Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

Ioseph

  • 1 Ioseph

    Iōsēph, m. indecl., Sohn des Patriarchen Jakob u. der Rahel, Iustin. 36, 2, 6. Vulg. genes. 30, 24 u.a. Prud. dittoch. 27. – II) Mann der Maria, der Mutter Jesu, Vulg. Matth. 1, 16 u.a. Iuvenc. 1, 272.

    lateinisch-deutsches > Ioseph

  • 2 Ioseph

    Iōsēph, m. indecl., Sohn des Patriarchen Jakob u. der Rahel, Iustin. 36, 2, 6. Vulg. genes. 30, 24 u.a. Prud. dittoch. 27. – II) Mann der Maria, der Mutter Jesu, Vulg. Matth. 1, 16 u.a. Iuvenc. 1, 272.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Ioseph

  • 3 Ioseph

    Iōseph, v. Joseph.

    Lewis & Short latin dictionary > Ioseph

  • 4 clavicularius

    clāviculārius, ī, m. (clavicula), der Schlüsselführer, Schließer, eine Art Kerkermeister, Ambros. de Ioseph. patr. 5, 27 u. 6, 29. Firm. math. 3, 6. no. 7.

    lateinisch-deutsches > clavicularius

  • 5 insaevio

    īn-saevio, īre, in Wut geraten, pro alqo, Cassiod. var. 1, 37, 2. – m. folg. ut u. Konj. = den grimmigen Plan fassen, insaeviebant, ut occīderent illum, Itala gen. 37, 38 (bei Ambros. de Ioseph patr. 3, 11).

    lateinisch-deutsches > insaevio

  • 6 ministerium

    ministerium, iī, n. (minister), I) der Dienst, die Bedienung, Dienstleistung, Verrichtung, Verwaltung, das Amt, servorum, Iustin.: aquila velut ministerio missa, zur Bedienung, Liv.: ministerium alci facere, Iustin., praestare od. exhibere, ICt., bedienen, aufwarten: quod ministerium (sc. coqui, das Kochen) fuerat, ars haberi coepta, Liv.: partita ducibus multitudinis ministeria esse, die Rollen seien verteilt unter usw., Liv. – nauticum, Matrosendienst, Liv.: triste, Verg.: diurna ministeria, Ov.: min. poculorum, Amt des Mundschenken, Serv. ( dafür vini minist., Ambr. de Ioseph 6): imperii, Liv.: in aliquibus ministeriis regiis esse, Liv.: ministerio fungi, Liv. – v. Tieren, cameli iumentorum ministeriis funguntur, Plin. – von lebl. Subjj., pedum, Plin. – II) meton.: 1) v. Pers., a) die Dienerschaft, die Bedienten, Plin. u.a.: u. Plur., Tac. u.a.: aulicum, Hofbediente, Lampr. – b) übh. die Gehilfen, das diensttuende Personal, scribarum ministerium, Liv. 4, 8, 4: atratum coquinae ministerium, Amm. 14, 6, 17: ministeria vini atque convivii sui, Hieron. in Isai. 1, 1, 22: varia arenae ministeria (z.B. Flötenspieler, Tänzer, Maschinisten, Aufseher), Suet. Ner. 12, 1. – 2) das Geschirr für Speisen und Getränke, das Tafelgerät, Paul. sent. 3, 6, 86. Lampr. Alex. Sev. 34, 1. Hist. Apoll. 14 (wo zu lesen aurum et argentum in ministerio regis).

