Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Flora

  • 1 Flora

    Flōra, ae, f. [flos, v. flo], the goddess of flowers, whose festival was celebrated on the 28th of April, often with unbridled license, Ov. F. 5, 195 sq.; Lact. 1, 20, 6; Varr. R. R. 1, 1, 6; id. L. L. 5, §§ 45, 74; Lucr. 5, 739; Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36; Tac. A. 2, 49; Mart. 1, 1, 1:

    omnia Florae aulaea,

    Juv. 14, 262 al. —
    II.
    Derivv.
    * A.
    Flōrĭus, a, um, adj., of or belonging to Flora:

    apud M. Catonem in re Floria ita scriptum,

    respecting the festival of Flora, Gell. 9, 12, 7.— More freq.,
    B.
    Flōrālis, e, adj.
    1.
    Of or belonging to Flora, Floral:

    flamen,

    Varr. L. L. 7, § 45:

    joci,

    Lact. 1, 20, 6; Sen. Ep. 97, p. 80 Bip.—
    2.
    Of or belonging to the festival of Flora, of the Floralia: sacrum, [p. 760] Ov. F. 4, 947:

    dignissima tuba Florali matrona,

    Juv. 6, 250:

    ludi,

    Inscr. Orell. 2545.— In plur. subst.: Flōrālĭa, ium and ōrum, n., the festival of Flora:

    Florae ludi Floralia instituti,

    Varr. R. R. 1, 1, 6; Quint. 1, 5, 52:

    (prisci) Floralia IIII. Kal. Mai. instituerunt urbis anno DXIII. ex oraculis Sibyllae, ut omnia bene deflorescerent,

    Plin. 18, 29, 69, § 286:

    Varro Floralium, non Floraliorum ait, cum non ludos Florales illic, sed ipsum festum, Floralia, significaret,

    Macr. S. 1, 4, 14; Pers. 5, 178:

    solenni Floraliorum die,

    Just. 43, 4, 6.—Hence,
    2.
    Flō-rālĭcĭus or - tĭus, a, um, of or belonging to the feast of Flora:

    et Floralicias lasset arena feras,

    i. e. designed for the combats exhibited during the festival of Flora, Mart. 8, 67, 4.
    1.
    * flōrālĭa, ium, n. [flos], a flowergarden, Varr. R. R. 1, 23, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Flora

  • 2 Flora

    Flōra, ae, f. (flos), die Göttin der Blumen und Blüten, die Frühlingsgöttin, Ov. fast. 5, 183 sqq. Varro r. r. 1, 1, 6. Lact. 1, 20, 6: mit einem Tempel in der Nähe des circus maximus, Tac. ann. 2, 49. – Dav.: A) Flōrius, a, um, zur Flora gehörig, de re Floria, über das Florafest (eine Schrift des Kato), Gell. 9, 12, 7. – B) Flōrālis, e, die Flora betreffend, flamen, Poët. b. Varro LL. 7, 45: sacrum = Floralia (w. s.), Ov. fast. 4, 947: ioci, am Florafeste, Sen. ep. 97, 8: ludi, am Florafeste, Tert. de spect. 6. Arnob. 7, 33. – subst., Flōrālia, ium u. iōrum, n., a) das von den Römern mit Schauspielen u. allerlei Belustigungen am 28. April gefeierte Fest der Flora, das Florafest, Blumenfest, Varro r. r. 1, 1, 6. Plin. 18, 286. Macr. sat. 1, 4, 14: verbunden mit Spielen, ludi Floralia, Quint. 1, 5, 52. Lact. 1, 20, 6; u. mit Spenden an das Volk, Pers. 5, 178. – b) das Blumenfest bei den Massiliensern, Iustin. 43, 4, 6. – Dav. abgel.: Flōrālicius, a, um, zum Feste der Flora gehörig, ferae, Tiergefechte am Florafeste, Mart. 8, 67, 4.

    lateinisch-deutsches > Flora

  • 3 Flora

    Flōra, ae, f. (flos), die Göttin der Blumen und Blüten, die Frühlingsgöttin, Ov. fast. 5, 183 sqq. Varro r. r. 1, 1, 6. Lact. 1, 20, 6: mit einem Tempel in der Nähe des circus maximus, Tac. ann. 2, 49. – Dav.: A) Flōrius, a, um, zur Flora gehörig, de re Floria, über das Florafest (eine Schrift des Kato), Gell. 9, 12, 7. – B) Flōrālis, e, die Flora betreffend, flamen, Poët. b. Varro LL. 7, 45: sacrum = Floralia (w. s.), Ov. fast. 4, 947: ioci, am Florafeste, Sen. ep. 97, 8: ludi, am Florafeste, Tert. de spect. 6. Arnob. 7, 33. – subst., Flōrālia, ium u. iōrum, n., a) das von den Römern mit Schauspielen u. allerlei Belustigungen am 28. April gefeierte Fest der Flora, das Florafest, Blumenfest, Varro r. r. 1, 1, 6. Plin. 18, 286. Macr. sat. 1, 4, 14: verbunden mit Spielen, ludi Floralia, Quint. 1, 5, 52. Lact. 1, 20, 6; u. mit Spenden an das Volk, Pers. 5, 178. – b) das Blumenfest bei den Massiliensern, Iustin. 43, 4, 6. – Dav. abgel.: Flōrālicius, a, um, zum Feste der Flora gehörig, ferae, Tiergefechte am Florafeste, Mart. 8, 67, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Flora

