-
1 Furie
f фурия -
2 бешенство
n Tollwut f; fig. Tobsucht f, Raserei f* * *бе́шенство n Tollwut f; fig. Tobsucht f, Raserei f* * *бе́шенств|о<-а>ср1. перен (неи́стовая зло́ба) Wut f, Zorn m* * *n1) gener. Berserkerwut, Furie, Rasen, Raserei, Wut, (тк.sg) Tollheit, Besessenheit2) med. Lyssa, Rabies, Tollwut3) colloq. Koller4) psych. Tobsucht, Tollheit, Zorntobsucht5) pompous. Furor -
3 ведьма
f Hexe; Zauberin* * *ве́дьма f Hexe; Zauberin* * *ве́дьм|а<-ы>ж1. (зла́я волше́бница) Hexe f2. презрит разг (сварли́вая же́нщина) Drachen m, zänkisches Weib nt* * *n1) gener. Bisgurn, Drude, Teufelin, Trude, giftige Kröte, Hexe, Sibylle2) colloq. (злая) Teufelsweib, Xanthippe, alter Drachen (zaenkische alte Frau), die böse Sieben, eine nose Sieben, Drache3) liter. Furie (о злой, сварливой женщине)4) rude.expr. Tussi5) Austrian. Bisgur, Bißgurre6) swiss. Mom, Muhme7) avunc. Teufelsweib, Besen -
4 исступление
-
5 неистовство
n1) gener. Furie, Impetus, Rasanz, Berserkerwut, Rasen, Raserei2) med. Amok, Amoklaufen, Phrenesie (вид психоза)3) colloq. Koller4) fr. Rage5) liter. Amoklauf6) psych. Tobsucht, Wut, Zorntobsucht7) pompous. Ungestüm (о природных явлениях) -
6 фурия
-
7 ярость
n1) gener. Berserkerwut, Erbitterung (áîÿ è ò. ï.), (сдерживаемая) Ingrimm, Zorn, Grimmigkeit, Wut, Furie, Getobe2) med. Phrenesie3) obs. (затаённая) Ingrimm, Grimm, Rage4) psych. Furor (неконтролируемая вспышка ярости, агрессии)5) pompous. Furor -
8 Фурия
(из римской мифологии) Furie, eine der drei Rachegöttinnen der römischen Mythologie. Die Furien ( in der griechischen Sage Erynnien) stellte man sich als drei hässliche greise Schwestern mit Schlangen als Haupthaar vor. Ihr Name ist zur bildlichen Bezeichnung für eine böse Frau von ungestümem Charakter bzw. für ein Schrecken verbreitendes Wesen überhaupt geworden.
См. также в других словарях:
furie — furie … Dictionnaire des rimes
furie — [ fyri ] n. f. • XIVe; fuire XIIe; lat. furia → fureur 1 ♦ Myth. rom. Chacune des trois divinités infernales (Alecto, Mégère, Tisiphone) chargées d exercer sur les criminels la vengeance divine. ♢ Fig. (1559) Femme donnant libre cours à sa colère … Encyclopédie Universelle
furie — FÚRIE, furii, s.f. Stare de extremă iritare în care se pierde stăpânirea de sine; mânie nestăpânită; violenţă. ♢ loc. adv. Cu furie = extrem de furios; cu putere mare, nestăvilită. ♦ fig. (Rar) Dorinţă puternică, patimă, pornire nestăpânită. [acc … Dicționar Român
Furie — Sf wütende Frau std. bildg. (18. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. Furia, übertragen von der Bezeichnung der Rachegöttinnen in der Mythologie, zu l. furia Wut, Raserei , einer Ableitung von l. furere rasen, wüten . Die Bedeutung Rachegöttin… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Furie — Furie, 1) so v.w. Erinys; 2) wildes, böses, rachsüchtiges Weib; 3) Furia infernalis, angeblich kleiner Wurm od. Insect aus den lappländischen u. bothnischen Sümpfen, auchin dem nördlichsten Livland (als Megger), nicht dicker als ein Haar, ringsum … Pierer's Universal-Lexikon
Furie — Furie: Zu lat. furere »rasen, wüten«, das ohne sichere Beziehungen im Idg. ist, stellt sich als Substantiv lat. furia »Wut, Raserei«. Die personifizierte Form lat. Furia »rasende Göttin, Rachegöttin« – meist Plural Furiae »Plagegeister« – wird… … Das Herkunftswörterbuch
furie — (fu rie) s. f. 1° Terme de polythéisme gréco romain. Nom des trois divinités infernales qui tourmentaient les méchants. Le fouet des Furies. • Tes remords te suivront comme autant de Furies, RAC. Brit. V, 6. • Les dieux justes l ont livré… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
FURIE — s. f. Fureur qui éclate avec violence, grand emportement de colère. Entrer en furie. Se mettre en furie. Être en furie. Plein de furie. Quand sa furie sera passée. Il se dit aussi Du mouvement violent et impétueux d un animal irrité. Le lion en … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
furie — I. Furie. s. f. Emportement de colere. Entrer en furie. se mettre en furie. estre en furie. plein de furie. quand sa furie sera passée. Il signifie aussi, Ardeur, impetuosité de courage. C est une nation qui va au combat avec furie. c est un… … Dictionnaire de l'Académie française
FURIE — n. f. Fureur extrême qui éclate au dehors avec violence, grand emportement de colère. Entrer en furie. Se mettre en furie. être en furie. Plein de furie. Il se dit quelquefois pour Ardeur, impétuosité de courage. Les troupes donnèrent avec furie… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Furie — Cette page d’homonymie répertorie les différents sujets et articles partageant un même nom. Sur les autres projets Wikimedia : « Furie », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Les Furies sont des divinités romaines… … Wikipédia en Français