-
1 Epidaurii
Epĭdaurus, i, f., = Epidauros.I.A city in Argolis, on the Saronic Gulf, with a famous temple of Aesculapius, now Pidhavro, Mel. 2, 3, 8; Plin. 4, 5, 9, § 17; Liv. 45, 28; Cic. N. D. 3, 34, 83; Verg. G. 3, 44 al.—B.Derivv.1.Epĭdaurĭus, a, um, adj., of Epidaurus, Epidaurian:2.litora,
Ov. M. 15, 643:tellus,
id. ib. 7, 436; cf.rura,
Stat. Th. 4, 123:serpens,
Hor. S. 1, 3, 27:nutrix Semeles, Beroe,
Ov. M. 2, 278:deus,
Prop. 2, 1, 61;called also simply Epidaurius,
Ov. M. 15, 723; id. P. 1, 3, 21. — Subst.: Epidaurii, ōrum, m., the inhabitants of Epidaurus, Mel. 2, 3, 8.—Epĭdaurēus, a, um, adj., the same:3.sedes,
Avien. Arat. 207.—Epĭdaurĭ-cus, a, um, adj., the same:II.litus,
Mel. 2, 7, 10.—Epidaurus Lĭmēra, = Epidauros hê Limêra, a fortified sea-port on the eastern coast of Laconia, now Palea Monemvasia, Plin. 4, 5, 9, § 17. -
2 Epidauros
Epidauros (-us), ī, f. (Επίδαυρος), I) eine Stadt in Dalmatien, Auct. b. Alex. 44, 5: Nbf. -um, Plin. 3, 143. – II) Epidauros Limēra (Επίδ. ἡ Λιμηρά), eine Stadt in Lakonien am argolischen Meerbusen mit einem trefflichen Hafen u. Tempel des Äskulap, j. Palea Monemvasia, Plin. 4, 17. – III) eine Stadt in Argolis am saronischen Meerbusen, mit einem Tempel des Äskulap, wo dieser Gott in Gestalt einer Schlange verehrt und von da nach Rom geholt wurde, j. Pidauro, Cic. de nat. deor. 3, 83. Liv. 10, 47. § 7. Plin. 4, 18. Vgl. Aesculapius. – Dav.: A) Epidaurius, a, um (Επιδαύριος), epidaurisch, deus, Äskulap, Prop.: litora, Ov. – subst., Epidaurius, iī, m., der Epidaurier, d.i. Äskulap, Ov.: u. Plur. Epidauriī, iōrum, m., die Einw. von Epidaurus, die Epidaurier, Mela. – B) Epidauricus, a, um, epidaurisch, litus, Mela 2, 7, 10 (2. § 109). – C) Epidaurēus, a, um, epidaurëisch, Avien. Arat. 207. – D) Epidaurēnsis, e, aus Epidaurus, Corp. inscr. Lat. 3. p. 850, 24. – E) Epidauritānus, a, um, aus Epidaurus, epidauritanisch, Plur. subst., Epidauritānī, ōrum, m., die Einw. von Epidaurus, die Epidauritaner, Hieron. vit. Hilar. 40.