  • 4 Flora

    Flōra, ae f.
    Флора, римская богиня цветов и весны (ее храм находился на Авентине, близ Circus Maximus) V, C O

    Латинско-русский словарь > Flora

  • 5 flora

    Flora; godess of flowers

    Latin-English dictionary > flora

  • 6 flora

    s f 1
    flore

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > flora

  • 7 floralia

    Flōra, ae, f. [flos, v. flo], the goddess of flowers, whose festival was celebrated on the 28th of April, often with unbridled license, Ov. F. 5, 195 sq.; Lact. 1, 20, 6; Varr. R. R. 1, 1, 6; id. L. L. 5, §§ 45, 74; Lucr. 5, 739; Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36; Tac. A. 2, 49; Mart. 1, 1, 1:

    omnia Florae aulaea,

    Juv. 14, 262 al. —
    II.
    Derivv.
    * A.
    Flōrĭus, a, um, adj., of or belonging to Flora:

    apud M. Catonem in re Floria ita scriptum,

    respecting the festival of Flora, Gell. 9, 12, 7.— More freq.,
    B.
    Flōrālis, e, adj.
    1.
    Of or belonging to Flora, Floral:

    flamen,

    Varr. L. L. 7, § 45:

    joci,

    Lact. 1, 20, 6; Sen. Ep. 97, p. 80 Bip.—
    2.
    Of or belonging to the festival of Flora, of the Floralia: sacrum, [p. 760] Ov. F. 4, 947:

    dignissima tuba Florali matrona,

    Juv. 6, 250:

    ludi,

    Inscr. Orell. 2545.— In plur. subst.: Flōrālĭa, ium and ōrum, n., the festival of Flora:

    Florae ludi Floralia instituti,

    Varr. R. R. 1, 1, 6; Quint. 1, 5, 52:

    (prisci) Floralia IIII. Kal. Mai. instituerunt urbis anno DXIII. ex oraculis Sibyllae, ut omnia bene deflorescerent,

    Plin. 18, 29, 69, § 286:

    Varro Floralium, non Floraliorum ait, cum non ludos Florales illic, sed ipsum festum, Floralia, significaret,

    Macr. S. 1, 4, 14; Pers. 5, 178:

    solenni Floraliorum die,

    Just. 43, 4, 6.—Hence,
    2.
    Flō-rālĭcĭus or - tĭus, a, um, of or belonging to the feast of Flora:

    et Floralicias lasset arena feras,

    i. e. designed for the combats exhibited during the festival of Flora, Mart. 8, 67, 4.
    1.
    * flōrālĭa, ium, n. [flos], a flowergarden, Varr. R. R. 1, 23, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > floralia

  • 8 Floralicius

    Flōra, ae, f. [flos, v. flo], the goddess of flowers, whose festival was celebrated on the 28th of April, often with unbridled license, Ov. F. 5, 195 sq.; Lact. 1, 20, 6; Varr. R. R. 1, 1, 6; id. L. L. 5, §§ 45, 74; Lucr. 5, 739; Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36; Tac. A. 2, 49; Mart. 1, 1, 1:

    omnia Florae aulaea,

    Juv. 14, 262 al. —
    II.
    Derivv.
    * A.
    Flōrĭus, a, um, adj., of or belonging to Flora:

    apud M. Catonem in re Floria ita scriptum,

    respecting the festival of Flora, Gell. 9, 12, 7.— More freq.,
    B.
    Flōrālis, e, adj.
    1.
    Of or belonging to Flora, Floral:

    flamen,

    Varr. L. L. 7, § 45:

    joci,

    Lact. 1, 20, 6; Sen. Ep. 97, p. 80 Bip.—
    2.
    Of or belonging to the festival of Flora, of the Floralia: sacrum, [p. 760] Ov. F. 4, 947:

    dignissima tuba Florali matrona,

    Juv. 6, 250:

    ludi,

    Inscr. Orell. 2545.— In plur. subst.: Flōrālĭa, ium and ōrum, n., the festival of Flora:

    Florae ludi Floralia instituti,

    Varr. R. R. 1, 1, 6; Quint. 1, 5, 52:

    (prisci) Floralia IIII. Kal. Mai. instituerunt urbis anno DXIII. ex oraculis Sibyllae, ut omnia bene deflorescerent,

    Plin. 18, 29, 69, § 286:

    Varro Floralium, non Floraliorum ait, cum non ludos Florales illic, sed ipsum festum, Floralia, significaret,

    Macr. S. 1, 4, 14; Pers. 5, 178:

    solenni Floraliorum die,

    Just. 43, 4, 6.—Hence,
    2.
    Flō-rālĭcĭus or - tĭus, a, um, of or belonging to the feast of Flora:

    et Floralicias lasset arena feras,

    i. e. designed for the combats exhibited during the festival of Flora, Mart. 8, 67, 4.
    1.
    * flōrālĭa, ium, n. [flos], a flowergarden, Varr. R. R. 1, 23, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Floralicius

