Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

Ilia

  • 1 īlia

        īlia ōrum, n    the abdomen below the ribs, groin, flanks: demisit in ilia ferrum, O.: ducere ilia, be broken-winded, H.: rumpere ilia, V.—Poet., the entrails, H., Iu.— Sing gen.: ili pondera, the privates, Ct. dub.

    Latin-English dictionary > īlia

  • 2 Ilia

    1.
    ĭlĭa, ĭum, v. ile.
    2.
    Īlĭa, ae, f., a poetical name of Rhea Silvia, daughter of Numitor and mother of Romulus and Remus, Enn. ap. Charis. p. 70 P. (Ann. v. 56 Vahl.); Verg. A. 1, 274; Ov. F. 2, 383; 598; Hor. C. 1, 2, 17; 3, 9, 8; 4, 8, 22.—
    II.
    Deriv.: Īlĭădes, ae, m., son of Ilia.
    A.
    Adj.:

    Romulus Iliades Iliadesque Remus,

    Ov. Am. 3, 4, 40:

    pater,

    i. e. Romulus, id. F. 4, 23:

    fratres,

    i. e. Romulus and Remus, id. ib. 3, 62.—
    B.
    Subst., i. e. Romulus, Ov. M. 14, 781 and 824.

    Lewis & Short latin dictionary > Ilia

  • 3 ilia

    1.
    ĭlĭa, ĭum, v. ile.
    2.
    Īlĭa, ae, f., a poetical name of Rhea Silvia, daughter of Numitor and mother of Romulus and Remus, Enn. ap. Charis. p. 70 P. (Ann. v. 56 Vahl.); Verg. A. 1, 274; Ov. F. 2, 383; 598; Hor. C. 1, 2, 17; 3, 9, 8; 4, 8, 22.—
    II.
    Deriv.: Īlĭădes, ae, m., son of Ilia.
    A.
    Adj.:

    Romulus Iliades Iliadesque Remus,

    Ov. Am. 3, 4, 40:

    pater,

    i. e. Romulus, id. F. 4, 23:

    fratres,

    i. e. Romulus and Remus, id. ib. 3, 62.—
    B.
    Subst., i. e. Romulus, Ov. M. 14, 781 and 824.

    Lewis & Short latin dictionary > ilia

  • 4 ile

    īle, is, and īlĕum, ei, and īlĭum, ii, n., usually plur. īlĭa, ĭum, n. (heterocl. dat. sing. ilio, in the pun with Ilio from Ilion, Poët. ap. Serv. Verg. A. 7, 499; dat. plur. iliis, Cels. 4, 1 fin.), that part of the abdomen which extends from the lowest ribs to the pubes, the groin, flank.
    I.
    Lit., Ov. M. 3, 216; 12, 486; Verg. G. 3, 507; id. A. 7, 499; Hor. Epod. 3, 4:

    ilium vitia,

    Plin. 20, 5, 15, § 31:

    ducere ilia,

    to draw the flanks together, become broken-winded, Hor. Ep. 1, 1, 9; so,

    trahere,

    Plin. 26, 6, 15, § 29:

    rumpere ilia,

    to burst, Verg. E. 7, 26.—
    II.
    Transf., the entrails of animals, Hor. S. 2, 8, 30; Mart. 10, 45, 4, Juv. 5, 136.—
    B.
    The belly or body of a vessel, Juvenc. 2, 141.—
    C.
    Sing., the private parts, Cat. 63, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ile