    lateinisch-deutsches > ministerium

  • 7 provideo

    prō-video, vīdī, vīsum, ēre, vor sich-, in der Ferne sehen, schon von fern sehen od. ansichtig werden, I) eig.: alqm non providisse (um ihn zuerst zu grüßen), Komik. u. Hor.: navem, Suet.: nec opinantem in piscinam non ante ei provisam (nicht von ihm vorher bemerkten) proicere, Cels.: m. folg. indir. Fragesatz, iacula in tenebris, ubi quid petatur procul provideri nequeat, inutilia esse, Liv.: e cuius (phengitis lapidis) splendore per imagines, quidquid a tergo fieret, provideret, Suet. – II) übtr.: 1) in der Ferne der Zeit sehen, vorhersehen, quod ego, priusquam loqui coepisti, sensi atque providi, Cic.: plus animo providere et praesentire videbatur, Caes.: adeo ut (Ioseph) etiam sterilitatem agrorum ante multos annos providerit, Iustin.: medicus morbum ingravescentem ratione providet, Cic.: omnia providens et cogitans et animadvertens deus, Cic.: futura eloquentia provisa in infante est, Cic.: ante provisa tempestas (Ggstz. subita tempestas), Cic. – 2) für od. gegen etw. Vorsorge tragen, Vorkehrungen treffen, sorgen, im voraus besorgen, einer Sache vorbauen, a) m. Acc.: rem frumentariam, besorgen, Caes.: u. so arma, frumentum, Liv.: frumentum exercitui, frumentum in hiemem, Caes.: supplementum, Vell. – multa, Cic.: omnia, sich um alles bekümmern, seine Augen überall haben, Petron.: consilia in posterum, kluge Vorkeh rungen für die Zukunft treffen, Cic.: multum in posterum providerunt, quod etc., Cic.: cetera, quae quidem consilio provideri poterant, cavebantur, Cic.: provisis etiam heredum in rem publicam opibus, nachdem er auch die Macht seiner Erben gegen den St. im voraus befestigt hatte, Tac. – verb. m. cavere od. praecavere (Vorsichtsmaßregeln treffen), zB. omnia velut adversus praesentem Hannibalem cauta provisaque fuerunt, Liv.: ita res mihi tota provisa atque praecauta est, ut etc., Cic. – b) m. de u. Abl.: de re frumentaria, Caes.: de Brundisio atque illa ora, Cic. – c) m. Dat.: ex aliorum eventis suis rationibus, Cornif. rhet.: saluti hominum, Cic.: verb. vitae hominum consulere et providere (von den Göttern), Cic.: nihil me curassis, ego mihi providero, Plaut.: prov. sibi (sich vorsehen) contra hominem furiosissimum Maximinum, Capit. – d) m. folg. ut od. ne u. Konj.: ut (ceterae res) quam rectissime agantur omni meā curā, operā, diligentiā, gratiā providebo, Cic.: omnibus rebus cura et provide, ne quid ei desit, Cic.: satis undique provisum atque praecautum est, ne quid adversus vos in pugna praeter hostes esset, Liv. – e) absol. = Vorkehrungen aus Vorsicht treffen, Vorsichtsmaßregeln treffen, vorsichtig sein od. handeln, nisi providisses, tibi ipsi pereundum fuisset, Cic.: actum de te est, nisi provides, Cic.: nec ausus est satis nec providit, Ter. – prōvīsō (Abl.), mit Vorbedacht (Ggstz. temere), Tac. ann. 12, 39.

    lateinisch-deutsches > provideo

  • 8 quincupliciter

    quīncupliciter (Variante quintupliciter), Adv. (quincuplex), fünffach, Itala genes. 43, 34. Ambros. de Ioseph 10. § 59 extr. Augustin. locut. de genes. 1. § 178.

    lateinisch-deutsches > quincupliciter

  • 9 Stammbaum

    Stammbaum, stemma gentile; oder auch bl. stemma, ătis,n. – einen St. anfertigen, a patribus ad filios et a filiis ad patrem originis descriptionem contexere: den St. der junischen Familie anfertigen, Iuniam familiam a stirpe ad hanc aetatem enarrare: seinen ganzen St. auswendig hersagen, memoriter progeniem suam ab avo atque atavo proferre: jmds. St. hersagen, alcis nobilitatem et originem narrare: den St. bis auf Joseph herabführen, generationum lineas usque ad Ioseph deducere (Eccl.).

    deutsch-lateinisches > Stammbaum

  • 10 βαθμίς

    βαθμίς, ίδος, ἡ, 1) Fußgestell einer Bildsäule, Pind. N. 5, 1; Mel. 123 (VII, 428) βαϑμῖδος. – 2) Schwelle, Pind. P. 5, 7 αἰῶνος ἀκρᾶν βαϑμίδων ἄπο, vom ersten Anfang des Lebens. – 3) Treppenstufen, Ioseph. – 4) die Höhlungen in den Knochengelenken, Hippocr.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > βαθμίς

  • 11 μοχλεύω

    μοχλεύω, mit dem Hebel fortbewegen, fortheben, ϑύρετρα, πέτρους, Eur. Herc. Fur. 999 Cycl. 239; übh. schwere Lasten heben u. fortbewegen, Her. 1, 175 u. in sp. Prosa, wie Plut. Demetr. 40; auch übertr., wie moliri, unternehmen, im med., Ioseph. – Bei den Medic. = mit der Hebemaschine einrenken; aber Plut. Symp. 3, 6, 2 scheint es = ausrenken zu sein. – Auch = μοχλόω.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > μοχλεύω

  • 12 ἀντιῤ-ῥητορεύω

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀντιῤ-ῥητορεύω

  • 13 ἀνα-πρεσβεύω

    ἀνα-πρεσβεύω, Gesandte hinaufschicken, nach Rom, Ioseph.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀνα-πρεσβεύω