  • 9 Floralis

    Flōra, ae, f. [flos, v. flo], the goddess of flowers, whose festival was celebrated on the 28th of April, often with unbridled license, Ov. F. 5, 195 sq.; Lact. 1, 20, 6; Varr. R. R. 1, 1, 6; id. L. L. 5, §§ 45, 74; Lucr. 5, 739; Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36; Tac. A. 2, 49; Mart. 1, 1, 1:

    omnia Florae aulaea,

    Juv. 14, 262 al. —
    II.
    Derivv.
    * A.
    Flōrĭus, a, um, adj., of or belonging to Flora:

    apud M. Catonem in re Floria ita scriptum,

    respecting the festival of Flora, Gell. 9, 12, 7.— More freq.,
    B.
    Flōrālis, e, adj.
    1.
    Of or belonging to Flora, Floral:

    flamen,

    Varr. L. L. 7, § 45:

    joci,

    Lact. 1, 20, 6; Sen. Ep. 97, p. 80 Bip.—
    2.
    Of or belonging to the festival of Flora, of the Floralia: sacrum, [p. 760] Ov. F. 4, 947:

    dignissima tuba Florali matrona,

    Juv. 6, 250:

    ludi,

    Inscr. Orell. 2545.— In plur. subst.: Flōrālĭa, ium and ōrum, n., the festival of Flora:

    Florae ludi Floralia instituti,

    Varr. R. R. 1, 1, 6; Quint. 1, 5, 52:

    (prisci) Floralia IIII. Kal. Mai. instituerunt urbis anno DXIII. ex oraculis Sibyllae, ut omnia bene deflorescerent,

    Plin. 18, 29, 69, § 286:

    Varro Floralium, non Floraliorum ait, cum non ludos Florales illic, sed ipsum festum, Floralia, significaret,

    Macr. S. 1, 4, 14; Pers. 5, 178:

    solenni Floraliorum die,

    Just. 43, 4, 6.—Hence,
    2.
    Flō-rālĭcĭus or - tĭus, a, um, of or belonging to the feast of Flora:

    et Floralicias lasset arena feras,

    i. e. designed for the combats exhibited during the festival of Flora, Mart. 8, 67, 4.
    1.
    * flōrālĭa, ium, n. [flos], a flowergarden, Varr. R. R. 1, 23, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Floralis

  • 10 Floralitius

    Flōra, ae, f. [flos, v. flo], the goddess of flowers, whose festival was celebrated on the 28th of April, often with unbridled license, Ov. F. 5, 195 sq.; Lact. 1, 20, 6; Varr. R. R. 1, 1, 6; id. L. L. 5, §§ 45, 74; Lucr. 5, 739; Cic. Verr. 2, 5, 14, § 36; Tac. A. 2, 49; Mart. 1, 1, 1:

    omnia Florae aulaea,

    Juv. 14, 262 al. —
    II.
    Derivv.
    * A.
    Flōrĭus, a, um, adj., of or belonging to Flora:

    apud M. Catonem in re Floria ita scriptum,

    respecting the festival of Flora, Gell. 9, 12, 7.— More freq.,
    B.
    Flōrālis, e, adj.
    1.
    Of or belonging to Flora, Floral:

    flamen,

    Varr. L. L. 7, § 45:

    joci,

    Lact. 1, 20, 6; Sen. Ep. 97, p. 80 Bip.—
    2.
    Of or belonging to the festival of Flora, of the Floralia: sacrum, [p. 760] Ov. F. 4, 947:

    dignissima tuba Florali matrona,

    Juv. 6, 250:

    ludi,

    Inscr. Orell. 2545.— In plur. subst.: Flōrālĭa, ium and ōrum, n., the festival of Flora:

    Florae ludi Floralia instituti,

    Varr. R. R. 1, 1, 6; Quint. 1, 5, 52:

    (prisci) Floralia IIII. Kal. Mai. instituerunt urbis anno DXIII. ex oraculis Sibyllae, ut omnia bene deflorescerent,

    Plin. 18, 29, 69, § 286:

    Varro Floralium, non Floraliorum ait, cum non ludos Florales illic, sed ipsum festum, Floralia, significaret,

    Macr. S. 1, 4, 14; Pers. 5, 178:

    solenni Floraliorum die,

    Just. 43, 4, 6.—Hence,
    2.
    Flō-rālĭcĭus or - tĭus, a, um, of or belonging to the feast of Flora:

    et Floralicias lasset arena feras,

    i. e. designed for the combats exhibited during the festival of Flora, Mart. 8, 67, 4.
    1.
    * flōrālĭa, ium, n. [flos], a flowergarden, Varr. R. R. 1, 23, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > Floralitius

