Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

Castor

  • 1 castor

        castor ōris, m, κάστωρ, the castor, beaver, O.; acc. castora, Iu.
    * * *
    I II
    Castor; (twin to Pollux, brother to Helen); St Elmo's fire (pl.), corposant
    III
    castoros/is N M

    Latin-English dictionary > castor

  • 2 castor

    [st1]1 [-] castor, ŏris, m. (acc. -orem, -ora): castor (animal amphibie).    - [gr]gr. κάστωρ, ορος. [st1]2 [-] Castor, ŏris, m.: Castor (le frère de Pollux).    - [gr]gr. Κάστωρ, ορος.    - Castŏres, um, m.: Castor et Pollux. - voir hors site Castor et Pollux.    - Castŏrĕus, a, um: de Castor.
    * * *
    [st1]1 [-] castor, ŏris, m. (acc. -orem, -ora): castor (animal amphibie).    - [gr]gr. κάστωρ, ορος. [st1]2 [-] Castor, ŏris, m.: Castor (le frère de Pollux).    - [gr]gr. Κάστωρ, ορος.    - Castŏres, um, m.: Castor et Pollux. - voir hors site Castor et Pollux.    - Castŏrĕus, a, um: de Castor.
    * * *
        Castor, castoris pen. cor. m. g. Plin. Un bievre. Aromatarii vocant Un castor.

    Dictionarium latinogallicum > castor

  • 3 Castor

    1.
    castor, ŏris, m., = kastôr, the castor, beaver; pure Lat. fiber: Castor fiber, Linn.; Plin. 32, 3, 13, § 26; cf. id. 8, 30, 47, § 109; Cic. ap. Isid. Orig. 12, 2, 21; Ov. Nux. 166; acc. castorem, App. M. 1, p. 106, 10:

    castora,

    Juv. 12, 34.
    2.
    Castor, ŏris (acc. to some gramm. Castōris, Quint. 1, 5, 60), m., = Kastôr.
    I.
    The son of the Spartan king Tyndarus and Leda, brother of Helena and Pollux, with whom, as twin star (Gemini;

    hence even Castores,

    Plin. 10, 43, 60, § 121; 35, 4, 10, § 27; 7, 22, 22, § 86; and:

    alter Castor,

    Stat. S. 4, 6, 16), he served as a guide to mariners, Varr. L. L. 5, § 58; Cic. N. D. 2, 2, 6; 3, 18, 45; Hor. Ep. 2, 1, 5; id. Epod. 17, 42; 17, 43; id. C. 4, 5, 35:

    gaudet equis,

    id. S. 2, 1, 26; cf. id. C. 1, 12, 25, and Ov. M. 12, 401:

    ad Castoris (sc. aedem),

    on the forum, Cic. Mil. 33, 91; where pecuniary affairs were transacted, id. Quint. 4, 17; cf. Juv. 14, 260.—
    II.
    Derivv.
    A.
    In oaths: ecastor and mecastor [the old interj. e or the pron. acc. me, prefixed; cf.: equidem, edepol; mehercle, medius fiduis, etc., v. Corss. Ausspr. II. p. 856 sq.], by Castor, an oath in very frequent use, especially by women, though not exclusively by them, as asserted by Gell. 11, 6, 1, and Charis. p. 183 P.; cf. Plaut. As. 5, 2, 46; 5, 2, 80; id. Cas. 5, 4, 13:

    ecastor, re experior, quanti facias uxorem tuam,

    id. Am. 1, 3, 10; 1, 3, 39; id. Cist. 4, 2, 61; id. Truc. 2, 5, 28; id. Poen. 1, 2, 71; id. Stich. 1, 3, 89; id. As. 1, 3, 36; id. Truc. 2, 2, 60; id. As. 3, 1, 30; id. Stich. 1, 3, 81:

    ecastor vero,

    id. Merc. 4, 1, 25:

    per ecastor scitus (i. e. perscitus ecastor) puer est natus Pamphilo,

    Ter. And. 3, 2, 6:

    nec nunc mecastor quid hero ego dicam queo comminisci,

    Plaut. Aul, 1, 1, 28; cf. id. Merc. 4, 1, 6; id. Cas. 2, 3, 30; id. Men. 4, 2, 50; id. Mil. 1, 1, 63; cf. also id. Stich. 1, 3, 86; id. Truc. 2, 2, 36; 2, 7, 30; 3, 2, 11; 4, 4, 9; 5, 1, 26: Sy. Salve, mecastor, Parmenio. Pa. Et tu, edepol, Syra, Ter. Hec. 1, 2, 8 Don. —
    B. C.
    Castŏrĕus, a, um, adj. of Castor:

    manus,

    Sen. Hippol. 810.—
    III.
    A companion of Æneas, Verg. A. 10, 124.—
    IV.
    The grandson of king Deiotarus, Cic. Deiot. 1, 2, 10; 1, 2, 28 sq.—
    V.
    Castor Tarcondarius, a chieftain of Gallogrœcia, ally of Pompey, Caes. B. C. 3, 4.—
    VI.
    Antonius Castor, an author on botany, Plin. 25, 17, 66, § 174; 25, 2, 5, § 9.

    Lewis & Short latin dictionary > Castor

  • 4 castor

    1.
    castor, ŏris, m., = kastôr, the castor, beaver; pure Lat. fiber: Castor fiber, Linn.; Plin. 32, 3, 13, § 26; cf. id. 8, 30, 47, § 109; Cic. ap. Isid. Orig. 12, 2, 21; Ov. Nux. 166; acc. castorem, App. M. 1, p. 106, 10:

    castora,

    Juv. 12, 34.
    2.
    Castor, ŏris (acc. to some gramm. Castōris, Quint. 1, 5, 60), m., = Kastôr.
    I.
    The son of the Spartan king Tyndarus and Leda, brother of Helena and Pollux, with whom, as twin star (Gemini;

    hence even Castores,

    Plin. 10, 43, 60, § 121; 35, 4, 10, § 27; 7, 22, 22, § 86; and:

    alter Castor,

    Stat. S. 4, 6, 16), he served as a guide to mariners, Varr. L. L. 5, § 58; Cic. N. D. 2, 2, 6; 3, 18, 45; Hor. Ep. 2, 1, 5; id. Epod. 17, 42; 17, 43; id. C. 4, 5, 35:

    gaudet equis,

    id. S. 2, 1, 26; cf. id. C. 1, 12, 25, and Ov. M. 12, 401:

    ad Castoris (sc. aedem),

    on the forum, Cic. Mil. 33, 91; where pecuniary affairs were transacted, id. Quint. 4, 17; cf. Juv. 14, 260.—
    II.
    Derivv.
    A.
    In oaths: ecastor and mecastor [the old interj. e or the pron. acc. me, prefixed; cf.: equidem, edepol; mehercle, medius fiduis, etc., v. Corss. Ausspr. II. p. 856 sq.], by Castor, an oath in very frequent use, especially by women, though not exclusively by them, as asserted by Gell. 11, 6, 1, and Charis. p. 183 P.; cf. Plaut. As. 5, 2, 46; 5, 2, 80; id. Cas. 5, 4, 13:

    ecastor, re experior, quanti facias uxorem tuam,

    id. Am. 1, 3, 10; 1, 3, 39; id. Cist. 4, 2, 61; id. Truc. 2, 5, 28; id. Poen. 1, 2, 71; id. Stich. 1, 3, 89; id. As. 1, 3, 36; id. Truc. 2, 2, 60; id. As. 3, 1, 30; id. Stich. 1, 3, 81:

    ecastor vero,

    id. Merc. 4, 1, 25:

    per ecastor scitus (i. e. perscitus ecastor) puer est natus Pamphilo,

    Ter. And. 3, 2, 6:

    nec nunc mecastor quid hero ego dicam queo comminisci,

    Plaut. Aul, 1, 1, 28; cf. id. Merc. 4, 1, 6; id. Cas. 2, 3, 30; id. Men. 4, 2, 50; id. Mil. 1, 1, 63; cf. also id. Stich. 1, 3, 86; id. Truc. 2, 2, 36; 2, 7, 30; 3, 2, 11; 4, 4, 9; 5, 1, 26: Sy. Salve, mecastor, Parmenio. Pa. Et tu, edepol, Syra, Ter. Hec. 1, 2, 8 Don. —
    B. C.
    Castŏrĕus, a, um, adj. of Castor:

    manus,

    Sen. Hippol. 810.—
    III.
    A companion of Æneas, Verg. A. 10, 124.—
    IV.
    The grandson of king Deiotarus, Cic. Deiot. 1, 2, 10; 1, 2, 28 sq.—
    V.
    Castor Tarcondarius, a chieftain of Gallogrœcia, ally of Pompey, Caes. B. C. 3, 4.—
    VI.
    Antonius Castor, an author on botany, Plin. 25, 17, 66, § 174; 25, 2, 5, § 9.