-
3 Epidauros
Epidauros (-us), ī, f. (Επίδαυρος), I) eine Stadt in Dalmatien, Auct. b. Alex. 44, 5: Nbf. -um, Plin. 3, 143. – II) Epidauros Limēra (Επίδ. ἡ Λιμηρά), eine Stadt in Lakonien am argolischen Meerbusen mit einem trefflichen Hafen u. Tempel des Äskulap, j. Palea Monemvasia, Plin. 4, 17. – III) eine Stadt in Argolis am saronischen Meerbusen, mit einem Tempel des Äskulap, wo dieser Gott in Gestalt einer Schlange verehrt und von da nach Rom geholt wurde, j. Pidauro, Cic. de nat. deor. 3, 83. Liv. 10, 47. § 7. Plin. 4, 18. Vgl. Aesculapius. – Dav.: A) Epidaurius, a, um (Επιδαύριος), epidaurisch, deus, Äskulap, Prop.: litora, Ov. – subst., Epidaurius, iī, m., der Epidaurier, d.i. Äskulap, Ov.: u. Plur. Epidauriī, iōrum, m., die Einw. von Epidaurus, die Epidaurier, Mela. – B) Epidauricus, a, um, epidaurisch, litus, Mela 2, 7, 10 (2. § 109). – C) Epidaurēus, a, um, epidaurëisch, Avien. Arat. 207. – D) Epidaurēnsis, e, aus Epidaurus, Corp. inscr. Lat. 3. p. 850, 24. – E) Epidauritānus, a, um, aus Epidaurus, epidauritanisch, Plur. subst., Epidauritānī, ōrum, m., die Einw. von Epidaurus, die Epidauritaner, Hieron. vit. Hilar. 40.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Epidauros
-
4 Epidaureus
Epĭdaurus, i, f., = Epidauros.I.A city in Argolis, on the Saronic Gulf, with a famous temple of Aesculapius, now Pidhavro, Mel. 2, 3, 8; Plin. 4, 5, 9, § 17; Liv. 45, 28; Cic. N. D. 3, 34, 83; Verg. G. 3, 44 al.—B.Derivv.1.Epĭdaurĭus, a, um, adj., of Epidaurus, Epidaurian:2.litora,
Ov. M. 15, 643:tellus,
id. ib. 7, 436; cf.rura,
Stat. Th. 4, 123:serpens,
Hor. S. 1, 3, 27:nutrix Semeles, Beroe,
Ov. M. 2, 278:deus,
Prop. 2, 1, 61;called also simply Epidaurius,
Ov. M. 15, 723; id. P. 1, 3, 21. — Subst.: Epidaurii, ōrum, m., the inhabitants of Epidaurus, Mel. 2, 3, 8.—Epĭdaurēus, a, um, adj., the same:3.sedes,
Avien. Arat. 207.—Epĭdaurĭ-cus, a, um, adj., the same:II.litus,
Mel. 2, 7, 10.—Epidaurus Lĭmēra, = Epidauros hê Limêra, a fortified sea-port on the eastern coast of Laconia, now Palea Monemvasia, Plin. 4, 5, 9, § 17. -
5 Epidauricus
Epĭdaurus, i, f., = Epidauros.I.A city in Argolis, on the Saronic Gulf, with a famous temple of Aesculapius, now Pidhavro, Mel. 2, 3, 8; Plin. 4, 5, 9, § 17; Liv. 45, 28; Cic. N. D. 3, 34, 83; Verg. G. 3, 44 al.—B.Derivv.1.Epĭdaurĭus, a, um, adj., of Epidaurus, Epidaurian:2.litora,
Ov. M. 15, 643:tellus,
id. ib. 7, 436; cf.rura,
Stat. Th. 4, 123:serpens,
Hor. S. 1, 3, 27:nutrix Semeles, Beroe,
Ov. M. 2, 278:deus,
Prop. 2, 1, 61;called also simply Epidaurius,
Ov. M. 15, 723; id. P. 1, 3, 21. — Subst.: Epidaurii, ōrum, m., the inhabitants of Epidaurus, Mel. 2, 3, 8.—Epĭdaurēus, a, um, adj., the same:3.sedes,
Avien. Arat. 207.—Epĭdaurĭ-cus, a, um, adj., the same:II.litus,
Mel. 2, 7, 10.—Epidaurus Lĭmēra, = Epidauros hê Limêra, a fortified sea-port on the eastern coast of Laconia, now Palea Monemvasia, Plin. 4, 5, 9, § 17. -
6 Epidaurius
Epĭdaurus, i, f., = Epidauros.I.A city in Argolis, on the Saronic Gulf, with a famous temple of Aesculapius, now Pidhavro, Mel. 2, 3, 8; Plin. 4, 5, 9, § 17; Liv. 45, 28; Cic. N. D. 3, 34, 83; Verg. G. 3, 44 al.—B.Derivv.1.Epĭdaurĭus, a, um, adj., of Epidaurus, Epidaurian:2.litora,