  • 11 mater

    māter, tris, f. (altind. mātár-, griech. μἡτηρ, dorisch μάτηρ), die Mutter, I) eig., v. jedem leb. Geschöpf, das Junge geboren hat u. säugt, 1) v. Menschen, a) übh., Cic. u.a.: frater matre eādem natus (Ggstz. utroque parente natus), Liv.: matrem agere, die Mutter (Säugemutter) abgeben (v. einer Wölfin), Flor.: matrem fieri de Iove, M. (= schwanger) werden usw., Ov.: matrem esse, M. (= schwanger) sein, Ov.: matrem facere, schwängern, Ov.: annon putas aliquid esse discriminis inter matrem et novercam? Sen. – mater familias od. familiae, s. familia. – b) insbes.: α) Gattin, Frau, Weib, Verg. u. Liv. – β) v. alten Frauen, Mutter, Mütterchen, iubemus te salvere, mater, Plaut.: bes. im Plur., matres Graiae, Verg.: Ithacae, Ov.: matres nurusque, ältere u. jüngere Frauen, Ov.: v. Ammen, Plaut. u. Verg. – γ) v. Göttinnen, als Beiname, Flora mater, Lucr.: mater Matuta, mater Terra, Liv.: Vesta mater, Verg. – od. als poet. Umschr. derselben, Mater magna, Cic., u. bl. Mater (sc. deorum), Cybele, Verg.: florum, Flora, Ov.: Amorum, Venus, Ov. – 2) v. Tieren, Mutter, Mutterkuh, Mutterschaf, Mutterziege u. dgl., Varro u. Verg.: cornigerae, Lucr.: columbi matre (Henne) subducti, Th. Prisc. 1, 10. – 3) übtr.: a) v. leb. Wesen = Erzeugerin, quî posset rebus mater consistere certa, Lucr.: apes mellis matres, Varro. – b) v. Baume od. Stamme, aus dem Zweige wachsen, der Mutterstamm, Verg. u. Colum. – c) v. Gewässern, Mutter, Quelle, Mela 2, 1, 7 (2. § 7). – d) v. Städten = μητρόπολις (poet auch μήτηρ), Mutterstadt, ab urbe filia mater eversa est, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3: Brixia Veronae mater, Catull. 67, 34: Populonia mater, Verg. Aen. 10, 172. – u. übh. (wie μητρὁπολις) Hauptstadt, mater Italiae Roma, Flor.: matrem urbium habet Tarsum, v. Cilicien, Solin.: Nicaea, quae in Bithynia mater est urbium, Amm. – e) v. Ländern usw., Mutter, haec terra, quam matrem appellamus, Liv. 5, 54, 2. Vgl. Mela 2, 1, 7 (2. § 7) u. dazu Tzschucke (vol. 3. part. 2, p. 37). – II) meton.: 1) mütterliche Liebe, simul matrem labare sensit, Ov.: mater redit, Sen. poët. – 2) der Mutterstand, Sen. Herc. Oet. 389. – III) bilbl., die Mutter = die Ursache, der Ursprung, die Quelle, Wurzel, der Grund einer Sache, mater, ut ita dicam, rerum omnium, Cic.: omnium malorum stultitia est mater, Cornif. rhet.: mater bonarum artium est sapientia, Cic.: mater eius (avaritiae) est tollenda, luxuries, Cic.: crudelitatis mater est avaritia, Quint.: prima scelerum mater, avaritia, Claud. – / Archaist. Dat. Sing. matrei, Corp. inscr. Lat. 1, 203, matre, Corp. inscr. Lat. 1, 177.

    lateinisch-deutsches > mater

  • 12 mater

    mātĕr, tris, f. [st2]1 [-] mère. [st2]2 [-] mère (en parl. des animaux), femelle. [st2]3 [-] mère patrie, métropole. [st2]4 [-] souche mère, tronc de l'arbre. [st2]5 [-] nourrice. [st2]6 [-] déesse (mère: titre d’honneur donné à certaines déesses). [st2]7 [-] au plur. femmes, dames. [st2]8 [-] bonne mère, petite mère (appellation familière adressée à une femme âgée). [st2]9 [-] mère (celle qui produit), cause, source, origine.    - [gr]gr. μήτηρ, μητρός - dor. μάτηρ -- angl. mother.    - arch. dat. sing. arch. matre, CIL 1, 177; dat. plur. matris, Inscr. Grut. 90; matrabus, Inscr. Orell. 2089.    - soror ex matre, Caes. BG. 1, 18: soeur du côté maternel.    - quae matre Asteria est, Cic. Nat. 3, 46: qui a pour mère Astéria.    - matrem esse de aliquo, Ov. H. 9, 48: être rendue mère par qqn.    - simul matrem labare sensit, Ov.: dès qu'elle sentit son coeur maternel chanceler.    - jubemus te salvere, mater, Plaut.: nous te saluons, bonne mère.    - Flora mater, Lucr.: la déesse Flore.    - Vesta mater, Virg. G. 1, 498: auguste Vesta.    - Mater Magna, Cic. Sest. 56: la grande déesse, Cybèle.    - Mater, Virg. G. 4, 64: la grande déesse, Cybèle.    - apes mellis matres, Varr.: les abeilles qui produisent le miel.    - mater omnium bonarum artium sapientia est, Cic. Leg. 1, 58: la sagesse est la mère de tout ce qui est bon.    - voluptas, malorum mater omnium, Cic. Leg. 1, 47: la volupté, mère de tous les maux.    - similitudo est satietatis mater, Cic. Inv. 1, 76: la monotonie engendre la satiété.
    * * *
    mātĕr, tris, f. [st2]1 [-] mère. [st2]2 [-] mère (en parl. des animaux), femelle. [st2]3 [-] mère patrie, métropole. [st2]4 [-] souche mère, tronc de l'arbre. [st2]5 [-] nourrice. [st2]6 [-] déesse (mère: titre d’honneur donné à certaines déesses). [st2]7 [-] au plur. femmes, dames. [st2]8 [-] bonne mère, petite mère (appellation familière adressée à une femme âgée). [st2]9 [-] mère (celle qui produit), cause, source, origine.    - [gr]gr. μήτηρ, μητρός - dor. μάτηρ -- angl. mother.    - arch. dat. sing. arch. matre, CIL 1, 177; dat. plur. matris, Inscr. Grut. 90; matrabus, Inscr. Orell. 2089.    - soror ex matre, Caes. BG. 1, 18: soeur du côté maternel.    - quae matre Asteria est, Cic. Nat. 3, 46: qui a pour mère Astéria.    - matrem esse de aliquo, Ov. H. 9, 48: être rendue mère par qqn.    - simul matrem labare sensit, Ov.: dès qu'elle sentit son coeur maternel chanceler.    - jubemus te salvere, mater, Plaut.: nous te saluons, bonne mère.    - Flora mater, Lucr.: la déesse Flore.    - Vesta mater, Virg. G. 1, 498: auguste Vesta.    - Mater Magna, Cic. Sest. 56: la grande déesse, Cybèle.    - Mater, Virg. G. 4, 64: la grande déesse, Cybèle.    - apes mellis matres, Varr.: les abeilles qui produisent le miel.    - mater omnium bonarum artium sapientia est, Cic. Leg. 1, 58: la sagesse est la mère de tout ce qui est bon.    - voluptas, malorum mater omnium, Cic. Leg. 1, 47: la volupté, mère de tous les maux.    - similitudo est satietatis mater, Cic. Inv. 1, 76: la monotonie engendre la satiété.
    * * *
        Mater, matris, f. g. Cic. Mere.
    \
        Mater, nutricem aliquando significat. Plaut. Virgil. Nourrice, Mere nourrice.