    Lewis & Short latin dictionary > castor

  • 5 Castor [2]

    2. Castōr, oris, Akk. orem u. bei Dichtern ora, m. (Κάστωρ; archaist. auch Genet. usw. mit langem o, also Castōris usw., s. Quint. 1, 5, 60: Genet. Castorus, Corp. inscr. Lat. 1, 197, 17; Kastorus, ibid. 1, 201, 1), der rossebändigende Heros, Sohn des spartan. Königs Tyndarus und der Leda, Bruder der Helena u. des Pollux (dah. oft Plur. Castores = Kastor u. Pollux, zB. Plin. 7, 86 u. ö. Tac. hist. 2, 24. Apul. met. 10, 31. Claud. in Rufin. 1, 108. Tert. de spect. 8. Arnob. 1, 36: Castores gemini, Pacat. pan. 39, 4; vgl. die unten angeführten Stellen), mit dem er als Zwillingsgestirn (Gemini; dah. selbst Castores, Plin. 10, 121, u. alter Castor, Stat. silv. 4, 6, 16) den Schiffern als Führer dient, Hor. ep. 2, 1, 5 u.a.; dah. auch ihr Bild als Abzeichen am Vorderdeck eines Schiffes, navis Alexandrina, cui erat insigne Castorum, Vulg. act. apost. 28, 11: oft verb. Castor et Pollux, Cic. de nat. deor. 2, 6; de div. 2, 75 u.a.: aedes Castoris, Cic. II. Verr. 1, 129 sqq.: templum Castoris, Schol. Iuven. 14, 260: aedes Castoris et Pollucis, Cic. de div. 1, 98. Suet. Cal. 22, 2: aedes Castorum, Capit. Maxim. 16, 1: ellipt., ad Castoris (verst. aedem), Cic. Mil. 91: u. ad Castoris quaerere, eine Schatzkammer am Tempel des Kastor, Cic. Quinct. 17: so auch ad vigilem ponendi Castora nummi, Iuven. 14, 260: als Ortsbezeichnung, locus Castorum, ein Ort in Oberitalien zwischen Kremona u. Bedriakum, wo ein Heiligtum des Kastor u. Pollux sich befand, Tac. hist. 2, 24: dass. locus, quem Castores vocant, Oros. 7, 8, 6: u. ad Castores, Suet. Oth. 9, 2. – Ihr Fest wurde in Rom am 28. Februar gefeiert, Ov. fast. 1, 705. – Die Römer (nicht bloß die röm. Frauen, wie Gell. 11, 6 behauptet) schwuren häufig u. zwar mit der durch vorgesetztes Demonstrativ e od. me gebildeten Form ēcastor od. mēcastor, »beim Kastor«, sehr häufig b. den Komik. – Dav. Castoreus, a, um, kastorisch, manus, Sen. Phaedr. (Hipp.) 818 (810).

    lateinisch-deutsches > Castor [2]