  • 5 ileum

    īle, is, and īlĕum, ei, and īlĭum, ii, n., usually plur. īlĭa, ĭum, n. (heterocl. dat. sing. ilio, in the pun with Ilio from Ilion, Poët. ap. Serv. Verg. A. 7, 499; dat. plur. iliis, Cels. 4, 1 fin.), that part of the abdomen which extends from the lowest ribs to the pubes, the groin, flank.
    I.
    Lit., Ov. M. 3, 216; 12, 486; Verg. G. 3, 507; id. A. 7, 499; Hor. Epod. 3, 4:

    ilium vitia,

    Plin. 20, 5, 15, § 31:

    ducere ilia,

    to draw the flanks together, become broken-winded, Hor. Ep. 1, 1, 9; so,

    trahere,

    Plin. 26, 6, 15, § 29:

    rumpere ilia,

    to burst, Verg. E. 7, 26.—
    II.
    Transf., the entrails of animals, Hor. S. 2, 8, 30; Mart. 10, 45, 4, Juv. 5, 136.—
    B.
    The belly or body of a vessel, Juvenc. 2, 141.—
    C.
    Sing., the private parts, Cat. 63, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ileum

  • 6 ilium

    īle, is, and īlĕum, ei, and īlĭum, ii, n., usually plur. īlĭa, ĭum, n. (heterocl. dat. sing. ilio, in the pun with Ilio from Ilion, Poët. ap. Serv. Verg. A. 7, 499; dat. plur. iliis, Cels. 4, 1 fin.), that part of the abdomen which extends from the lowest ribs to the pubes, the groin, flank.
    I.
    Lit., Ov. M. 3, 216; 12, 486; Verg. G. 3, 507; id. A. 7, 499; Hor. Epod. 3, 4:

    ilium vitia,

    Plin. 20, 5, 15, § 31:

    ducere ilia,

    to draw the flanks together, become broken-winded, Hor. Ep. 1, 1, 9; so,

    trahere,

    Plin. 26, 6, 15, § 29:

    rumpere ilia,

    to burst, Verg. E. 7, 26.—
    II.
    Transf., the entrails of animals, Hor. S. 2, 8, 30; Mart. 10, 45, 4, Juv. 5, 136.—
    B.
    The belly or body of a vessel, Juvenc. 2, 141.—
    C.
    Sing., the private parts, Cat. 63, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > ilium

  • 7 ina

    īna, ae, f., a thin fibre in paper (very rare), Marc. Emp. 31: exiles et ilia a tenuitate inarum, quas Graeci in chartis ita appellant, videntur esse dicta, Paul. ex Fest. s. v. exiles, p. 81 Müll.; cf.: ilia dicta ab ina, quae pars chartae est tenuissima, id. s. v. ilia, p. 104 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > ina

  • 8 (singultus, ūs)

       (singultus, ūs) m    [GVOR-], a sobbing, panting, choking, convulsive sigh (only abl sing. and plur., and acc plur.): fletum cum singultu videre: Singultuque pias interrumpente querellas, O.: Mitte singultūs, H.: ‘vale’ pleno singultibus ore dixit, O.— The death-rattle: Ilia singultu tendunt, V.: longis singultibus ilia pulsat, V.

    Latin-English dictionary > (singultus, ūs)

  • 9 donec

    dōnĕc, conj. [shortened from ante- and post-class. form dōnĭcum, from old dative doni (dioni; for root, etc., v. dies) and conj. cum; prop. at the time of day when; form donicum, Liv. And., Cato and Plaut. ap. Charis. p. 178 P.; Cato, R. R. 146, 2; 149, 2; 161, 3; Plaut. Aul. 1, 1, 19; id. Capt. 2, 2, 89; id. Most. 1. 2, 34; id. Ps. 4, 7, 72; id. Truc. 1, 1, 18; Fragm. ap. Prisc. p. 692 P.; Nep. Ham. 1, 4.—In the Inscr. of Orell. 4370 DONIQVIES is i. q. DONIQUE IS, and donique = donicum; so,

    donique,

    Lucr. 2, 1116; 5, 708 Lachm.].—Donec denotes the relation of two actions in time,
    I.
    As contemporaneous, as long as, while, during the time in which; or,
    II.
    As in immediate succession, until, up to the time at which (synonymous with dum, I. B. and II.—in the ante-class. and postAug. periods freq.; four times in Cic. only in signif. II. with indic.; not in Caes.).
    I.
    As long as, while (so perh. not till the Aug. period).
    (α).
    With indic.:

    neque dulces amores Sperne, puer, Donec virenti canities abest,

    Hor. C. 1, 9, 17:

    donec gratus eram tibi, etc.... Persarum vigui rege beatior... Donec non alia magis Arsisti, etc.... Romanà vigui clarior Iliā,

    id. ib. 3, 9, 1, and 5; Ov. Tr. 1, 1, 53; Liv. 2, 49; 6, 13; Tac. A. 14, 50; id. H. 4, 12; id. Or. 8; 40 al.:

    donec eris felix, multos numerabis amicos,

    Ov. Tr. 1, 9, 5.—
    (β).
    With subj.:

    (elephanti) nihil sane trepidabant, donec continenti velut ponte agerentur,

    Liv. 21, 28 fin.; Tac. A. 1, 51:

    edixit ne quis militis, donec in castris esset, bona possideret, etc.,

    Liv. 2, 24; 4, 2; 60; 21, 10; 25, 11; Tac. H. 4, 35; id. A. 15, 64 al.
    II.
    Until, till at length (so in all periods).
    (α).
    With indic. (cf. Zumpt, Gr. §

    575): ne quoquam exurgatis, donec a me erit signum datum,

    Plaut. Bacch, 4, 4, 106:

    haud desinam, donec perfecero hoc,

    Ter. Ph. 2, 3, 73; cf. ib. 4, 1, 24:

    neque tamen finis... fiebat, donec populus senatum coëgit, etc.,

    Cic. Verr. 2, 4, 40, § 87; id. Tull. 6, 14:

    hic regnabitur... donec regina sacerdos geminam partu dabit Ilia prolem,

    Verg. A. 1, 273; id. G. 4, 413 et saep.:

    neque credebam Donec Sosia fecit sibi uti crederem,

    Plaut. Am. 2, 1, 51.—So with perf., Lucr. 2, 1130; Liv. praef. 3, 48; 23, 31; Prop. 1, 9, 29; Verg. E. 6, 85; id. A. 2, 630; Hor. S. 1, 3, 103; id. Ep. 1, 10, 35 et saep.:

    me attrectare nefas, donec me flumine vivo abluero,

    Verg. A. 2, 720:

    socii consurgere tonsis... Donec rostra tenent siccum, etc.,

    id. ib. 10, 301; cf. id. ib. 268; Val. Fl. 8, 290; Liv. 1, 54 fin.
    (β).
    With subj.:

    Actia pugna refertur, donec alterutrum velox Victoria fronde coronet,

    Hor. Ep. 1, 18, 63.—So in the praes., Quint. 1, 1, 33; Tac. A. 2, 6; id. H. 5, 6; id. G. 1; 20 al.—In the imperf., Verg. A. 11, 860; Sen. Ep. 70; Quint. 11, 3, 6; Tac. H. 1, 13; Plin. Ep. 9, 33, 6:

    trepidationis aliquantum edebant, donec quietem ipse timor fecisset,

    Liv. 21, 28 fin. —So with pluperf., Liv. 45, 7 fin.
    (γ).
    Ellipt. without a verb:

    neque quisquam hominem conspicatu'st donec in navi super,

    Plaut. Merc. 1, 2, 82; cf. in foll. b.
    (γ).
    .—
    b.
    With usque, usque adeo, usque eo, eo usque, in tantum.
    (α).
    With indic.:

    ibo odorans usque donec persecutus volpem ero vestigiis,

    Plaut. Mil. 2, 2, 114; id. Rud. 3, 4, 11; Ter. Ad. 4, 6, 6:

    id. aliquoties in die facito usque adeo donec sal desiverit tabescere biduum,

    Cato R. R. 88, 1; so id. ib. § 2; Plaut. Cist. 2, 3, 40; Ter. And. 4, 1, 38:

    usque eo timui, ne, etc.... donec ad reiciendos judices venimus,

    Cic. Verr. 2, 1, 6 fin.:

    eo usque me vivere vultis, donec haud ambiguum regem mea morte faciam,

    Liv. 40, 8 fin.:

    (humum) in tantum deprimere, donec altitudinis mensuram datam ceperit,

    Col. 3, 13, 9.—
    (β).
    With subj.:

    usque Sessuri, donec cantor "Vos plaudite" dicat,

    Hor. A. P. 155:

    ni istunc invitassitis Usque adeo, donec, qua domum abeat nesciat, Peristis ambo,

    Plaut. Rud. 3, 5, 32:

    nec eo usque trahatur spiritus donec deficiat,

    Quint. 11, 3, 53.—
    (γ).
    Ellipt. without a verb usque illud visumst Pamphilo ne utiquam grave, Donec jam in ipsis nuptiis, Ter. Hec. 1, 2, 51; cf. above, a.
    (γ).
    .—
    B.
    With negatives, donec often limits the time within which something is done or to be done, without implying that it is done or to be done after the limit; Engl., till, before, within a certain time:

    moveri vetuisse puerum, donec experrectus sit,

    Liv. 1, 39, 2; Hor. C. 3, 5, 45:

    si respexis, donicum ego te jussero, te dedam, etc.,

    Plaut. Aul. 1, 1, 19; id. Most. 1, 2, 35; Tac. A. 2, 82. Cf. Hand, Turs. II. 291-299.

    Lewis & Short latin dictionary > donec

  • 10 Iliades

    I.
    A Trojan, v. Ilium, II. D.—
    II.
    Son of Ilia, v. Ilia, II.

    Lewis & Short latin dictionary > Iliades

  • 11 cōniciō or cōiciō

        cōniciō or cōiciō (coniiciō), iēcī, iectus, ere    [com-+iacio].    I. To throw together, unite, collect: sarcinas in medium, L. — Fig., to draw a conclusion, conclude, infer, conjecture, guess: sexaginta ut conicio, T.: eum regnum ei commississe, N.—In augury, to prophesy, foretell, divine, interpret: de matre saviandā ex oraculo: male coniecta: quae tempestas impendeat.—    II. To throw, cast, urge, drive, hurl, thrust, put, place: tela, Cs.: thyrsos, O.: pila in hostes, Cs.: alqm in carcerem: reliquos in fugam, Cs.: serpentīs in vasa, N.: cultros in guttura, O.: se in signa manipulosque, Cs.: se in fugam: se in pedes, to take to one's heels, T.: se intro, T.: spolia igni, V.: facem iuveni, V.: (iaculum) inter ilia coniectum, O. — Fig., to bring, direct, turn, throw, urge, drive, force: me in laetitiam, T.: (Catilinam) ex insidiis in latrocinium: se in noctem, to commit: naves in noctem coniectae, delayed, Cs.: se mente in versum, to apply: orationem in clarissimos viros: pecuniam in propylaea, squander: culpam in unum vigilem, L.: maledicta in eius vitam: crimen in qua tempora, L.: omen in illam provinciam: haec in eculeum coiciuntur, i. e. can endure the rack: querelas absenti, Tb.: petitiones ita coniectae, aimed: id sub legis vincula, L.—To throw, place, put, include: verba in interdictum: plura in eandem epistulam.