    Dictionarium latinogallicum > mater

  • 13 mater

    māter, tris, f. (altind. mātár-, griech. μἡτηρ, dorisch μάτηρ), die Mutter, I) eig., v. jedem leb. Geschöpf, das Junge geboren hat u. säugt, 1) v. Menschen, a) übh., Cic. u.a.: frater matre eādem natus (Ggstz. utroque parente natus), Liv.: matrem agere, die Mutter (Säugemutter) abgeben (v. einer Wölfin), Flor.: matrem fieri de Iove, M. (= schwanger) werden usw., Ov.: matrem esse, M. (= schwanger) sein, Ov.: matrem facere, schwängern, Ov.: annon putas aliquid esse discriminis inter matrem et novercam? Sen. – mater familias od. familiae, s. familia. – b) insbes.: α) Gattin, Frau, Weib, Verg. u. Liv. – β) v. alten Frauen, Mutter, Mütterchen, iubemus te salvere, mater, Plaut.: bes. im Plur., matres Graiae, Verg.: Ithacae, Ov.: matres nurusque, ältere u. jüngere Frauen, Ov.: v. Ammen, Plaut. u. Verg. – γ) v. Göttinnen, als Beiname, Flora mater, Lucr.: mater Matuta, mater Terra, Liv.: Vesta mater, Verg. – od. als poet. Umschr. derselben, Mater magna, Cic., u. bl. Mater (sc. deorum), Cybele, Verg.: florum, Flora, Ov.: Amorum, Venus, Ov. – 2) v. Tieren, Mutter, Mutterkuh, Mutterschaf, Mutterziege u. dgl., Varro u. Verg.: cornigerae, Lucr.: columbi matre (Henne) subducti, Th. Prisc. 1, 10. – 3) übtr.: a) v. leb. Wesen = Erzeugerin, quî posset rebus mater consistere certa, Lucr.: apes mellis matres, Varro. – b) v. Baume od. Stam-
    ————
    me, aus dem Zweige wachsen, der Mutterstamm, Verg. u. Colum. – c) v. Gewässern, Mutter, Quelle, Mela 2, 1, 7 (2. § 7). – d) v. Städten = μητρόπολις (poet auch μήτηρ), Mutterstadt, ab urbe filia mater eversa est, Augustin. de civ. dei 3, 14, 3: Brixia Veronae mater, Catull. 67, 34: Populonia mater, Verg. Aen. 10, 172. – u. übh. (wie μητρὁπολις) Hauptstadt, mater Italiae Roma, Flor.: matrem urbium habet Tarsum, v. Cilicien, Solin.: Nicaea, quae in Bithynia mater est urbium, Amm. – e) v. Ländern usw., Mutter, haec terra, quam matrem appellamus, Liv. 5, 54, 2. Vgl. Mela 2, 1, 7 (2. § 7) u. dazu Tzschucke (vol. 3. part. 2, p. 37). – II) meton.: 1) mütterliche Liebe, simul matrem labare sensit, Ov.: mater redit, Sen. poët. – 2) der Mutterstand, Sen. Herc. Oet. 389. – III) bilbl., die Mutter = die Ursache, der Ursprung, die Quelle, Wurzel, der Grund einer Sache, mater, ut ita dicam, rerum omnium, Cic.: omnium malorum stultitia est mater, Cornif. rhet.: mater bonarum artium est sapientia, Cic.: mater eius (avaritiae) est tollenda, luxuries, Cic.: crudelitatis mater est avaritia, Quint.: prima scelerum mater, avaritia, Claud. – Archaist. Dat. Sing. matrei, Corp. inscr. Lat. 1, 203, matre, Corp. inscr. Lat. 1, 177.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > mater

