-
1 Fatua
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
2 Fatuella
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
3 Fatuus
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos). -
4 fatuus
1.fătŭus, a, um, adj. [root fa, cf. for; properly, garrulous], foolish, silly, simple (class.; syn.: stultus, stolidus, insipiens, desipiens, stupidus, hebes, ineptus, insulsus, absurdus).I.Adj.: ego me ipsum stultum existimo, fatuum esse non opinor, Afran. ap. Isid. Orig. 10, 246:B.stulti, stolidi. fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2:fatuus est, insulsus,
Ter. Eun. 5, 9, 49:non modo nequam et improbus, sed etiam fatuus et amens es,
Cic. Deiot. 7, 21:monitor,
id. de Or. 2, 24, 99: homo, Poët. ap. Cic. de Or. 2, 67, 274:puer,
Cic. Att. 6, 6, 3:nisi plane fatui sint,
id. Fin. 2, 22, 70:mores,
Plaut. Trin. 2, 2, 18.—Poet. transf.1. 2. II. A.In gen., one who acts foolishly:B.paene ecfregisti, fatue, foribus cardines,
Plaut. Am. 4, 2, 6; Cat. 83, 2; Juv. 9, 8.—Esp., kept by Romans of rank for their amusement:2.Harpasten, uxoris meae fatuam, scis hereditarium onus in domo mea remansisse... si quando fatuo delectari volo, me rideo,
Sen. Ep. 50, 2; Lampr. Comm. 4, 3.—Hence, fătŭe, adv., foolishly, absurdly:plerumque studio loquendi fatue modo accedendum,
Quint. 6, 4, 8 dub. (Spald. and Zumpt, fatui); Tert. adv. Herm. 10; id. de Pat. 6. —Hence,Fātŭus, i. m., another name for the prophesying Faunus; also called Fātŭ-ellus; while his sister, Fauna, who prophesied to females, was also called Fātŭa and Fātŭella, Lact. 1, 22, 9; Arn. 5, 18; Macr. S. 1, 12; Mart. Cap. 2, § 167; Just. 43, 1; Plin. 27, 12, 83, § 117 (dub.; Jan. fatuos).
Перевод: с латинского на английский
с английского на латинский- С английского на:
- Латинский
- С латинского на:
- Английский