    Latin-English dictionary > cōniciō or cōiciō

  • 12 con-tendō

        con-tendō dī, tus, ere,    to stretch, bend, draw tight, strain: arcum, V.: tormenta: vincla, V.: ilia risu, O.—To aim, draw, make ready: nervo equino telum, V.—To aim, shoot, hurl, dart, throw: Mago hastam (i. e. in Magum), V.: telum in auras, V.—Fig., to strain, stretch, exert: nervos aetatis meae: animum in curas, O.: ad hunc cursum (i. e. ad huius imperium), follow zealously, V.—To strive for, press, pursue, prosecute, hasten, exert oneself: id sibi contendendum existimabat, Cs.: hunc (locum) oppugnare contendit, zealously lays siege to, Cs.: summā vi transcendere in hostium navīs, Cs.: in Britanniam proficisci, Cs.: litora cursu petere, V.: voce ut populus hoc exaudiat: remis, ut eam partem insulae caperet, Cs.: ne patiamini imperatorem eripi: quantum maxime possem, contenderem: oculo quantum Lynceus, reach with the sight, H.—To march, press on, seek, journey hastily, hasten: in Italiam magnis itineribus, Cs.: huc magno cursu, Cs.: ad castra, Cs.: Lacedaemonem, N.: ad summam laudem maximis laboribus: quo contendimus, pervenire: nocte unā tantum itineris.—To measure together, compare, contrast: causas ipsas: leges: id cum defensione nostrā: ostro vellera, H.—To measure strength, strive, dispute, fight, contend, vie: proelio, Cs.: magis virtute quam dolo, Cs.: rapido cursu, V.: Moribus, H.: frustra, V.: iactu aleae de libertate, play for, Ta.: is liceri non destitit; illi contenderunt, kept bidding (at an auction): tecum de honore: cum magnis legionibus parvā manu, S.: cum victore, H.: humilitas cum dignitate: Nec cellis contende Falernis, compete with, V.: contra populum R. armis, Cs.: contra vim morbi: de potentatu inter se, Cs.: non iam de vitā Sullae contenditur, the dispute is: proelio equestri inter duas acies contendebatur, Cs.—To demand, ask, solicit, entreat, seek: a me (ut dicerem), qui, etc.: a Pythio ut venderet: a militibus ne, etc., Cs.: hic magistratus a populo summā ambitione contenditur: ne quid contra aequitatem.—To assert, affirm, insist, protest, maintain, contend: hoc contra Hortensium: hoc ex contrario: contendam, eum damnari oportere: audebo hoc contendere, numquam esse, etc.: illud nihil nos... scientes fuisse, L.: quae contendere possis Facta manu, you might swear, O.

    Latin-English dictionary > con-tendō

  • 13 de-mittō

        de-mittō mīsī, missus, ere,    to send down, let down, drop, lower, put down, let fall, sink: lacrimas, shed, V.: ubera, let down, V.: ancilia caelo demissa, L.: latum clavum pectore, H.: Maiā genitum demittit ab alto, V.: ab aethere currum, O.: aurīs, H.: crinem, O.: tunicam, H.: se ad aurem alicuius, bend: se ob assem, stoop, H.: vallis, quā se demittere rivi Adsuerant, O.: (matres) de muris per manūs demissae, letting themselves down, Cs.: de caelo demissus, i. e. of heavenly origin, L.: tum demissi populo fasces, lowered. — To cast down, cast, throw, thrust, plunge, drive: Demissa tempestas ab Euro, H.: per pectora tela, O.: equum in flumen: in eum locum demissus, S.: Manīs deam ad imos, V.: hostem in ovilia, H.: ferrum in ilia, O.: sublicas in terram, Cs.: huc stipites, Cs.: nummum in loculos, to put, H.: fessas navīs, i. e. from the high seas, V.: navem secundo amni Scodram, L.: puteum alte in solido, sink, V.: corpora Stygiae nocti, O.: aliquem Orco, V.: ferrum lacubus, O.—Of troops, to send down, lead down: in loca plana agmen, L.: in inferiorem campum equites, L.—With se, to descend, march down: cum se pars agminis in convallem demisisset, Cs.: in aequum locum sese, Cs.—Fig., to cast down, depress, let sink, let fall: quā se (incipit) molli iugum demittere clivo, V.: demissis in terram oculis, L.: voltum metu, O.: animos: mentes, V.: ne se admodum animo demitterent, Cs.: hoc in pectus tuum demitte, impress, S.: voces in pectora, L.: dicta in aurīs, V.: Segnius inritant animos demissa per aurem (i. e. in animum), received, H.: me penitus in causam, to engage in: me in res turbulentissimas, to meddle with: eo rem demittit, si, etc., concedes so much.— P. pass., derived, sprung, descended (poet.): ab alto Demissum genus Aeneā, H.: ab Iove gens, V.: Iulius, a magno demissum nomen Iulo, V.