  • 14 Floralis

    Flōrālis, e Vr, O, Sen etc. adj. к Flora

    Латинско-русский словарь > Floralis

  • 15 Florius

    Flōrius, a, um AG adj. к Flora

    Латинско-русский словарь > Florius

  • 16 mater

    māter, mātris f.
    1)
    m. familiae (арх. familias) L, Sl etc.мать семейства
    б) поэт. матерь
    magna m. C, VCybele
    m. florum OFlora
    m. frugum OCeres
    m. amorum OVenus
    2) метрополия (Brixia Veronae m. Ctl) или столица (m. Italiae Roma Fl)
    3) перен. создательница, источник, основа (apes mellis matres Vr; sapientia — m. bonarum artium C)

    Латинско-русский словарь > mater

  • 17 Chloris

    Chlōris, ridis, Vok. ri, f. (Χλῶρις, die Grünende), a) = lat. Flora, die Göttin der Blüten u. Blumen, Ov. fast. 5, 195. Lact. 1, 20, 8. – b) Tochter des Amphion u. der Niobe, Gemahlin des Neleus, Mutter der Vesta, Hyg. fab. 10. – c) griech. Frauenname, Hor. carm. 2, 5, 18 u. 3, 15, 8.

    lateinisch-deutsches > Chloris

  • 18 corrumpo

    cor-rumpo, rūpī, ruptum, ere (con u. rumpo), I) der Existenz nach verderben, zuschanden machen, bis zur Unbrauchbarkeit beschädigen, zunichte machen, vernichten, a) mater. Objj.: α) übh.: sua frumenta c. aedificiaque incendere, Caes.: c. alimenta, Curt. – m. Ang. wodurch? womit? reliquum frumentum flumine atque incendio, Caes.: vineas igni et lapidibus, Sall.: coria igni ac lapidibus, Caes.: illa (aurum atque argentum) et domum et semet igni, Sall.: se suosque cum omnibus copiis suis ferro et igni, Flor.: alia opera disicere, alia igni c., Liv. (u. so oft c. igni, s. Fabri Sall. Iug. 76, 7. Duker Flor. 2, 6, 6). – v. lebl. Subjj., pituitae cursus acerrimus sequitur exulceratisque vehementer oculis aciem quoque ipsam corrumpit, Cels.: corrumpente (frumentum) umore, Plin. – β) das Vermögen zugrunde richten, ruinieren, res familiares, Sall.: saevius aut lenius agendo rem domini, Col.

    b) Zustände usw., etwas verderben, zunichte machen = untergraben, zuschanden machen, vereiteln, verscherzen, verspielen, sich od. jmd. um etw. bringen, gratiam (die Gunst), Phaedr.: dei beneficia, Sen.: fidem artis (den Glauben an die Kunst), Tac.: corrupta totiens victoria, Tac.: c. libertatem, Tac.: ob rem corruptam domi poenas metuere, Sall.: se suasque spes c., Sall. – mit Ang. wem? durch Dat., ille mihi hodie corrupit diem, Plaut. – m. Ang. wodurch? womit? durch Abl., tot meritorum gratiam (den Dank für so viele V.) maiore culpā, quam causa culpae est, Liv.: dubitando et prolatando magnas opportunitates, Sall.: his factis magnifice gestarum rerum gloriam, Val. Max.: multo dolore corrupta voluptas, ein zunichte gemachtes, zu Wasser gewordenes, Hor.: quodcumque addebatur subsidio, id corruptum timore fugientium, wurde vereitelt, Caes.

    II) seiner guten Beschaffenheit nach zum Schlechtern verändern, verderben, verschlechtern, verfälschen, verhunzen, herunterbringen, im Passiv corrumpi = verderben (intr.), in Verderbnis übergehen, herunterkommen, a) physisch: α) übh.: pabulum et aquarum fontes, Sall.: vinum, oleum ceterasque res, quae ad victum parari solent, Auct. b. Afr.: Aeschinus odiose cessat; prandium corrumpitur, Ter.: assa caro danda est et valens, quae non facile corrumpitur, Cels.: conclusa aqua facile corrumpitur, Cic. – von lebl. Subjj., morbo caeli coorta tempestas corrupit lacus, verpestete, Verg.: aqua amara, quae corrumpit dulcem, Curt.: hoc medicamentum stomachum non corrumpit, Scrib. – mit Ang. wodurch? durch Abl., nec casiā liquidi corrumpitur usus olivi, Verg.: Ceres corrupta undis, Verg.: animadvertit rura neglegentiā villici corrupta et perdita, Val. Max.: vino forma perit, vino corrumpitur aetas, Prop. – m. Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus, Tac. Germ. 23, 1: vinum in acorem corrumpitur, Macr. sat. 7, 12, 11. – β) den Körper und dessen Teile verderben, zuschanden machen, entstellen, bei Angabe wodurch? womit? m. Abl., ne plora; oculos corrumpis tales, Plaut.: quid fles et madidos lacrimis corrumpis ocellos, Ov.: teneros c. febribus artus, Ov.: dentibus ungues, zernagen, zerbeißen, Prop.: forma ne illā quidem sorte corrupta, Curt.: corpus exanimum nulla tabe, ne minimo quidem livore corruptum, Curt. – u. leb. Wesen, den Kräften nach herunterbringen, abmergeln, im Passiv = herunterkommen, abfallen, corrumpi equos in insula inclusos, Liv.; vgl. corrupti equi macie, Caes.: quia corruptos nuper viderat boves, Phaedr.