  • 6 Castor

    2. Castōr, oris, Akk. orem u. bei Dichtern ora, m. (Κάστωρ; archaist. auch Genet. usw. mit langem o, also Castōris usw., s. Quint. 1, 5, 60: Genet. Castorus, Corp. inscr. Lat. 1, 197, 17; Kastorus, ibid. 1, 201, 1), der rossebändigende Heros, Sohn des spartan. Königs Tyndarus und der Leda, Bruder der Helena u. des Pollux (dah. oft Plur. Castores = Kastor u. Pollux, zB. Plin. 7, 86 u. ö. Tac. hist. 2, 24. Apul. met. 10, 31. Claud. in Rufin. 1, 108. Tert. de spect. 8. Arnob. 1, 36: Castores gemini, Pacat. pan. 39, 4; vgl. die unten angeführten Stellen), mit dem er als Zwillingsgestirn (Gemini; dah. selbst Castores, Plin. 10, 121, u. alter Castor, Stat. silv. 4, 6, 16) den Schiffern als Führer dient, Hor. ep. 2, 1, 5 u.a.; dah. auch ihr Bild als Abzeichen am Vorderdeck eines Schiffes, navis Alexandrina, cui erat insigne Castorum, Vulg. act. apost. 28, 11: oft verb. Castor et Pollux, Cic. de nat. deor. 2, 6; de div. 2, 75 u.a.: aedes Castoris, Cic. II. Verr. 1, 129 sqq.: templum Castoris, Schol. Iuven. 14, 260: aedes Castoris et Pollucis, Cic. de div. 1, 98. Suet. Cal. 22, 2: aedes Castorum, Capit. Maxim. 16, 1: ellipt., ad Castoris (verst. aedem), Cic. Mil. 91: u. ad Castoris quaerere, eine Schatzkammer am Tempel des Kastor, Cic. Quinct. 17: so auch ad vigilem ponendi Castora nummi, Iuven. 14, 260: als Ortsbezeichnung, locus Castorum, ein Ort in Oberitalien
    ————
    zwischen Kremona u. Bedriakum, wo ein Heiligtum des Kastor u. Pollux sich befand, Tac. hist. 2, 24: dass. locus, quem Castores vocant, Oros. 7, 8, 6: u. ad Castores, Suet. Oth. 9, 2. – Ihr Fest wurde in Rom am 28. Februar gefeiert, Ov. fast. 1, 705. – Die Römer (nicht bloß die röm. Frauen, wie Gell. 11, 6 behauptet) schwuren häufig u. zwar mit der durch vorgesetztes Demonstrativ e od. me gebildeten Form ēcastor od. mēcastor, »beim Kastor«, sehr häufig b. den Komik. – Dav. Castoreus, a, um, kastorisch, manus, Sen. Phaedr. (Hipp.) 818 (810).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Castor

  • 7 castor [1]

    1. castor, oris, m. (κάστωρ), der Biber, rein lat. fiber, Cic. fr., Plin. u.a.: fera castor, der B., das wilde Tier, Apul. met. 1, 9: griech. Akk. Sing. castora, Iuven. 12, 34: griech. Akk. Plur. castoras, Plin. 32, 26.

    lateinisch-deutsches > castor [1]

  • 8 castor

    1. castor, oris, m. (κάστωρ), der Biber, rein lat. fiber, Cic. fr., Plin. u.a.: fera castor, der B., das wilde Tier, Apul. met. 1, 9: griech. Akk. Sing. castora, Iuven. 12, 34: griech. Akk. Plur. castoras, Plin. 32, 26.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > castor

  • 9 castor

    I oris (acc. sg. a, acc. pl. as) m. (греч. ; лат. fiber)
    бобр C, J, PM, Ap
    II Castor, oris m.
    1) Кастор, сын Тиндарея и Леды, брат Поллукса, Елены и Клитемнестры, «Диоскур», укротитель коней и возница; в его честь был воздвигнут храм в южн. части римск. форума, между Basilica Julia и храмом Весты C etc.
    2) в pl. Castores PM, Tert etc. Кастор и Поллукс

    Латинско-русский словарь > castor

  • 10 Castor

    2. RUS бобры pl
    3. ENG beavers
    4. DEU Biber pl
    5. FRA castors pl

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Castor

  • 11 Castor

    NLD bevers [geslacht]

    Animal Names Latin to English > Castor

  • 12 Castor fiber canadensis

    ENG American beaver, Canadian beaver, beaver
    NLD Canadese bever, (Amerikaanse bever)
    GER kanadischer Biber
    FRA castor de Canada, castor americain, castor du Canada

    Animal Names Latin to English > Castor fiber canadensis

  • 13 Castor canadensis

    3. ENG American [Canadian] beaver
    4. DEU kanadischer Biber m, Kanadabiber m
    5. FRA castor m de Canada

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Castor canadensis

  • 14 Castor fiber

    2. RUS (речной, обыкновенный) бобр m
    3. ENG (Eurasian, European) beaver
    4. DEU (deutscher) Elbebiber m, (europäischer) Biber m, (europäischer) Flußbiber m
    5. FRA castor m (commun, d'Europe, du Rhône)

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Castor fiber

  • 15 Castor fiber

    ENG beaver, (European beaver)
    NLD bever, (Europese bever)
    GER Biber, (europaischer Biber)
    FRA castor, (castor d'Europe)

    Animal Names Latin to English > Castor fiber

  • 16 Castor fiber albicus

    ENG Elbe beaver
    NLD elbebever, Elbe-bever
    GER Elbebiber
    FRA castor de l'Elbe