    Latin-English dictionary > de-mittō

  • 14 dē-scendō

        dē-scendō dī, sus, ere,    to climb down, come down, descend, fall, sink: ex equo, to alight: monte, S.: de palatio: caelo, H.: e caelo, Iu.: vertice montis ab alto, V.: ab Alpibus, L.: arce Monoeci, V.: per clivum, O.: in campum: in ventrem, to be eaten, H.: caelo in undas, V.: ad naviculas: Ad mare, H.: Sacrā viā, H.: sciscitatum deos descendunt, L.: Iuppiter laeto descendet imbri, V.: O testa... Descende (i. e. ex apothecā), H.—To go down, go, come (to business, etc.): in forum ante lucem: ad forum, L.: fuge, quo descendere gestis, H.: de palatio: hodie non descendit Antonius: quod non descenderet tribunus, L.: in causam, to engage.—Of troops, to march down: ex superioribus locis in planitiem, Cs.: quā (sc. de monte), S.: inde (sc. de arce), L.: in aequum, L.: omnibus copiis in campum descensum est, L.: ad laevam, S.: praedatum in agros Romanos, L.: descensum in aciem est, the battle began, L.: in certamen: Ad pugnam rhetoricā ab umbrā, Iu.—To sink down, penetrate: ferrum alte in corpus, L.: toto in ilia ferro, O.: toto corpore pestis, V.: in iudicis aurīs, H.—Fig., to go down, descend, sink, penetrate: verbum in pectus altius, S.: cura in animos patrum, L.: descendere ad ipsum Ordine perpetuo, follow the line of descent, O.—To lower oneself, descend, stoop, yield, agree to: senes ad ludum adulescentium descendant: ad calamitatum societates: ad eius modi consilium, Cs.: ad ultimum rei p. auxilium, L.: preces in omnīs, V.: videte, quo descendam.