    b) dem Laute, der Aussprache nach verderben, verhunzen, verdrehen, entstellen, Chloris eram, quae Flora vocor; corrupta Latino nominis est nostri littera Graeca sono, Ov. – nomen eorum paulatim Libyes corrupere, barbarā linguā Mauros pro Medis appellantes, Sall.: videri potest (Nilus) non alio nomine appellari, sed a barbaro ore corruptus, Mela. – m. Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., os in peregrinum sonum corruptum, Quint.: littera continuata cum insequente in naturam eius corrumpitur, Quint.

    c) dem Sinne, Inhalte nach verderben, verfäl schen, entstellen, interpolieren, Schriften, Urkunden, c. litteras od. tabulas publicas, Cic.: u. so bl. c. litteras (Urkunden), Cic. – u. m. Ang. womit? durch Abl., tabulas publicas municipii manu suā c., Cic.: actorum eiusdem (Caesaris) insertis falsis regnis civitatibusque corrupti commentarii, Vell. – u. die Rede (Ggstz. ornare), totidem generibus corrumpitur oratio, quot ornatur, Quint. – m. Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., corruptae in adulationem causae, zur Schmeichelei entstellte Gründe, Tac. – von lebl. Subjj., illa temeraria laudatrix, fama popularis, simulatione honestatis formam eius (gloriae) pulchritudinemque corrumpit, entstellt, gibt ein Zerrbild (eine Karikatur) von usw., Cic. Tusc. 3, 4.

    d) moralisch verderben, teils Zustände u. dgl., entweihen, entehren, herabwürdigen, schänden, zerrütten (Ggstz. corrigere), mores civitatis, Nep. u. (Ggstz. corrigere) Cic.; vgl. corrumpi mores (puerorum) in scholis, Quint.: c. disciplinam castrorum od. bl. disciplinam (Mannszucht), Plin. pan. u. Tac.: huius urbis iura et exempla corrumpere domesticāque immanitate nostrae civitatis humanitatem inquinare, Cic.: c. acceptam nobilitatem, Sall.: cubicula principum feminarum, Tac. – non est opus fide, quam neque cupiditas corrumpat, nec gratia avertat, nec metus frangat? Quint.: me non ullae poterunt corrumpere taedae, keine andere Liebesflamme wird mich entweihen, Prop. – m. Ang. wodurch? durch Abl., humilibus per omnes tribus divisis forum et campum c., Liv.: inter tanta vitia aetas (meine schwache Jugend) ambitione corrupta tenebatur, Sall.: corrupti mores depravatique sunt admiratione divitiarum, Cic.: longā consuetudine corruptos depravatosque mores principatus reformare et corrigere, Plin. pan. – mit Ang. wohin? wozu? durch in u. Akk., omnium partium decus in mercedem corruptum erat, Sall. hist. fr. 1, 13 D. u. Kr.: non corrumpi ea in deterius, quae aliquando a malis fiunt, Plin. ep. 5, 3, 6. – teils Personen u. dgl. = verderben, corrumpere iuventutem (zB. von Sokrates), Quint.: tu illum corrumpi sinis, Ter.: non se luxu (luxui) neque inertiae corrumpendum dare, Sall.: u. v. lebl. Subjj., ne otium corrumperet militem, Vell.: milites soluto imperio licentia atque lascivia corruperat, Sall.: invidia vulgi vanum ingenium dictatoris corrupit, Liv.: haec (natura, natürlicher Gang) Curionem, haec Hortensii filium, non patrum culpa, corrupit, Cic.: quae manus obscenas depinxit prima tabellas, illa puellarum ingenuos corrupit ocellos, hat vergiftet den Blick, Prop. – m. Ang. wodurch? durch Abl., c. alqm pecuniā (vgl. unten no. α), Cic.: c. exercitum largiendo, Quint.: populus largitione magistratuum corruptus est, Nep.: corrumpi felicitate, vom Glücke verdorben (verwöhnt) werden, Ps. Quint. decl.: corruptus largitionibus animus, Cic.: postquam luxu atque desidiā civitas corrupta est, Sall.: genus hominum ad honestatem natum malo cultu pravisque opinionibus corruptum, Cic.: iudicia corrupta et contaminata paucorum vitio ac turpitudine, Cic.