  • 14 ἀν-επ-αιτίᾱτος

    ἀν-επ-αιτίᾱτος, nicht beschuldigt, schuldlos, Ioseph.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀν-επ-αιτίᾱτος

  • 15 ἀν-επ-ηρέαστος

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀν-επ-ηρέαστος

  • 16 ἀν-εκ-δίκητος

    ἀν-εκ-δίκητος, ungerächt, ungestraft, Ioseph.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀν-εκ-δίκητος

  • 17 ἀνα-νεωτικός

    ἀνα-νεωτικός, verjüngend, erneuend, Ioseph.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀνα-νεωτικός

  • 18 ἀν-αξιο-πάθεια

    ἀν-αξιο-πάθεια, , unverdientes Leiden, unwürdige Behandlung, Ioseph.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀν-αξιο-πάθεια

  • 19 ἀνα-λιχμάομαι

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀνα-λιχμάομαι

  • 20 ἀνθρωπο-γονία

    ἀνθρωπο-γονία, , Menschenerzeugung, Ioseph.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἀνθρωπο-γονία

См. также в других словарях:

  • IOSEPH — I. IOSEPH Cani sil. summ us Sacerdos, A. C. 47. II. IOSEPH Hierosolymorum Ep. A. C. 129. III. IOSEPH ab Arimathaea, ἀνὴρ εὐχήμων, uti vocatur in Euangelio, occultus Iesu Christi diseip. qui eiusdem corpus summo studio honorifice, ac pie… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IOSEPH (R.) — R. IOSEPH praesit Schoolae Soranae, dicuts Sinai. quia peritus erat Misnaot in Sinai traditarum. Sicut Rabba socius eius Eradicans montes, ob acumen, vocatus est. R. Ganz. ad Ann. 4082. Alius, scripsit Sabare tzedek, Ann. 5269. apud eund …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Ioseph Genesios — (griechisch Ἰωσὴφ Γενέσιος) war ein byzantinischer Geschichtsschreiber, der in der ersten Hälfte des 10. Jahrhunderts lebte. Leben und Werk Über Ioseph Genesios selbst ist wenig bekannt; es wird bezweifelt, dass es sich hierbei um den echten …   Deutsch Wikipedia

  • IOSEPH Karro (R.) — R. IOSEPH Karro Hisp. auctor libri Beit Ioseph et Beit Elohim docuit Zephetae, circa Ann. 335. Millenarii VI> iuxta supputationem R. Dav. Ganz in Chronolgia Rabbinorum …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IOSEPH Kalo (R.) — R. IOSEPH Kalo auctor Teschuvot, Defuctus Ticini Ann. 240. iuxta calculum mox indigitandum. Quo ipso in R. Iakob Lida seripsit Sepher Agar …   Hofmann J. Lexicon universale

  • IOSEPH Magid Levi — R. IOSEPH Magid Levi F. R. Sam. Levi, patris fui cathedrae insedit Granatae in Hispania, per 9. Annos, Sed divitiis elatus invidiam Satraparum et Prineipum Palaestinorum in seconcitavit, qui illum, cum universo eoetu Granatensi interemerunt,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Genesios — Ioseph Genesios (griechisch Ἰωσὴφ Γενέσιος) war ein byzantinischer Historiker, der in der ersten Hälfte des 10. Jahrhunderts lebte. Leben und Werk Im Auftrage des Kaisers Konstantin VII. Porphyrogennetos verfasste er eine Kaisergeschichte… …   Deutsch Wikipedia

  • Арто, Иосиф — (Ioseph Artaud) (? артист франц. театра); р. 1747; † в СПб. 1786 г. 18 июля. {Половцов} …   Большая биографическая энциклопедия

  • Кельрейтер — (Ioseph Theophilus Koelreiter) ботаник, адъюнкт петербургской Академии Наук, род. в 1733 г. ум. в 1806 г. Изучал естественные науки в Тюбингене; получил степень доктора в 1755 г. и был вызван в Петербург; в 1760 г. ему поручена была кафедра… …   Большая биографическая энциклопедия

  • Саундерс — (Ioseph Saunders); гравер резцом; работал в Петербурге с 1794 года. Числился гравером его величества при Эрмитаже, с жалованьем в 1200 руб.; 18 авг. 1800 года избран в академики за представленные им гравюры: "Дочерняя любовь" и… …   Большая биографическая энциклопедия

  • Сенковский Осип Иванович — (Ioseph Julien Stanislaus), профессор арабск. языка в СПб. унив., путешественник по Востоку, знаменитый ориенталист, публицист и беллетрист; род. 19 марта 1800 г., † 4 марта 1858 г. {Половцов} …   Большая биографическая энциклопедия

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»