szoprán — колоратурное сопрано\koloratúr ária — колоратурная ария;
-
5 koloratur
прил. муз. колоратурный:1. относящийся к колоратуре. Koloratur nəğmə колоратурный напев2. обладающий колоратурой. Koloratur soprano колоратурное сопрано (самый высокий женский голос) -
6 koloratur
koloratur [kɔlɔra'tʉːr] (-en; -er) Koloratur f -
7 Koloratur
f; -, -en; MUS. coloratura* * *Ko|lo|ra|tur [kolora'tuːɐ]f -, -encoloratura* * *Ko·lo·ra·tur<-, -en>[koloraˈtu:ɐ̯]* * * -
8 koloratúr
(DE) Koloratur {e} -
9 koloratur·o
муз. колоратура \koloratur{}{·}o{}{·}a колоратурный. -
10 Koloratur
f =, -en муз. -
11 Koloratur
сущ.муз. колоратура -
12 koloratur
-
13 koloratur
subst. (musikk) coloratura -
14 koloratür
n. coloratura -
15 Koloratur
-
16 Koloratur
Koloratúr f, -en Mus колоратура. -
17 Koloratur
f колоратура; in Zssgn колоратурный -
18 Koloratur
f -, -en mus koloratura f, izvijanje n u pjevanju -
19 Koloratur
f <-, -en> муз колоратура -
20 Koloratur
колорату́ра
См. также в других словарях:
Koloratur — Sf Verzierung einer Melodie per. Wortschatz fach. (16. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus it. coloratura Verzierung, Ausschmückung, Farbgebung , einer Ableitung von it. colorare färben, ausschmücken , aus l. colōrāre, zu l. color m. Farbe .… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Koloratūr — (v. lat. color, Farbe), in der Solovokalmusik, namentlich in der Arie, eine Verzierung oder Figurierung der Melodie, die in laufenden und rollenden Tonreihen besteht und darauf berechnet ist, die Kehlfertigkeit der Sänger (Koloratursänger) zu… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Koloratur — Koloratūr (ital.), Gesangsverzierung, jede auf einer Silbe mit einer gewissen Geschwindigkeit ausgeführte Verbindung mehrerer Noten; kleinere Verzierungen, wie Triller, Vor und Doppelschlag etc., heißen auch Fiorituren … Kleines Konversations-Lexikon
Koloratur — Eine Koloratur (von lat. color = „Farbe, Färbung“) ist im Gesang eine schnelle Abfolge von Tönen mit kurzen Notenwerten gleicher Länge. Koloraturen sind melismatisch, d. h. mehrere Töne fallen gemeinsam auf den Vokal einer Textsilbe. Sie… … Deutsch Wikipedia
Koloratur — Ko|lo|ra|tur 〈f. 20; Mus.〉 virtuose Verzierung des Gesangs in hohen Lagen durch Triller, Läufe usw. ● Koloratur singen [zu lat. coloratus „gefärbt“, Part. Perf. von colorare „färben“; zu color „Farbe“] * * * Ko|lo|ra|tur, die; , en [ital.… … Universal-Lexikon
koloratur — ko|lo|ra|tur sb., en, er, erne (MUSIK passage der synges på en enkelt vokal el. stavelse), i sms. koloratur , fx koloratursopran … Dansk ordbog
Koloratur — Ko·lo·ra·tu̲r die; , en; Mus; eine virtuose (Ton)Folge in einer Melodie, die im Solo und schnell gesungen wird (besonders im Sopran) || K : Koloratursängerin … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Koloratur — Ko|lo|ra|tur 〈f.; Gen.: , Pl.: en; Musik〉 virtuose Verzierung des Gesangs in hohen Lagen durch Triller, Läufe usw. [Etym.: <lat. coloratus, Part. Perf. zu colorare »färben«; zu color »Farbe«] … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
Koloratur — Ko|lo|ra|tur die; , en <aus it. coloratura »Farbgebung; Ausschmückung«, dies aus spätlat. coloratura »Färbung«> Ausschmückung u. Verzierung einer Melodie mit einer Reihe umspielender Töne … Das große Fremdwörterbuch
Koloratur — нем. [колорату/р] колоратура … Словарь иностранных музыкальных терминов
koloratur — s ( en, er) MUSIK drillar och löpningar som utsmyckning av melodi … Clue 9 Svensk Ordbok