    Insbes.: α) durch irgend ein Mittel zu einer unrechten Handlung verführen, verleiten, durch Geld usw. = bestechen, corrumpere et corrumpi (sich verführen lassen), Tac.: erilem filium, Plaut.: adulescentulus corruptus, Cic. – c. sacerdotes fani, Nep.: oraculum Delphicum, Nep.: scribae servum, Plin. ep.: iudicem, Cic.: nutricis fidem, Ov. – gew. m. Ang. wodurch? womit? durch Abl., c. alqm pecuniā, Sall.: alqm auro, Sall.: alqm donis, Sall.: tribum turpi largitione, Cic.: corrumpi regiā mercede, Val. Max.: ne pretio quidem corrumpi iudex in eiusmodi causa potest, Cic.: sibi quisque opes aut patrimonia quaerendo consilium publicum corruperunt, haben die öffentliche Meinung irregeleitet, Sall. fr.: addidi alios (elegos), facilitate corruptus, verführt, verleitet, Plin. ep. – m. Ang. durch wen (wessen Vermittelung)? durch per u. Akk., u. m. Ang. vermittelst wessen? durch Abl., tu doce, per quem sequestrem, quo divisore tribus corrupta sit, Cic. – m. Ang. wozu? durch ad od. in m. Akk., alqm ad scelus, Tac.: alqm ad societatem, Tac.: alqm in spem rapinarum, Tac. – m. Ang. in welcher Absicht? durch ut u. Konj., centuriones ducesque turmarum, uti transfugerent, c., Sall.: Sp. Tarpeii filiam auro c., ut armatos in arcem accipiat, Liv.: u. so pretio corruptus fuerat, ut etc., Val. Max. – β) zur Unzucht verführen, entehren, schänden, mulierem, Ter.: puerum praetextatum et ingenuam virginem, Val. Max.: plurimas et illustres feminas, Suet.: fratris filiam, Suet.: uxorem quondam magni Minois, ut aiunt, corrupit torvi candida forma bovis, Prop. – / Parag. Infin. corrumpier, Lucr. 6, 18.

    lateinisch-deutsches > corrumpo

  • 19 Floralia [2]

    2. Flōrālia, s. Flōra.

    lateinisch-deutsches > Floralia [2]

  • 20 Floralicius

    Flōrālicius, Flōrālis, s. Flōra.

    lateinisch-deutsches > Floralicius

См. также в других словарях:

  • Flora — Flora …   Deutsch Wörterbuch

  • Flora — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Flora (desambiguación). Flora En botánica, flora se refiere al conjunto de las plantas que pueblan un país (y por extensión una península, continente, clima, una sierra, etc.),… …   Wikipedia Español

  • floră — FLÓRĂ s.f. Totalitatea plantelor care trăiesc într o anumită regiune a globului, într o anumită perioadă geologică sau într un anumit mediu. ♢ Floră microbiană = totalitatea microorganismelor vegetale dintr un mediu natural, din cavitatea bucală …   Dicționar Român

  • Flora — Flora, IL U.S. city in Illinois Population (2000): 5086 Housing Units (2000): 2352 Land area (2000): 4.437148 sq. miles (11.492159 sq. km) Water area (2000): 0.000241 sq. miles (0.000623 sq. km) Total area (2000): 4.437389 sq. miles (11.492782 sq …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Flora — Sf Pflanzenwelt erw. fach. (17. Jh.) Onomastische Bildung. Der Name der römischen Frühlingsgöttin l. Flora wird seit dem 17. Jh. in Titel von Pflanzenbeschreibungen verwendet, z.B. Flora Danica (1647) für eine Beschreibung der dänischen… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • flora — flȏra ž DEFINICIJA 1. bot. biljni svijet, ukupnost onoga što raste na pojedinim dijelovima Zemljine površine ili nekog razdoblja u povijesti Zemlje 2. skup mikroorganizama u nekom organu, proizvodu ili mediju [crijevna flora; mliječna flora] 3.… …   Hrvatski jezični portal

  • flora — (Del lat. Flora, diosa de las flores). 1. f. Conjunto de plantas de un país o de una región. 2. Tratado o libro que se ocupa de ellas. 3. Conjunto de vegetales vivos adaptados a un medio determinado. Flora intestinal. [m6]Flora posglacial. ☛ V.… …   Diccionario de la lengua española

  • Flora [2] — Flora, 1) (griech. Chloris), Göttin der Blumen; Nymphe, wurde von Zephyrus geliebt u. erhielt von ihm das Blumenreich zum Brautgeschenk; angeblich kam ihr Cultus von den Sabinern unter T. Tatius nach Rom. Dargestellt jugendlich, leicht bekleidet …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Flora — f Scottish, English, and German: name borne in Roman mythology by the goddess of flowers and the spring (a derivative of Latin flōs flower, genitive flōris). It is also the feminine form of the old Roman family name Flōrus, likewise derived from… …   First names dictionary

  • flora — sustantivo femenino 1. Conjunto de plantas de un país, región o periodo: flora africana, flora del Cuaternario. La flora de la costa mediterránea es de una enorme variedad. Sinónimo: vegetación. 2. Obra que trata de las plantas de un país, región …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Flora — (Оломоуц,Чехия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Krapkova 34/439, Оломоуц, 77900, Че …   Каталог отелей

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»