    Animal Names Latin to English > Castor fiber albicus

  • 17 Castor fiber birulai

    ENG Mongolian beaver
    NLD Mongoolse bever
    GER mongolischer Biber
    FRA castor de Mongolie

    Animal Names Latin to English > Castor fiber birulai

  • 18 Castor fiber caecator

    ENG Newfoundland beaver
    NLD New-Foundlandbever, New-Foundland-bever
    GER Neufundland-Biber
    FRA castor de Terre-Neuve

    Animal Names Latin to English > Castor fiber caecator

  • 19 Castor fiber frondator

    ENG Rio-Grande-beaver
    NLD Rio-Grandebever, Rio-Grande-bever
    GER Rio-Grande-Biber
    FRA castor de Rio-Grande

    Animal Names Latin to English > Castor fiber frondator

  • 20 Castor fiber galliae

    ENG Rhone beaver
    NLD rhonebever, Rhone-bever
    GER Rhonebiber
    FRA castor du Rhone

    Animal Names Latin to English > Castor fiber galliae

См. также в других словарях:

  • Castor — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Castor (desambiguación). ? Castores …   Wikipedia Español

  • castor — [ kastɔr ] n. m. • 1135; mot lat., gr. kastôr 1 ♦ Mammifère végétarien des rivières et des lacs (rongeurs), à pattes palmées et à large queue plate. Une colonie de castors. Barrage, hutte de castors. 2 ♦ Fourrure de cet animal. Manteau de castor …   Encyclopédie Universelle

  • Castor — may refer to:Historical people* Julius Caesar Drusus, son of the Emperor Tiberius, nicknamed Castor * Castor of Rhodes, a Greek grammarian and rhetorician * Saint Castor, name of several Christian saints, such as Castor of Apt * A family… …   Wikipedia

  • castor — 1. (ka stor) s. m. 1°   Quadrupède mammifère de l ordre des rongeurs, qui habite dans les lieux aquatiques, au nord de l ancien et du nouveau continent. Le castor d Europe se terre. Au Canada les castors construisent des digues et des habitations …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • Castor — steht für: Castor (Kerntechnik), Spezialbehälter zur Lagerung und zum Transport hochradioaktiver Stoffe Castor (Stern), zweithellster Stern im Sternbild Zwillinge eine Tiergattung, siehe Biber Castor (Berg), Gipfel in den Walliser Alpen Castor… …   Deutsch Wikipedia

  • castor — CÁSTOR, (1) castori, s.m., (2) s.n. 1. s.m. Mamifer rozător semiacvatic, lung de circa 85 cm, cu labele din spate palmate şi cu coada lăţită, care trăieşte în colonii, clădindu şi cu măiestrie cuibul pe malul apelor; biber (Castor canadensis). 2 …   Dicționar Român

  • castor — CASTOR. s. m. Animal amphibie, qui habite ordinairement dans les lieux aquatiques, et qui se trouve dans la Nouvelle France. Les Voyageurs disent que les castors ont fait plusieurs chaussées dans le Canada. Poil de castor. Peau de castor. Chapeau …   Dictionnaire de l'Académie Française 1798

  • castor — CASTOR. s. m. Espece d animal amphibie, qui habite ordinairement dans les lieux aquatiques, & qui se trouve dans la nouvelle France. Poil de castor. peau de castor. chapeau de castor. drap de castor. Il signifie aussi, Le chapeau mesme qui se… …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Castor 4B — ist die Bezeichnung einer amerikanischen Höhenforschungsrakete. Die Castor 4B hat eine Länge von 9,20 m, einen Durchmesser von 1,02 m und liefert einen Schub von 450 kN mit einer Dauer von 63 Sekunden. Die Rakete basiert auf dem gleichnamigen… …   Deutsch Wikipedia

  • Castor A — Saltar a navegación, búsqueda Cohete sonda Castor El Castor A fue un cohete sonda argentino fabricado en 1969. Se trató de un vehículo de dos etapas consistente en 4 cohetes Canopus II más un Canopus II. Fue manufacturado por IIAE. Efectuó seis… …   Wikipedia Español

  • Cástor — Saltar a navegación, búsqueda Cástor puede hacer referencia a: Cástor, el hermano inmortal de los Dioscuros de la mitología griega. Cástor (α Geminorum), un sistema estelar en la constelación de Géminis. Obtenido de C%C3%A1stor Categorías:… …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»