Ov. M. 15, 643:tellus,
id. ib. 7, 436; cf.rura,
Stat. Th. 4, 123:serpens,
Hor. S. 1, 3, 27:nutrix Semeles, Beroe,
Ov. M. 2, 278:deus,
Prop. 2, 1, 61;called also simply Epidaurius,
Ov. M. 15, 723; id. P. 1, 3, 21. — Subst.: Epidaurii, ōrum, m., the inhabitants of Epidaurus, Mel. 2, 3, 8.—Epĭdaurēus, a, um, adj., the same:3.sedes,
Avien. Arat. 207.—Epĭdaurĭ-cus, a, um, adj., the same:II.litus,
Mel. 2, 7, 10.—Epidaurus Lĭmēra, = Epidauros hê Limêra, a fortified sea-port on the eastern coast of Laconia, now Palea Monemvasia, Plin. 4, 5, 9, § 17. -
7 Epidaurus
Epĭdaurus, i, f., = Epidauros.I.A city in Argolis, on the Saronic Gulf, with a famous temple of Aesculapius, now Pidhavro, Mel. 2, 3, 8; Plin. 4, 5, 9, § 17; Liv. 45, 28; Cic. N. D. 3, 34, 83; Verg. G. 3, 44 al.—B.Derivv.1.Epĭdaurĭus, a, um, adj., of Epidaurus, Epidaurian:2.litora,
Ov. M. 15, 643:tellus,
id. ib. 7, 436; cf.rura,
Stat. Th. 4, 123:serpens,
Hor. S. 1, 3, 27:nutrix Semeles, Beroe,
Ov. M. 2, 278:deus,
Prop. 2, 1, 61;called also simply Epidaurius,
Ov. M. 15, 723; id. P. 1, 3, 21. — Subst.: Epidaurii, ōrum, m., the inhabitants of Epidaurus, Mel. 2, 3, 8.—Epĭdaurēus, a, um, adj., the same:3.sedes,
Avien. Arat. 207.—Epĭdaurĭ-cus, a, um, adj., the same:II.litus,
Mel. 2, 7, 10.—Epidaurus Lĭmēra, = Epidauros hê Limêra, a fortified sea-port on the eastern coast of Laconia, now Palea Monemvasia, Plin. 4, 5, 9, § 17. -
8 Epidaurus Limera
Epĭdaurus, i, f., = Epidauros.I.A city in Argolis, on the Saronic Gulf, with a famous temple of Aesculapius, now Pidhavro, Mel. 2, 3, 8; Plin. 4, 5, 9, § 17; Liv. 45, 28; Cic. N. D. 3, 34, 83; Verg. G. 3, 44 al.—B.Derivv.1.Epĭdaurĭus, a, um, adj., of Epidaurus, Epidaurian:2.litora,
Ov. M. 15, 643:tellus,
id. ib. 7, 436; cf.rura,
Stat. Th. 4, 123:serpens,
Hor. S. 1, 3, 27:nutrix Semeles, Beroe,
Ov. M. 2, 278:deus,
Prop. 2, 1, 61;called also simply Epidaurius,
Ov. M. 15, 723; id. P. 1, 3, 21. — Subst.: Epidaurii, ōrum, m., the inhabitants of Epidaurus, Mel. 2, 3, 8.—Epĭdaurēus, a, um, adj., the same:3.sedes,
Avien. Arat. 207.—Epĭdaurĭ-cus, a, um, adj., the same:II.litus,
Mel. 2, 7, 10.—Epidaurus Lĭmēra, = Epidauros hê Limêra, a fortified sea-port on the eastern coast of Laconia, now Palea Monemvasia, Plin. 4, 5, 9, § 17.
См. также в других словарях:
EPIDAURUS — urbs Peloponnesi, Aesculapii templo celeberrima. Unde etiam Romani cum gravi pestilentia laborarent, consulroqueve oraculo iuberentur Aeseulapium Romam advehere, trire mem cum legatis ea de causa Epidaurum misêre. Verum cum Epidaurii Deum… … Hofmann J. Lexicon universale
OPHIUCHUS — inter Numina Gentilium. It. sidus caeleste, stellis 16. constans, quod Poetae Latini verbum verbo redden es, Anguitenentem appellârunt. Qui Astronomicum Poeticum conscripserunt, Herculem esse putant, qui adhuc in cunis vagiens, angues a Iunone… … Hofmann J. Lexicon universale
THELESPHORUS Deus — a Pergamenis cultus, ex Oraculo sic nuncupatus, quem Epidaurii Acesion vocant, Sicyonii Euameriona … Hofmann J. Lexicon universale