    Latin-English dictionary > dē-scendō

  • 15 dūcō

        dūcō ūxī (dūxtī, Ct., Pr.), uctus, ere    [DVC-], to lead, conduct, guide, direct, draw, bring, fetch, escort: secum mulierculas: vix quā singuli carri ducerentur, Cs.: Curru Victorem, H.: ducente deo, under the conduct of, V.: mucronem, from the scabbard, V.: ferrum vaginā, O.: bracchia (of the bow), bend, V.: sors ducitur: ductus Neptuno sorte sacerdos, for Neptune, V.: pondus aratri, draw, O.: remos, row, O.: lanas, spin, O.: ubera, milk, O.: frena manu, govern, O.: ilia, i. e. be broken-winded, H.: os, make wry faces: te magna inter praemia, to great glory, V.: sibi quisque ducere, trahere, appropriate, S. — Of a road or path, to lead, conduct: quā te ducit via, V.: iter ad urbem, O.: via quae sublicio ponte ducit ad laniculum, L. — With se, to betake oneself, go: se duxit foras, T.—Of offenders, to take, arrest, lead away, drag, carry off: in ius debitorem, L.: duci in carcerem: ad mortem: Fuficium duci iussit, to be imprisoned: ductum se ab creditore in ergastulum, Cs.—Of a wife, to lead home, take, marry: inopem (uxorem) domum. T.: uxorem filiam Scipionis: filiam Orgetorigis in matrimonium, Cs.: ex quā domo in matrimonium, L.: tibi ducitur uxor, V.: qui ducat abest, the bridegroom, O.: Conlegam Lepidum, wedded, H.—Of a commander, to lead, guide, cause to move, march: locis apertis exercitum, Cs.: cohortīs ad eam partem, etc., Cs.: sex legiones expeditas, led forward, Cs.: navem contra praedones: per triumphum alquem ante currum (of a prisoner): quam in partem aut quo consilio ducerentur, march, Cs.: ducit quam proxime ad hostem potest, moves, L. — To lead, command, be commander of: quā in legatione duxit exercitum: primum pilum ad Caesarem, in Caesar's army, Cs.: exercitūs partem ipse ducebat, S.: agmina, V.— To lead, be leader of, be the head of, be first in: familiam: ordines: toros, O.— To take in, inhale, drink, quaff, imbibe: spiritum: tura naribus, H.: pocula, H.: somnos, V.: ab ipso animum ferro, H. — To produce, form, construct, make, fashion, shape, mould, cast, dispose: parietem per vestibulum sororis, to erect: muros, H.: vallum ex castris ad aquam, Cs.: voltūs de marmore, V.: aera, H.: (litteram) in pulvere, draw, O.: mores, Iu.: alapam sibi gravem, Ph.: epos, spin out, H.: carmen, O.: Pocula ducentia somnos, H.— Of processions, etc., to conduct, marshal, lead, accompany: funus: triumphos, V.: choros, H.: ludos et inania honoris, Ta. — To receive, admit, take, get, assume: ubi primum ducta cicatrix (i. e. obducta), L.: rimam, O.: colorem, V.: pallorem, to grow pale, O.: Cānentem senectam, V.: nomina, H. — Fig., to lead, guide, draw, conduct: quo te sapientia duceret, H.: Ad strepitum citharae cessatum ducere curam (i. e. ut cessat), H.: Triste per augurium pectora, i. e. fill with forebodings, V.: totum poëma, carries off, i. e. makes acceptable, H.: series rerum ducta ab origine gentis, followed, V.— To draw, deduce, derive: ab aliquā re totius vitae exordium: ab dis inmortalibus principia: genus Olympo, V.: utrumque (amor et amicitia) ductum est ab amando.— To lead, move, incite, induce, allure, charm: me ad credendum: ducit te species, H.: Quo ducit gula, H.: lumina in errorem, O.: si quis earum (statuarum) honore ducitur. — To mislead, cheat, deceive: me istis dictis, T.: lino et hamis piscīs, O.—In time, to draw out, extend, protract, prolong, spend: bellum, Cs.: in ducendo bello tempus terere, L.: longas in fletum voces, V.: rem prope in noctem, Cs.: ut ita tempus duceretur, ut, etc.: vitam, live long, V.: ubi se diutius duci intellexit, put off, Cs.: aetatem in litteris, spend. — To calculate, compute, reckon: quoniam XC medimnūm duximus. — To reckon, consider, hold, account, esteem, regard: eum hominem, T.: filium adsistere turpe ducunt, Cs.: pericula parvi esse ducenda: ea pro falsis ducit, S.: si quis despicatui ducitur: deorum numero eos ducunt Cs.: modestiam in conscientiam, construe as, S.: nil rectum nisi quod placuit sibi, H.: Sic equidem ducebam animo futurum, V.: omnia tua in te posita esse: quae mox usu fore ducebat, expected, S.— To regard, care for, have respect to (only with rationem): suam quoque rationem ducere, one's own advantage: non ullius rationem sui commodi.
    * * *
    I
    ducere, additional forms V
    lead, command; think, consider, regard; prolong
    II
    ducere, duxi, ductus V
    lead, command; think, consider, regard; prolong

    Latin-English dictionary > dūcō

  • 16 dūrus

        dūrus adj.    with comp. and sup, hard (to the touch): silex, V.: ferrum, H.: bipennes, H.: cutis, O.: corpus, impenetrable, O.: dumeta, i. e. rough, O.: gallina, tough, H.—As subst n.: nil extra est in nuce duri, no shell, H.—Hard, harsh, of a taste: sapor Bacchi, V. — Of a sound, C. — Fig., rough, rude, uncultivated: oratione et moribus: poëta durissimus: durior ad haec studia: virtus, Ta.: gens duro robore nata, V.: componere versūs, H. — Hardy, vigorous, rough: Spartiatae: in armis genus, L.: vindemiator, H.: ilia messorum, H.: iuvenci, O. — Harsh, rough, stern, unyielding, unfeeling, pitiless, insensible, obstinate: pater, T.: se durum agrestemque praebere: durior Diogenes: iudex durior: duri hominis vel potius vix hominis videtur: nos dura aetas, H.: ōs, shameless, impudent, T.: ore durissimo esse: ferrum, cruel, V.: aures, V.: flectere (me) Mollibus Iam durum imperiis, H.—Of things, hard, severe, toilsome, oppressive, distressing, burdensome, adverse: provincia, T.: fortuna: hiemps: venatus, O.: durissimo tempore anni, inclement, Cs.: valetudo, H.: dolores, V.: iter, V.: proelia, V.: Durum: sed levius fit patientiā, etc., H.: hi, si quid erat durius, concurrebant, a difficulty, Cs.: si nihil esset durius, Cs.— Plur n. as subst, hardships, difficulties: Siccis omnia dura deus proposuit, H.: multa, V.: ego dura tuli, O.
    * * *
    dura -um, durior -or -us, durissimus -a -um ADJ
    hard, stern; harsh, rough, vigorous; cruel, unfeeling, inflexible; durable

    Latin-English dictionary > dūrus

  • 17 (īle

       (īle is, n),     see ilia.

    Latin-English dictionary > (īle

  • 18 (īlium

       (īlium ī, n),     see ilia.

    Latin-English dictionary > (īlium

  • 19 in-gustātus

        in-gustātus adj.,     not tasted before: ilia rhombi, H.

    Latin-English dictionary > in-gustātus

  • 20 messor

        messor ōris, m    [MET-], a reaper, C., V.: durus, O.: dura messorum ilia, H.
    * * *
    reaper, harvester

    Latin-English dictionary > messor

См. также в других словарях:

  • Ilia — or ILIA may refer to: *Ilia Prefecture, Greece *Ilia Nadyrbayev, Kazakhstan *Ilia Province, Greece *Ilia (Star Trek), a character in Star Trek: The Motion Picture *Ilium (bone) (plural: ilia ), pelvic bones *Illinois Institute of Art Chicago… …   Wikipedia

  • Ilia — ist ein Vorname hebräischer Abstammung, siehe Ilja der Name einer Präfektur der griechischen Verwaltungsregion Westgriechenland, siehe Elis der Name einer Gemeinde in Rumänien, siehe Ilia (Hunedoara) eine Figur in Wolfgang Amadeus Mozarts Oper… …   Deutsch Wikipedia

  • Ilĭa [3] — Ilĭa (v. gr., Mehrz.), 1) alles zwischen Hüften u. Schoß; 2) bes. der Raum zwischen Rippen u. Hüften; 3) Därme; 4) bes. der gewundene Darm, daher: Iliacisch (Iliacus), was auf die Ilia Bezug hat, so: Iliacische Arterien (Iliacae arteriae), 1) die …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ilĭa [1] — Ilĭa, Schmetterling, so v.w. Schillervogel …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ilĭa [2] — Ilĭa, so v.w. Rhea Sylvia …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Ilĭa [1] — Ilĭa (lat., Mehrzahl von ile oder ileum, ilium, »Darm«), die Seitenteile des Unterleibes, weil darin vorzüglich die Gedärme liegen; daher Os ilium oder ilci (ilii), das Darmbein; s. Becken, S. 535 …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Ilĭa [2] — Ilĭa, Tochter des Äneas und der Lavinia, nach älterer Sage von Mars Mutter des Romulus und Remus. Vgl. Rea Silvia …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Ilia — Ilĭa (lat.), die Seitenteile des Unterleibs …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Ilia — ILIA, æ, Gr. Ἰλία, ας, (⇒ Tab. XXXI.) Numitors Tochter, wurde von ihres Vaters Bruder, dem Amulius, zur Priesterinn der Vesta gemacht, damit sie stets eine Jungfrau bleiben, und keine Kinder zeugen möchte, die ihn etwan vom Throne stoßen könnten …   Gründliches mythologisches Lexikon

  • ilia — pl of ILIUM * * * il·ia (ilґe ə) [L.] plural of ilium …   Medical dictionary

  • ILIA — quae et Rhea, Numitoris Albanorum Regis filia, quam Amulius, pulso iam Numitore fratre, et interfecto eius fil. Lauso, Virginem Vestalem fecit, ut sub specie honoris spem partûs er adimeret. Verum cum illa aquam e Tyberi ad obeunda sacra peteret …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»